η BIRGIT MINICHMAYR τραγουδά σονέτα του William Shakespeare

Η Birgit Minichmayr είναι μια αρκετά γνωστή ηθοποιός (στις γερμανόφωνες χώρες πρώτα-πρώτα) του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ίσως μάλιστα κάποιοι να την θυμούνται και εδώ, από την παρουσία της στην ταινία «Η Λευκή Κορδέλα» (2009) του Michael Haneke. Τώρα, η Minichmayr συναντιέται σ’ ένα project, ως τραγουδίστρια της jazz, να αποδίδει μερικά από τα περίφημα σονέτα του William Shakespeare, το απαύγασμα του ερωτικού λόγου για πολλούς ή για τους πάντες, μελοποιημένα από τον πιανίστα Bernd Lhotzky. Ο Lhotzky συμμετέχει και στην μπάντα συνοδείας φυσικά, με το team να το συμπληρώνουν οι Mulo Francel τενόρο σαξόφωνο, κλαρινέτο, κοντραμπάσο κλαρινέτο, sansula (είδος καλίμπας), Andreas Hinterseher ακορντεόν, μπαντονεόν, βιμπραντονεόν, Philipp Schiepek κιθάρα και D.D. Lowka κοντραμπάσο, κρουστά.

Τα σονέτα, τα οποία μελοποιούνται είναι εννέα (τα 130, 29, 66, 43, 62, 23, 24, 116 και 97) και όπως θα παρατηρούν οι φίλοι τους (οι φίλοι της ποίησης του Shakespeare) προέρχονται, κυρίως, από αυτά που απευθύνονται ερωτικά στον νεαρόν άνδρα (1-126, εδώ τα οκτώ από τα εννέα), ενώ υπάρχει και ένα από τα υπ’ αριθμ. 127-154 (το 130), που αφορούν στην «μαύρη κυρία».
Περιττό να πούμε πως τα σονέτα έχουν δεχθεί πάρα πολλές μελοποιήσεις μέσα στα χρόνια (προσφάτως ακούσαμε κάποια εξ αυτών από τον Rufus Wainwright, ενώ σαιξπηρικά σονέτα έχουν τραγουδήσει πολλοί και διάφοροι, από τον David Gilmour και τον Bryan Ferry, μέχρι τον Tom Rapp, την Ρωσίδα Alla Pugachova και την Ελληνίδα Mingrelia).
Οι μελοποιήσεις του Lhotzky στο άλμπουμ “As an Unperfect Actor” [ACT Music + Vision / AN Music, 2021] είναι, γενικώς, επιτυχείς. Οι αποχρώσεις είναι λεπτές οπωσδήποτε, οι μελωδίες γερές και σαφείς, με την ίδια την μουσικότητα των στίχων να οδηγεί και να επικαθορίζει εν πολλοίς το αποτέλεσμα.
Φυσικά η jazz-ballad είναι η βασική κατεύθυνση εδώ, αν και υπάρχουν και άλλου τύπου ηχοχρώματα (tango π.χ), πιο δυναμικά και πιο έντονα, όπως εκείνα στο “Tired with all these (Sonnet No. 66)” – τραγούδι που διαθέτει και folk επιρροές, και βεβαίως την ερμηνεία μιας τραγουδίστριας-θεατρίνας, που ξέρει να υποστηρίζει, ερμηνευτικώς, τις ποικίλες απαιτήσεις.
Αυτό πάντως που κυριαρχεί στην φωνή και στις αποδόσεις τής Birgit Minichmayr είναι το μέτρο. Υπάρχει βεβαίως η θεατρικότητα, το στυλ cabaret, η «διαλυμένη» προσέγγιση, καθώς εξελίσσονται τα μυστήρια των λόγων της αγάπης, αλλά πουθενά δεν ανιχνεύεται η υπερβολή, ο ψεύτικος αισθητισμός, μια κάποια λάθος κίνηση.
Φυσικά, προς τούτο συντείνει και το γκρουπ – με το οποίον η φωνή έχει άμεση και σφιχτή επικοινωνία. Ο Bernd Lhotzky έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, εννοούμε, και τραγούδια σαν τα “Tired with all these (Sonnet No. 66)” (που ήδη προαναφέραμε), “Sin of self-love (Sonnet No. 62)” και “Let me not to the marriage of true minds” (Sonnet No. 116)” δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από αριστουργήματα.