Πιανίστας με απαλό τουσέ, ο Frank Kimbrough μας έχει απασχολήσει
κι άλλες φορές στο δισκορυχείον είτε μέσω της προσωπικής δισκογραφίας του
(βασικά στην Palmetto),
είτε από τις συμμετοχές του στις μπάντες του Noah Preminger και της Maria Schneider (την Maria Schneider Orchestra εννοώ). Τώρα, στο “Solstice” (για την γερμανική Pirouet) τον συναντάμε σε σχήμα τρίο, με τον Jay Anderson στο μπάσο (έχει παίξει με άπειρους και
ανάμεσά τους με τον Frank Zappa) και τον Jeff Hirshfield στα ντραμς, να αποδίδουν βασικά versions και στάνταρντ (ή και λιγότερο στάνταρντ), όπως αρέσκονται να τα λένε οι
τζαζίστες. Ήτοι συνθέσεις των Carla Bley, George Gershwin,
Paul Motian, Andrew Hill, Maria Schneider και
Annette Peacock.
Αν και επηρεασμένος
στα νιάτα του από τον Paul Bley, ο Kimbrough στην πορεία ακολούθησε περισσότερο
αφηγηματικές πρακτικές, επενδύοντας στην ανάπτυξη και την διευθέτηση των
μελωδιών μ’ έναν «αέρα», που συχνά δεν προσιδίαζε σε Αμερικανό. (Μάλλον μεγάλο
ρόλο σ’ αυτή την απαγκίστρωση από την free πρέπει να έπαιξε ο Andrew Hill, τον οποίον ο Kimbrough θεωρεί ως έναν ακόμη πιο μεγάλο δάσκαλό του). Τέλος πάντων… Σημασία έχει
πως εδώ καταγράφεται ένα πολύ αρμονικό σετ, άνευ ιδιαιτέρων εξάρσεων, μέσω του
οποίου αναδεικνύονται οι αληθινές ποιότητες ενός τζαζ τρίο. Έτσι, η επικοινωνία
μεταξύ των μουσικών, οι απλοί, καθαροί και αλληλοεξαρτώμενοι ρόλοι, η επιμονή
στη σύνθεση, και στο μέρος εκείνο του αυτοσχεδιασμού που μοιάζει με σύνθεση,
συνηγορούν σ’ ένα άλμπουμ απλό και ουσιαστικό, που μπορεί να σε κερδίσει μ’
έναν εξίσου ανεπαίσθητο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου