ACT MUSIC + VISION τέσσερις νέες κυκλοφορίες – δύο εξαιρετικά άλμπουμ και δύο ενδιαφέροντα

NES / BLACK STRING / MAJID BEKKAS / NGUYÊΝ LÊ: Jazz at Berlin Philharmonic X / East – West [ACT Music + Vision, 2020]

Οι NES, οι Black String, ο Majid Bekkas και ο Nguyên Lê ηχογραφούνται ζωντανά στο Philharmonie Berlin, σε παραγωγή του Siggi Loch (αφεντικό της ACT), αφιερώνοντας το κονσέρτο τους στον Nesuhi Ertegün (1917-1989), τον περιώνυμο τουρκοαμερικανό παραγωγό (Atlantic Records), με αφορμή τα 30 χρόνια (πέρυσι) από τον θάνατό του. Στο μέσα μέρος του triple-folded digipak γράφονται διάφορα (σε γερμανικά και αγγλικά), για την συνύπαρξη όλων αυτών, για τον Ertegun κ.λπ., ένα σύντομο σε κάθε περίπτωση κείμενο, αλλά περιεκτικό, που παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.

Ποιοι είναι οι NES; Ένα τρίο, το οποίο αποτελούν η γαλλοαλγερινή τραγουδίστρια-τσελίστρια Nesrine Belmokh, ο γάλλος τσελίστας Mathieu Saglio και ο ισπανός κρουστός David Gadea. Για το άλμπουμ τους “Ahlam” (2018) έχουμε γράψει τα σχετικά παλαιότερα.

Ποιοι είναι οι Black String; Ένα σύγχρονο (νοτιο)κορεάτικο ethnic-fusion γκρουπ (Yoon Jeong Heo geomungo, Jean Oh ηλεκτρική κιθάρα, Aram Lee daegeum, yanggeum, Min Wang Hwang ajaeng, janggu), που έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις μέσα από τα δύο άλμπουμ του στην ACT, το “Mask Dance” του 2016 και το “Karma” του 2019 (γι’ αυτό το τελευταίο υπάρχει review στο blog).

Τώρα, για τον Μαροκινό Majid Bekkas (guembri, φωνή) και τον Γαλλοβιετναμέζο Nguyên Lê (ηλεκτρική κιθάρα), ιδίως γι’ αυτόν, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, καθότι έχουμε αναφερθεί πολλές φορές (και) εδώ. Να θυμίσουμε μόνον το πρόσφατο εξαιρετικό άλμπουμ των Majid Bekkas / Magic Spirit Quartet, για το οποίον είχαμε γράψει «ύμνους» τον προηγούμενο Φλεβάρη.

Όλοι αυτοί, λοιπόν, συνυπάρχουν στο “East-West”, ένα ακόμη άλμπουμ / θαυμάσιο δείγμα σύγχρονου fusion, που προσφέρει μοναδικές στιγμές απόλαυσης και ενατένισης. Όχι μόνον μουσικές από την Δύση και την Ανατολή (ανάμεσα και δύο παραδοσιακά θέματα), μα και από τον Βορρά και τον Νότο, από κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος, που απλώνονται με γνώση και με τόλμη, σχηματίζοντας ένα patchwork, το οποίον ενώνει, πρώτον απ’ όλα, η στιβαρή παραγωγή.

Όλο το set «μετράει» πολύ, όμως υπάρχουν και δυο-τρία tracks, που όχι απλώς ξεχωρίζουν, αλλά και εντυπωσιάζουν με τον τρόπο και την μέθοδο που αναπτύσσονται. Λέμε για το τραγούδι “Rimitti” (σύνθεση των Belmokh και Saglio, των NES, τραγουδά η Belmokh) και για το οργανικό “Hanging gardens of Babylon” (σύνθεση της Yoon Jeong Heo και των Black String), που διαθέτει ιδιαίτερα ρυθμικά στοιχεία, έξοχες κιθάρες και εκστατική ατμόσφαιρα.

Ένας εξαιρετικός δίσκος είναι το “East-West”, με κομμάτια που δικαίως αποθεώνονται από το ακροατήριο!

JOHANNA SUMMER: Schumann Kaleidoskop [ACT Music + Vision, 2020]

Η Johanna Summer είναι μια νεαρή γερμανίδα πιανίστρια (είναι γεννημένη κάπου στην Σαξονία, το 1995) της «κλασικής» και της jazz, που κάνει τώρα το ντεμπούτο της στην ACT μ’ αυτό το CD, που αποκαλείται “Schumann Kaleidoskop”. Τι έχουμε εδώ; Τέσσερα tracks (τρία μεγάλης διάρκειας, 10λεπτα και πάνω, κι ένα 3λεπτο), που στηρίζονται σε συνθέσεις του γερμανού συνθέτη και πιανίστα του ρομαντισμού Robert Schumann (1810-1856).

Δεν είμαι εξοικειωμένος με το ρεπερτόριο τού Robert Schumann, παρότι ως συνθέτης έχει απασχολήσει την τζαζ ομήγυρη από πολύ παλαιά, έως και τις μέρες μας –λέω μόνον δύο ονόματα... Coleman Hawkins και Fred Hersch– αλλά αυτό που ακούω εδώ, στο “Schumann Kaleidoskop”, δεν έχει πάντα στενή σχέση με την jazz, όσο και αν αδιόρατα τις πιο πολλές φορές μπορείς να ανιχνεύσεις, εδώ κι εκεί, κάποιες Jarrett-ικές, σε πρώτη φάση, αναφορές. Και κάπως έτσι κι εκείνο το “young german jazz”, που διαβάζουμε στο μπροστινό μέρος του εξωφύλλου (και που αφορά σε μια γνωστή «σειρά» της ACT), ακούγεται ανά περιπτώσεις ελαφρώς ακατανόητο.

Πιθανώς όλα τούτα να μην σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο, σε τελική ανάλυση, γιατί αν υποτεθεί, κι έτσι είναι, πως εκείνο που έχει πάντα τη μεγαλύτερη σημασία είναι ό,τι φθάνει καθαρώς στ’ αυτιά μας, τότε το “Schumann Kaleidoskop” είναι ασυζητητί ένα πολύ καλό πιανιστικό CD, που έχει τις απρόσμενες στιγμές του, ιδίως μετά την μέση – βασικά από το δεύτερο μέρος του δευτέρου track και σε φάσεις του τρίτου– ικανές και να τονώσουν το ενδιαφέρον σου γι’ αυτό, μα και για να τσεκάρεις το ονοματεπώνυμο της Γερμανίδας για το μέλλον...

THE JAKOB MANZ PROJECT: Natural Energy [ACT Music + Vision, 2020]

Ο Jakob Manz είναι σαξοφωνίστας (αλτίστας), Γερμανός, και είναι μόλις 19 ετών! Σ’ αυτή την ηλικία έχει συγκρότημα, αποτελούμενο από συνομηλίκους του φυσικά (Hannes Stollsteimer πιάνο, Frieder Klein μπάσο, Paul Albrecht ντραμς) και κάπως έτσι, ως The Jakob Manz Project, έχουν όλοι αυτοί έτοιμο το πρώτο άλμπουμ τους, που τιτλοφορείται “Natural Energy” και που ανταποκρίνεται πλήρως στο motto τής ACT… “young german jazz”.

Τούτα τα παιδιά παραείναι σίγουρα για τον εαυτό τους, και καλά κάνουν (έτσι πρέπει να συμβαίνει). Το λέμε, επειδή και οι δεκατρείς συνθέσεις τού άλμπουμ τους είναι πρωτότυπες (συνθέτουν όλοι). Τέτοια σιγουριά, σ’ αυτή την ηλικία, σημαίνει τρία πράγματα. Ή ταλέντο, αληθινό ταλέντο, ή άγνοια κινδύνου, ή και τα δυο μαζί.

Νομίζω πως οι Γερμανοί ανήκουν στην τρίτη περίπτωση. Οπωσδήποτε διαθέτουν ταλέντο, κατ’ αρχάς σαν οργανοπαίκτες, οπωσδήποτε θέλουν να παρουσιάσουν μια jazz σύγχρονη, δυναμική, έντονη, που να «ροκάρει» χοντρικώς, σίγουρα γνωρίζουν θέματα και καταστάσεις (από την jazz history), αλλά, νομίζω, πως οι περισσότεροι από εμάς θα αναγνωρίσουμε σ’ αυτούς μια κάποια φλυαρία, ή και μιαν έλλειψη αισθητικού στόχου. Ορισμένες φορές, θέλω να πω, οι Γερμανοί σού δίνουν την αίσθηση... πως παίζουν για να παίζουν. Αυτό δεν είναι καλό φυσικά –μπορεί να μην συμβαίνει πάντα, αλλά συμβαίνει– και είναι οπωσδήποτε ίδιον της νεότητας. Και βεβαίως, είναι κάτι που διορθώνεται.

Και το λέμε τούτο, επειδή στο “Natural Energy”, παρόλο τον καταιγισμό του, παρόλο τον ορυμαγδό του, βρίσκεις και τις φάσεις εκείνες, στις οποίες οι Jakob Manz Project εμφανίζουν και μια πνευματικότητα, να την πούμε έτσι. Γιατί, μόνο με τη «φυσική ενέργεια» δουλειά δεν γίνεται.

GRÉGOIRE MARET / ROMAIN COLLIN / BILL FRISELL: Americana [ACT Music + Vision, 2020]

Πολύ δυνατό το συγκεκριμένο κουαρτέτο των Grégoire Maret φυσαρμόνικα, Romain Collin πιάνο, moog, taurus piano, pump όργανο, εφφέ, Bill Frisell ηλεκτρική & ακουστική κιθάρα, μπάντζο και Clarence Penn ντραμς. Και πολύ ιδιαίτερη και η americana τους – λαϊκή με το γάντι και περφεξιονιστική κατά τι, ή και κατά περισσότερο. Ναι, γιατί τέτοιου τύπου και ιδιοσυγκρασίας μουσικοί θα παίξουν country με τον δικό τους τρόπο. Όχι ως κλασικοί... αγρότες ή γελαδάρηδες, μα ως φίλοι οπωσδήποτε των λαϊκών «λευκών» ηχοχρωμάτων, μα ταυτοχρόνως και ως δυναμιτιστές όλων εκείνων που τους παρεδόθησαν. Americana λοιπόν με λίγες διασκευές (το “Brothers in arms” του Mark Knopfler, το “Wichita lineman” του Jimmy Webb, το “Re: stacks” του Justin Vernon) και με πολλά πρωτότυπα, που δρουν μ’ έναν αντιδραματικό, αποστασιοποιημένο τρόπο. Κι έτσι έπρεπε.

Έξοχος ο Maret με την φυσαρμόνικά του (τον είχαμε απολαύσει εσχάτως και στο “Harp vs. Harp” επίσης της ACT), απολαυστικός ο Collin (για τον οποίον γράφουμε πάντα πολύ καλά λόγια στο δισκορυχείον από το 2012), με το δικό του “San Luis Obispo” να καταγράφεται στις «εκπλήξεις» του CD, και πάντα στις επάλξεις ο μεγάλος κιθαρίστας και συνθέτης Bill Frisell (το “Small town” ανακαλεί τόσες και τόσες μνήμες), που δίνει με τις διακεκαυμένες πενιές του όλα εκείνα τα ηχοχρώματα (άλλοτε πιο υπαινικτικά, άλλοτε στο κλασικό «καμπανωτό» στυλ), τα οποία είναι συνυφασμένα με την αποκαλούμενη americana.

Όχι απλό, αλλά με την απλότητα ενσωματωμένη στη δομή του, άλμπουμ, που ακούγεται απολαυστικό από την αρχή έως το τέλος του.

Η ACT Music + Vision εισάγεται από την AN Music