ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 287

31/8/2020

Πολύ ευχαρίστως θα έγραφα, αν είχα χρόνο, ένα κείμενο για τους Βρετανούς Alan Bown – γιατί έχω όλους τους δίσκους τους από πολύ καιρό πριν και τους έχω ακούσει δεκάδες φορές.
Παλιό συγκρότημα, αλλά όχι... παλιοσυγκρότημα.

https://www.youtube.com/watch?v=pTCDKPh2O1w

30/8/2020

Από τα ωραιότερα τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου. Ο Διονύσης Θεοδόσης το λέει καλύτερα από τον Βλάσση Μπονάτσο, που το είχε πρωτοπεί στο «Βίκτωρ Βικτώρια». Όλοι αείμνηστοι πλέον...

https://www.youtube.com/watch?v=ScGbC9SmvBw

30/8/2020

Διάβασα πρόσφατα στο oneman ένα κείμενο αυτού του Κώστα Μανιάτη, που είχε κάνει εκείνες τις χαζές ερωτήσεις στον Σαββόπουλο, για τις οποίες τα λέγαμε τις προάλλες, σχετικό με το τραγούδι «Το άγαλμα» (Πλέσσας-Παπαδόπουλος), που είχε πει ο Πουλόπουλος στον «Δρόμο». Το κείμενο είχε ανεβεί στις 24 Αυγούστου (όταν έγινε γνωστός ο θάνατος του τραγουδιστή) και ούτε λίγο ούτε πολύ άφηνε να εννοηθεί πως θα μπορούσε η λέξη «άγαλμα» να σημαίνει «πόρνη»!
Δεν ξέρω ποιος την ξεκίνησε αυτή την ανοησία, αλλά θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια να την επαναφέρει στο προσκήνιο ο Χρήστος Χωμενίδης – ο οποίος σε μια κόντρα του με τον Νίκο Σαραντάκο (που δεν συμφωνούσε με τη συγκεκριμένη εκδοχή, και σωστά), είχε επικαλεστεί τον ίδιο τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο οποίος του είχε πει (του Χωμενίδη) πως η... εκδοχή τού αγάλματος-πόρνη τον γοήτευε περισσότερο απ’ όλες!
Τρίχες κατσαρές. Κάτω από την «πίεση» και την υποβολή τού Χωμενίδη, ο Παπαδόπουλος βρέθηκε κάπως προ τετελεσμένων γεγονότων. Αναγκάστηκε να υιοθετήσει μιαν εκδοχή, για την οποία ποτέ πριν ο ίδιος δεν είχε μιλήσει (σε συνεντεύξεις του). Απεναντίας είχε πει τα προφανή.
Δεν υπάρχει περίπτωση ο Παπαδόπουλος να είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του, όταν έγραφε το τραγούδι. Δεν ευσταθεί, δηλαδή, ο ισχυρισμός (του Χωμενίδη και άλλων) πως τις πόρνες τις λέγανε «αγάλματα» –πού, μήπως μόνο στην... πλατεία Κυριακού, εκεί όπου είχε μεγαλώσει ο στιχουργός;–, δεν υπάρχει πουθενά καμία τέτοια αναφορά.
Απλώς, κάποια στιγμή, κάποιος άσχετος-ευφάνταστος μπορεί να πέταξε αυτή την αρλούμπα, την οποία –κατά τον Χωμενίδη –την είχε βρει γοητευτική ο Παπαδόπουλος! Πότε; Κάτι «αιώνες» αργότερα (από τότε που γράφτηκε το τραγούδι)!
Για όσους δεν γνωρίζουν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έχει γράψει κι άλλα τέτοια τραγούδια (μέσα στο στιχουργικό σύμπαν του να πούμε), όπου οι πρωταγωνιστές των στίχων του μπορεί να κάνουν παρέα και να συνομιλούν με... έντομα («Ο τζίτζικας»), να μιλάνε με φεγγάρια («Άμα δείτε το φεγγάρι») και με ήλιους («Ήλιε μου σε παρακαλώ») ή ακόμη να αποκτούν οντότητα... καράβια («Ένα καράβι»), άγγελοι να συμπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι («Οι άγγελοι») κ.ο.κ. Κοινά είναι αυτά στην στιχουργική, είναι επιρροές από το δημοτικό τραγούδι κ.λπ.
Έλεος πια με τους αδαείς, που ξύπνησαν ξαφνικά, αγνοούν ή αρνούνται το προφανές, και ψάχνουν να βρουν... κρυφούς συμβολισμούς σε οτιδήποτε!

30/8/2020

«Κι εσύ γλυκιά πατρίδα μητέρα των θεών / σε λήθαργο πεσμένη στα χέρια των γιατρών / κοιτάς να επιβιώνεις με κόλπα ηλεκτρικά / μα οι τάσεις μεγαλώνουν κι η αντίσταση χαλάει / το κύκλωμα πεθαίνει το ρεύμα σταματάει / τα σύννεφα βαραίνουν και για βροχούλα πάει»...

https://www.youtube.com/watch?v=S9W17gKTGK4

29/8/2020

Το κρατικό ραδιόφωνο, Πρώτο και Δεύτερο Πρόγραμμα, νοσεί βαριά. Ας αφήσουμε το πολιτικό κομμάτι, που, ανεξαρτήτως των πεποιθήσεων καθενός από εμάς, είναι τελείως βαρετό (η προχειρότητα και αυτοσχεδιασμός στο λόγο είναι σε φουλ φάση), και ας μείνουμε στο διασκεδαστικό, στο μουσικό.
Αν ακούσεις μια βδομάδα κρατικό ραδιόφωνο το πιο πιθανόν είναι να απογοητευτείς. Μπορεί να υπάρχει πάντα ο Γιάννης Πετρίδης (στο Πρώτο) και ο Γιώργος Τσάμπρας (στο Δεύτερο), για την ξένη και την ελληνική μουσική αντίστοιχα, μπορεί να υπάρχει ο Σιδερής Πρίντεζης με τις ωραίες επιλογές του, αλλά από κει και κάτω ελάχιστα πράγματα.
Τις εκπομπές έχουν καταλάβει εν τω μεταξύ διάφοροι «επώνυμοι» (εμένα αυτό δεν μου αρέσει), άλλοι πιο καινούριοι, άλλοι παλαιότεροι, που είναι είτε συμπαθείς, αλλά βαρετοί (όπως ο Κώστας Θωμαΐδης), είτε μέτριοι και αδιάφοροι, όπως ο Γιάννης Τζουανόπουλος (τον τράκαρα σε μια δίωρη αν θυμάμαι καλά εκπομπή-συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη και νόμισα πως κάτι κακό βρήκε τον μεγάλο μας συνθέτη), ο Γιώργος Ανδρέου (που θέλει να παίξει και ροκ και τα κάνει θάλασσα) και ο Οδυσσέας Τσάκαλος, που δεν κατέχει το θέμα και τρώει γκολ από τους καλεσμένους του.
Δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέγονται οι παραγωγοί, ή τέλος πάντων κάνω πως δεν ξέρω, αλλά αν επιλέγονται και για τη φωνή τους, τότε ο Θάνος Μαντζάνας είναι παντελώς ακατάλληλος. Βγαίνει μετά τα μεσάνυχτα και είναι ικανός να σε κοιμίσει στο πρώτο πεντάλεπτο. Δεν σε σώζουν ούτε τα hip-hop που βάζει από καιρού εις καιρόν (τον μόνον που άκουσα να παίζει και τέτοια μουσική).
Αυτά τα ολίγα.

29/8/2020

Πολλές από τις ερωτήσεις που έκανε αυτός ο Κώστας Μανιάτης στον Σαββόπουλο, στο oneman, ήταν εντελώς χαζές. Να μερικές:
Ο στίχος “σε αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί” τι σημαίνει;

(Κι ένα παιδάκι του δημοτικού μπορεί να πει τι σημαίνει)
Ο ‘Μπάτης’ του τραγουδιού ποιος είναι;

(Εντάξει, υπάρχει κι ένας ρεμπέτης Μπάτης –δεν τον ήξερε ο δημοσιογράφος;– που μπορεί να μην είχε έρθει από τη Σμύρνη το ’22, αλλά τι σημασία έχει;)
Το ‘Δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό’ επίσης θα ήθελα να μου το αποκωδικοποιήσετε.

(Δεν ξέρω τι να κάνω και τι να πω, ρε φίλε, αυτό σημαίνει. Τι κάθεσαι και ρωτάς τον άνθρωπο;)
Το ‘Ελσα σε φοβάμαι’ είναι όντως γραμμένο για την Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΛ.Σ.Α.) της Χούντας;

(Χα, χα. Μου αρέσει το «όντως»! Ρε ούτε την ΕΣΑ δεν ξέρει αυτός και την λέει ΕΛΣΑ!)
Το σόλο απ’ το ‘Κιλελέρ’ το έχει κλέψει ως ένα σημείο ο Mark Knopfler στο ‘Sultans of Swing’;

(Ναι, και το σόλο μπάσο του Ντάλλα, ο Jaco Pastorius...).
Ορισμένοι προσπαθούν να το παίξουν έξυπνοι, διαφορετικοί, και πνίγονται σε μια κουταλιά νερό. Αλλά και το να βάζεις έναν δημιουργό να σου εξηγεί τι σημαίνει το ένα και τι σημαίνει το άλλο είναι μέγιστο ατόπημα, για μένα. Και βασικά οι δημιουργοί δεν απαντάνε σε τέτοιες ερωτήσεις. Σ’ αυτά ο καθένας καταλαβαίνει ό,τι καταλαβαίνει. Ok, ορισμένοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν τίποτα... υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις.

29/8/2020

Το ωραιότερο τραγούδι που έχω ακούσει σε στίχους Ντίνου Χριστιανόπουλου. Το σιγοτραγουδώ από τότε που βγήκε, το ’82 (το βίντεο είναι του ’92). Κλασικός Κουγιουμτζής. Και ο Μπογδάνος ωραίος. Σαν τον Σμοκοβίτη τραγουδάει...

Και το πλήρες ποίημα, χωρίς αλλαγές, από το βιβλίο του Χριστιανόπουλου Το Αιώνιο Παράπονο...

https://www.youtube.com/watch?v=ETyOgAG38iQ

28/8/2020

Υπάρχουν κάτι τραγουδιστάκια, από δω κι από κει, που κακαρίζουν και υπάρχουν και οι αληθινοί καλλιτέχνες του λαού, με τα κρυφά και φανερά προσόντα, με τους οποίους μεγαλώσαμε, διδάσκοντάς μας τις σωστές μονάδες μέτρησης, ώστε να εκτιμούμε, χωρίς να πέφτουμε έξω, μέσα στα χρόνια, τις ανάλογες ποιότητες.
Όχι δάκρυα για τον Γιάννη Κατέβα, μόνον επευφημίες. Ζει ο άνθρωπος...

https://www.youtube.com/watch?v=9aCSUHadzVg

28/8/2020

Με μέσο όρο 3 μπαίνεις Μαθηματικός στο νησί του Πυθαγόρα, με μέσο όρο 17 γίνεσαι αστυφύλακας.