το τέταρτο CD των DILEMMA

Το τέταρτο CD των Dilemma, που έχει τίτλο “Invisible Jukebox” [ΕΜΣΕ, 2015/16], ηχογραφήθηκε το 2005, άρα για να το κυκλοφορούν, σήμερα, ο Σωτήρης Τράγκας και η Πόπη Νταλαχάνη σημαίνει, το λιγότερο, πως τους εκφράζει ακόμη. Ένα το κρατούμενο. Δύο… το άλμπουμ αποτυπώνει το ξεκίνημα ενός συγκροτήματος, που με τα τρία επόμενα/ προηγούμενα άλμπουμ του, το “Pendulum” του 2009, το “Rise Up” του 2012 και το “Oblivion” του 2014 (για όλα υπάρχουν κριτικές στο δισκορυχείον) καταφέρνει να δημιουργήσει έναν προσωπικό τρόπο electro/ new-wave/ ρομαντικής αφήγησης, από τους πιο αποδοτικούς και σωστά πλαισιωμένους του τελευταίου καιρού. Όσοι έχουν ακούσει κάποιο ή κάποια από τα προηγούμενα CD τους είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσουν.

Στο “Invisible Jukebox”, που μπορεί να αντιμετωπιστεί και σαν το πρώτο άλμπουμ των Dilemma, όλα εκείνα τα στοιχεία που ταυτοποιήθηκαν τα επόμενα χρόνια δηλώνουν, εδώ, παρόντα. Να γράψουμε λοιπόν, κατ’ αρχάς, για μια σχεδόν ορχηστρική δουλειά, στην οποία οι δύο μουσικοί κάνουν τα πάντα – ο Τράγκας παίζει τενόρο σαξόφωνο & πλήκτρα, η Νταλαχάνη κιθάρες, λούπες & πλήκτρα, ενώ κι οι δυο μαζί γράφουν, ενορχηστρώνουν, παράγουν και παρουσιάζουν.

Το “Invisible Jukebox” είναι ένα electrο CD, με πολύ καλοβαλμένες eighties αναφορές, δίχως όμως, και σε κάθε περίπτωση, ν’ ακούγεται ως «φόρος τιμής» σε κάτι ή αναμάσημα. Προσωπικώς μου αρέσει πολύ ο τρόπος που εντάσσουν το σαξόφωνο στα κομμάτια τους –ιδίως στο “Genesis”, που ανακάλεσε στη μνήμη μου τον Andrew Mackay στο… δεύτερο μισό τού “If there is something” των Roxy Music (κομματάρα) –και ακόμη αυτός ο τρόπος της χαλαρής, αργής και κάπως «σκοτεινής» ανάπτυξης, που δείχνει μια σωστή εμμονή με την μελωδική αποτύπωση και το αβίαστο περιβάλλον που μόνον εκείνη μπορεί να οικοδομήσει (όπως στο “Dark matter” ας πούμε, που διαρκεί 6:30 και σε ταξιδεύει). Ίσως το πιο βαρύ track του “Invisible Jukebox” να είναι το δίλεπτο “Image maze” κυρίως λόγω της bass-line, με το 5λεπτο “Suite mendale” που ακολουθεί να μεταφέρει heavy ethnic vibes, ενταγμένα, εδώ, μέσα σ’ ένα cosmic περιβάλλον.

Σε γενικές γραμμές… ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ από ένα αθόρυβο συγκρότημα, τους Dilemma, που εμμένει και επιμένει στον δικό του αυτοδύναμο τρόπο.

Επαφή: www.emse.gr