Στο Jeff Hamilton Trio,
ένα από τα πιο δραστήρια, αμερικανικά jazz-trios
των τελευταίων ετών, έχουμε αναφερθεί κι άλλες φορές εδώ στο δισκορυχείον. Όπως είχαμε σημειώσει πριν
κάμποσα χρόνια… το όνομα του ντράμερ Jeff
Hamilton κάποιοι μπορεί να το έχουν στο νου τους από την πολυποίκιλη συνεργασία
του (σε CD, DVD και συναυλίες) με την Diana Krall, όμως εγώ το θυμάμαι από το
τρίο με τ’ όνομά του, για το άλμπουμ τού οποίου “Symbiosis” [CAPRI, 2009] είχα γράψει στο τεύχος 201 του Jazz & Τζαζ.
Παρακολουθώντας, λοιπόν, το συγκεκριμένο trio περί τη μια δεκαετία έρχομαι να πω
–με αφορμή το πιο πρόσφατο CD
του που τιτλοφορείται “Live from San Pedro”
[CAPRI, 2018]– πως
έχουμε να κάνουμε μ’ ένα ιδιαίτερης διαύγειας σχήμα (πάντα οι Tamir Hendelman πιάνο
και Christoph Luty κοντραμπάσο θα συμπληρώνουν τη line-up), που ποτέ δεν ξεφεύγει από τον προκαθορισμένο ρόλο του. Πού
είναι ποιος; Μα η επίδειξη ενός ατελείωτου swinging, με τη χρήση των απολύτως απαραίτητων μέσων. Των
τριών οργάνων δηλαδή (πιάνο, μπάσο, ντραμς), των οποίων οι προαναφερόμενοι είναι
άψογοι χειριστές, και βεβαίως της γνώσης (από τους ίδιους) όλων των κεφαλαίων τής τζαζ
παράδοσης. Όπως το έχουμε τονίσει κι άλλες φορές… τι να πει κανείς, όταν τρεις
Αμερικανοί, άσσοι οργανοπαίκτες, αποφασίζουν να προβάλλουν εκείνα με τα οποία
μεγάλωσαν; Γιατί αυτό που αποδίδουν ζωντανά εδώ (Alvas Showroom, San Pedro, Καλιφόρνια, 8/1/2017) οι
Hamilton, Hendelman και
Luty, είναι εκείνο που
όλοι μας φανταζόμαστε. Όπερ... κλασικό αμερικανικό songbook (“Poinciana” των Nat Simon και Buddy Bernier από το 1936, “I have dreamed” των Rodgers / Hammerstein, “In walked bud” του Monk), συνθέσεις φίλων και βεβαίως
πρωτότυπο δικό τους υλικό, άπαντα παραταγμένα με γνώμονα όχι μόνο την επικοινωνία
των τριών, αλλά και τη μετακύλιση αυτής της ακριβώς της εσωτερικής επικοινωνίας
προς τον κόσμο.
Η συνταγή είναι αλάνθαστη. Ο κόσμος χαίρεται και απολαμβάνει
κάθε στιγμή τού Jeff Hamilton Trio
και το δείχνει τακτικότατα, επευφημώντας ζωηρά και με πάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου