WATERTANK: Silent Running [Atypeek Music, 2020]
Τρίτο άλμπουμ για τους Γάλλους Watertank (έδρα τους η Νάντη), ένα σκληρό σχήμα, τετραμελές, που κινείται στα όρια του hardcore, έχοντας όμως να επιδείξει και κάποιες μελωδικές εκπλήξεις (στα τραγούδια του). “Silent Running” λέγεται η πιο πρόσφατη δουλειά των Watertank, περιλαμβάνει δέκα tracks (τρίλεπτα και τετράλεπτα τα περισσότερα), και ως τέτοια, ως συνολική δουλειά εννοούμε, εμφανίζει ωραία στοιχεία «ενότητας».
Έχουμε, δηλαδή, ένα άλμπουμ που κυλάει γοργά και άνετα, με
καλές συνθέσεις, καλά τραγούδια, ικανό να σου κρατήσει καλή ροκ συντροφιά –
καθότι το σκληρό περιτύλιγμα είναι ενίοτε απλώς περιτύλιγμα, δίχως να φθάνει
έως το μεδούλι των σκοπών. Εκεί λοιπόν, στο βάθος, θα διαπιστώσεις πως οι Watertank είναι ένα
συγκρότημα με συγκεκριμένες (υψηλές) εκτελεστικές ικανότητες και με ποικίλες
αισθητικές απόψεις, που αγγίζουν περαιτέρω grunge και shoegaze
κατευθύνσεις. Και κάπως έτσι ο συνδυασμός όλων αυτών (του hardcore, του grunge και του shoegaze) αποβαίνει καθοριστικός τις πιο
πολλές φορές, κάνοντας τραγούδια σαν το “Timezone”, εκεί στη μέση του CD (και του LP),
να ακούγονται από ευχάριστα έως και συναρπαστικά.
Μια καλή πρόταση λοιπόν, για όσους εξακολουθούν να ποντάρουν στην δύναμη του ροκ.
Επαφή: www.atypeekmusic.com
SOLKYRI: Mount Pleasant [Bird’s Robe Records /
dunk!records, 2020]
«Το αυτό» θα λέγαμε και για τους Αυστραλούς (από το Σίδνεϊ) Solkyri, μια μετα-ροκ μπάντα που δεν είναι καινούρια, καθώς ηχογραφεί τουλάχιστον από το 2011 (όπως βλέπουμε στο bandcamp της). Μέλη των Solkyri είναι οι Adam Mostek, Andrew Pearsall, Nicholas Hall και Ryan Fitz-Henry, που παίζουν κιθάρες-πλήκτρα-μπάσο-ντραμς και οι οποίοι είναι, προφανώς, υπεύθυνοι και για τις συνθέσεις του πιο νέου άλμπουμ τους, το οποίον αποκαλείται “Mount Pleasant”.
Το άλμπουμ περιέχει μόνον instrumentals – να το πούμε αυτό, γιατί είναι βασικό. Στο σύγχρονο ροκ τα ορχηστρικά άλμπουμ δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, ενώ παλαιά ήταν (ήταν σπανιότερο). Κάποια εξήγηση θα υπάρχει και γι’ αυτό. Πάντως από το να έχεις τραγούδια που να είναι μέτρια, ν’ ακούγονται «ίδια» με όλα τα υπόλοιπα του καιρού (δηλαδή πανομοιότυπα και αδιάφορα), είναι πολύ καλύτερο το να κεντράρεις μόνον προς τη μουσική. Τουλάχιστον μιαν ενότητα, κι ένα ύφος, είναι κομματάκι πιο εύκολο να τα κατακτήσεις.
Οι Solkyri λοιπόν δεν είναι ένα αδιάφορο συγκρότημα. Μπορεί όλα αυτά που παίζουν στο “Mount Pleasant” κάπου να τα έχουμε ξανακούσει (καθώς εδώ υπάρχουν επιρροές από Yes μέχρι Mogwai) και να μην μας εντυπωσιάζουν και τόσο, όμως είναι καλοχωνεμένα και καλοβαλμένα. Και κομμάτια σαν τα “Potemkin”, “Meet me in the meadow” και “Shambles”, σίγουρα, πολλά συγκροτήματα του post-rock θα ήθελαν να τα έχουν στο ρεπερτόριό τους.
Επαφή: www.birdsrobe.com, www.dunk-music.com
SLOMOSA: S/T [Apollon Records, 2020]
Σκληρή μπάντα από το Μπέργκεν της Νορβηγίας, οι Slomosa (Benjamin Berdous κιθάρες, φωνή, Anders Rørlien κιθάρες, Kristian Tvedt μπάσο, Severin Sandvik ντραμς) έχουν τώρα το ντεμπούτο άλμπουμ τους στην γύρα, ένα LP και CD, με οκτώ κομμάτια, που τιτλοφορείται όπως και το όνομά τους (“Slomosa” δηλαδή).
Κάποια τραγούδια, γιατί τραγούδια γράφουν οι Slomosa, είναι αρκετά καλά, όπως ας πούμε το εισαγωγικό “Horses”, το “There is nothing new under the sun” ή το “In my mind’s desert”, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι μάλλον αναμενόμενο. Και το λέμε τούτο, παρότι το “Slomosa” δεν παρουσιάζει χάσματα ή αδιάφορες στιγμές.
Όλα τα κομμάτια τους, δηλαδή, έχουν ένα επίπεδο και ακούγονται κάτι παραπάνω από ευχάριστα.
Επαφή: www.apollonrecords.no
Τρίτο άλμπουμ για τους Γάλλους Watertank (έδρα τους η Νάντη), ένα σκληρό σχήμα, τετραμελές, που κινείται στα όρια του hardcore, έχοντας όμως να επιδείξει και κάποιες μελωδικές εκπλήξεις (στα τραγούδια του). “Silent Running” λέγεται η πιο πρόσφατη δουλειά των Watertank, περιλαμβάνει δέκα tracks (τρίλεπτα και τετράλεπτα τα περισσότερα), και ως τέτοια, ως συνολική δουλειά εννοούμε, εμφανίζει ωραία στοιχεία «ενότητας».
Μια καλή πρόταση λοιπόν, για όσους εξακολουθούν να ποντάρουν στην δύναμη του ροκ.
Επαφή: www.atypeekmusic.com
«Το αυτό» θα λέγαμε και για τους Αυστραλούς (από το Σίδνεϊ) Solkyri, μια μετα-ροκ μπάντα που δεν είναι καινούρια, καθώς ηχογραφεί τουλάχιστον από το 2011 (όπως βλέπουμε στο bandcamp της). Μέλη των Solkyri είναι οι Adam Mostek, Andrew Pearsall, Nicholas Hall και Ryan Fitz-Henry, που παίζουν κιθάρες-πλήκτρα-μπάσο-ντραμς και οι οποίοι είναι, προφανώς, υπεύθυνοι και για τις συνθέσεις του πιο νέου άλμπουμ τους, το οποίον αποκαλείται “Mount Pleasant”.
Το άλμπουμ περιέχει μόνον instrumentals – να το πούμε αυτό, γιατί είναι βασικό. Στο σύγχρονο ροκ τα ορχηστρικά άλμπουμ δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, ενώ παλαιά ήταν (ήταν σπανιότερο). Κάποια εξήγηση θα υπάρχει και γι’ αυτό. Πάντως από το να έχεις τραγούδια που να είναι μέτρια, ν’ ακούγονται «ίδια» με όλα τα υπόλοιπα του καιρού (δηλαδή πανομοιότυπα και αδιάφορα), είναι πολύ καλύτερο το να κεντράρεις μόνον προς τη μουσική. Τουλάχιστον μιαν ενότητα, κι ένα ύφος, είναι κομματάκι πιο εύκολο να τα κατακτήσεις.
Οι Solkyri λοιπόν δεν είναι ένα αδιάφορο συγκρότημα. Μπορεί όλα αυτά που παίζουν στο “Mount Pleasant” κάπου να τα έχουμε ξανακούσει (καθώς εδώ υπάρχουν επιρροές από Yes μέχρι Mogwai) και να μην μας εντυπωσιάζουν και τόσο, όμως είναι καλοχωνεμένα και καλοβαλμένα. Και κομμάτια σαν τα “Potemkin”, “Meet me in the meadow” και “Shambles”, σίγουρα, πολλά συγκροτήματα του post-rock θα ήθελαν να τα έχουν στο ρεπερτόριό τους.
Επαφή: www.birdsrobe.com, www.dunk-music.com
Σκληρή μπάντα από το Μπέργκεν της Νορβηγίας, οι Slomosa (Benjamin Berdous κιθάρες, φωνή, Anders Rørlien κιθάρες, Kristian Tvedt μπάσο, Severin Sandvik ντραμς) έχουν τώρα το ντεμπούτο άλμπουμ τους στην γύρα, ένα LP και CD, με οκτώ κομμάτια, που τιτλοφορείται όπως και το όνομά τους (“Slomosa” δηλαδή).
Κάποια τραγούδια, γιατί τραγούδια γράφουν οι Slomosa, είναι αρκετά καλά, όπως ας πούμε το εισαγωγικό “Horses”, το “There is nothing new under the sun” ή το “In my mind’s desert”, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι μάλλον αναμενόμενο. Και το λέμε τούτο, παρότι το “Slomosa” δεν παρουσιάζει χάσματα ή αδιάφορες στιγμές.
Όλα τα κομμάτια τους, δηλαδή, έχουν ένα επίπεδο και ακούγονται κάτι παραπάνω από ευχάριστα.
Επαφή: www.apollonrecords.no
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου