24/12/2022
Give us the money... give us the money...
[ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!]
Εκτιμώ τον φίλο εδώ στο fb Θοδωρή Μανίκα ως παραγωγό, και το
επόμενο διάστημα σκοπεύω να γράψω γι’ αυτόν, αλλά τούτο που λέει εδώ πέρα, στο
ogdoo.gr, δεν ισχύει:
>>Το σπουδαιότερο τέτοιο άλμπουμ μου στην Λύρα ήταν το tribute-album Μια Γρανίτα Για Τον Χιώτη, που επισημαίνω κάτι που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τότε, ότι δηλαδή είναι ένα από τα πρώτα tribute-album παγκοσμίως! Ο όρος πρωτοεμφανίσθηκε διεθνώς στις αρχές του 1986, ψάξε στην Wikipedia να δεις τι λέω και, η Γρανίτα, βγήκε τον Ιούνιο του 1986!<<
Φυσικά και δεν συμβαίνουν αυτά, όχι μόνο «παγκοσμίως», αλλά ούτε καν για την Ελλάδα.
Να υπενθυμίσω μόνον πως tribute άλμπουμ είχε κάνει ο Σταύρος
Ξαρχάκος για τον Μάρκο Βαμβακάρη ήδη από το 1968, το LP «Μάρκος ο Δάσκαλός μας»
[Odeon], ενώ και διεθνώς είναι άπειρα τα tributes πριν από το 1986.
Να μερικά (από τα σίξτις και μετά): Various: Can’t Keep from Crying (Topical Blues on The Death of President Kennedy) [Testament, 1964], Aretha Franklin “Unforgettable, A Tribute to Dinah Washington” [Columbia, 1964], Marvin Gaye “A Tribute to the Great Nat King Cole” [Tamla, 1965], Jeff Cooper and The Stoned Wings “Tribute to Jimi Hendrix” [Europa, 1971], Various “A Tribute to Woody Guthrie” [CBS, 1972] κ.ο.κ.
>>Το σπουδαιότερο τέτοιο άλμπουμ μου στην Λύρα ήταν το tribute-album Μια Γρανίτα Για Τον Χιώτη, που επισημαίνω κάτι που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τότε, ότι δηλαδή είναι ένα από τα πρώτα tribute-album παγκοσμίως! Ο όρος πρωτοεμφανίσθηκε διεθνώς στις αρχές του 1986, ψάξε στην Wikipedia να δεις τι λέω και, η Γρανίτα, βγήκε τον Ιούνιο του 1986!<<
Φυσικά και δεν συμβαίνουν αυτά, όχι μόνο «παγκοσμίως», αλλά ούτε καν για την Ελλάδα.
Να μερικά (από τα σίξτις και μετά): Various: Can’t Keep from Crying (Topical Blues on The Death of President Kennedy) [Testament, 1964], Aretha Franklin “Unforgettable, A Tribute to Dinah Washington” [Columbia, 1964], Marvin Gaye “A Tribute to the Great Nat King Cole” [Tamla, 1965], Jeff Cooper and The Stoned Wings “Tribute to Jimi Hendrix” [Europa, 1971], Various “A Tribute to Woody Guthrie” [CBS, 1972] κ.ο.κ.
23/12/2022
Το να μιλάς δημοσίως μια ξένη γλώσσα, που δεν την κατέχεις όσο πρέπει δείχνει θράσος, μπορεί να δείχνει ότι είσαι και αδίστακτος, γενικότερα, αλλά μπορεί να δείχνει πως είσαι και λίγο στον κόσμο σου, πως είσαι καλό παιδί και πως απλώς θέλεις να... ξετρίψεις. Εξαρτάται από το ποιος είσαι...
Επίσης μπορεί να δείχνει ανασφάλεια, αν είσαι επώνυμος, καθώς φοβάσαι την κριτική από τους κοσμοπολίτες, τους ευρωλιγούρηδες κ.λπ., τους οποίους επιχειρείς να εξευμενίσεις με τσάτρα-πάτρα αγγλογαλλικά, μήπως και σου κάνουν χάρη και δεν σε πιάσουν στο στόμα τους.
Αν τώρα είσαι επιφανές δημόσιο πρόσωπο οφείλεις να ξέρεις πως το να κυκλοφορείς με μεταφραστή σού προσθέτει κύρος. Ποτέ δεν θα ακούσεις την Μέρκελ, τον Ερντογάν, τον Πούτιν ή δεν ξέρω γω ποιον άλλον, σε επίσημες φάσεις, να μιλούν δημοσίως αγγλικά. Μιλάνε στη γλώσσα τους. Είναι και θέμα κουλτούρας και προβολής του ισχυρού. Άμα νοιώθεις ισχυρός το κάνεις. Άμα νοιώθεις άποικος μιλάς και στην γλώσσα... του κυρίου σου.
Τώρα, αν είσαι «ανώνυμος», κανονικός άνθρωπος δηλαδή, κι έχεις μάθει αγγλοϊταλικά στις παραλίες και στις ντίσκο, τα καλοκαίρια στα νησιά, και όχι στον Όμηρο και τον Στρατηγάκη, μην φοβάσαι τίποτα. Θα βγαίνεις πάντα ασπροπρόσωπος.
Το να μιλάς δημοσίως μια ξένη γλώσσα, που δεν την κατέχεις όσο πρέπει δείχνει θράσος, μπορεί να δείχνει ότι είσαι και αδίστακτος, γενικότερα, αλλά μπορεί να δείχνει πως είσαι και λίγο στον κόσμο σου, πως είσαι καλό παιδί και πως απλώς θέλεις να... ξετρίψεις. Εξαρτάται από το ποιος είσαι...
Επίσης μπορεί να δείχνει ανασφάλεια, αν είσαι επώνυμος, καθώς φοβάσαι την κριτική από τους κοσμοπολίτες, τους ευρωλιγούρηδες κ.λπ., τους οποίους επιχειρείς να εξευμενίσεις με τσάτρα-πάτρα αγγλογαλλικά, μήπως και σου κάνουν χάρη και δεν σε πιάσουν στο στόμα τους.
Αν τώρα είσαι επιφανές δημόσιο πρόσωπο οφείλεις να ξέρεις πως το να κυκλοφορείς με μεταφραστή σού προσθέτει κύρος. Ποτέ δεν θα ακούσεις την Μέρκελ, τον Ερντογάν, τον Πούτιν ή δεν ξέρω γω ποιον άλλον, σε επίσημες φάσεις, να μιλούν δημοσίως αγγλικά. Μιλάνε στη γλώσσα τους. Είναι και θέμα κουλτούρας και προβολής του ισχυρού. Άμα νοιώθεις ισχυρός το κάνεις. Άμα νοιώθεις άποικος μιλάς και στην γλώσσα... του κυρίου σου.
Τώρα, αν είσαι «ανώνυμος», κανονικός άνθρωπος δηλαδή, κι έχεις μάθει αγγλοϊταλικά στις παραλίες και στις ντίσκο, τα καλοκαίρια στα νησιά, και όχι στον Όμηρο και τον Στρατηγάκη, μην φοβάσαι τίποτα. Θα βγαίνεις πάντα ασπροπρόσωπος.
22/12/2022
Ε Ντε Λα Μαγκέν Ντε Κορωπίκ
Ε Ντε Λα Μαγκέν Ντε Κορωπίκ
22/12/2022
Αγόρασα σήμερα το βιβλίο του Αλέξη Βάκη για τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι, από τις εκδόσεις οξ υ.
Ευχαριστώ κατ’ αρχάς τον συγγραφέα για τις δύο αναφορές σε κείμενά μου (ένα, που είχα γράψει για τον «Καπετάν-Μιχάλη» και ένα για τον Δημήτρη Ψαριανό).
Διαβάζοντας εν τάχει το βιβλίο –θα το διαβάσω και με μεγαλύτερη προσοχή κάποια στιγμή– θα πω πως έχει το ενδιαφέρον του, αλλά γενικώς το θεωρώ «λίγο». Θα μπορούσε να ήταν διπλάσιο και πιο ουσιαστικό. Λείπουν πράγματα εννοώ, που αφορούν στην περίοδο καλοκαίρι 1972-1973 (καθώς ο συγγραφέας το φθάνει το θέμα έως και την εποχή του Πολυτεχνείου).
Είναι θετικό το ότι στο βιβλίο υπάρχουν συνεντεύξεις εποχής
του Χατζιδάκι, και όχι μεταγενέστερες – αλλά οι συνεντεύξεις δεν αποδίδουν όσα
πρέπει να αποδώσουν, γιατί μένουν βασικά ασχολίαστες.
Έτσι, ο νεότερος αναγνώστης, αλλά και κάθε αναγνώστης δεν μπορεί να αντιληφθεί λεπτομέρειες σε σχέση με την εποχή. Αυτό είναι πολύ βασικό, γιατί αν δεν μπορεί να ανασυσταθεί το κλίμα, με πληροφορίες και κρίσεις του συγγραφέα, η προσπάθεια μένει ανολοκλήρωτη.
Εγώ το έχω κάνει αυτό στα σχετικά κείμενα που έχω γράψει για τον Χατζιδάκι, και με την συνέντευξη στον Ρεσβάνη, και με την συνέντευξη στα Νέα (στον Πηλιχό) (αυτές οι συνεντεύξεις υπάρχουν και στο βιβλίο), παίρνοντας θέση.
Σαν να μην θέλει ο συγγραφέας να κάνει κριτική στον Χατζιδάκι... Σαν να αδιαφορεί ή να κωλώνει... δεν ξέρω τι συμβαίνει... Και δεν θέλει σίγουρα, αφού τον βλέπουμε κάποια στιγμή να κάνει κριτική στον δημοσιογράφο(!) που παίρνει την συνέντευξη και όχι στον ίδιο τον Χατζιδάκι, που είναι το θέμα μας!
Το βιβλίο έχει κάποιο ενδιαφέρον, το ξαναλέω, αλλά έχει πολλές ελλείψεις και βεβαίως λάθη.
Ας πούμε στην σελίδα 61 διαβάζουμε «ο Μ.Χ. πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα μετά από έξι χρόνια απουσίας στις 28 Ιουλίου 1972» και λίγες γραμμές πιο κάτω διαβάζουμε από συνέντευξη εποχής «ύστερα από απουσία τεσσάρων και πλέον ετών ο Μάνος Χατζιδάκις επέστρεψε στην Ελλάδα».
Ποιο από τα δύο είναι το σωστό τελικά; Το έξι χρόνια απουσίας του Βάκη ή το τέσσερα και πλέον του Βήματος, του ’72; Ο συγγραφέας το περνάει στο ντούκου, και ο καημένος ο αναγνώστης δεν ξέρει ποιον να πιστέψει από τους δύο.
Λοιπόν ο Βάκης δεν ξέρει πως ο Χατζιδάκις δεν έφυγε μονοκοπανιά από Ελλάδα τέλη ’66 και γύρισε Ιούλιο ’72 (χοντρικά πέντε χρόνια και οκτώ μήνες, άιντε πες έξι χρόνια), καθώς ξαναγύρισε τον Οκτώβριο του ’67 και ξαναέφυγε τον Νοέμβριο του ’67 (άρα μέχρι τον Ιούλιο του ’72 είναι τέσσερα χρόνια και οκτώ μήνες). Το Βήμα του ’72 τα λέει σωστά δηλαδή, ενώ ο Βάκης του 2022 τα λέει λάθος.
Άλλο λάθος, ακόμη πιο σοβαρό; Στη σελ. 11 διαβάζουμε πως ο Μεγάλος Ερωτικός είναι το πρώτο έργο του Χατζιδάκι που κυκλοφόρησε σε δίσκους μετά την εξαετή παραμονή του στην Αμερική. Ε λοιπόν δεν είναι ο Μεγάλος Ερωτικός το πρώτο έργο του Χατζιδάκι μετά την επιστροφή του από την Αμερική, αφού προηγείται ο δίσκος “Greece” για τον χουντικό ΕΟΤ, τον Οκτώβριο του ’72, που δεν είναι άλλος από τον «Σκληρό Απρίλη του ’45».
Και αυτό το θέμα έχει πολύ ζουμί, εννοείται και δεν θίγεται καθόλου στο βιβλίο...
Αγόρασα σήμερα το βιβλίο του Αλέξη Βάκη για τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι, από τις εκδόσεις οξ υ.
Ευχαριστώ κατ’ αρχάς τον συγγραφέα για τις δύο αναφορές σε κείμενά μου (ένα, που είχα γράψει για τον «Καπετάν-Μιχάλη» και ένα για τον Δημήτρη Ψαριανό).
Διαβάζοντας εν τάχει το βιβλίο –θα το διαβάσω και με μεγαλύτερη προσοχή κάποια στιγμή– θα πω πως έχει το ενδιαφέρον του, αλλά γενικώς το θεωρώ «λίγο». Θα μπορούσε να ήταν διπλάσιο και πιο ουσιαστικό. Λείπουν πράγματα εννοώ, που αφορούν στην περίοδο καλοκαίρι 1972-1973 (καθώς ο συγγραφέας το φθάνει το θέμα έως και την εποχή του Πολυτεχνείου).
Έτσι, ο νεότερος αναγνώστης, αλλά και κάθε αναγνώστης δεν μπορεί να αντιληφθεί λεπτομέρειες σε σχέση με την εποχή. Αυτό είναι πολύ βασικό, γιατί αν δεν μπορεί να ανασυσταθεί το κλίμα, με πληροφορίες και κρίσεις του συγγραφέα, η προσπάθεια μένει ανολοκλήρωτη.
Εγώ το έχω κάνει αυτό στα σχετικά κείμενα που έχω γράψει για τον Χατζιδάκι, και με την συνέντευξη στον Ρεσβάνη, και με την συνέντευξη στα Νέα (στον Πηλιχό) (αυτές οι συνεντεύξεις υπάρχουν και στο βιβλίο), παίρνοντας θέση.
Σαν να μην θέλει ο συγγραφέας να κάνει κριτική στον Χατζιδάκι... Σαν να αδιαφορεί ή να κωλώνει... δεν ξέρω τι συμβαίνει... Και δεν θέλει σίγουρα, αφού τον βλέπουμε κάποια στιγμή να κάνει κριτική στον δημοσιογράφο(!) που παίρνει την συνέντευξη και όχι στον ίδιο τον Χατζιδάκι, που είναι το θέμα μας!
Το βιβλίο έχει κάποιο ενδιαφέρον, το ξαναλέω, αλλά έχει πολλές ελλείψεις και βεβαίως λάθη.
Ας πούμε στην σελίδα 61 διαβάζουμε «ο Μ.Χ. πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα μετά από έξι χρόνια απουσίας στις 28 Ιουλίου 1972» και λίγες γραμμές πιο κάτω διαβάζουμε από συνέντευξη εποχής «ύστερα από απουσία τεσσάρων και πλέον ετών ο Μάνος Χατζιδάκις επέστρεψε στην Ελλάδα».
Ποιο από τα δύο είναι το σωστό τελικά; Το έξι χρόνια απουσίας του Βάκη ή το τέσσερα και πλέον του Βήματος, του ’72; Ο συγγραφέας το περνάει στο ντούκου, και ο καημένος ο αναγνώστης δεν ξέρει ποιον να πιστέψει από τους δύο.
Λοιπόν ο Βάκης δεν ξέρει πως ο Χατζιδάκις δεν έφυγε μονοκοπανιά από Ελλάδα τέλη ’66 και γύρισε Ιούλιο ’72 (χοντρικά πέντε χρόνια και οκτώ μήνες, άιντε πες έξι χρόνια), καθώς ξαναγύρισε τον Οκτώβριο του ’67 και ξαναέφυγε τον Νοέμβριο του ’67 (άρα μέχρι τον Ιούλιο του ’72 είναι τέσσερα χρόνια και οκτώ μήνες). Το Βήμα του ’72 τα λέει σωστά δηλαδή, ενώ ο Βάκης του 2022 τα λέει λάθος.
Άλλο λάθος, ακόμη πιο σοβαρό; Στη σελ. 11 διαβάζουμε πως ο Μεγάλος Ερωτικός είναι το πρώτο έργο του Χατζιδάκι που κυκλοφόρησε σε δίσκους μετά την εξαετή παραμονή του στην Αμερική. Ε λοιπόν δεν είναι ο Μεγάλος Ερωτικός το πρώτο έργο του Χατζιδάκι μετά την επιστροφή του από την Αμερική, αφού προηγείται ο δίσκος “Greece” για τον χουντικό ΕΟΤ, τον Οκτώβριο του ’72, που δεν είναι άλλος από τον «Σκληρό Απρίλη του ’45».
Και αυτό το θέμα έχει πολύ ζουμί, εννοείται και δεν θίγεται καθόλου στο βιβλίο...
22/12/2022
>>Δημητρακόπουλος: «Η Εύα Καϊλή είναι αθώα»<<
Κάποτε είχα δει μια βάρκα σ’ ένα επαρχιακό λιμανάκι, που έγραφε στο σκαρί της «Η Αθώα»...
Δεν πρέπει να έχω συναντήσει τίποτα αθωότερο στη ζωή μου...
>>Δημητρακόπουλος: «Η Εύα Καϊλή είναι αθώα»<<
Κάποτε είχα δει μια βάρκα σ’ ένα επαρχιακό λιμανάκι, που έγραφε στο σκαρί της «Η Αθώα»...
Δεν πρέπει να έχω συναντήσει τίποτα αθωότερο στη ζωή μου...
21/12/2022
Φήμες κυκλοφορούν διάφορες. Σ’ αυτές που προέρχονται από βιβλία και περιοδικά, δίνω κάποια βάση και το ψάχνω, επειδή σέβομαι τον τυπωμένο λόγο, αλλά στο ίντερνετ και σ’ αυτά που ακούω από δω κι από κει, στις παρέες, είμαι πάντα πολύ επιφυλακτικός, έως ότου εξακριβώσω κάτι από μόνος μου.
Όταν έγραφα πέρσι, τέτοια εποχή πάνω-κάτω, το κείμενο για τον σκηνοθέτη Γιάννη Κοκκόλη, το πρώτο που γράφτηκε ποτέ, συνολικά για την εντελώς ιδιότυπη και παράξενη περίπτωσή του, συμπεριέλαβα εκεί όλα όσα ήξερα κι ήμουν σίγουρος γι’ αυτά.
Δεν έγραψα πολλά πράγματα για το «Πειραματόζωο» (αυτό το cult των cult του ελληνικού σινεμά), επειδή κυκλοφορούν πολλές φήμες και δεν θέλω να μπλέξω με πρόσωπα και καταστάσεις (γιατί ο κόσμος έχει τρελαθεί και μπορεί να σε σύρει στα δικαστήρια για ψύλλου πήδημα – είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με την σύγχρονη δικομανία, που για μένα είναι μάστιγα και συνώνυμη της ανελευθερίας), όπως δεν έγραψα και τίποτα για την «Φθορά» του, εν τω μεταξύ, μια ταινία ακόμη πιο σπάνια και από το «Πειραματόζωο», για την οποία είχα ακούσει μόνο φήμες.
Λοιπόν, τώρα δημοσιεύω μια φωτό από την ταινία, που μπορεί να μην λέει τίποτα αισθητικά (η φωτό), αλλά είναι ντοκουμέντο. Και σπάνια εννοείται.
Δεν θα πω πολλά για την «Φθορά», γιατί ξέρω κάποια πράγματα, αλλά είναι ανεξακρίβωτα, θα πω όμως πως η ταινία γυρίστηκε, στις αρχές του ’72, ολοκληρώθηκε κατά πάσα πιθανότητα, προοριζόταν για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης εκείνης της χρονιάς, αλλά κατασχέθηκε, γιατί η εταιρεία που την είχε κάνει φαλίρισε εν τω μεταξύ και έκτοτε η τύχη της αγνοείται.
Η ταινία είναι απίστευτα σπάνια, σπανιότερη και από το «Πειραματόζωο» όπως προείπα, εννοείται πως δεν έχει προβληθεί ποτέ και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν την έχει ούτε ο σκηνοθέτης της.
[στη φωτό ο Μιχάλης Μιχαήλος και η Γεωργία Εμμανουήλ από την
«Φθορά» του Γιάννη Κοκκόλη]
https://www.lifo.gr/culture/cinema/giannis-kokkolis-i-istoria-enos-entelos-paragnorismenoy-kai-tolmiroy-skinotheti
Φήμες κυκλοφορούν διάφορες. Σ’ αυτές που προέρχονται από βιβλία και περιοδικά, δίνω κάποια βάση και το ψάχνω, επειδή σέβομαι τον τυπωμένο λόγο, αλλά στο ίντερνετ και σ’ αυτά που ακούω από δω κι από κει, στις παρέες, είμαι πάντα πολύ επιφυλακτικός, έως ότου εξακριβώσω κάτι από μόνος μου.
Όταν έγραφα πέρσι, τέτοια εποχή πάνω-κάτω, το κείμενο για τον σκηνοθέτη Γιάννη Κοκκόλη, το πρώτο που γράφτηκε ποτέ, συνολικά για την εντελώς ιδιότυπη και παράξενη περίπτωσή του, συμπεριέλαβα εκεί όλα όσα ήξερα κι ήμουν σίγουρος γι’ αυτά.
Δεν έγραψα πολλά πράγματα για το «Πειραματόζωο» (αυτό το cult των cult του ελληνικού σινεμά), επειδή κυκλοφορούν πολλές φήμες και δεν θέλω να μπλέξω με πρόσωπα και καταστάσεις (γιατί ο κόσμος έχει τρελαθεί και μπορεί να σε σύρει στα δικαστήρια για ψύλλου πήδημα – είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με την σύγχρονη δικομανία, που για μένα είναι μάστιγα και συνώνυμη της ανελευθερίας), όπως δεν έγραψα και τίποτα για την «Φθορά» του, εν τω μεταξύ, μια ταινία ακόμη πιο σπάνια και από το «Πειραματόζωο», για την οποία είχα ακούσει μόνο φήμες.
Λοιπόν, τώρα δημοσιεύω μια φωτό από την ταινία, που μπορεί να μην λέει τίποτα αισθητικά (η φωτό), αλλά είναι ντοκουμέντο. Και σπάνια εννοείται.
Δεν θα πω πολλά για την «Φθορά», γιατί ξέρω κάποια πράγματα, αλλά είναι ανεξακρίβωτα, θα πω όμως πως η ταινία γυρίστηκε, στις αρχές του ’72, ολοκληρώθηκε κατά πάσα πιθανότητα, προοριζόταν για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης εκείνης της χρονιάς, αλλά κατασχέθηκε, γιατί η εταιρεία που την είχε κάνει φαλίρισε εν τω μεταξύ και έκτοτε η τύχη της αγνοείται.
Η ταινία είναι απίστευτα σπάνια, σπανιότερη και από το «Πειραματόζωο» όπως προείπα, εννοείται πως δεν έχει προβληθεί ποτέ και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν την έχει ούτε ο σκηνοθέτης της.
https://www.lifo.gr/culture/cinema/giannis-kokkolis-i-istoria-enos-entelos-paragnorismenoy-kai-tolmiroy-skinotheti
21/12/2022
Τουλάχιστον μ’ αυτούς ήξερες με τι είχες να κάνεις...
Με Παντσέρι, Κοτσολίνο,Ταραμπέλα, Φραντσέσκο Καϊλή και τα λοιπά έχει χαθεί η μπάλα...
Τουλάχιστον μ’ αυτούς ήξερες με τι είχες να κάνεις...
Με Παντσέρι, Κοτσολίνο,Ταραμπέλα, Φραντσέσκο Καϊλή και τα λοιπά έχει χαθεί η μπάλα...
21/12/2022
Και με Specials χορέψαμε και Special AKA ακούσαμε και πολύ γουστάραμε όταν είδαμε μέλη των Specials να συνεργάζονται με Robert Wyatt και διαβάσαμε το «Η εξέγερση της αγγλικής νεολαίας / Από το Μπρίξτον στο Λίβερπουλ» και ταινίες ανάλογες είδαμε και άλλα τινά κάναμε και RIP για τον Terry Hall τέλος πάντων, αλλά εγώ θέλω να ξαναγράψω για τον Μπίγαλη, μετά απ’ όσα διάβασα στο olafaq. Να συνεχίσω δηλαδή το προηγούμενο ποστ...
Τον Μπίγαλη τον έμαθα στα τέλη των σέβεντις λόγω Jesus Christ Superstar, από τις διασκευές των Πλέσσα-Μαλαβέτα, που πολύ μου άρεσαν γιατί τις άκουγα στο ραδιόφωνο, και περίμενα πώς και πώς για να βγούνε και σε δίσκο. Γιατί ακούγαμε και Apocalypsis τότε με Παλαμίδα και Βασιλόπουλο (που έπαιζε και στο Jesus Christ). Αλλά κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν ποτέ τελικά, αφού τα «δικαιώματα» θα ήταν απαγορευτικά. Χώθηκαν όμως αργότερα δυο-τρία tracks σ’ ένα άλμπουμ – στη ζούλα υποθέτω.
Από κει έμαθα τον Μπίγαλη, που τον ακούγαμε στις ντίσκο αργότερα, τα καλοκαίρια, λόγω I miss you, αλλά και πιο μετά, στο τέλος του '80 και στις αρχές του ’90 πια, όταν μαζί με Αλέξια, Ρακιντζή, Αντρέα Μικρούτσικο και όλους τους άλλους έσερνε τη βάρκα της ελληνικής ποπ.
Βέβαια, εμείς τότε, που ήμασταν πιο μεγάλοι, και δεν ήμασταν 15χρονοι, γελάγαμε με όλα αυτά, τα βλέπαμε αφ’ υψηλού και τα κοροϊδεύαμε, γιατί τ’ ακούγαμε συνέχεια και βασικά στις καφετέριες. Δηλαδή αν καθόσουνα 2-3 ώρες σε μια καφετέρια αποκλείεται να μην τα άκουγες όλα αυτά 5-6 φορές το καθένα. Σου σπάζανε τα νεύρα. Και κάναμε πλάκα και λέγαμε διάφορα, που δεν γράφονται δημοσίως... και δωσ’ του να ’χει η... Αθερίνα...
https://www.youtube.com/watch?v=3BvXHB73iDU
Και με Specials χορέψαμε και Special AKA ακούσαμε και πολύ γουστάραμε όταν είδαμε μέλη των Specials να συνεργάζονται με Robert Wyatt και διαβάσαμε το «Η εξέγερση της αγγλικής νεολαίας / Από το Μπρίξτον στο Λίβερπουλ» και ταινίες ανάλογες είδαμε και άλλα τινά κάναμε και RIP για τον Terry Hall τέλος πάντων, αλλά εγώ θέλω να ξαναγράψω για τον Μπίγαλη, μετά απ’ όσα διάβασα στο olafaq. Να συνεχίσω δηλαδή το προηγούμενο ποστ...
Τον Μπίγαλη τον έμαθα στα τέλη των σέβεντις λόγω Jesus Christ Superstar, από τις διασκευές των Πλέσσα-Μαλαβέτα, που πολύ μου άρεσαν γιατί τις άκουγα στο ραδιόφωνο, και περίμενα πώς και πώς για να βγούνε και σε δίσκο. Γιατί ακούγαμε και Apocalypsis τότε με Παλαμίδα και Βασιλόπουλο (που έπαιζε και στο Jesus Christ). Αλλά κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν ποτέ τελικά, αφού τα «δικαιώματα» θα ήταν απαγορευτικά. Χώθηκαν όμως αργότερα δυο-τρία tracks σ’ ένα άλμπουμ – στη ζούλα υποθέτω.
Από κει έμαθα τον Μπίγαλη, που τον ακούγαμε στις ντίσκο αργότερα, τα καλοκαίρια, λόγω I miss you, αλλά και πιο μετά, στο τέλος του '80 και στις αρχές του ’90 πια, όταν μαζί με Αλέξια, Ρακιντζή, Αντρέα Μικρούτσικο και όλους τους άλλους έσερνε τη βάρκα της ελληνικής ποπ.
Βέβαια, εμείς τότε, που ήμασταν πιο μεγάλοι, και δεν ήμασταν 15χρονοι, γελάγαμε με όλα αυτά, τα βλέπαμε αφ’ υψηλού και τα κοροϊδεύαμε, γιατί τ’ ακούγαμε συνέχεια και βασικά στις καφετέριες. Δηλαδή αν καθόσουνα 2-3 ώρες σε μια καφετέρια αποκλείεται να μην τα άκουγες όλα αυτά 5-6 φορές το καθένα. Σου σπάζανε τα νεύρα. Και κάναμε πλάκα και λέγαμε διάφορα, που δεν γράφονται δημοσίως... και δωσ’ του να ’χει η... Αθερίνα...
https://www.youtube.com/watch?v=3BvXHB73iDU
20/12/2022
>>Το 1973 λοιπόν, η δισκογραφική Columbia/ΕΜΙ διοργάνωσε ένα διαγωνισμό νέων συγκροτημάτων σε συνεργασία με το περιοδικό «Φαντάζιο». Στον διαγωνισμό «Pop Festival ’73» συμμετείχαν εκατοντάδες τότε νεανικές μπάντες<<
>>Και ο Κώστας Μπίγαλης περνάει επισήμως, το 1973, το κατώφλι μιας δισκογραφικής εταιρείας. Και η καριέρα του ξεκινάει. «Το 1977 έκανα το πρώτο μου single με την EMI. Τότε παραγωγός μου ήταν ο μετέπειτα δημοσιογράφος Τέρενς Κουίκ και μου είπε πως θέλει να μου αλλάξει το όνομα και να μου το κάνει “Αλέξης”<<
Για το Pop Festival ’73 επικρατεί σκοτάδι. Πουθενά δεν έχω δει να γράφεται ούτε πότε έγινε (μήνας / μέρα), ούτε που έγινε, ούτε πόσες μπάντες είχαν δηλώσει συμμετοχή, που δεν ήταν σίγουρα «εκατοντάδες» (ήταν, πάντως, πάνω από 100).
Και ο Μπίγαλης ξεκινάει να ηχογραφεί το ’74 μόνος του, και όχι το ’77 όπως λέει, ως Κων/νος Μπίγαλης (με το κανονικό του όνομα δηλαδή) και μετά, επειδή τα δισκάκια πατώσανε, τον γράψανε Αλέξη, που ήταν πιο πιασάρικο σαν όνομα («Αλέξης» ήταν τότε και ο Βάσος Αδριανός στο «Μεθοριακό Σταθμό»). Και ως «Αλέξης» πάτωσε βέβαια, γιατί τα τραγούδια ήταν χαζά, και χαζά τραγούδια το ’75 ο κόσμος δεν άκουγε. Όπως άκουγε το ’90, ας πούμε...
>>Το 1973 λοιπόν, η δισκογραφική Columbia/ΕΜΙ διοργάνωσε ένα διαγωνισμό νέων συγκροτημάτων σε συνεργασία με το περιοδικό «Φαντάζιο». Στον διαγωνισμό «Pop Festival ’73» συμμετείχαν εκατοντάδες τότε νεανικές μπάντες<<
>>Και ο Κώστας Μπίγαλης περνάει επισήμως, το 1973, το κατώφλι μιας δισκογραφικής εταιρείας. Και η καριέρα του ξεκινάει. «Το 1977 έκανα το πρώτο μου single με την EMI. Τότε παραγωγός μου ήταν ο μετέπειτα δημοσιογράφος Τέρενς Κουίκ και μου είπε πως θέλει να μου αλλάξει το όνομα και να μου το κάνει “Αλέξης”<<
Για το Pop Festival ’73 επικρατεί σκοτάδι. Πουθενά δεν έχω δει να γράφεται ούτε πότε έγινε (μήνας / μέρα), ούτε που έγινε, ούτε πόσες μπάντες είχαν δηλώσει συμμετοχή, που δεν ήταν σίγουρα «εκατοντάδες» (ήταν, πάντως, πάνω από 100).
Και ο Μπίγαλης ξεκινάει να ηχογραφεί το ’74 μόνος του, και όχι το ’77 όπως λέει, ως Κων/νος Μπίγαλης (με το κανονικό του όνομα δηλαδή) και μετά, επειδή τα δισκάκια πατώσανε, τον γράψανε Αλέξη, που ήταν πιο πιασάρικο σαν όνομα («Αλέξης» ήταν τότε και ο Βάσος Αδριανός στο «Μεθοριακό Σταθμό»). Και ως «Αλέξης» πάτωσε βέβαια, γιατί τα τραγούδια ήταν χαζά, και χαζά τραγούδια το ’75 ο κόσμος δεν άκουγε. Όπως άκουγε το ’90, ας πούμε...
19/5/2022
Τις τελευταίες μέρες ασχολήθηκα πολύ με το «Βρώμικο Ψωμί» του Διονύση Σαββόπουλου. Το είχα υποσχεθεί εξάλλου, τον Σεπτέμβριο, όταν έγραψα κριτική για το πρόχειρο βιβλίο του Κάσδαγλη. Ένα θα σας πω μόνο...
Τόσα χρόνια, δεκαετίες να πούμε, δεν έχει γραφεί τίποτα ουσιαστικό για την περίοδο αυτή του Σαββόπουλου, που συνδέεται επίσης με το Κύτταρο και με άλλα διάφορα.
Αναπαράγονται, συνέχεια, τα ίδια και τα ίδια, υπάρχει πληθώρα προσωπικών εντυπώσεων, σκέψεων, ασκήσεων, φαντασιοπληξιών κ.λπ. και δεν υπάρχει κανένα απολύτως ντοκουμεντάρισμα για το τι συνέβη ακριβώς, πού συνέβη και πότε συνέβη.
Έψαξα αρκετά, όχι πάρα πάρα πολύ, για να εξακριβώσω πολλά και διάφορα πράγματα και κάπως έτσι προέκυψαν δύο βασικά κείμενα (και ιδέες για άλλα μικρότερα), που ξεπέρασαν (και τα δυο μαζί) τις 10 χιλιάδες λέξεις. Το ένα θα δημοσιευθεί την άλλη βδομάδα, όταν θα συμπληρωθούν τα 50 χρόνια από το «Βρώμικο Ψωμί» και το άλλο όποτε...
Ένα θα σας πω μόνο – όσο και να σας φανεί περίεργο. Θα διαβάσετε πράγματα, που δεν τα έχετε ξαναδιαβάσει και που μπορεί να τα ξέρετε στο περίπου ή και καθόλου]
[από τα απόνερα του ψαξίματος, για όσους ψυλλιάζονται,
ξέρουν ή και... αγνοούν – «σαν σήμερα» πριν από 51 χρόνια]
Τις τελευταίες μέρες ασχολήθηκα πολύ με το «Βρώμικο Ψωμί» του Διονύση Σαββόπουλου. Το είχα υποσχεθεί εξάλλου, τον Σεπτέμβριο, όταν έγραψα κριτική για το πρόχειρο βιβλίο του Κάσδαγλη. Ένα θα σας πω μόνο...
Τόσα χρόνια, δεκαετίες να πούμε, δεν έχει γραφεί τίποτα ουσιαστικό για την περίοδο αυτή του Σαββόπουλου, που συνδέεται επίσης με το Κύτταρο και με άλλα διάφορα.
Αναπαράγονται, συνέχεια, τα ίδια και τα ίδια, υπάρχει πληθώρα προσωπικών εντυπώσεων, σκέψεων, ασκήσεων, φαντασιοπληξιών κ.λπ. και δεν υπάρχει κανένα απολύτως ντοκουμεντάρισμα για το τι συνέβη ακριβώς, πού συνέβη και πότε συνέβη.
Έψαξα αρκετά, όχι πάρα πάρα πολύ, για να εξακριβώσω πολλά και διάφορα πράγματα και κάπως έτσι προέκυψαν δύο βασικά κείμενα (και ιδέες για άλλα μικρότερα), που ξεπέρασαν (και τα δυο μαζί) τις 10 χιλιάδες λέξεις. Το ένα θα δημοσιευθεί την άλλη βδομάδα, όταν θα συμπληρωθούν τα 50 χρόνια από το «Βρώμικο Ψωμί» και το άλλο όποτε...
Ένα θα σας πω μόνο – όσο και να σας φανεί περίεργο. Θα διαβάσετε πράγματα, που δεν τα έχετε ξαναδιαβάσει και που μπορεί να τα ξέρετε στο περίπου ή και καθόλου]
Σχόλια από το fb στο ποστ "Τις τελευταίες μέρες ασχολήθηκα πολύ με το «Βρώμικο Ψωμί» του Διονύση Σαββόπουλου"...
ΑπάντησηΔιαγραφήNikolas Fotakis
Τι ήταν η έκπληξη, ξέρουμε;
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Όχι πάντως ο Σαββόπουλος...
Kwstas Agas
"το αγγλικό συγκρότημα Morka" ??? αν δεν απατώμαι οι Morka υπήρξαν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ροκ συγκρότημα [και μάλιστα εξαιρετικό που όντως δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από αγγλικά συγκροτήματα της ίδιας εποχής] ... Αν κάνω λάθος και την ίδια εποχή υπήρξε αγγλικό συγκρότημα με το ίδιο όνομα, με διορθώνετε ....
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Για το ίδιο πρόκειται. Στην αρχή το παρουσιάζανε για αγγλικό, για να εντυπωσιάσουν τον κόσμο. Πάντως οι Ινδοί ήταν κανονικοί.
Gregg Rocker
ελληνες ηταν οι μορκα ,εναν τρομερο δισκο εβγαλαν σε στυλ flower power pop,κατα καποιο τροπο ειναι οι προγονοι των αγαπανθος!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τα λέμε όλα εδώ...
https://diskoryxeion.blogspot.com/.../morka-early...
MORKA ένα άξιο ελληνικό συγκρότημα από τα early seventies
Akis Perdikis
Η πρώτη μου "σοβαρή" συνεργασία ως εκκολαπτόμενος ντράμερ. Είχε εκραγεί μια βόμβα δίπλα σ' ένα αυτοκίνητο, τη στιγμή που περνούσε ο ντραμίστας των ΜΟΡΚΑ, Μιχάλης Ορφανίδης. Ευτυχώς, δεν τον τραυμάτισε σοβαρά. Έπαιξα στη θέση του για 3 περίπου μήνες - πρόβες στην Αγία Παρασκευή και μετά support στις εμφανίσεις του Robert Williams στην Πλάκα.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τα λέμε και στο κείμενο, που πρότεινα σε άλλο σχολιαστή. Δες το κι εσύ, γιατί δεν ξέρω αν το έχεις δει...
https://diskoryxeion.blogspot.com/.../morka-early...
MORKA ένα άξιο ελληνικό συγκρότημα από τα early seventies
Duke Zappa
η έκπληξη ποια ήταν;
Kwstas Agas
το ότι παρόλο που ήταν ελληνικό συγκρότημα τους παρουσίαζαν ως αγγλικό ....
Duke Zappa
Πταισμα
Akis Perdikis
Φώντα τώρα το διάβασα, εξαιρετικό!
Kwstas Agas
[κι εν τω μεταξύ η αφίσα που αναρτάς Φώντα είναι από αυτές που μας κάνει να ζητάμε ... χρονομηχανή για να βρεθούμε εκεί ... Τι ωραία πράγματα γινόντουσαν κάποτε στη γειτονιά μου ... και μάλιστα πρωί πρωί αρχινούσαν ....]
Γιώργος Δαραβίγκας
Ναι αλλά 20 δραχμές δεν τα λές και λίγα,σημερινά 17 σέντς δηλαδή
Kwstas Agas
ε, με μια αποταμίευση του γονεϊκού χαρτζιλικίου για κάμποσες εβδομάδες - ένα τρύπιο εικοσάλεπτο εδώ, ένα πενηνταράκι από κει κλπ - θα μαζεύαμε τις δραχμές και θα τα καταφέρναμε ... Με τον ίδιο τρόπο δλδ που ως 15χρονοι φτιάξαμε δισκοθήκη με δίσκους από ροκ συγκροτήματα: αποταμιεύοντας δεκάρικα και εικοσάρικα γονέων και μπαρμπάδων ....
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ένα 20άρι σημερινό για Socrates, Morka, Ινδούς και "έκπληξη" καλά ήτανε. Όχι τζάμπα πάντως.
Γιώργος Δαραβίγκας
με σημερινά 17 σεντς δεν περιμένω εκπλήξεις
χαιρόμασταν εύκολα τότε,άλλες εποχές
Panos Bosnakis
Για το δίσκο αυτό ήξερε πολλά ο πατέρας ενός φίλου μου που ήταν φίλος του Σαββόπουλου και έπαιζε κιθάρα . Το δίσκο αυτόν τον ακούγαμε σπίτι του μέσα στη δικτατορία από μαγνητοταινίες.
Στις ημέρες του Πολυτεχνείου στο σχολείο τραγουδούσαμε το βρώμικο ψωμί και τον Οδοιπόρο του Χατζηδάκη.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Αυτοκράτωρ Εμμανουήλ ο Τετράχορδος..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήVagelis Avgidis
ποια τραγουδαει εδω?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
η Μπέμπα Κυριακίδου
Vagelis Avgidis
α, ευχαριστω!
Giorgos Ftakas
Kαι προπαντός ,ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!!!
John Drake
Πέφτουν με την ατάκα...
"Όταν θες κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις"
Σχόλια από το fb στο ποστ '>>Το 1973 λοιπόν, η δισκογραφική Columbia/ΕΜΙ διοργάνωσε ένα διαγωνισμό νέων συγκροτημάτων'...
ΑπάντησηΔιαγραφήJohn Drake
Μεγάλη αλήθεια... Για να βγάλεις δισκο το 70 έπρεπε να περπατάς και να οργωνεις τα αυλάκια του δίσκου!!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τους βγάζανε δισκάκια σε μερικούς, αλλά κανείς δεν άκουγε τέτοια τραγούδια το '75, όταν βράζανε τα αντάρτικα. Ακόμη και ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς τραγουδούσε για το Πολυεχνείο, ο Τζορντανέλλι αντιπολεμικά κ.λπ.
George Ioakeimidis
Το συγκρότημα "Πεταλούδα" πήρε το πρώτο βραβείο. Ο τραγουδιστής τους από την Πάτρα προσπάθησε να κάνει σόλο καριέρα...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν πήρε πρώτο βραβείο η Πεταλούδα
George Ioakeimidis
Αλλά? Ποιος το πήρε?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν θα σου πω. Να σε φάει η περιέργεια...
Vasilis Spyropoulos
1ο συγκρότημα Boomerang, 1o τραγούδι Νιρβάνα, "ο δειλός" οι πατρινοί βγήκαν τρίτοι.
George Ioakeimidis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πλανάσαι πλάνην οικτράν (ως συνήθως).
Σε πληροφορώ ότι το θυμάμαι σαν να ταν χθες! Κι έχω μνήμη ελέφαντα....
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μεγάλου ελέφαντα, που έχει λίγο κουρκουτιάνει...
George Ioakeimidis
Ενώ εσύ...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Κάνε μια βόλτα και γύρνα πάλι... Να πάρεις λίγο αέρα..
George Ioakeimidis
Στας διαταγάς σας, αφεντικό! Ό,τι πεις...
Akis Daoutis
Υπάρχει ένα διπλό lp από το φεστιβάλ του 73...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μονό LP
Vasilis Spyropoulos
Μονό ήταν νομίζω.
Costas Arvanitis
τι νομίζεις; Μονό είναι, με διπλό εξώφυλλο.
Vasilis Spyropoulos
Παίχτηκε στην ΥΕΝΕΔ τον Μάη του '73, διοργανωτής ήταν ο γνωστός Γιαννίκος .με τις πλάτες της ΕΜΙΑΛ, υπήρχε και υπόσχεση συμβολαίου για τους πρώτους.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ήσουνα εκεί με τους Νιρβάνα.
Vasilis Spyropoulos
Ναι, μπασίστας
John Malisianos
Εν τω μεταξύ, εκεί έκανε εμφάνιση σαν δημιουργός και ο Μιχαλάκης (κλέβοντας, απροκάλυπτα μάλιστα, τον Enrico Macias), όπως είχα αναλύσει σε μία ανάρτησή μου παλιότερα.
Και κοίταγα και στη wikipedia (που μακάρι να ήξερα ποιό λαμπερό μυαλό το έγραψε), και ανέφερε ότι "Τα γιασεμάκια σου" από Κατέβα, ήταν κλεμμένο από Ρακιντζή (!!!), που τουλάχιστον στα... άνθη φιλοτιμήθηκαν να γράψουν τους αρχικούς συντελεστές από το κομμάτι Aux talons de ses souliers του '68...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τα ελληνικά τραγούδια είναι και τα δύο χαζά. Εντάξει η μελωδία του τραγουδιού του Macias κολλάει με Maghreb και τέτοια...
Mike Beles
Δεν ειχε βγαλει και δισκους με το ονομα Big Alice ??
Tanas Atanasoff
Μονό, δυσεύρετο και τρομερό το LP , πρόσφατα το άκουγα από το tube! https://youtu.be/FUG0yclUgJA
Pop Festival '73 (ΟΛΟ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ) Ποπ Φεστιβάλ 1973
Και σε odeon label, για εξαγωγή παρακαλώ!
https://www.discogs.com/.../640176-Various-Pop-Festival-73
Chrissa Psaltopoulou
Μάνος Αρβανιτίδης
Stathis Nikokavouras
Ναι αλλα το 1984 σαν big alice εσπασε τα κοντερ...and i miss you in the bed late at night and i miss you in the first morning light,lost in pain.........με ρωταγαν σε ουρες το 1984 οταν επαιζα στην σκουνα οι ξενοι πιο ειναι αυτο το τραγουδι και το χορευαν ξανα και ξανα.και μετα δεκαετια 90 εχωντας τον αγαπημενο φιλο ακη τουρκογιωργη για κιθαριστα .κωστας μπιγαλης.αεκαρας παθιασμενος.μα πολυ παθιασμενος σου λεω
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ναι μωρέ τα θυμάμαι. Και τα I miss you και όλα...
Taprantzis Haris
Διαγραφήόταν λες σκούνα, εννοείς τη Σκούνα στη Ρόδα;
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ε ναι, ποια άλλη να λέει;
Stathis Nikokavouras
εκεινη την χρονια το 1984 που ημουν dj σκουνα εκανα την αντιπαλο τον πανθηρα και εκλεισε 20 αυγουστου.βεβαια η μουσικη κανει τον dj και το 84 ειχε κοματαρες.το 85 το ιδιο και ξαφνικα το 86 κατεβασαν διακοπτη.απο 200 και κοματια καθε χρονια γαματα πεσαμε στα 10 αντε 15 της προκοπης.η ντισκο ειχε τελειωσει.και εγω μαζι.περασαν πεντε χρονια για ναρθει η ιταλοτεχνο και τα κοματια που γεμιζαν πιστες.ρε κουφαλα φωντα τι αρχειο εχεις,μεχρι και καρτα σκουνα απο τοτε...υποκλινομαι
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ξέρεις ε, αυτό το καρτάκι είναι από το '85, κάπου κει. Το είχα φυλάξει, γιατί μου άρεσε.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Μήπως έπαιζαν σε τηλεοπτικό στούντιο? Το είχε δείξει και η τηλεόραση τότε, αυτό το θυμάμαι. Βλέπω τώρα σε ένα μπλογκ ότι έγινε 3 Ιουνίου. http://spychedelicsally.blogspot.com/.../pop-festval-73.html
Pop Festval 73
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Κάποια στιγμή θα γράψω Μάιος ήτανε, υπάρχουν και ακριβείς ημερομηνίες
Αποκλείεται πάντως να το μετέδωσαν απ' ευθείας. Θα το δείξανε πιο μετά στην τιβί, οπότε μπορεί και αρχές Ιούνη.
Vasilis Spyropoulos
Ναι κονσέρβα ήταν, μας πήγαν σ' ένα τηλεοπτικό στούντιο και έγινε το γύρισμα, play back εννοείται και μας είπαν θα παιχτεί τότε, δεν θυμάμαι ακριβή ημερομηνία.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Βασίλη θυμάσαι πού είχε γίνει το κανονικό (ο διαγωνισμός); Μου έχουν πει για δύο χώρους γι' αυτό σε ρωτώ.
Vasilis Spyropoulos
Αν εννοείς το γύρισμα, όχι. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο ΕΡΑ απέναντι απ' το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, σε 4κάναλο Ampex.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ο διαγωνισμός πού είχε γίνει; Σε ποιο χώρο; Δεν παίξατε live τα τραγούδια σε κάποιο χώρο; Πέρα από την ηχογράφηση στο στούντιο και την τηλεόραση με το playback.
Vasilis Spyropoulos
Οχι, όλα virtual συναντηθήκαμε μόνο στο γύρισμα, που ανέβαινε το κάθε γκρουπ και παρίστανε πως έπαιζε, το ηχογράφημα που είχε προηγηθεί. Μετά τα μοντάραν και το παρουσιάσαν ως διαγωνισμό.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Σωστά, αυτό κατάλαβα κι εγώ τώρα που κοίταξα τα χαρτιά μου. Μπήκα σε ψάξιμο... Παρουσιάστηκαν 15 γκρουπ τη μιαν ημέρα στο ΕΙΡΤ (μεσημέρι), επιλεγμένα από 18 (κόψανε τρία), και την άλλη μέρα το βράδυ, παρουσιάστηκαν τα 5 πρώτα. Υπήρχε τηλεφωνική ψηφοφορία του κοινού, στο ενδιάμεσο, όπως και με τηλεγραφήματα. Φυσικά, ο καθένας θα μπορούσε να ψηφίσει όσες φορές ήθελε... Επίσης στον δίσκο μπήκαν 13 γκρουπ αντί 15 (κόψανε δύο) και σε διάφορα άλλα είχαν αλλάξει ακόμη και το όνομα (για τον δίσκο), όχι μόνο στίχους. Ακόμη και οι Πεταλούδα λέγονταν αλλιώς... Η μετάδοση έγινε ένα διήμερο του Μαΐου.
Vasilis Spyropoulos
Ναι, σωστά τα λες, απ' ότι θυμάμαι.
Costas Arvanitis
Επιβεβαιώνω ότι δεν έγινε πουθενά live διαγωνισμός. Τα συγκροτήατα ηχογραφούσαν με ραντεβού (γύρω στο Πάσχα του '73), στο στούντιο που λέει ο Vasilis Spyropoulos και μετά έγινε η μαγνητοσκόπηση με τα καλύτερα, σε τηλεοπτικό στούντιο κάπου στο Μαρούσι.
Vangelis Boulouhtsis
ΔιαγραφήΩραίος δίσκος. Με κάποια ωραία τραγούδια αγνά και όμορφα. Εκεί εμφανίστηκαν διάφοροι με τα συγκροτήματά τους της εποχής. Όπως και ο Ξυδάκης αν θυμάμαι καλά. Ο Βατικιώτης με κάποιο σχήμα (έπαιζε μπάσο) αλλά και άλλοι που δε θυμάμαι. Οι κάστορες κλπ. Οι πεταλούδα πολύ καλοί (είχα και ένα σιγκλάκι του Κουλουμπή που του είχε κάνει ως παραγωγός ο Κουίκ) Ικανή και ιδιαίτερη φωνή με ισχυρή ταυτότητα.
Που το θυμηθήκατε το ποπ φέστιβαλ!!! Το ακούγαμε όταν ήμασταν έφηβοι..
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ξυδάκης όχι και μάλλον όχι και Βατικιώτης. Ήταν άλλοι. Εγώ δεν το έχω ξεχάσει ποτέ, παρότι στην εποχή του ήμουν μικρός και δεν ασχολιόμουν με τέτοια. Εχω πάντα το Ποπ Φεστιβάλ στο κεφάλι μου και κάποια στιγμή θα γράψω κάτι.
Vlasis Mavraganis
Με το τραγούδι Αόρατη θέα συμμετέχει το συγκρότημα ηλεκτρικός Αργοναύτης του οποίου βασικός συνθέτης και τραγουδιστής είναι ο Μιχάλης Ρακιντζής.
Επίσης βλέπω κ συμμετοχή από τους συγκρότημα θαρσειν χρει που νομίζω πως είναι οι ίδιοι θαρσειν χρει στους οποίους συμμετέχει ο Δημητράκας (κατόπιν panx Romana κτλ)
Σχόλια από το fb στο ποστ "Και με Specials χορέψαμε και Special AKA ακούσαμε και πολύ γουστάραμε όταν είδαμε μέλη των Specials"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Γιαννόπουλος
Για τον μπίγαλη είχα μια αίσθηση ότι υπάρχει ανέκαθεν στο χώρο, εκεί στα 70ς (αν και δεν θυμάμαι τα κομμάτια από τα singles). Δηλαδή τον ήξερα όταν μπαίναμε στο ραδιο σιτυ με δυο ακόμα φίλους -παίζαμε όλοι κιθάρα- έχοντας αντιληφθεί ότι γίνονται μέσα πρόβες για το jesus christ superstar (περιμέναμε τότε αποτελέσματα εισαγωγικών, και ανεβοκατεβαίναμε την πατησίων τα απογεύματα, χαζεύοντας). Πιάσαμε κουβέντα με μερικούς μουσικούς που ήταν δεκτικοί (μάνος νεόφυτος, ντράμμερ που έπαιζε και καλή κιθάρα, αλλά και ο γιος του πλέσσα που ήταν πολύ ευγενικός και κοντά στην ηλικία μας), και τελικά μας ανέχονταν αρκετές φορές να παρακολουθούμε τις πρόβες. Από τον μπίγαλη -έκανε τον "άννα"- θυμάμαι ότι μας την είπε μια μέρα, ότι είμαστε βουτυρόπαιδα και τέτοια, διότι του ενός μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών, του πήρε ο πατέρας του gibson και έκρινε καλό να την φέρει μαζί του στο ράδιο σίτυ.Ο νεόφυτος μας υπεράσπισε (και δοκίμασε και την κιθάρα).
Vassilis Serafimakis
Το "Με τη Πρώτη Ματιά" πάντως είναι γιά μένα έξοχη ποπ ρόκ.
Γιώργος Γιαννόπουλος
https://www.youtube.com/watch?v=hchRvb9eGNU
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΑΜΣΙΑΡΗΣ JESUS CHRIST SUPER STAR live 4/2/1979
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Το ραδιόφωνο έβαζε τότε κομμάτια. Που ήταν γραμμένα σε στούντιο κανονικά. Όχι από την παράσταση. Λογικά προετοίμαζαν δίσκο, αλλά μάλλον δεν πήραν δικαιώματα. Ο Ιούδας θυμάμαι ήταν φοβερός, τον έκανε ο Κίμων Βασιλόπουλος.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ψάχνοντας βρήκα αυτό. Φαίνεται να είχε βγει σε βιντεοκασσέτα. https://infegreece.com/jesus-christ-superstar-eurovision/
"Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο": η παράσταση που τροφοδότησε τη Eurovision - INFE GREECE
Kostas Nychtomanis
Περαν του miss you, που ειναι ενα αποβτα καλυτερα αγγλοφωνα ποπ τηχ χωρας μας, εκεινο το αλμπουμ του μπιγκαλη ειναι γεματο απο καλοφτιαγμενα τραγουδια. Ισως ο μειστρημ χαρακτηρας του αλμπουμ δεν το βοηθησε να καθιερωθει στην ελληνικη μουσικοφιλη κοινοτητα αλλα πλεον τα τραγουδια ανηκουν στα καλυτερα δειγματα του ειδους και της εποχης του. Και ενω εχει πρωτοκλασατες ενορχηστρωσεις κ παιξιματα απο κορυφαιους της εποχης η παραγωγη αποτυγχανει παταγωδως να αποτυπωσει ελκειστικα κ πειστικα τα παραπανω. Με καποιον σοβαρο παραγωγο το αλμπουμ θαστεκε διεθνως αξιοπρεπεστατα ενω τωρα δυστυχως μαλλον με ντεμο μοιαζει.
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Τουλάχιστον μ’ αυτούς ήξερες με τι είχες να κάνεις..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήThekla Tselepi
Υπεραγαπημένη ταινία και μουσική Μορικόνε
Σχόλια από το fb στο ποστ "Φήμες κυκλοφορούν διάφορες. Σ’ αυτές που προέρχονται από βιβλία και περιοδικά, δίνω κάποια βάση και το ψάχνω"...
ΑπάντησηΔιαγραφήJohn Drake
Επειδή υπάρχουν κάτι τετοιες αναρτήσεις αξίζει να ασχολούμαστε με τα social...
Ferris Costas
Περιγραφή των γυρισμάτων του Πειραματόζωου μου έχει κάνει με λεπτομέρειες (από τότε που γυριζόταν) ο Διευθυντής Φωτογαρίας Σταύρος Χασάπης.
Alexis Tambouras
Μήπως καθότι η ταινία είχε την άτυχη κατάληξη που εξηγείται παραπάνω και αποτελεί μια τόσο μοναδική περίπτωση και σαν concept και σαν χαρακτηριστική /ενδεικτική του κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου που επικρατούσε τότε - αξίζει να αναφερθεί πιο διεξοδικά η υπόθεση αλλά και η κατάληξη της ταινίας που σίγουρα ενδιαφέρει το νεώτερο φιλοθεάμον κοινό περισσότερο από ότι αοριστολογίες και μισόλογα μπορούν να καλύψουν ικανοποιητικά.
Δεν αναφέρομαι σκανδαλοθηρικά σε αυτήν αλλά σαν μια ξεχωριστή ιστορική πτυχή του νεοελληνικού σινεμά εντελώς παραγνωρισμένη που αξίζει να γίνει ευρύτερα γνωστή με περισσότερες λεπτομέρειες.
Panos Bosnakis
Ναι δεν υπάρχει, την έψαχνα κι εγώ για χρόνια, δεν την βρήκα.
Alexis Tambouras
Δεν υπάρχει δυστυχώς καθότι κατασχέθηκε το κινηματογραφικό υλικό πριν ολοκληρωθεί η ταινία . Μάλλον πριν ξεκινήσει το μοντάζ ακόμη - πάντως σίγουρα πριν ολοκληρωθεί. Λόγω ενός συγκεκριμένου περιστατικού που ξέφυγε από τον έλεγχο των συντελεστών της ταινίας και οδήγησε στην δικαστική διαμάχη που είχε σαν κατάληξη την κατάσχεση , σαν ασφαλιστικά μέτρα υπέρ του ενάγοντος που ήταν και ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ του ( ) ο κυριότερος πρωταγωνιστής της ταινίας. Μιά απίθανη περίπτωση πρωτοφανής και μοναδική στα παγκόσμια κινηματογραφικά χρονικά για την οποία ελάχιστα είναι γνωστά . Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως εκείνοι που αποτελεί αντικείμενό τους η δημοσιοποίηση των συμβάντων (δημοσιογράφοι , κριτικοί , θεωρητικοί και ιστορικοί ) είτε δεν γνωρίζουν αρκετά ως ημιμαθείς - είτε επειδή αντίθετα γνωρίζουν περισσότερα από ότι τους συμφέρει ! Οπότε δεν καταδέχονται να
ασχοληθούν από υπεροψία ή από φόβο μην εκτεθούν στο συνάφι μιάς κινηματογραφικής συντεχνίας, στην οποία επικρατεί σαν αποτέλεσμα ανταγωνισμών , αδικαιολόγητη κρυψίνεια και μυστικοπάθεια .
Προσωπικά εκνευρίζομαι διότι αυτό δεν τιμά κανέναν : ότι με αυτό τον τρόπο συντηρείται και μιά ακόμα μοναδικότητα στον παλαιοελλαδικό χώρο που εντυπωσιάζει όσους ξένους την παρατηρούν : Όλοι τα ξέρουν όλα -και συγχρόνως κανείς δεν γνωρίζει τίποτα !
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Είναι υπερβολικά αυτά που λες, και προσβλητικά για μένα στο βαθμό που με περιλαμβάνουν. Ούτε υπερόπτης είμαι, ούτε φοβάμαι μην εκτεθώ σε κανένα "σινάφι" - αφού δεν ανήκω σε κανένα "σινάφι". Για την ταινία υπάρχουν αρκετά πράγματα στο δίκτυο ήδη, μέχρι και ραδιοφωνική εκπομπή έχει γίνει (την έχω ακούσει εγώ στο δίκτυο). Δεν είμαι υποχρεωμένος να γράψω για τίποτα, απ' αυτά που επιθυμεί ο καθένας. Δεν εκτελώ παραγγελίες αναγνωστών. Γράφω μόνον για όσα κρίνω εγώ πως πρέπει να γράψω. Αντί να πεις μπράβo Τρούσα που έγραψες άρθρο για τον Κοκκόλη, για τον οποίον δεν έχει γράψει ποτέ κανένας, μετατρέπεις τις δικές σου αγωνίες (να μάθεις κάτι παραπάνω για μια ταινία) σε επίθεση προς άλλους. Άσε που είσαι και σφόδρα παραπληροφορημένος (σε σχέση με αυτά που λες για την ταινία).
Και κάτι ακόμη. Θα σε παρακαλέσω πολύ Αλέξη Ταμπουρά να μην ανοίξουμε συζήτηση εδώ πέρα, γιατί δεν έχω καμία απολύτως όρεξη. Έχω δουλειά και δεν έχω χρόνο για πέταμα.
Alexis Tambouras
ΔιαγραφήAγαπητέ Φώντα λυπάμαι αφάνταστα που πήρες προσωπικά πως τα λεγόμενά μου αφορούσαν στο προσωπό σου και σου ζητώ ειλικρινά συγνώμη για την αβλεψία μου να σε εξαιρέσω από αυτές τις παρατηρήσεις που αφορούν γενικά τον κινηματογραφικό "περίγυρο" του τόπου . Απόψεις που έχω δυστυχώς διαμορφώσει κατα τη πάροδο πενήντα ετών προσφοράς ( έστω ερασιτεχνικής) και είναι κάπως αργά για να αναθεωρήσω - Έχω όπως θυμάσαι επανειλημμένα εκφράσει την μεγάλη εκτίμηση που τρέφω για το προσωπό σου σαν ερευνητή , δοκιμιογράφο , ιστορικό κλπ . Πέρα από το μεγάλο εύρος των γνώσεών σου ( αποτέλεσμα επίπονης έρευνας ) και για την υπομονή και ευγένεια που δείχνεις ακόμα και προς τους επικριτές σου (που σχεδόν ποτέ δεν μπλοκάρεις ώστε να απαλλαγείς ) καθότι δεν είσαι υποχρεωμένος να υποστείς τις εμμονές ή τις διαφωνίες κανενός - ειδικά όταν αυτές έχουν προσβλητικό χαρακτήρα . Σε αυτό τελευταίο πιστεύω πως υπερβαίνεις και υπερτερείς σαν μοναδική περίπτωση ! Ελπίζω πως μετά από αυτή την απολογία μου - κατα την οποία διευκρινίζω πως δίκαια θεώρησες πως έμμεσα αναφέρομαι στο προσωπό σου να με συγχωρήσεις . Ξεκαθαρίζω πως υπήρξε αβλεψία από τη πλευρά μου λόγω εκνευρισμού τον οποίο και παραδέχομαι άλλωστε ανοικτά και ανενδοίαστα - κι αυτή η παραδοχή γίνεται για να καταλάβει καθένας πως υπερβάλλω μεν , όπως επίσης δικαίως μου καταλογίζεις , αλλά το κάνω αποκλειστικά για να γίνουν αντιληπτά αυτά που υποστηρίζω κι όχι για να επιβάλλω με ψυχολογική βία τις τυχόν αγωνίες μου . Δυστυχώς όσες απέμειναν , έχουν μετατραπεί εδώ και πολύ καιρό τώρα σε θλιβερές βεβαιότητες .
Αυτές μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις και από ανθρώπους μάχιμους σαν εσένα διαψεύδονται και μετατρέπονται σε ελπίδες για το μέλλον !
Σίγουρα αξίζεις από προσωπική μου άποψη ένα μεγάλο μπράβο και μόνο γιαυτό καθώς και πολλά ακόμη , όπως πχ επειδή έγραψες άρθρο για τον Κοκκόλη , για τον οποίο δεν έχει γράψει ποτέ κανένας !
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ποτέ δεν έχω μπλοκάρει άτομο, Αλέξη, για κριτική που μου ασκεί δίκαιη ή άδικη. Το μόνο που δεν ανέχομαι εδώ είναι να βρίζει κάποιος και να προβαίνει σε απρεπείς προσωπικούς χαρακτηρισμούς.
Για το «Πειραματόζωο» σκοπεύω να γράψω, αλλά θα πρέπει να λάβω και τα μέτρα μου, όμως, για να μην έχουμε τρεχάματα.
Ο απλός αναγνώστης δεν ξέρει τι τραβάμε εμείς οι γραφιάδες, πόσο πρέπει να προσέχουμε, για να μην βρεθούμε από τη μια στιγμή στην άλλη κατηγορούμενοι στα δικαστήρια.
Σχόλια από το fb στο ποστ ">>Δημητρακόπουλος: «Η Εύα Καϊλή είναι αθώα»<<"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης Πλατανίδης
Θέλει να το 'χεις με το ψέμα. Πρέπει να 'χεις λίγο έως πολύ από Μοντελοπνίχτη μέσα σου. Κι ο Δημητρακόπουλος δεν...
Don Carlos Tenorio
- Αθώος ο κατηγορούμενος
-''Αθώος΄΄ είστε εσείς Κύριε Πρόεδρε που θα με πείτε εμένα ''Αθώο''
Σχόλια από το fb στο ποστ "Αγόρασα σήμερα το βιβλίο του Αλέξη Βάκη για τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Δισκορυχείον Τρούσας
https://diskoryxeion.blogspot.com/2014/06/blog-post.html
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ιστορική συνέντευξη επί χούντας… και για την χούντα
https://diskoryxeion.blogspot.com/2010/09/blog-post.html
ΦΛΕΡΥ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ – ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Panayotis Ioannidis
Πολύ ενδιαφέροντα σχόλια κι επισημάνσεις -- ευχαριστούμε. Και, όντως, αξιοσημείωτο πώς ο ΜΧ κατάφερε να 'περάσει' τον (μουσικώς απαιτητικό και ζοφερό) "Σκληρό Απρίλη" ως... όργανο προώθησης του τουρισμού επί Δικτατορίας...
Costas Arvanitis
«προετοιμασμένους ήρωες» και «μελλοντικούς δυνάστες». Μάγος ήτανε;
Mike Beles
Υπερβολη ..1 βιβλιο αναλυσεις για 1 δισκο ???
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Και δύο και τρία. Το θέμα είναι αν μπορεί να σταθεί ένα τέτοιο βιβλίο, αν έχεις πρωτότυπα πράγματα να πεις, δίχως να ανακυκλώνεις τα ίδια και τα ίδια. Άμα δεν έχεις γράφεις 300 λέξεις κι έξω απ΄' την πόρτα. Αν έχεις γράφεις και 20.000 λέξεις κι είναι όλες ουσία.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ε Ντε Λα Μαγκέν Ντε Κορωπίκ"...
ΑπάντησηΔιαγραφήGiorgos Papagelis
Λα φουμέντο και μαστουριόρε νε τε γκομενέτε ο μπουφές κι αγγέλο πατημέντο φώκο ντ' αργελες...
Ζαμέ!!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Της Σορμπόν
Ιωάννα Κλ.
Και εταιρία .... Καρυάτις !!!! (ΥΓ: Παρεμπιπτουάρ, πολύ θα ήθελα να ακούσω το δίσκο!)
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πολυεθνική, έχει παράρτημα και στα Καλύβια...
Άκου αυτό...
https://www.youtube.com/watch?v=WWQgXdTYw3Y
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - (ΖΩΝΤΑΝΑ) - (ΣΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΘΑ ΠΑΩ - ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟ κ.λ.π
Ιωάννα Κλ.
Γούστα είναι αυτά και DNA!... Ο Τσιτσάνης πήγαινε Βόλο, Λάρισα, Καρδίτσα -να γλεντήσει μια βραδιά κι ο Παπαδόπουλος Λιόπεσι, Σπάτα, Κορωπί -και μας "φύγαν τα μυαλά"!!!!
Spyros Marmarinos
...αξιζει να τονισουμε οτι το εξωφυλλο του Βad girls -Donna Summer εχει πολλα στοιχεια απο το αλμπουμ του Κυρ Χρηστου...η Donna αντιγραφει την αιθερια υπαρξη του σουρτα φερτα...τι οχι???
Yiannis Stefanakos
O ίδιος του "Τζέμις Μποντ";
το Κουτοί μη Τόποι
https://www.youtube.com/watch?v=dp4339EbVn8
Dusty Springfield - Son of a preacher man
Σχόλια από το fb στο ποστ "Το να μιλάς δημοσίως μια ξένη γλώσσα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Δαραβίγκας
Νιώθουν ισχυροί το μόνο σίγουρα,αλλά πάνω απ'όλα είναι σωβινιστές
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μην ξεχνάς πως ο σωβινισμός πολλές φορές είναι και η αντίδραση σε κάτι που σου επιβάλλεται, πολλές φορές και δια της βίας (και μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνεις). Τα όρια είναι λεπτά. Και κάθε περίπτωση εξετάζεται ξεχωριστά.
Γιώργος Δαραβίγκας
Συμφωνώ,μόνο που μιλούσαμε για ισχυρούς κομμάτι δύσκολο να τους επιβάλλεις κάτι
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Και όμως στους ισχυρούς οι πιέσεις είναι μεγαλύτερες. Ο αμερικανικός σωβινισμός δεν καταλαβαίνει Χριστό.
Γιώργος Δαραβίγκας
Συμφωνούμε διαφωνόντας μου φαίνεται ..Δεν το συζητώ εννοείται πως είναι όπως το είπες,απλώς για τη γλώσσα που λέγαμε όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες μιλάνε τη δική τους,όποιον κι αν έχουν απέναντι τους νομίζω.Εξαιρείται ο δικός μας που θέλει να υπενθυμίζει ότι είναι του Χάρβαρντ κι ο Αλέξης που στραμπουλάει τη γλώσσα του
Kostas Papadakis
Στρατηγάκης παράρτημα Corrompi
Κώστας Οικονόμου
άσε τις γαλλικούρες! Κορωπί!!!
Eleni Founti
Το βασικό θέμα με αυτό τον τύπο είναι νομίζω ότι εκπροσωπεί όλη αυτή την κουλτούρα των "μεταρρυθμιστών" που επί δέκα χρόνια κουνούσαν το δάχτυλο στους πάντες για το ότι δεν πέρασαν διαφωτισμό, δεν δέχονται να αλλάξουν εκ των έσω και τα περιμένουν όλα από το κράτος, είναι Βαλκάνιοι, είναι η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας κλπ. Τελικά τι αποδεικνύεται και στη δική του περίπτωση; Ότι όλοι αυτοί κοροϊδεύουν. Αυτός πχ, αν και δικηγόρος Ευρωβουλεύτριας σε μια δικαστική υπόθεση με ευρωπαϊκό ενδιαφέρον, δεν φρόντισε ούτε καν να προβάρει δυο φρασούλες στα γαλλικά και μία στα αγγλικά που είχε γράψει από πριν (εκτός αν νομίζει κανείς ότι περίμενε την έκβαση της δίκης για να δηλώσει "η πελάτις μου είναι αθώα") για να εκφέρει σε δημοσιογράφους να μην ξεφτιλιστεί. Όχι, δεν το έκανε. Δεν τον ένοιαζε να μην γίνει ρεζίλι (εμφανώς). Πήγε έτσι να το πει πρίμα βίστα, χωρίς να ξέρει γαλλικά, και ό,τι βγει.
Δεν νομίζω πως θα κορόιδευε κανείς έναν οποιονδήποτε άνθρωπο για τα γαλλικά ή τα ελληνικά του. Αλλά τον τύπο που έχει αυτοανακηρυχθεί άριστος έναντι όλων των άλλων τους οποίους αποκαλεί μπυθουλαίους, ναι, θα τον δουλέψουμε μέχρι να βαρεθούμε.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
>>Δεν νομίζω πως θα κορόιδευε κανείς έναν οποιονδήποτε άνθρωπο για τα γαλλικά ή τα ελληνικά του.<<
Τον Τσίπρα τον κοροϊδεύανε για τα αγγλικά του. Και για τα ελληνικά τους κοροϊδεύουν πολλούς.
Eleni Founti
Σωστό κι αυτό.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Για τον δικηγόρο δεν θέλω να πω τίποτα, γιατί μας παρακολουθούν και φίλοι δικηγόροι...
Eleni Founti
Δεν θα έπρεπε έστω να θέλει να κοροϊδεύει.
Stathis Nikokavouras
κατσε μην του φυγει το περουκινι
Vasilis Avdelas
Δεν ήθελε να δώσει μεροκαματάκιι ο τσίπης....
Kostas Drosopoulos
Τα προφορικά είναι δύσκολα. Ακόμα και για κάποιον που ξέρει να διαβάζει άριστα στην ξένη γλώσσα.
Θέλει προετοιμασία 2-3 ημέρες με ασκήσεις.
Αλλά και στην μητρική γλώσσα, ιδίως ενώπιον κοινού, τόσα λάθη γίνονται.
Στο Βέλγιο, η διαδικασία δεν προβλέπει μετάφραση.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα που ο κατηγορουμενος που δεν γνωρίζει την Ελληνική υποχρεωτικά το δικαστήριο τού παρέχει μεταφραστή.
Vassilis Serafimakis
Αυτά που έγραψες περί μεταφραστών από δημ.πρόσωπα, περί κύρους, και τα σχετικά, είναι σανσκριτικά γιά τα περισσότερα δημ.πρόσωπα στη χώρα μας. Απελπιστική κατάσταση. Μιλάνε σε δημόσιο βήμα τού εξωτερικού μικρό ή μεγάλο και τραβάς μαλλιά.