BOB KATSIONIS progressive μέταλλο ολκής

Γιατί να πούμε εμείς ποιες είναι οι επιρροές του Bob Katsionis, όταν τις αναφέρει ο ίδιος στο triple-folded cover τού πιο πρόσφατου CD του; Διαβάζουμε λοιπόν (με σειρά εμφανίσεως): Vangelis, Jean-Michel Jarre, Yanni, Kevin Moore (ex-Dream Theater…), Jens Johansson (ex-Stratovarius…), Keith Emerson, Joe Satriani, John Petrucci (ex-Dream Theater…), Mike Portnoy (ex-Dream Theater…), Jeff Waters (ex-Annihilator) και Μάνος Χατζιδάκις. Όλα ωραία-όλα καλά, αλλά ωραιότερα είναι εκείνα που ακούμε στο “Prognosis & Synopsis / An instrumental exploration by Bob Katsionis” [Symmetric Records, 2018]. Σιγά-σιγά…

Για το ποιος είναι ο Bob Katsionis δεν χρειάζεται να πούμε πολλά – ας πούμε, όμως, κάποια λίγα, για όσους ενδεχομένως δεν τον γνωρίζουν. Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσουμε πως ο Katsionis (που είναι κιμπορντίστας βασικά, αλλά εδώ χειρίζεται ρυθμικές και lead κιθάρες ακόμη, μα και μπάσο) ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ από το 2002 και πως το “Prognosis & Synopsis” είναι το πέμπτο του στη σειρά. Δεύτερον, πως (ο Katsionis) έχει υπάρξει μέλος των ελλήνων μεταλλικών Firewind, Outloud, Septic Flesh και Nightfall μεταξύ άλλων, των Γερμανών Serious Black, των πολυεθνικών Revolution Renaissance κ.λπ., κ.λπ., ονομάτων δηλαδή που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στο χώρο τού μετάλλου και ειδικότερα του συμφωνικού progressive μετάλλου – όπως symphonic progressive metal είναι και το παρόν έσχατο CD του.

Ο Katsionis, πρώτον απ’ όλα, είναι πολύ καλός συνθέτης. Ο άνθρωπος έχει ιδέες, γράφει ωραίες μελωδίες, ξέρει να απλώνει σωστά τα κομμάτια του, δεν κάνει κατάχρηση… ανέξοδων παιξιμάτων, έχοντας συγχρόνως το ταλέντο και τη γνώση να ενσωματώνει στις συνθέσεις του στοιχεία απ’ όλους εκείνους που τον έχουν επηρεάσει, δίχως ν’ ακούγεται σαν… Vangelis ή σαν Dream Theater. Και, μάλιστα, οι επιρροές αυτές, κάποιες φορές μοιάζει να είναι τελείως… ανεξέλεγκτες, προσφέροντας συναρπαστικές… σελίδες ακρόασης. Αναφέρομαι σε κομμάτια όπως το τέταρτο “Dark matter”, που, λόγω… διαρρύθμισης και φωνητικών, συνδυάζει το έπος με την complex αφήγηση και την ελαφρότητα. Τόσο απλό και τόσο μαγικό.

Μέσω, λοιπόν, τέτοιων καλά μελετημένων συνδυασμών ο Katsionis κατορθώνει το μάλλον ακατόρθωτο – ή, τέλος πάντων, το όχι ευκόλως κατορθωτό. Να θυσιάσει ένα κατά το μάλλον ή ήττον σκληροπυρηνικό παρελθόν, προσθέτοντάς στα μεταλλικά vibes του, πλάι, στο έπος, κι έναν άψογα τακτοποιημένο λυρισμό, απλώνοντας τις συνθέσεις του στο μέλλον.

Όχι μόνο για τα πολύβουα και μπαρουτοκαπνισμένα μπαρ και κλαμπ... άκουσμα, αλλά και για τη λαϊκή σαλοτραπεζαρία.

Επαφή: www.facebook.com/symmetricrecords/