FF.C (fortified concept) - η επανέκδοση του «Σ’ Άλλη Διάσταση»

Από την πιο παλαιά γενιά του ελληνικού hip hop μάς έρχονται οι FF.C (fortified concept), όχι φυσικά με καινούριο άλμπουμ, αλλά με την επανέκδοση ενός CD τους, του «Σ’ Άλλη Διάσταση», που είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά από την Polydor, το 1997. Η επανέκδοση περιλαμβάνει τα δέκα έξι από τα δέκα επτά tracks του original άλμπουμ και γίνεται σε δίσκο βινυλίου από τη δική τους εταιρεία, τις Αντίξοες Παραγωγές (2020).

Οι FF.C υπήρξαν ένα από τα ηγετικά, ας το πούμε έτσι, σχήματα της σκηνής, και γιατί φτιάχτηκαν πολύ νωρίς, το 1987, και γιατί κατόρθωσαν να υπάρξουν αρκετά χρόνια, μέχρι το 2005, ηχογραφώντας διάφορα άλμπουμ και γνωρίζοντας την καταξίωση στο χώρο (θυμάμαι παλαιό συνάδελφο να γράφει καλά λόγια γι’ αυτούς ακόμη και στο Jazz & Tζαζ). Το «Σ’ Άλλη Διάσταση» ήταν το δεύτερο άλμπουμ των FF.C κι εκείνη την εποχή το συγκρότημα αποτελούνταν από τους Δημήτρη Πετσούκη σύνθεση, ενορχήστρωση, προγραμματισμός, sampling, Κώστα Κουρμένταλα φωνητικά, rapping, μπάσο, κιθάρα, Θωμά Πυτικάκη (DJ Everlast) scratches και Θοδωρή Σαρτζετάκη (DJ Sparky T) turntablism, flares, ενώ η παραγωγή ολοκληρωνόταν με την βοήθεια κάμποσων guests σε φωνητικά.

Το συγκρότημα στο μουσικό κομμάτι του είναι επηρεασμένο από τους Public Enemy, κάτι αναμενόμενο εξάλλου, εμφανίζοντας γερές μπασογραμμές, όπου τουλάχιστον υπάρχει μπάσο, ποικιλία από samples και scratches, που λειτουργούν πάντα δημιουργικά, ανεβάζοντας τα κομμάτια, που κινούνται όλα σχεδόν σ’ ένα μέσο τέμπο, ικανό, σαν πλατφόρμα, να φιλοξενήσει τον ελληνικό λόγο.

Και είναι τα λόγια λοιπόν, που, πέραν του περιεχομένου τους (θα πούμε γι’ αυτό), πατάνε πάνω στο συγκεκριμένο πλαίσιο, άλλοτε πιο φυσιολογικά, και άλλοτε κάπως στριμωγμένα (κι αυτό σ’ ένα βαθμό αναμενόμενο), καθότι δεν είναι εύκολο να ταιριάξουν οι πολυσύλλαβες ελληνικές λέξεις, όπως και γενικότερα ο δικός μας περιγραφικός τρόπος έκφρασης (με τις πολλές λέξεις σε μια πρόταση), στα συγκεκριμένα μουσικά patterns.

Υπάρχουν κομμάτια εδώ, που, οπωσδήποτε, κυλάνε πολύ καλά, σε κάθε επιμέρους θέμα, όπως το «Στημένο παιχνίδι» στην πρώτη πλευρά ή το «Εφιάλτες» στη δεύτερη, όπως υπάρχουν και tracks, που τα ευχαριστιέσαι περισσότερο από τεχνικής πλευράς, όπως το «Πρίσμα φαντασίας» για παράδειγμα.

Τα λόγια λοιπόν, που είναι σχεδόν το παν στο hip hop (και επί του προκειμένου, καθώς τα κομμάτια με στίχο είναι απείρως περισσότερα από τα λίγα σχετικώς instros), είναι αρκετά καλά, καθώς θίγουν δημιουργικά διάφορες καταστάσεις, μεταφέροντας στον ακροατή «σωστά» κοινωνικά μηνύματα.

Μου άρεσαν διάφορα κομμάτια λοιπόν, και από αυτά θα ξεχώριζα το «Στημένο παιχνίδι», που αναφέρεται στην τηλεοπτική κατάντια, την οποίαν οδηγούν τόσο τα δελτία ειδήσεων, όσο και συγκεκριμένες εκπομπές (της εποχής) («Ενώπιος ενωπίω, επιτέλους μαζί, σου ρίχνω φως στο τούνελ, καλημέρα ζωή, αληθινές ιστορίες, από την ζούγκλα βγαλμένες, υπάρχουν τόσες για να βρεις, ιστορίες θαμμένες, ρεπορτάζ στην ομίχλη μην γελάς δεν είναι αστείο, καμιά απορία για το σεξ, έλα στο ερωτοδικείο»), το «Ψυχικά νεκρός» (σχετικά με τον στρατό) για την punky στιχουργική προβληματική του, το θριλερικό «Εφιάλτης» (εκεί όπου το όνειρο αποτελεί συνέχεια μιας εφιαλτικής πραγματικότητας) και άλλα διάφορα.

Σωστή η ιδέα γενικώς (και ειδικώς όσον αφορά στους FF.C)  να τυπώνονται κάποια παλαιά CD σε δίσκους βινυλίου.

Επαφή: www.facebook.com/SkinothetisOfficial/