ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 387

25/7/2021
Πέθανε ο Otelo de Carvalho στα 85 του, ένας από τους ιδρυτές τού MFA (Movimento das Forcas Armadas ή επί το ελληνικότερον Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων) και πρωτεργάτης της πορτογαλικής δημοκρατίας...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2011/04/obrigado-otelo.html

25/7/2021
Adamo…
https://www.youtube.com/watch?v=x8dWJ8mQX6s

24/7/2021
Δεν φθάνει που είναι αγράμματος έχει το θράσος να μιλάει και για την Επιστήμη...
από ΜΠΕΡΤΡΑΝΤ ΡΑΣΣΕΛ το σκανάρισμα...

23/7/2021
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...
>>Επιβάτης... στην εξουσία αυτού του κράτους
που τα κάγκελά του χτίζει υπογράφοντας θανάτους
Επιβάτης... στην υστερία αυτού του τόπου
που τα κόκαλα τσακίζει και τα όνειρα του ανθρώπου<<
[Κώστας Τριπολίτης]

23/7/2021
Η Κολούμπια είχε τον Κόκοτα και η Μίνος τον Καλατζή (ο Καλατζής «μάσαγε» και από το κοινό του Κόκοτα). Η Μίνος όμως είχε τον Τόλη και η Κολούμπια τον Λάκη Αλεξάνδρου... και κάπως έτσι τα πράγματα ισορροπούσαν.
Ο Τόλης άνοιξε δρόμους και για άλλους τραγουδιστές του στυλ του, και ο Λάκης ήταν ένας από τους καλύτερους. Εξάλλου όπως και ο Τόλης έγραφε κι εκείνος, συχνά, μόνος του τα τραγούδια του, εν αντιθέσει με τους Κόκοτα-Καλατζή...
(την εισαγωγή, αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, πριν σκάσει το μπουζούκι, τα σαμπλάρεις, τα λουπάρεις και φτιάχνεις σήμερα τα δικά σου)
https://www.youtube.com/watch?v=H1NhY2lP0-0

23/7/2021
Πριν από τέσσερις μέρες έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Γκέλλυ Μαυροπούλου.
Ο κόσμος ήξερε την καλή ηθοποιό από την παρουσία της στις παλιές ελληνικές ταινίες, οπωσδήποτε κάποιοι την ήξεραν και από το θέατρο, αλλά η Μαυροπούλου (όπως γράφτηκε εξάλλου κατά κόρον – δεν το λέμε εμείς πρώτη φορά εννοείται) έγινε πασίγνωστη μέσα από το σίριαλ του Νίκου Φώσκολου «Άγνωστος Πόλεμος» (1971-1974) και τον ρόλο τής Χριστίνας Ψάχου.
Η Ψάχου ήταν αδελφή του συνταγματάρχη Διαγόρα Βαρτάνη (Άγγελος Αντωνόπουλος) και σύζυγος του λοχαγού Έκτορα Ψάχου (Κώστας Καραγιώργης). Από κει και πέρα, όμως, παίζει μπάλα μόνος του ο Φώσκολος!
Βρισκόμαστε στον Πόλεμο φυσικά, με τους Ιταλούς να βουτάνε το παιδί τής Ψάχου από τον πρώτο γάμο της μ’ έναν Ιταλό, απειλώντας να το σκοτώσουν, αν η Ψάχου δεν συνεργαζόταν μαζί τους, κατασκοπεύοντας τον αδελφό της και τον άντρα της. Παρότι, και όπως αποκαλύπτεται εγκαίρως, όλο αυτό ήταν σχέδιο τής αντικατασκοπίας που είχε εκπονήσει ο Βαρτάνης, η Ψάχου συλλαμβάνεται ως κατάσκοπος του εχθρού (υπέκυψε, δηλαδή, για να σώσει το παιδί της) και περνά από στρατοδικείο, από το οποίο καταδικάζεται σε θάνατο!

Ο λαός που παρακολουθεί τα απίστευτα συμβάντα, από τις τηλεοράσεις του στο κανάλι της ΥΕΝΕΔ, είναι στα κάγκελα. Συμμετέχει στο δράμα τής Ψάχου, την θεωρεί αθώα, και θύμα συγκυριών και πλεκτανών. Όπως είχε πει και ο Φιλοποίμην Φίνος εκείνη την εποχή... ο κόσμος έστελνε γράμματα στο σταθμό και απειλούσε πως θα γινόταν πορεία με μαύρες σημαίες, αν η Χριστίνα Ψάχου οδηγείτο τελικά στο εκτελεστικό απόσπασμα!
Μπροστά στη διαφαινόμενη «διασάλευση της τάξεως» ο Φώσκολος, μέγας μάστορας των σεναριακών ανατροπών και απιθανοτήτων (για τις οποίες κάποτε θα πρέπει να γραφτεί βιβλίο – δεν κάνω πλάκα) σκηνοθετεί μιαν... εικονική εκτέλεση της Χριστίνας Ψάχου!
Εν τω μεταξύ ο Βαρτάνης και ο Ψάχος είναι σίγουροι πως η Χριστίνα έχει εκτελεστεί, αλλά τελικά εκείνη παρουσιάζεται μπροστά τους σαν να μην τρέχει τίποτα(!), αφού το δικαστήριο είχε αλλάξει, τελευταία στιγμή, την ετυμηγορία του, από εκτέλεση σε δεκαετή αναστολή, σώζοντας μαζί με την Ψάχου και την τηλεοπτική παρτίδα!
Στη μνήμη της Γκέλλυς Μαυροπούλου λοιπόν...

22/7/2021
Έφυγε από τη ζωή η Μάγια Λυμπεροπούλου, στα 81 της, μεγάλη ηθοποιός – θεατρική βασικά και ελάχιστα κινηματογραφική.
Έχω στη μνήμη μου ακόμη τις καταπληκτικές παραστάσεις της στο ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας, στα τέλη των 80s και στις αρχές των 90s, είτε σε σκηνοθεσίες δικές της είτε πρωταγωνιστώντας η ίδια (θυμάμαι την «Μαρκησία ντε Σαντ» του Γιούκιο Μισίμα, την «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου, τον «Κλόουν» της Μαρίας Λαϊνά και άλλα διάφορα).

Η φωτό που βλέπετε (την σκανάρισα τώρα) είναι πολύ παλιά, γύρω στο 1970, και μάλλον προέρχεται από την ιστορική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης «Νεκροταφείο Αυτοκινήτων» του Φερνάντο Αραμπάλ, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν (και μουσική Γιώργου Ρωμανού), στην οποίαν η Μάγια Λυμπεροπούλου πρωταγωνιστούσε. (Δεν έχω αυτή τη στιγμή το χρόνο για να το επιβεβαιώσω...).

22/7/2021
Κάμποσα τραγούδια του Τόλη είχαν τραγουδηθεί και στα τούρκικα. Αυτό πάντως το βουτήξανε απρεπώς. Εννοώ πως στο δισκάκι δεν αναγράφεται το όνομα τού συνθέτη Λυκούργου Μαρκέα. Δηλαδή και να αναγραφόταν σιγά μην του έδιναν τίποτα του ανθρώπου...
Η πλάκα είναι πως στο discogs το έχουν για τραγούδι του 1970, αλλά ο Τόλης το είπε το 1972 και η Τουρκάλα μάλλον το 1973 ή και το '74...
https://www.youtube.com/watch?v=t59H6j_K7xo

21/7/2021
Υπάρχει θέμα...