>>Η δεκαετία του ‘80 μας γάμησε τα όνειρα. Μας πέταξε
στα σκουπίδια και μας έστειλε στο μεροκάματο, στη δούλεψη κάθε μαλάκα. Τα
ταγάρια της γελοίας γενιάς του Πολυτεχνείου μάς ισοπέδωσαν… εμείς ήμασταν τα
μιάσματα που παίζαμε ξενόφερτη μουσική, μαζί με τους «αμερικάνους φονιάδες των
λαών» Μας κυνηγούσαν χειρότερα κι από τα τζάνκια, μας έδιωξαν από τη Πλάκα,
μετά την έπεφταν και στα Εξάρχεια… θυμάμαι να παίζουμε σαν δαιμονισμένοι-
κλειδωμένοι μέσα στον Πήγασο και τα ΜΑΤ απ’ έξω να χτυπάνε τον τοίχο με τα γκλομπ.<<
Ένα κάρο ασυναρτησίες!
Τι μας λες μωρέ... έχασε η Βενετιά βελόνι, επειδή δεν έκαναν καριέρα οι Anti Troppau Council. Τέτοια συγκροτήματα βρωμάγανε τότε (και πάντα δηλαδή) σε κάθε γωνιά του κόσμου. Να πας να δουλέψεις μεροκάματο ρε φίλε, ναι, για τον κάθε μαλάκα, ναι, όπως δουλεύει όλος ο κόσμος. Γιατί, τι θα πάθεις; Ποιοι ήσασταν; Ποιοι νομίζεις ότι ήσασταν, οι Aphrodite’s Child; Χα, χα. Αν είναι δυνατόν!
Εν τω μεταξύ συλλήβδην «γελοία» αποκαλούν τη γενιά του Πολυτεχνείου μόνον οι φασίστες και κάτι ταγάρια φιλελέρες. Καλά σας κάνανε οι Κνίτες και σας την πέφτανε, γιατί αυτά που λέγατε ήταν για τα πανηγύρια, λέγατε μαλακίες.
Διαβάζω τώρα κάτι λόγια του Ντρενογιάννη από το ’85. Λέει κάπου: «Γιατί κανείς δεν μπορεί να βγει σωστός (μουσικός) όταν δουλεύει το πρωί οκτάωρο και το βράδυ κάνει πρόβες. Και τι πρόβες; Με κιθάρες των 5 και 10 χιλιάδων (σ.σ. φτηνές δηλαδή) να ξεκουρδίζονται συνέχεια και πρωτόγονο εξοπλισμό να φτωχαίνει τον ήχο».
Έτσι μεγαλώσανε μάγκα μου όλα τα συγκροτήματα στην Ελλάδα. Και οι Socrates έτσι μεγαλώσανε, αλλά επειδή ήταν ταλαντούχοι, ταπεινοί και εργατικοί, προκόψανε. Εσείς σαν γκρουπ ήσασταν του σωρού.
Ας πηγαίνατε λοιπόν να γίνετε ροκάδες στην Τσεχοσλοβακία και στην Πολωνία, επί κομμουνισμού, να σας δίνουν τζάμπα μηχανήματα και στούντιο να παίζετε. Κι άμα ήσασταν καλοί, και όχι τελεμέδες, θα βγάζατε και άδεια επαγγελματία μουσικού και θα παίζατε παντού.
Στον καπιταλισμό θα δουλέψεις και 8ωρο για να πάρεις καλές κιθάρες και μηχανήματα, κι άμα αγαπάς αυτό που κάνεις, θα βρεις τρόπο να προχωρήσεις. Άμα θες, όμως, να σε προσκυνάνε επειδή νομίζεις ότι είσαι «κάποιος», το αδικημένο ταλέντο, ο Βασιλάκης Καΐλας του ποστ-ρόκ, που δεν αναγνωρίζει την προσφορά σου η κακούργα η κοινωνία, τότε είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις στην ψάθα, και δεν δικαιούσαι να παραπονιέσαι.
Τα υπόλοιπα... ηρωικά περί Πήγασου (ακόμη νομίζουν κάποιοι ότι έκαναν επανάσταση και τους την έπεφτε το σύστημα, επειδή έπαιζαν Echo & the Bunnymen - αν είναι δυνατόν!) είναι ανάξια σχολιασμού.
Τι μας λες μωρέ... έχασε η Βενετιά βελόνι, επειδή δεν έκαναν καριέρα οι Anti Troppau Council. Τέτοια συγκροτήματα βρωμάγανε τότε (και πάντα δηλαδή) σε κάθε γωνιά του κόσμου. Να πας να δουλέψεις μεροκάματο ρε φίλε, ναι, για τον κάθε μαλάκα, ναι, όπως δουλεύει όλος ο κόσμος. Γιατί, τι θα πάθεις; Ποιοι ήσασταν; Ποιοι νομίζεις ότι ήσασταν, οι Aphrodite’s Child; Χα, χα. Αν είναι δυνατόν!
Εν τω μεταξύ συλλήβδην «γελοία» αποκαλούν τη γενιά του Πολυτεχνείου μόνον οι φασίστες και κάτι ταγάρια φιλελέρες. Καλά σας κάνανε οι Κνίτες και σας την πέφτανε, γιατί αυτά που λέγατε ήταν για τα πανηγύρια, λέγατε μαλακίες.
Διαβάζω τώρα κάτι λόγια του Ντρενογιάννη από το ’85. Λέει κάπου: «Γιατί κανείς δεν μπορεί να βγει σωστός (μουσικός) όταν δουλεύει το πρωί οκτάωρο και το βράδυ κάνει πρόβες. Και τι πρόβες; Με κιθάρες των 5 και 10 χιλιάδων (σ.σ. φτηνές δηλαδή) να ξεκουρδίζονται συνέχεια και πρωτόγονο εξοπλισμό να φτωχαίνει τον ήχο».
Έτσι μεγαλώσανε μάγκα μου όλα τα συγκροτήματα στην Ελλάδα. Και οι Socrates έτσι μεγαλώσανε, αλλά επειδή ήταν ταλαντούχοι, ταπεινοί και εργατικοί, προκόψανε. Εσείς σαν γκρουπ ήσασταν του σωρού.
Ας πηγαίνατε λοιπόν να γίνετε ροκάδες στην Τσεχοσλοβακία και στην Πολωνία, επί κομμουνισμού, να σας δίνουν τζάμπα μηχανήματα και στούντιο να παίζετε. Κι άμα ήσασταν καλοί, και όχι τελεμέδες, θα βγάζατε και άδεια επαγγελματία μουσικού και θα παίζατε παντού.
Στον καπιταλισμό θα δουλέψεις και 8ωρο για να πάρεις καλές κιθάρες και μηχανήματα, κι άμα αγαπάς αυτό που κάνεις, θα βρεις τρόπο να προχωρήσεις. Άμα θες, όμως, να σε προσκυνάνε επειδή νομίζεις ότι είσαι «κάποιος», το αδικημένο ταλέντο, ο Βασιλάκης Καΐλας του ποστ-ρόκ, που δεν αναγνωρίζει την προσφορά σου η κακούργα η κοινωνία, τότε είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις στην ψάθα, και δεν δικαιούσαι να παραπονιέσαι.
Τα υπόλοιπα... ηρωικά περί Πήγασου (ακόμη νομίζουν κάποιοι ότι έκαναν επανάσταση και τους την έπεφτε το σύστημα, επειδή έπαιζαν Echo & the Bunnymen - αν είναι δυνατόν!) είναι ανάξια σχολιασμού.
Σχόλια από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήSpyros Diastimikos
Οι έλληνες ροκάδες τον έγραψαν στ΄αρχίδια τους και δεν πούλησε ο (πολύ καλός) δίσκος τους, όχι όσοι ασχολούνταν με ρεμπετοδημοτικά και τη λοιπή έντεχνη ελληνική μουσική και δεν έδιναν δεκάρα για το ανεξάρτητο αγγλόφωνο ροκ. Θυμάστε -όσοι είσασταν εκεί- πόσοι ροκάδες σε δούλευαν αν αγόραζες 80s αγγλόφωνο ελληνικό συγκρότημα; Τα ζήσαμε, τέτοια συγκροτήματα άντε να απευθύνονταν σε δυο χιλιάδες νοματαίους πανελλαδικώς το πολύ, εκείνη την εποχή• η "γενιά" του Πολυτεχνείου του ΄φταιγε του Ντρεν; Και αν η πικρία του τον κάνει αμετροεπώς να κυνηγάει ανεμόμυλους, να ΄ναι έτοιμος να εισπράττει και τις καρπαζιές, όταν λέει ανοησίες. Εκτός αν δεν τα λέει αφελώς, οπότε είναι για μεγάλο φτύσιμο.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Κανείς δεν αγόραζε τότε ελληνικά. Και στα μαγαζιά οι περισσότεροι πηγαίνανε για μούρη, και από μόδα. Κανένα αγγλόφωνο γκρουπ, πέρα από Sharp Ties, μετά το '80 δεν έκανε τίποτα. Ακόμα και οι Last Drive, που για μένα ήταν 10 κλάσεις πάνω από τους Anti TRoppau, δεινοπάθησαν.
Spyros Diastimikos
Τα θυμάμαι... ούτε καν ο μουσικός τύπος, αν εξαιρέσεις τον Ψαλτάκη.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ίσως πάλι να αναφέρεται στην αναβίωση του λαϊκού (παιδιά απ την πάτρα, περιοδικό ντέφι κλπ). Αλλά αυτό σίγουρα δεν είχε να κάνει με κνίτες, ούτε ακριβώς με γενιά πολυτεχνείου, αλλά με το "χώρο" - και με την έννοια ότι το κοινό προερχόταν από κει, και με την έννοια ότι αυτοί που έφτιαξαν αυτό το τρεντ αναγνωρίζονταν από το "χώρο" σαν δικοί του λίγο-πολύ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Spyros Diastimikos
Εντάξει, τα περιοδικά γράφανε, και η Μουσική και το Ποπ και ροκ και ο Ηχος, και γενικώς πιστεύω τα τοποθετούσαν όλα αυτά στις σωστές τους διαστάσεις. Εντάξει υπήρχαν και λάθη και προκαταλήψεις, όμως γενικά ήταν ok.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Γιώργος Γιαννόπουλος
Δεν ξέρω πού αναφέρεται. Όταν είχε έρθει ο Ian Dury στα μέσα του '80 για να παίξει σε μια ταινία τον είχανε πάει στο Αχαρνών 77, που παίζανε τα Παιδιά από την Πάτρα και θυμάμαι σε συνέντευξη να λέει πως ήταν το καλύτερο συγκρότημα που είχε δει ποτέ λάιβ. Συμφωνούσα εγώ μ' αυτό.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Καλά, και ο λάμπρος καρελάς, και ο χρήστος παπαδόπουλος ήταν εξαιρετικοί μουσικοί -και τύποι- με πολλά ακούσματα και επιρροές.Ήταν περίπτωση αυτό το γκρουπ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ο φοβερός μουσικός για μένα, αλλά ήταν τελείως χαμηλών τόνων, ήταν ο Δεληκούρας. Ο ήχος των παιδιών τότε ήταν δικός του.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Και αυτός.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=TYzwq_WKNv4
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΕΛΗΚΟΥΡΑΣ
Andreas Frogoudakis
ο δεληκουρας ήταν ο "αρχηγός" του γκρουπ
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Και ο ήχος του. Σπουδαίος κιθαρίστας. Στα ακόρντα του,, σε όλα του. Όλη η βάση του γκρουπ.
Daniil Gkorgkolis στον Spyros Diastimikos
Διαγραφήυπήρχε μουσικός τύπος (& δε μιλάω για ότι σου έφερνε το πρακτορείο) άλλαν περιοδικά που κυκλοφορούσαν σε στέκια στη Αθήνα , και επιλεκτικά σε δισκάδικα στην επαρχία...
Καπως έτσι έμαθα εγώ για το "ανεξάρτητο" ροκ στη χώρα μας.. αλλά ηταν μια ιδιόμορφη κατάσταση, δε κτλβα πώς ξεχαρβαλωθηκε έτσι εύκολα,ξεφτισε πάνω στο μεγάλο μπαμ..
Μιλάω για Merlin's music box (πού κράτησε μέχρι τους ολυμπιακούς αγώνες κοντά)
The thing αγαπημένο
Στις σκιές του Β-52 (Καρα-αγνωστο,αλλά έδινε σινγκλακια κ με "έμπασε"-στη ροκαμπίλι αισθητική) και αλλά πολλά με εντελώς διαφορετικές κατευθυνσεις ως προς τη θεματολογία)
Spyros Diastimikos
Αυτα ήταν fanzines. Απευθύνονταν στους γνωστούς άγνωστους 2-3 χιλιάδες σε όλα τα είδη σε όλη την Ελλάδα. Έχω προσωπικά κυκλοφορήσει 4 από αυτά (και γράψει και 1-2 άρθρα για το Σκιες που αναφέρεις), οπότε γνωρίζω καλά τί γράφω. Την εποχή για την οποία αναφέρομαι στο μουσικό τύπο, ΔΕΝ κυκλοφορούσαν ακόμα μουσικά fanzines, αυτά άρχισαν μετά το 83 (ως επί το πλείστον). Από τα ευρύτερης κυκλοφορία περιοδικα που διανέμονταν με πρακτορείο, μόνο ο Ψαλτάκης (Μουσικό Εξπρες) έγραφε με μόνιμες στήλες και κάπως συστηματικά για την υπόγεια ελληνική σκηνή και οι υπόλοιποι δειλά και μετρημένα. Βέβαια ίσως και να είχαν και κάποιο δίκιο όπως λέει ο Φώντας ("τα τοποθετούσαν όλα αυτά στις σωστές τους διαστάσεις"), γιατί δεν ήταν και κάτι ιδιαίτερο τα περισσότερα συγκροτήματα -ειδικά της περιόδου 1978-1988- για να αξίζεις να ασχολείσαι.
Daniil Gkorgkolis
88,89 όμως εγώ είχα βρεί μόνο σκόρπια παλιά τεύχη.. αναφέρομαι κυρίως απτό καλοκαίρι τού'90 και Μετά.
Αλλά όντως είχα μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης από σχήματα πού έμελλε να ανέβουμε ψηλά,πχ lastdrive, nightstalker (ίσως κ Deus Xmachina) αλλά ουσιαστικά αναλώνονταν σε γκρουπ απτή ανεξαρτητη σκηνή, ή έστω κάποια mainstream για να τσιμπήσουν κ αναγνώστες από άλλους χώρους..αλλά αρκετά ερασιτεχνικες προσπάθειες
Παρόλα αυτά (τότε πού δεν είχαμε ΝΕΤ) μία ανάλυση για τις απαρχές τής ψυχεδελικής σκηνής ήταν ως μάνα εξ'ουρανου
Spyros Diastimikos
Ο Ντρενογιάννης στη συγκεκριμένη συνέντευξη πάντως παραπονιέται για τα early 80s (σκηνή Πήγασου κλπ).
Daniil Gkorgkolis
πρέπει να τη διαβάσω την είδα προ ολίγου στο τοίχο σας
Konstantinos Zachopoulos
Εχω την εντύπωση ότι δεν αναφέρεται στο Πολυτεχνείο αυτό καθεαυτό, αλλά στους Λαλιώτηδες της υπόθεσης. Λέω τώρα...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Η γενιά του Πολυτεχνείου περιλαμβάνει και τον Λαλιώτη και την Δαμανάκη και όλους τους άλλους, τους χιλιάδες ανώνυμους.
Konstantinos Zachopoulos
Εννοώ το πώς εξελίχθηκαν κάποιοι (ελάχιστοι) απ' αυτούς. Προφανώς απαράδεκτη η γενίκευση
Nickos Ventouras
Μπορεί, αλλά η κριτική (όταν γίνεται εξ αριστερών όπως εδώ και σε πάμπολλες άλλες περιπτώσεις) στοχεύει στο ξεπούλημα της έννοιας Πολυτεχνείο και Γενιά του Πολυτεχνείου, και τη χρήση του ως brand name και τις μετέπειτα λαδιές... Όχι στους «χιλιάδες ανώνυμους» (που άλλωστε δεν το χρησιμοποίησαν ποτέ ως brand name).
Και είναι προφανές ότι αυτό εννοεί και αυτός και άπειροι άλλοι, και ασόβαροι και πολύ σοβαροί. Δεν χρειάζεται να το ψειρίζουν με διευκρινήσεις και «αλλά δεν εννοώ τους απλούς ανθρώπους» κλπ, συνενοούμαστε και χωρίς αυτές.
Konstantinos Zachopoulos
ΔιαγραφήΡομπότ;
Spyros Diastimikos στον Nickos Ventouras
Από πού ως πού τεκμαίρεται ότι είναι εξ΄αριστερών η κριτική, όταν χρησιμοποιεί ασόβαρα επιχειρήματα με ύφος που υιοθετούν οι νεοφασιστικοί και νεοφιλελεύθεροι χώροι. Από καμιά προσωπική γνωριμία; Προ 30ετίας, όταν δρουσαν οι AntiTroppau; Όσο δεν γίνεται συγκεκριμένος, ο λόγος του είναι ανοικτός σε κάθε ερμηνεία και παρερμηνεία.
Eleni Founti
Οι αναφορές στους Λαλιώτηδες κλπ με τον όρο "γενιά του Πολυτεχνείου" 100% ακολουθούνται από μαλακία και φυσικά το ίδιο συμβαίνει κι εδώ με τον Ντρενογιάννη. Η γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι οι κάποιοι λίγοι πασόκοι που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση με επίλεκτα πόστα. Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι οι χιλιάδες ανώνυμοι αγωνιστές που ξεσηκώθηκαν όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις ενάντια στη χούντα και δεν εξαργύρωσαν ποτέ τίποτα. Μόνο αμόρφωτοι και φασίστες μιλάνε εκ του πονηρού για "γενιά του Πολυτεχνείου" για να αναφερθούν στους λίγους βολεμένους. Αυτά που λέει ο Ντρενογιάννης είναι αδιανόητες γελοιότητες και να αποφασίσει σε ποια από τις δύο κατηγορίες ανήκει, γιατί άλλη περίπτωση δεν υπάρχει. Δεν θα κάνουμε εκπτώσεις στην κορυφαία στιγμή της νεότερης πολιτικής ιστορίας μας επειδή ο Ντρενογιάννης θέλει να είναι διανόηση. Δεν είναι.
Κατά τα άλλα η συνέντευξη είναι ενδιαφέρουσα.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Λέει πολλά πράγματα, με τα οποία διαφωνώ (και όχι μόνο αυτά περί Πολυτεχνείου). Και γι' αυτό είναι ενδιαφέρουσα (για μένα). Αλλά δεν μπορείς να ασχοληθείς άλλο - και με άλλα θέματα. Έχουμε και δουλειές...
Eleni Founti
Συμφωνώ. Πάντα έχει ενδιαφέρον η διαφωνία και όλη αυτή η συνέντευξη έχει περιεχόμενο. Απλά αυτό τώρα είναι χοντρό. Δεν γίνεται να ακούμε "τα ταγάρια της γενιάς του Πολυτεχνείου" χωρίς αντίδραση. Διαβάζω και τον διάλογο παρακάτω για το τι είπε και τι εννοούσε. Τι τι εννοούσε; Μονοσήμαντο είναι αυτό που λέει. Καταλάβαμε ακριβώς.
Kwstas Agas
... Κι αυτός είναι ο λόγος που ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΜΕ ΧΙΛΙΑ τον φίλο μου τον Θοδωρή Βλαχάκη , ντράμερ επί 40κατι χρόνια στους Μάτζικ Ντε Σπελ!! Επί 35 έτη εργάζεται ως γραμματέας στα Δικαστήρια της Ευελπίδων, έχοντας προσφέρει σε πολλά πόστα (τα έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια)!! Και παράλληλα κρατάει ζωντανούς τους Μάτζικ Ντε Σπελ, δλδ το μακροβιότερο ελληνικό ροκ συγκρότημα. Τον έχετε ακούσει ποτέ να παραπονιέται "πόσο με αδίκησε το σύστημα που δεν έγινα επαγγελματίας ντράμερ και για να ζήσω κάνω άλλη δουλειά"??? Και δεν είναι μόνο αυτό. Πρόσφατα που τον κάλεσα στις δικές μου ηχογραφήσεις , πριν μπούμε στο στούντιο μου λέει "Κώστα μου, ξέρω να παίζω ντραμς με ένα συγκεκριμένο ύφος και γι'αυτό φοβάμαι μήπως αυτά που θα παίξω σε απογοητεύσουν"!! Να μιλάει έτσι ποιος, ο επί 40βαλε ντράμερ του μακροβιότερου ελληνικού ροκ σχήματος, η μισή ιστορία της ελληνικής ροκ πίσω από τα ντραμς !! Και να μιλάει έτσι ενόψει της συμμετοχής του στον δίσκο ενός ερασιτέχνη τραγουδοφτιάχτη!! Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της σεμνότητας, τότε τι είναι???
Marios Choumpouridis
Μπορεί η Ελληνική Ανεξάρτητη σκηνή να είχε ανέκαθεν και τα προβλήματά της, αλλά όχι οτι δεν έτρωγε και τρώει ακόμα πόλεμο απο το σκυλάδικο και την κουλτούρα του.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
ΔιαγραφήΕλλάδα είμαστε, δεν είμαστε Όρεγκον. Πολλά λαϊκά μαγαζιά και σκυλάδικα έχουν δώσει ψωμάκι σε όλους αυτούς.
Daniil Gkorgkolis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πέρα απτό Βασιλάκη στη σφεντόνα...$
Καί στα φεστιβάλ της ΚΝΕ δε νομίζω ότι πολλοί ακόμα μπορούν να το πουν αυτό
Εν τω μεταξύ θυμήθηκα σε φεστιβάλ-μαραθωνιον, που ήταν να γίνει στο Αγκάθι...με ελληνόφωνα/αγγλόφωνα γκρουπ & τελικά εμφανίστηκαν 2 με το ζόρι σχήματα.. σε ένα μαγςζι πού άντε να είχε 14,17ατομα όλους μαζί....Με τέτοια παραγωγή αποτυχία, πώς να είχε συνέχεια το πανυγήρι αυτό ε;
Κάποια σχέση είχε και έτσι μονοπώλησε τη σκηνή του για ένα διάστημα....
Elias Zaikos
Η φράση - που έγινε και τίτλος - χρήζει επεξήγησης, κατα τα λοιπά δεν διάβασα ακραίες τοποθετήσεις. Φώντα, το να πιαστείς απο αυτό και να γράψεις όσα έγραψες, κι εμένα μου φέρνει προς το εμπαθές, με όλον τον σεβασμό που σου έχω. Οι Κνίτες την πέφτανε επι δικαίων και αδίκων, κι αυτούς τους αγαπώ και τους σέβομαι, τις καφρίλες τους τις κάνανε όμως, όπως -τελικά- όλοι μας, λίγο η πολύ. Το τράβηξες λίγο προς το ξεχείλωμα, νομίζω δεν έπρεπε. Ο καθένας κουβαλάει προσωπικές εμπειρίες, τις ερμηνεύει ανάλογα με τις συνθήκες του χρόνου, του τόπου και όσων πιστεύει, ίσως τα χρόνια που περνάν να δημιουργούν και θολούρα στην κριτική ικανότητα μερικές φορές. Αρκεί η -λογική- διαφωνία με την επίμαχη άποψη, δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω πιστεύω.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν υπάρχει εμπάθεια. Τι έχω να χωρίσω; Λέει πολλά πράγματα που δεν στέκουν. Για δε το Πολυτεχνείο αυτά που λέει είναι απαράδεκτα και πρέπει να τα κράξουν όλοι. Αν δεν τα έλεγε αυτά, δεν θα ασχολιόμουνα. Δεν φταίνε οι Κνίτες για τα δεινά του ελληνικού ροκ. Αυτό είναι φαιδρό. Άλλες είναι οι αιτίες.
Εξάλλου εγώ δεν σχολίασα όλη τη συνέντευξη, αλλά μια μικρή παράγραφο, που είναι αρκετή και δείχνει πολλά.
Elias Zaikos
Ε ναι, σωστά, αλλά μπορείς να τον ρωτήσεις τι και πως το εννοεί και μετά να τον καταχεριάσεις αν του χρειάζεται, εσύ έγραψες ένα μικρό ψυχογράφημα...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν χρειάζεται να ρωτήσω τίποτα. Όλα είναι σαφέστατα. Ούτε ψυχογράφημα έκανα. Δεν φαντασιώθηκα. ήμουν πολύ συγκεκριμένος, σχολιάζοντας, πάνω σ' αυτά που διάβασα. Το θέμα μου δεν είναι ο Ντρενογιάννης, αλλά αυτά που λέει. Πουθενά δεν υπάρχει προσωπικός χαρακτηρισμός. Χαρακτηρίζω αυτά που λέει, τα λεγόμενα, όχι τον ίδιο.
Myra Beserianou
Μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η συνέντευξη. Μου κίνησε και το ενδιαφέρον να αναζητήσω συγκροτήματα 80s, ενώ δεν είχα σχέση.
Antonis Moras
Το ταγαρι ωστόσο στο οποίο αναφέρεται ο Ντρενογιαννης είναι σαφές χαρακτηριστικό υπο-ομαδας της γενιάς και άδικα θιγοσαστε. Δυστυχώς η γενιά του Πολυτεχνείου ακόμη και τονριζοσπαστικοποιημενο της κομμάτι σε μεγάλο βαθμό ακολούθησε μουσικές κατευθύνσεις που δεν ήταν και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Ο Πουλικάκος, ο Πανούσης κτλ κτλ επίσης έχουν αναφερθεί σε αυτή την αστοχία. Η αισθητική του "έντεχνου" στις μέρες μας είναι συνέπεια και συνέχεια αυτών που υπονοουνται. Ο Ντρενογιαννης χρησιμοποιεί μια γλώσσα που ενοχλεί ωστόσο αν ήταν διαφορετική δε θα ασχολούταν και κανείς , προσωπικά του δικαιολογώ την πικρία , οι συγκρίσεις με socrates κτλ είναι της τάξης μήλων και πορτοκαλιών
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
ΔιαγραφήΜε Socrates τα πράγματα ήταν φυσικά πιο δύσκολα - τι να λέμε τώρα; Αλλά εγώ δεν άκουσα ποτέ το Σπάθα να βρίζει τη χούντα, ότι του έκοψε το ψωμί, ούτε τον Τουρκογιώργη να λέει πως τον κουρέψανε δια της βίας.
Και ο Πουλικάκος και ο Πανούσης, κατά καιρούς, έχουν πει ένα κάρο μαλακίες. Δεν θα συζητάμε εδώ για όλους. Τι έχει πει ο καθένας.
Antonis Moras
αναφέρω τον Πουλικάκο και τον Πανούση καθώς έχουν ισχυριστεί περίπου τα ίδια με τον Ντρενογιαννη . Μπορούμε επίσης να συμφωνήσουμε ότι οι Socrates παίζανε και ένα μουσικό είδος ηδη εδραιωμένο στην εποχή τους
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πρόσεξε τι είχα γράψει παλιά για τον Τουρκογιώργη. >>Όταν τα σπάσανε στο Παλαί ντε Σπορ, στη Θεσσαλονίκη, σε συναυλία των Socrates επί χούντας, πιάσανε τον Τουρκογιώργη, επειδή είχε παρακινήσει τον κόσμο να κάνει φασαρία. Όταν τον πήγαν στο τμήμα, λοιπόν, το πρώτο που του είπαν δεν ήταν ούτε για τα μαλλιά του (που φτάνανε κάτω από τους ώμους), ούτε για το ότι έπαιζε ροκ (ότι το ροκ ήταν τάχα επικίνδυνο και το κυνηγούσαν, όπως γράφουν διάφοροι άσχετοι). Το γνωστό τροπάρι ισχύει μόνο:
«Σε θυμάμαι εσένα που ήσουνα με τους κομμουνιστές, με τα πανό, κι έλεγες κάτω η χούντα...».<< Αυτή είναι η πολλή σωστή αφήγηση. Μια τεράστια αλήθεια. Αλήθειες δεν βλέπει να πει κανένας ειτάς. Το παίζουνε όλοι ήρωες.
Spyros Diastimikos
...ήρωες σε ανύπαρκτο πόλεμο, αφού το διακύβευμα ήταν για την κοινωνία αλλού και πάντως έξω από τον μικρόκοσμό τους.
Diamond Pr
Εύγε Φώντα!
Δρημήτης Δυοβουνιώτης
Ας κάνει τώρα τραπ να προκόψει...
Kostas Giannakis
H αληθεια ειναι οτι εγω που ακουω ροκ απο 87-88, τους Anti Troppau Council που ειναι και μεσα στα γουστα μου το στιλ τους..τους ακουσα πρωτη φορα πριν 3-4 χρονια
Manolis Xanos
το 'χασες τελείως. Εμπαθές κατεβατο. Και οι anti troppeau βγάλανε δισκάρα γεμάτη πάθος και λέγε ότι θες, γούστα είν' αυτά.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εντάξει, καλό είναι. Δεν το έχω στα καλύτερα, για τα δικά μου γούστα. https://diskoryxeion.blogspot.com/2013/03/20-80.html
20 για το ’80
Τι εμπάθεια; Καμία εμπάθεια. Για το Πολυτεχνείο και μόνο όμως πρέπει να του τα ψάλλουν όλοι, γιατί λέει μαλακίες.
Daniil Gkorgkolis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
τι είχε πει και ποιος συγκεκριμένα για το Πολυτεχνείο...;
Μιλάς για τον frontman στα μωρά στη φωτιά;
Παυλίδης κάτι νομίζω
Aris Karampeazis
Τους τα ‘πα εγώ, τι να τους κάνω
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ε ναι, ντροπή.
Σπυρίδων Παπαδημητρίου
ΔιαγραφήΣωστος ο Φωντας
Marios Choumpouridis
λιγο άδικο να την πέφτεις έτσι στον Ντρενογιάννη
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Διαφωνώ εντελώς μ' αυτά που λέει.
Marios Choumpouridis
ναι οκ απλώς επειδή ξέρεις καλύτερα από πολλούς άλλους την Ελληνική πραγματικότητα ίσως ειναι αχρείαστο να προσπαθούμε να βρούμε λαθη σε αυτά που λενε σημαντικές προσωπικότητες της ανεξάρτητης σκηνής
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
"Τα ταγάρια της γελοίας γενιάς του Πολυτεχνείου" είναι αίσχος και ντροπή να λέγεται. Αν δεν το έλεγε αυτό δεν θα ασχολιόμουνα.
Marios Choumpouridis
σεβαστό, εδω σου δινω δίκιο
Aris Karampeazis στον Marios Choumpouridis
οι προσωπικότητες καλύτερα θα είναι να σταματήσουν τις μαλακίες, αυτές είναι πιο αχρείαστες
Kostas Papadakis
Πες τα Φώντα!!!!!!!
Δημητρης Σαλτος
Τι σχέση έχει το πολυτεχνείο; ο σιδηροπουλος, ο ασιμος, και οι τρύπες ήταν του πολυτεχνείου η κνιτες; απλά στην μεταπολιτευτικη ελλαδα όλοι θελαν ελληνικό στίχο, κι αν ήταν να ακούσουν ξένο, άκουγαν ξένα συγκροτήματα. Απλό είναι. Καιοι magic de spell έτσι έγιναν γνωστοί, ενώ όταν έβγαζαν δυνατούς αγγλόφωνους δίσκους, λίγοι ασχολιοντουσαν. Αν θες ριχτα στο κοινό, τα λοιπά είναι ανούσια.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Εντάξει, λέει μ@λακίες. Αλλά ο κανέλλος ήταν και είναι μουσικάρα.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Κι αυτός (o Ντρενογιάννης) καλά έπαιζε, αλλά το να νομίζεις ότι είσαι το μεγάλο ταλέντο που το κατάστρεψε η γενιά του Πολυτεχνείου είναι γελοίο ρε φίλε. Και αισχρό και αντιδραστικό.
Ο Κανέλλος προχώρησε σα μουσικός, με Mode Plagal κ.λπ. Δεν πιστεύω να λέει τις ίδιες παπαρίες.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Τα λένε πολλοί έλληνες ποστ πανκ αυτά. Εν τω μεταξύ τα ίδια λέγανε και οι ποπ τραγουδιστές των 70ς, ότι τους κατέστρεψε τις καριέρες η μεταπολίτευση.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Οι ποπάδες έχουν δίκιο. Οι άλλοι ξύνονταν.
Γιώργος Γιαννόπουλος
ΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, αυτά που λέει πιο πολύ κολλάνε στα σέβεντις. Από το 79 και μετά, ο χώρος που εν δυνάμει μπορούσαν να απευθύνονται, είχε μεγαλώσει αρκετά (και των "ταγαριών" -όπως τους λέει- η επιρροή είχε μειωθεί στις συγκεκριμένες ηλικίες). Αν κάποιος τους υποτίμησε - σε σχέση με την όποια αξία τους- ήταν ο ίδιος ο χώρος στον οποίον απευθύνονταν, που τότε -σε αντίθεση με τώρα- δεν υποστήριζε τα ελληνικά γκρουπ (ακόμα και τους φατμέ ή το σιδηρόπουλο), και ένα μεγάλο κομμάτι της κριτικής (εντός και εκτός εισαγωγικών)
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εγώ τα έζησα αυτά και τα θυμάμαι. Στις παρέες με δουλεύανε οι φίλοι που πήγαινα και αγόραζα τότε Χωρίς Περιδέραιο. Γελάγανε...
Stathis Nikokavouras
τα ειπες ολα........
Giorgos Tselonis
Παιδιά, ειρήνη ημίν! Όλοι δικοί μας είμαστε! (που έλεγε και ο Ρασούλ) Την αντίσταση στο Πολυτεχνείο -πραγματικά γνήσια λαϊκή εξέγερση- δεν την έκαναν λέρες σαν τον Λαλιώτη και τη Δαμανάκη αλλά πρωτεργάτες σύντροφοι σαν τον "Κόκκορα"... Πιστεύω ότι οι λεγόμενες "φυλές" και οι διαχωρισμοί έκαναν τελικά -πέρα απ' την πλάκα- πολύ κακό στον ροκ μικρόκοσμο της Ελλάδας! Προσωπικά, στις αρχές των '90s αντιμετωπιζόμουν με σνομπισμό/κράξιμο από τους (περίπου συνομήλικους) πάνκηδες, τους γκοθάδες και τους indie-δες επειδή έφτιαχνα τα δικά μου tie-dye μπλουζάκια, φορούσα σανδάλια κι άκουγα Janis Joplin, Steppenwolf, Σιδηρόπουλο, Κατσιμιχαίους, Παπάζογλου, Led Zeppelin, Wishbone Ash και Rory Gallagher! Ξέρετε τι δούλεμα έπεφτε από κάτι "ψαγμένους" της περιοχής μου (Πετρούπολη) αν τους έλεγες ότι γουστάρεις τα Υπόγεια Ρεύματα; Τι να κάνουμε; Πώς μπορεί δηλαδή ένας 14χρονος/15χρονος να "συντονιστεί" ως διά μαγείας με τους Mecano, τους Bad Seeds και τους Tindersticks ή να μυηθεί απευθείας στον Tom Verlaine/Television, στους Green Οn Red, τους Gun Club και τους Cramps; Εγώ τότε έβλεπα σε βίντεο τους Sex Pistols και μου γυρνούσαν τ' άντερα
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εν τω μεταξύ βρήκα μια συνέντευξη των Anti Troppau από το '85, στην οποία λένε απίστευτες βλακείες για το ελληνικό ροκ. Άλλη μέρα...
Και κάτι που είχα γράψει παλιότερα για το Πολυτεχνείο. Επειδή η ξεφτίλα έχει προχωρήσει πολύ.
Το Πολυτεχνείο υπήρξε η σημαντικότερη λαϊκή εξέγερση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ξεκίνησε από τους φοιτητές, και όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στην Θεσσαλονίκη και την Πάτρα και τα Γιάννενα, ενώ γρήγορα βρέθηκαν δίπλα στους φοιτητές, βιομηχανικοί εργάτες, αγρότες, οικοδόμοι, υπάλληλοι, μαθητές, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.ά. Ήταν μια κανονική κοινωνική εξέγερση από τα κάτω, που καταπνίγηκε στο αίμα εν τη γεννέσει της.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε το μήνυμα πως μόνο ο αγώνας θα μπορούσε να ανατρέψει τη δικτατορία (και όχι η παθητική στάση φυσικά), πως μόνο η μαζική κινητοποίηση θα μπορούσε να ταρακουνήσει τους συνταγματάρχες και περαιτέρω πως οι μάζες ήταν τελικά καταδικασμένες μπροστά στη στρατιωτική υπεροπλία του καθεστώτος. Αυτά τα συμπεράσματα χοντρικά αποτελούν την παρακαταθήκη του Πολυτεχνείου και αυτά τέλος πάντων μνημονεύονται, μαζί με τους νεκρούς, κάθε 17 Νοέμβρη.
Το Πολυτεχνείο δεν αποτελεί «μνήμη» ούτε για τους καλοζωισμένους, ούτε για τους βολεμένους, ούτε για τους διάφορους νεροκουβαλητές, ούτε για τους από καθέδρας τοποτηρητές, ούτε για τους φιόγκους και τους κόλακες της εξουσίας. Κι έχουν «δίκιο» όλοι αυτοί να θέλουν την κατάργησή του. Την κατάργηση της σχολικής αργίας, της πορείας, του προσκυνήματος, των εκδηλώσεων κ.λπ. Δεν πρέπει να μας προξενεί, κάτι τέτοιο, ουδεμία εντύπωση. Όπως και το γεγονός, πως όλοι αυτοί πάντα θα σκυλιάζουν τις παραμονές της «μνήμης» ή με οποιαδήποτε άλλη ευκαιρία.
Aris Karampeazis
Διαγραφήείναι ντροπή να το λέει αυτό κάποιος που ξεκινάει μάλιστα από τέτοια αφετηρία, δεν «ξέραμε» να ματαιώσουμε το Πολυτεχνείο για να πάει μπροστά το ποστ πανκ. Αστειότητες, και ξεφτίλα όντως.
Nickos Ventouras στον Aris Karampeazis
Δεν λέει να ματαιωθεί το Πολύτεχνείο, ούτε λέει για τους πολλούς.
Λέει για τα προβεβλημένα στελέχη και ινστρούκτουρες) στελέχη του ΠΑΣΟΚ και κάθε είδους παρόντα αφεντικά, πρώτα στην Αλλαγή, και μετά προετοιμάζοντας τον «εκσυγχρονισμό» και τα μελλοντικά ξεπουλήματα.
Αυτό που λέει ο Φώντας π.χ. δεν ισχύει ότι "Το Πολυτεχνείο δεν αποτελεί «μνήμη» ούτε για τους καλοζωισμένους, ούτε για τους βολεμένους, ούτε για τους διάφορους νεροκουβαλητές, ούτε για τους από καθέδρας τοποτηρητές, ούτε για τους φιόγκους και τους κόλακες της εξουσίας.".
Μια χαρά μνήμη και αναφορά αποτελεί για πολλούς που μια χαρά καριέρες στήσανε πάνω του - από το Τζουμάκα έως τη Δαμανάκη. Αυτά δηλαδή που λέει π.χ. και ο Ραφαηλίδης για το Πολυτεχνείο. Συν αυτούς που ήταν στο «ΕΚΚΕ» και μετά στελεχώσαν τα πάντα καπιταλιστικότατα.
Είναι όπως στην γαλλία λένε περιφρονητικά για τους "εξηνταοκτάκηδες" ― Μαοϊκοί κλπ, που αντίστοιχα όπως οι δικοί μας προβεβλημένοι (όχι ο απλός κόσμος στο Πολυτεχνείο), μετά γίνανε οι καλύτεροι διαφημιστές, μεγαλοδημοσιογράφοι, φιλελέδες, κλπ στελέχη του καπιταλισμού....
Αυτά τώρα ότι «είναι για φτύσιμο», «λέει μαλακίες, «ξεφτίλα» κλπ, που σχολιάζουν διάφοροι, λες και θίχτηκε η ιερή αγελάδα, τα βλέπω ως μη διάθεση να καταλάβουν από ποια σκοπιά μιλάει...
Λέει και ο Ραφαημίδης εδώ μαλακίες; Ή λέει «φασιστικά» και αυτός, επειδή τάχα μόνο φασίστες θα ασκούσαν κριτική στο Πολυτεχνείο;
https://www.lifo.gr/articles/arxeio_articles/81136
LIFO.GR
Βασίλης Ραφαηλίδης: Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας.
Antonis Kleidouchakis στον Aris Karampeazis
για τους Πασοκους κλπ μιλάει. Δεν είναι κατανοητό;
Aris Karampeazis
όχι, μόνο εσύ το κατάλαβες
Aris Karampeazis στον Nickos Ventouras
ο Ραφαηλίδης λέει σαφώς κάτι εντελώς διαφορετικό και δεν το λέει ασφαλώς για να βγάλει τον προσωπικό του καημό για κάτι. Δεν έχουν καμία σχέση. Επίσης καλώς ή κακώς ο ένας είναι διανοητής και ο άλλος κιθαρίστας που μας λέει ότι «τα ταγάρια του Πολυτεχνείου» τον έριξαν στο μεροκάματο. Είναι πράγματα τώρα αυτά και τα υπερασπίζεστε κιόλας ακριβώς σαν ιερές αγελάδες ; Στην υπόλοιπη συνέντευξη μια χαρά τα λέει κάποια πράγματα και ακόμη περισσότερο μια χαρά μουσικός είναι. Αλλά αυτό ήταν μια πρώτης τάξεως μαλακία.
Antonis Kleidouchakis στον Aris Karampeazis
ποια ξεφτίλα τότε; Άστοχο.
Aris Karampeazis
για τον αποκλεισμό του Άρη έλεγα, μπερδεύτηκαν τα ποστ
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Nickos Ventouras
ΔιαγραφήΧέσε μας τώρα με το Ραφαηλίδη (δεν θα κουβεντιάσω εδώ για τον Ραφαηλίδη) και κοίτα τι έγραψε ο Ντρενογιάννης. Και μην προσπαθείς να το δικαιολογήσεις, και γιατί είναι σαφές αυτό που έγραψε (και δεν χρειάζονται επεξηγήσεις) και γιατί είναι αισχρό.
Antonis Kleidouchakis στον Aris Karampeazis
έλεος ρε συ. Ιστορίες του δρόμου είναι. Ούτε πολυτεχνείων, ούτε πτυχίων, ούτε υπουργείων. Δυο κουβέντες είπε ο άνθρωπος χωρίς απωθημένα για την δίκη του αλήθεια. Έπρεπε να ταιριάζει με κάτι; Ε ξέρω εγώ; Respect.
Aris Karampeazis
αν είχε απωθημένα, θα ματαίωνε και την Οκτωβριανή επανάσταση να φανταστώ
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
>>Δυο κουβέντες είπε ο άνθρωπος χωρίς απωθημένα για την δίκη του αλήθεια.<<
"Τα ταγάρια της γελοίας γενιάς του Πολυτεχνείου μάς ισοπέδωσαν" είναι και ο ορισμός του απωθημένου (μαζί με όλα τα άλλα).
Antonis Kleidouchakis
Ατυχές το χωρίς απωθημένα, μάλλον έπρεπε να πω χωρίς εμπάθεια ξέρω εγώ. Με συγκίνησε τόσο η συνοπτική καταγραφή που έκανε σε όλη την συνέντευξη που πραγματικά δεν είδα την οποιαδήποτε προσπάθεια σπίλωσης της αντίστασης κατά της Χούντας που έγινε στην Ελλάδα, παρά την χρήση της γνωστής φράσης η Γενιά του Πολυτεχνίου, που όλοι ξέρουμε πολύ καλά σε τι και σε ποιους αναφέρεται πλέον αυτή η φράση, με τον εμπλουτισμό με τα Ταγάρια όπου υπάρχει μια αφαιρετική αναφορά στην προ 80s χιποροκοφάση στην οποία μάλιστα δίνει και ταξική διάσταση λέγοντας ότι ουσιαστικά οι μπάντες της εποχής του δεν είχαν τόσες όσες καβάτζες και οικονομική άνεση από οικογένειες να προχωρήσουν μια μπάντα κλπ. Προφανώς όλα αυτά δεν είναι με το δεκατόμετρο σε ακρίβεια, αλλά περιγράφουν μία εικόνα. Κακώς έγινε αυτός ο χαμός για την Γενιά του Πολυτεχνίου με τα Ταγάρια. ΠΡΟΦΑΝΩΣ αναφέρεται πλέον αυτή η φράση εκεί και σε αυτούς που αναφέρεται. Σκληρά (μουσικά) χρόνια έζησε και αυτός και οι προηγούμενοι του σίγουρα και πάει λέγοντας και εγώ τον είδα να κρατάει το κεφάλι ψηλά και να μην σαχλαμαρίζει όπως οι περισσότεροι που προσπαθούν να περιγράψουν τα της γενιάς τους.
Aris Karampeazis στον Antonis Kleidouchakis
τι σκληρά μουσικά χρόνια ; τι λες ρε μλκ πρωί πρωί λες και μιλάμε για τον βίκτορ χάρα να πούμε. Ήμαρτον
Antonis Kleidouchakis
όλα ρόδινα ήτανε. Πρώτο τραπέζι πίστα.
Aris Karampeazis
αν πιστεύεις ακόμη ότι το πρόβλημα του ελληνικού ροκ ήταν η κυριαρχία του σκυλάδικου, τότε όντως υπάρχουν απωθημένα
Antonis Kleidouchakis
όχι ρε γαμώτο. Σαν φράση το χρησιμοποίησα. Μλκ ξεκολλάτε με την κορεκτίλα. Μια φράση είπε ο άνθρωπος που την έχουμε πει δεκάδες φορές στην ζωή μας και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει. Και το σκυλάδικό ξέρεις που το γράφω.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ρε μην προσπαθείς να τον βγάλεις τρελό τον άνθρωπο. Ότι άλλα εννοούσε, άλλο ήθελε να πει, και τα λοιπά. Δεν είναι κανας αγράμματος. Μια χαρά ξέρει να εκφράζεται και να λέει αυτά που πιστεύει. Μην προσπαθείτε να τον ερμηνεύσετε, όπως εσείς γουστάρετε, αλλοιώνοντας αυτά που είπε.
Antonis Kleidouchakis
αρχικά μπορεί να ξέρεις κάτι που εγώ δεν ξέρω, πέρα της συνέντευξης που διαβάζουμε. Έγώ πάντως, όταν λέω γενιά του πολυτεχνείου, ήδη από τα τέλη 80 εννοώ τους ανθρώπους που αγωνιστήκαν για την δημοκρατία στην Ελλάδα και οι περισσότεροι είχαν μία φυσική ή αφύσικη συνέχεια, σταματάω εδώ. Εαν καταλαβαίνεις ότι δεν σέβεται με αυτό που είπε τους αγώνες κατά της Χούντας, τότε όντως υπάρχει πρόβλημα ερμηνείας από την μία ή από την άλλη πλευρά. Χαιρετώ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
ΔιαγραφήΜε όλη την αγάπη. Δεν μας ενδιαφέρει τι εννοείς εσύ ως Γενιά του Πολυτεχνείου. Γενιά του Πολυτεχνείου είναι ένα και μόνο πράγμα. Είναι η γενιά που έκανε το Πολυτεχνείο. Δεν υπάρχει άλλος ορισμός. Και αυτή η γενιά αποκαλείται "γελοία" συλλήβδην, και κάποια μέλη της "ταγάρια" (ή μπορεί και όλα - λεπτομέρεια).
Antonis Kleidouchakis
μόνο αγάπη. Υπάρχει υπέρβαση στην γενίκευση αλλά αυτή η μία γενιά που λες ήταν από τότε πολυποίκιλη, και η όποια γενίκευση δεν έγινε προχθές με την συνέντευξη, αλλά κάποια (όχι μία χούφτα) μέλη της την χαρακτηρίσαν όπως την χαρακτήρισαν αρνητικά στην συνείδηση του κόσμου ΓΙΑ μετέπειτα πράξεις τους. Σύμφωνα πάντα με τα κριτήρια (που γίνονται ελατήρια πολλές φορές) του καθενός. Χαιρετώ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Για μεμονωμένα πρόσωπα μπορεί να γίνει μια συγκεκριμένη κουβέντα, με στοιχεία κ.λπ. Αλλά η συνολική απαξίωση που εκφράζει ο Ντρενογιάννης (και έτσι όπως την εκφράζει) είναι απολύτως κατακριτέα, σαθρή, και επικίνδυνη.
Antonis Kleidouchakis
οκ. Full πολιτική ανάλυση (θέση, άποψη του καθενός κλπ) έφτασε η κουβέντα, οπότε εκ' των πραγμάτων σταματάει. Κρίμα πάντως, γιατί πραγματικά είπε δεκάδες άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που θα άξιζε να μάθει κάποιος κάτι παραπάνω από μια κουβέντα ή να προβληματιστεί για διάφορα περί μουσικής ενασχόλησης και δημιουργικότητας.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εγώ δεν βρήκα τίποτα πολύ ενδιαφέρον. Απεναντίας βρήκα πολλά άλλα που με τσάντισαν.
Antonis Kleidouchakis
ενδιαφέρον.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι η κομμουνιστική αριστερά στην Ελλάδα δεν είχε σε εκτίμηση,ούτε μπορούσε να καταλάβει, το "εναλλακτικό" ροκ των '80s. Ακόμα και τώρα στα αισθητικά/πολιτιστικά μουσικά ρεύματα ακολουθεί μια μάλλον συντηρητική αισθητική κι αυτό προσάπτεται στα μειονεκτήματά της. Ο "εναλλακτικός" ήχος ήταν περισσότερο προνομιακό πεδίο του αναρχικού χώρου, με όλη του φυσικά την πολιτική/επιστημονική αφέλεια που κουβαλάει σχεδόν εκ γενετής, και της ευρύτερης αναθεωρητικής αριστεράς. Ακόμα και τώρα δεν σταματάω να εκπλήσσομαι δυσάρεστα κάθε χρονιά από τις μονότονες και άτολμες επιλογές των καλλιτεχνικών σχημάτων/καλλιτεχνών στις μουσικές σκηνές του φεστιβάλ. Οι δύο κόσμοι ήταν πάντα σχεδόν αγεφύρωτοι και σε άλλα επί μέρους, αλλά πολύ χαρακτηριστικά σημεία,όπως η συνεχής αναμόχλευση και αναζήτηση του ντόπιου λαϊκού στοιχείου του ενός κόσμου που άφηναν παγερά αδιάφορο τον άλλον. Αλλά και φιλοσοφικά ήταν εκατέρωθεν αλλού.Η Αριστερά, κι εν πολλοίς όχι άδικα, δεν μπορούσε να παραδοθεί άνευ όρων σε ένα πολιτισμικό παράγωγο που αντιλαμβάνονταν ως ξενόφερτο, μιας και δεν έβλεπε σε αυτό να εμπεριέχεται ο λαϊκός άνθρωπος του καιρού και του τόπου του. Επίσης δεν μπορούσε να δεχθεί ως ιδεολογικό το πρότυπο του νέου που είναι αποκομμένος από τα κοινά, από τον συλλογικό εαυτό του,εξαρτημένος, σκοτεινός, εσωστρεφής,ένα είδος καταραμένου ποιητή που ζει και παλεύει μόνος του με τους δαίμονές του σε ένα κλειστό δωμάτιο. Μια τέτοια διάχυση σε ένα τέτοιο σύμπαν από μέρους της θα ισοδυναμούσε από τη μεριά της περίπου με ενσωμάτωση στην πολυτέλεια της αστικής κατατονίας. Δεδομένου δε ότι αυτή η αποκοπή από τα συλλογικά ιδανικά,συνοδεύονταν από ένα αμιγώς ξενόφερτο μουσικό ιδίωμα,που ουδεμία σχέση δεν διατηρούσε και δεν ήθελε να διατηρεί με την ντόπια λαϊκή μουσική παράδοση, δεν μπορούσε να τελικά να ιδωθεί ως κάτι πέρα από έναν βίαιο πολιτιστικό ιμπεριαλισμό. Παρ' όλα αυτά, η έγκυρη κατά τα άλλα ανάλυσή της, απέκλεισε όσους την ασπάστηκαν από την δυνατότητα να εμβαθύνουν στο ιδίωμα, που οπωσδήποτε διατηρούσε κι άλλες πιο εξωστρεφείς πτυχές, αλλά και την αισθητική απόλαυση σπουδαίων καλλιτεχνικών έργων (μεταξύ μας δηλ ακόμα ψάχνω με το φανάρι κομμουνιστή που να ακούει Joy Division και να μπορούμε με χαρά να μοιραστούμε την συγκίνηση της πρώτης φοράς που ακούσαμε ως μικροί έφηβοι το Love wil tear us apart.Από τους άλλους βρίσκω συνέχεια). Κατά τα άλλα ούτε εγώ πιστεύω πως η ελληνική "εναλλακτική" μετα-πανκ/νιου γαίηβ σκηνή έδωσε σπουδαία δείγματα γραφής.Είναι όμως ένας ένας θαυμάσιος και συγκινητικός καθρέφτης της εποχής της. Πάντως το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον κι έχω την διαίσθηση πως κατά βάση είναι πολιτικό και πάει πολύ μακριά, μέχρι τους ναύτες της Κρωστάνδης που ζητούσαν ελευθερία λόγου (!) και ..δικαίωμα στην ιδιοκτησία,αναρχικοί όντες (τρέχα γύρευε δηλαδή).
ΑπάντησηΔιαγραφή>>Η αλήθεια πάντως είναι ότι η κομμουνιστική αριστερά στην Ελλάδα δεν είχε σε εκτίμηση,ούτε μπορούσε να καταλάβει, το "εναλλακτικό" ροκ των '80s.<<
ΔιαγραφήΚατά καιρούς έγιναν προσπάθειες. Ας μην ξεχνάμε π.χ. την παρουσία του Paul Roland στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ το 1995.
Πάντα θα υπάρχει από το ΚΚΕ / ΚΝΕ η καχυποψία για την ξένη μουσική, και όταν εννοούμε ξένη, εννοούμε την αγγλο-αμερικάνικη, και όχι άδικα ως ένα βαθμό.
Εντάξει, έχουν τις απόψεις τους ή τα κολλήματά τους θα πει κάποιος άλλος, δεν θα δεχθώ όμως πως δεν προχώρησαν τα πράγματα, και σ' αυτό το χώρο, στην Ελλάδα, εξ αιτίας των Κνιτών.
Γιατί τόση διαχρονική εμπάθεια για την ροκ της Ελλάδος των eighties?
ΑπάντησηΔιαγραφήVag