MARCOS VARELA San Ygnacio

Ο Marcos Varela είναι ένας νέος-νεαρός μπασίστας με καταγωγή από το San Ygnacio του Τέξας, με το... “San Ygnacio” ν’ αποτελεί το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του τυπωμένο για την Origin Records. Πρόκειται για ένα πολύ ευχάριστο CD σύγχρονης jazz, με αναφορές στο παρελθόν, αλλά και μ’ έναν «αέρα» παιξιμάτων που, αλήθεια, συναρπάζει. Το πρόσταγμα μπορεί να το έχει ο Varela –για τον οποίον ο μεγάλος μπασίστας Ron Carter γράφει τα καλύτερα στις σημειώσεις του εξωφύλλου (κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα)– όμως δίπλα του παρατάσσονται σημαντικότατοι μουσικοί, που ανεβάζουν κατά πολύ το γενικό επίπεδο. Πρώτος όλων ο ντράμερ Billy Hart, περαιτέρω ο πιανίστας George Cables, επιπλέον μια σειρά «πνευστών» σε άλτο, τρομπόνι και τενόρο, και τέλος οι έξτρα βοήθειες σε πιάνο και ντραμς (στα δύο κομμάτια στα οποία δεν ακούγονται οι Hart και Cables υποθέτω). Όλοι αυτοί οι μουσικοί στήνουν ένα πολύ ενδιαφέρον τζαζ σκηνικό, το οποίο δεν είναι εύκολο να προσπεράσεις.

Το άλμπουμ ανοίγει με το μοναδικό στάνταρντ που ακούγεται στο “San Ygnacio” – είναι το “I should care” από το φιλμ Thrill of a Romance (1945) του Richard Thorpe. Εδώ έχουμε μια χορταστική 6λεπτη version, στηριγμένη εκ πρώτης στο άλτο του Logan Richardson, με τον Cables να κάνει ωραία δουλειά στο background, πριν πάρει ο ίδιος τα ηνία για ένα ωραίο, δυναμικά μελωδικό σόλο. Ο Varela λέει πως κάθε νέος μουσικός, που θέλει να κριθεί από παλιούς και νέους jazzheads, καλόν είναι να ξεκινά μ’ ένα στάνταρντ, δείχνοντας τι αξίζει (ο μουσικός, όχι το στάνταρντ) κι έχει δίκιο. Και κάπως έτσι, για την περίπτωσή μας, το “I should care” μοιάζει ιδανικό, όχι μόνο για τον Varela, αλλά και για κάθε ένα από τα μέλη της ορχήστρας.

Στο “San Ygnacio”υπάρχουν τρεις συνθέσεις του Varela, δύο του τρομπονίστα Clifton Anderson, δύο του George Mraz, μία του Billy Hart και από μία των πιανιστών George Cables και Eden Ladin. Το 9λεπτο “Colinas de Santa Maria” του Varela δείχνει τις συνθετικές δυνατότητες τού επικεφαλής κοντραμπασίστα, καθώς διακρίνεται για την ωραία μελωδική γραμμή του (αρχικώς αναλαμβάνουν το άλτο του Arnold Lee και το πιάνο του Eden Ladin) με τον πρώτο τη τάξει να δίνει ένα απλό αλλά μεστό σόλο στο μπάσο, δείγμα των ικανοτήτων του. Το “Mitsuru” του Clifton Anderson είναι γραμμένο λες για τον Varela, αφού το παίξιμο του τελευταίου καθορίζει το κομμάτι από την αρχή μέχρι το τέλος του. Σε γρήγορο τέμπο και με συνεχή soli σε τρομπόνι, πιάνο και ντραμς το συγκεκριμένο track είναι από εκείνα που ξεχωρίζουν με τη μία. Το “Lullaby for Imke” του Billy Hart είναι ένα ήσυχο ιντερμέτζο, με το “Sister Gemini” που ακολουθεί να συνδυάζει mid τέμπο, με ωραίες αλλαγές και γενικώς χαλαρή ατμόσφαιρα. Το “Pepper” του George Mraz κλείνει μ’ ένα φοβερό unisono ανάμεσα στο κοντραμπάσο με δοξάρι του Varela και το τενόρο του Dayna Stephens, με όλα τα υπόλοιπα tracks μέχρι και το έσχατο “Where the wild things are” (σύνθεση του Varela) να διακρίνονται για τις πάντα ενδιαφέρουσες αναπτύξεις και τα soli τους.

Το “San Ygnacio” είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ντεμπούτο από έναν δυνατό τεξανό μουσικό, που μπαίνει με φόρα στη νεοϋορκέζικη σκηνή.

Επαφή: www.marcosvarelamusic.com