Γεννημένος στο Παρίσι το 1990 (τώρα ζει στο Χάρλεμ) ο Raphaël Pannier ξεκίνησε να παίζει ντραμς στα πέντε χρόνια
του, και να εμφανίζεται επαγγελματικώς από τα δεκατρία. Στην πορεία θα
σπουδάσει στο Berklee College of Music με την Terri Lyne Carrington, τον Ralph Peterson Jr. και τον Hal Crook, παρουσιάζοντας μια σταθερά ανοδική
διαδρομή στα τζαζ πράγματα, έχοντας εμφανισθεί δίπλα σε σημαντικούς μουσικούς,
όπως τους Lee Ritenour, Bob James, Marcos Valle κ.ά., παίζοντας σε κάθε μήκος και πλάτος
της Γης (Μόντρεαλ, Παρίσι, Τόκιο και ακόμη σε φεστιβάλ στη Βραζιλία, την
Ισπανία, την Εσθονία, το Αζερμπαϊτζάν και αλλαχού). Και κάπως έτσι έρχεται η
ώρα και για τον Raphaël Pannier, ώστε να δοκιμάσει
τις δυνάμεις του, ως leader,
και στην δισκογραφία, ηχογραφώντας και κυκλοφορώντας τώρα το άλμπουμ “Faune” [French Paradox, 2020]. Σ’ αυτή την παρθενική δουλειά του ο γάλλος
μουσικός έχει δίπλα πολύ καλούς συναδέλφους του, σαν τους Miguel Zenón
άλτο σαξόφωνο, Aaron Goldberg
πιάνο, François Moutin κοντραμπάσο και Giorgi Mikadze πιάνο, οι
οποίοι δίνουν στο “Faune”,
τον καλύτερο εαυτό τους.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει πρωτότυπα του Pannier, μα και διασκευές – τόσο αναμενόμενες (ως επιλογές), όπως εκείνες στα “Lonely woman” του Ornette Coleman και “ESP” του Wayne Shorter, όσο και απρόβλεπτες (“Le baiser de l'enfant-Jésus” του Olivier Messiaen, “Forlane” του Maurice Ravel).
Από τα πρωτότυπα-προσωπικά θέματα τού Raphaël Pannier θα ξεχώριζα το 6λεπτο “Monkey puzzle tree”, μαζί με τη επέκτασή του “Monkey puzzle tree final: drum solo”, για την ωραία αρμονική σχεδίασή του, όπως και το 7λεπτο “Lullaby”, που διαθέτει ενδιαφέροντα μελωδικά patterns και σωστή (νωχελική) ανάπτυξη.
Υπάρχουν ακόμη εδώ η 10λεπτη διασκευή στο κλασικό “Lonely woman” (Coleman), που διακρίνεται για το ουσιωδώς λυρικό πνεύμα, το οποίο διαπνέει ολάκερη την εγγραφή, όπως και το μοναδικό “Le baiser de l'enfant-Jésus” (Messiaen), που μεταπλάθεται σ’ ένα... ρομαντικό blues (ιδιόμορφο μεν, αλλά... ρομαντικό blues). Όμως και το “Forlane”, του Ravel, δεν είναι ένα άγνωστο κομμάτι στην τζαζ δισκογραφία, καθώς το έχουν διασκευάσει οι Hubert Laws, Wolfgang Dauner και διάφοροι άλλοι μέσα στις δεκαετίες. Η εκδοχή του Pannier διακρίνεται όχι μόνο για τη συνολική ευφράδειά της (για σύνθεση του Ravel πρόκειται εξάλλου), μα και για τον τρόπο που την αντιμετωπίζει έχοντας τα ντραμς του σε πολύ «μπροστινό» ρόλο. Δίνει έτσι στο κομμάτι μια σπάνια ρυθμική φινέτσα.
Επαφή: julien@french-paradox.paris (Julien Daïan)
Το άλμπουμ περιλαμβάνει πρωτότυπα του Pannier, μα και διασκευές – τόσο αναμενόμενες (ως επιλογές), όπως εκείνες στα “Lonely woman” του Ornette Coleman και “ESP” του Wayne Shorter, όσο και απρόβλεπτες (“Le baiser de l'enfant-Jésus” του Olivier Messiaen, “Forlane” του Maurice Ravel).
Από τα πρωτότυπα-προσωπικά θέματα τού Raphaël Pannier θα ξεχώριζα το 6λεπτο “Monkey puzzle tree”, μαζί με τη επέκτασή του “Monkey puzzle tree final: drum solo”, για την ωραία αρμονική σχεδίασή του, όπως και το 7λεπτο “Lullaby”, που διαθέτει ενδιαφέροντα μελωδικά patterns και σωστή (νωχελική) ανάπτυξη.
Υπάρχουν ακόμη εδώ η 10λεπτη διασκευή στο κλασικό “Lonely woman” (Coleman), που διακρίνεται για το ουσιωδώς λυρικό πνεύμα, το οποίο διαπνέει ολάκερη την εγγραφή, όπως και το μοναδικό “Le baiser de l'enfant-Jésus” (Messiaen), που μεταπλάθεται σ’ ένα... ρομαντικό blues (ιδιόμορφο μεν, αλλά... ρομαντικό blues). Όμως και το “Forlane”, του Ravel, δεν είναι ένα άγνωστο κομμάτι στην τζαζ δισκογραφία, καθώς το έχουν διασκευάσει οι Hubert Laws, Wolfgang Dauner και διάφοροι άλλοι μέσα στις δεκαετίες. Η εκδοχή του Pannier διακρίνεται όχι μόνο για τη συνολική ευφράδειά της (για σύνθεση του Ravel πρόκειται εξάλλου), μα και για τον τρόπο που την αντιμετωπίζει έχοντας τα ντραμς του σε πολύ «μπροστινό» ρόλο. Δίνει έτσι στο κομμάτι μια σπάνια ρυθμική φινέτσα.
Επαφή: julien@french-paradox.paris (Julien Daïan)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου