Ο Beledo
είναι ουρουγουανός κιθαρίστας (βασικά) με μεγάλη καριέρα στην Αμερική. Πριν δυο
χρόνια, με αφορμή την παρουσία του στο άλμπουμ των Avengers “On a Mission” [Belead Music,
2012], είχα γράψει χαρακτηριστικά: «Κινητήριος
μοχλός του γκρουπ είναι ο ουρουγουανός κιθαρίστας Beledo, ένας μουσικός με
καριέρα που ξεκινά από τα… rock βάθη των αιώνων. Παίζοντας (στην Ουρουγουάη) με
τους Maitreya και τους Siddhartha (δεύτερο μισό του ’70) και ακόμη με τον Jorge
Graf (από τους Días de Blues) στο ιστορικό 12ιντσο “Candombe non stop/
Dis-Ka-Ndombe” από το 1980 –το flip-side το επανεξέδωσε, ανάμεσα στα διάφορα
afro της, η βρετανική Soundway το 2005, φέρνοντας ξανά στο φως εκείνον τον…
φανταστικό συνδυασμό candombe και funk–, ο Beledo έφθασε ν’ αγωνιστεί, με τα
χρόνια, ακόμη και στην… πρώτη εθνική, συνοδεύοντας τον Tito Puente και την
Celia Cruz». Υπάρχουν κι άλλες αναφορές για τον Ουρουγουανό στο
δισκορυχείον, που αφορούν σε παρουσίες του σε άλμπουμ της MoonJune. Πιο συγκεκριμένα ο Beledo ακούγεται
στο “Kai” (2015) των Yagull, όπως και στο “Live at Orion” (2015) των Ινδονησίων simakDialog… έτσι δεν είναι
παράξενο να έχουμε αυτή τη στιγμή και το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του εκεί (στην
νεοϋορκέζικη εταιρεία εννοώ).
Το “Dreamland Mechanism”
[MoonJune, 2016] είναι ένα
fusion
άλμπουμ, το οποίο στηρίζεται στα παιξίματα του Beledo – αν και
ο Ουρουγουανός δεν είναι μόνον κιθαρίστας, αφού επιπλέον τον ακούμε να παίζει βιολί,
fender
rhodes, mini moog, ακορντεόν και μπάσο. Πολυοργανίστας λοιπόν και συνθέτης all around, με επιρροές απ’ όλη
τη διαδρομή του fusion και απ’ όλες τις επεκτάσεις του (εννοώ μέχρι και τους Shakti και
ακόμη παραπέρα), ο Beledo
συνεργάζεται εδώ με μια πλειάδα μουσικών, βασικά Αμερικανούς και Ινδονησίους, δίνοντας
στο άλμπουμ του έναν… πληθωρικό χαρακτήρα. Με ποικίλα ηλεκτρικά και
ακουστικά patterns, σε συνδυασμούς με heavy μπασογραμμές
(στο CD ακούγονται
συνολικώς τέσσερις μπασίστες) και tribal απολήξεις, με soli στα οποία κυριαρχούν οι αβίαστες μελωδικές αναπτύξεις και με συνεχή
«γεμίσματα» από τα κρουστά (τέσσερις επίσης οι ντράμερ-περκασιονίστες), το “Dreamland Mechanism”
είναι ένα άλμπουμ που θα το ευχαριστηθούν όχι μόνον όσοι ακούν το…
υπερ-ενισχυμένο fusion,
μα ακόμη και οι προγκρεσιβάδες, αφού συνθέσεις όπως οι “Big Brother calling”, “Mercury in retrograde” και ορισμένες ακόμη
παραπέμπουν σε… άλλες εποχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου