Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 2

23/1/2017
Πάει και ο Jean Georgakarakos, o Jean Kastro Kornflakes του πανθέου των Gong, κι ένας από τους μεγαλύτερους γάλλους (είχε φυσικά ελληνική καταγωγή) promoters της free jazz και του progressive rock – βασικά μέσα από την BYG (το “G” ήταν δικό του), τη φοβερή εταιρεία που ξεπήδησε από το περιοδικό Actuel, και αργότερα τη Celluloid. Δεν ήταν, φυσικά, μόνον οι παραγωγές του Karakos, ήταν κι εκείνο το ιστορικό φεστιβάλ στην Amougies του Βελγίου (24-28 Οκτ. 1969), που με ελάχιστα άλλα θα μπορούσε να συγκριθεί (δείτε ονόματα... να πάθετε), και στο οποίο ο Ελληνογάλλος ήταν βασικός κουμανταδόρος.
O Γεωργακαράκος ανάμεσα σε άλλα είχε κάνει παραγωγή και στο καλύτερο τραγούδι που είπε ποτέ η Whitney Houston (με τον Archie Shepp στο τενόρο!), το “Memories”, που ήταν σύνθεση του Hugh Hopper και που είχε πει πρώτος ο Robert Wyatt με τους Soft Machine. Εκείνο το “Memories” με τους Softs, το έβγαλε πρώτη φορά σε bootleg ο Γεωργακαράκος το 1972 στην BYG.
Μεγάλη μορφή, θεός σχωρέστον.

23/1/2017
Πέθανε ο Jaki Liebezeit, o ντράμερ των CAN. Πάνω σ' αυτόν και στο μπάσο του Holger Czukay στηρίχτηκε ο ήχος του γερμανικού συγκροτήματος, που έγραψε ίσως το πιο σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του krautrock.

22/1/2017
Ακούω-διαβάζω διάφορα για το νέο αμερικάνο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ – τα περισσότερα, φρονώ, ανόητα. Ο καθένας από τη μεριά του (πολιτική, κοινωνική κ.λπ.) λέει το μακρύ του και το κοντό του. Να πω κι εγώ, δημοσίως (γιατί, ιδιωτικώς, λέω πολύ περισσότερα), το δικό μου «μακρύ» ή «κοντό» ή «ανόητο», πείτε το όπως θέλετε, που είναι το ελάχιστο.
ΜΑΚΑΡΙ Ο ΤΡΑΜΠ, ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ, ΝΑ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΕΙ ΣΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΑΠ' ΟΣΕΣ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ.
Αυτό.
Για όλα τα υπόλοιπα εδώ είμαστε…

22/1/2017
Δήλωσε η Madonna: “Welcome to the revolution of love. To the rebellion. To our refusal as women to accept this new age of tyranny”. Για ποια “new age of tyranny” των γυναικών μιλάει; Υπάρχει κάτι καινούριο από το οποίο κινδυνεύουν οι γυναίκες, και από το οποίο δεν κινδύνευαν πριν τον Τραμπ; Έχουμε τρελαθεί τελείως; Μήπως κινδυνεύουν και οι Ελληνίδες, που διαδήλωναν χθες; Μιλάμε για απίστευτες γελοιότητες.

21/1/2017
Ποιος Πουλικάκος μωρέ τώρα…
(χρόνια πολλά και σ’ εκείνον, να τα κατοστήσει)
Εδώ είχε ο συνομήλικός του Γιώργος Χατζηνάσιος γενέθλια πριν δυο μέρες (χιλιόχρονος κι αυτός!) και δεν είδα κανέναν να ποστάρει τραγουδάρες του.
Για σας παρακαλώ πολύ.
Να τηρούμε τουλάχιστον τα προσχήματα…

21/1/2017
Το τρομερό σ’ αυτή τη φωτογραφία δεν είναι τα μπούτια με τη γκόμενα, δεν είναι ο Τζίμης στον τοίχο, δεν είναι ο αγροίκος/μακαρίτης Τσαχιρίδης, είναι το τεράστιο μπαμπάκι-χωρίς-αίμα με τα ξεκολλημένα λευκοπλάστ στον ώμο του Τσαχιρίδη…

4 σχόλια:

  1. Είναι φοβερό κατ' αρχήν που σχεδόν κανείς στην Ελλάδα δεν πήρε χαμπάρι τον Georgakarako, παρότι και η Celluloid Records είχε πέραση, αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος κρύβεται πίσω από τη Lambada (μεγάλο χιτ των late 80s). Το ίδιο συνέβη και με τον άλλο σπουδαίο ελληνο-γάλλο, τον George Arvanitas (πλήρης σιωπή). Για τον Georgakarako περαν των Gong, της BYG, της φεστιβαλάρας που αναφέρεις, να πούμε πως άνοιξε τουλάχιστον 10 label από το 1960 και μετά, με μια φοβερή μουσική γκάμα, από Blues και Progressive ως Electronica και Latin. Επίσης δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά την ίδια περίοδο, στο 2ο μισό των 70s, πήγαν στη Νέα Υόρκη ο Giorgio Gomelsky που τότε δούλευε στη Γαλλία, ο Michel Esteban που άνοιξε τη ZE records, ο Daevid Allen (Material, N.Y. Gong) και ο Georgakarakos που άνοιξε τη Celluloid.
    Και αυτή η BYG τι φοβερά album έχει εκδόσει! Πραγματικά πολύ σπουδαίος

    Σπύρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τον Arvanitas, που είχε παίξει και στην Ελλάδα, είχα γράψει πριν 20 χρόνια στο Jazz & Τζαζ (στο "δισκορυχείον"). Φυσικά, δεν φτάνει αυτό.

      Διαγραφή
  2. Καλημερα.Καλα το φεστιβαλ το..τερματισε.Η σαρα και μαρα της εποχης στα ντουζενια τους.Βlues,psych,prog από τους καλυτερους που επαιξαν ποτε.Ποσο τυχεροι αυτοι τα εζησαν!Respect and RIP to Karakos.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Γεωργακαρακος δεν ηταν μονο ενας εμπνευσμενος και διορατικος μουσικος παραγωγος (BYG, Celluloid κλπ) αλλα και ενας εμπνευσμενος και διορατικος τυχοδιωκτης που οταν, τελη των 80s, εμεινε "ταπι" ....δημιουργησε την μεγαλυτερη εμπορικη του επιτυχια (Kaoma:"Lambada", των οποιων η τραγουδιστρια "χαθηκε" πριν μια βδομαδα). Ενα "αλανι" της μουσικης βιομηχανιας που οι μουσικοφιλοι θα ηθελαν για παρεα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή