Ο Garrison Fewell, σημαντικός αμερικανός
τζαζ κιθαρίστας και αυτοσχεδιαστής, πέθανε πέρυσι το καλοκαίρι στα 62 χρόνια
του. Γιατί σημαντικός; Γιατί έχει ηχογραφήσει εξαιρετικές δουλειές, συχνά δίπλα
σε άλλα μεγάλα ονόματα (Laszlo Gardony, John Tchicai,
Cecil McBee, Billy Hart, Steve Swell κ.ά.). Μπορεί να μην είχαμε έως τώρα την
ευκαιρία να αναφερθούμε σε προηγούμενα άλμπουμ του στο δισκορυχείον, όμως η
παρουσία του (δισκογραφική και όχι μόνο) ήταν τόση και τέτοια στην πατρίδα του,
όπως και στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα κάθε καινούρια πρότασή του να αποτελεί
«γεγονός» για το χώρο της improv-jazz. Το τελευταίο session τού
Fewell δεν υπολείπεται σε νόημα και αξία.
Αποκαλείται “Flawless Dust”,
είναι ηχογραφημένο στη Novara της Ιταλίας την 31/10/2014, κυκλοφορεί
από την μιλανέζικη Long Song και υπογράφεται από
κοινού με τον Gianni Mimmo στο σοπράνο σαξόφωνο.
Και τα εννέα tracks που καταγράφονται εδώ είναι
αυτοσχεδιαστικά. Οι δύο μουσικοί γνωρίζονται καλά, έχουν συζητήσει διεξοδικώς
πριν από την συνάντησή τους (τούτο πληροφορούμαστε από τις σημειώσεις τού
εξωφύλλου) και αυτές οι συζητήσεις τούς οδηγούν στην εκτός ορίων συνομιλία τού “Flawless
Dust”… που τα έχει όλα. Εννοώ πως εδώ ακούγονται tracks με τα δύο βασικά όργανα (κιθάρα,
σοπράνο) να συνυπάρχουν... απ’ όλες τις διαφορετικές θέσεις. Υπάρχουν tracks στα οποία πρωταγωνιστεί ο Mimmo, με τις κιθάρες τού Fewell να δημιουργούν ένα παράξενο background (που άλλοτε ακούγεται σαν ηλεκτρονικό
και άλλοτε σαν ηλεκτροστατικό), άλλα στα οποία η κιθάρα έχει πρωταγωνιστικό
ρόλο, παράγοντας ποικίλα ηχοχρώματα, με τη χρήση ήπιων τεχνικών (χωρίς πετάλια
εννοώ ή άλλες παρεμβάσεις) και άλλα στα οποία τα δύο όργανα συνυπάρχουν
αποδομώντας κυρίαρχες αφηγηματικές αντιλήψεις.
Σε γενικές γραμμές το “Flawless
Dust” είναι ένα περιπετειώδες improv CD, μάλλον ήπιων αν και υποβολιμαίων τόνων,
που έχει τον τρόπο να σε «κρατάει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου