Το δεύτερο εξάμηνο του 2022 κυκλοφόρησαν πολλοί αξιόλογοι δίσκοι
ελλήνων καλλιτεχνών. Λογικό. Η covid-19 είχε φρενάρει ηχογραφήσεις και
κυκλοφορίες, που τώρα βλέπουν μαζικά το φως.
Η γενική εντύπωση είναι πως πάμε «πολύ καλά», με πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, φανερώνοντας και ταλέντο, και γνώσεις, και μελέτη των παραδόσεων, και διάθεση να καινοτομήσουν... δηλαδή τα πάντα.
Και κάπως έτσι προέκυψε η κάτωθι δεκάδα, που θα μπορούσε να ήταν ακόμη και εικοσάδα, με τα ονόματα να είναι τοποθετημένα σε εντελώς τυχαία σειρά...
1. TILEMACHOS
MOUSSAS TRIO: Dreamtime [Ankh Productions]
Ο Τηλέμαχος Μούσας είναι ένας συνθέτης και κιθαρίστας της jazz (ας το πούμε κι έτσι), με έργο μεγάλο. Τούτο το διαπιστώνει κάποιος όχι ακούγοντας την προσωπική δισκογραφία του, που είναι πενιχρή (τρία άλμπουμ;), αλλά διαβάζοντας για όλες τις δραστηριότητές του, όπως εκείνες καταγράφονται στο σάιτ του και που αφορούν, βασικά, σε μουσικές για θεατρικές παραστάσεις (που είναι πάμπολλες), συναυλίες κ.λπ.
Εμείς, εδώ, δεν θα γράψουμε γενικά για τον Τηλέμαχο Μούσα, αλλά ειδικά για το πιο πρόσφατο CD του, με το Tilemachos Moussas Trio, που αποκαλείται “Dreamtime” και που ακολουθεί το «Κυκνοστάλαγμα» (2006) και το “Newborn” (2011).
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το “Dreamtime” ως ένα... jazz piano-trio, αλλά, σίγουρα, δεν πρόκειται για ένα κλασικό jazz piano-trio – και όχι μόνον, γιατί εδώ ο Τηλέμαχος Μούσας εκτός από κιθάρες (ηλεκτρική και midi) χειρίζεται και ηλεκτρικό πριόνι, αλλά γιατί και η απόδοση-αποτύπωση των συνθέσεων του, έτσι όπως συμβαίνει στο CD, δεν συνιστά κάτι τέτοιο.
Συνοδοιπόροι του Τηλέμαχου Μούσα σ’ αυτό το ταξίδι είναι βεβαίως και οι Γιώργος Γαλόπουλος κοντραμπάσο και Πάνος Τζινιόλης ντραμς, και κάπως έτσι και οι τρεις μαζί είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το άκουσμα, που προβάλλει πολλές και διαφορετικές αναφορές, πολλά και διαφορετικά στυλ.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως από τα έντεκα κομμάτια του CD τα δέκα είναι πρωτότυπα – καθώς η μόνη διασκευή στο “Dreamtime” είναι το “Music for a While” του Henry Purcell, που κλείνει τον δίσκο.
Επίσης, από τα δέκα πρωτότυπα tracks τα εννέα αποτελούν συνθέσεις του Μούσα, ενώ ένα, το “El Sablista Enmascarado”, είναι σύνθεση του Τζινιόλη. Μάλιστα, αυτή η σύνθεση είναι η μόνη που έχει φωνητικά (Ζωή Τσαβδαρίδη) και που είναι η πιο «ελεύθερη» του άλμπουμ, καθώς μια απαγγελία κυλάει πάνω από ένα απρόσκοπτο drumming.
Ακούγοντας, όμως, και απολαμβάνοντας ταυτοχρόνως, το επόμενο κομμάτι, που έχει τίτλο “Prajna paramita” αντιλαμβάνεσαι αμέσως την συνθετική άνεση του Τηλέμαχου Μούσα και την ικανότητά του φυσικά να κινείται σε χώρους πέραν της τζαζ, προς εκείνον του ροκ και του progressive rock βασικά – στήνοντας ένα ταχύ και δυναμικό ρυθμικό τμήμα, πάνω στο οποίο μπορεί να απλώνει τα παιξίματά του, που εκτός από γρήγορα, τεχνικά κ.λπ., αποτελούν μέρος μιας σύνθεσης απολύτως ελκυστικής και εμπνευσμένης.
Γενικά, εδώ, έχουμε συνθέσεις μεστές, καίριες, με εσωτερική συνοχή και ροή, μεσαίες και γρήγορες βασικά, με πολύ ωραίες αναπτύξεις, οπωσδήποτε καλοπαιγμένες και σωστά φινιρισμένες, που αποκλείεται να μην εκτιμηθούν από τους ψαγμένους fans.
Η γενική εντύπωση είναι πως πάμε «πολύ καλά», με πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, φανερώνοντας και ταλέντο, και γνώσεις, και μελέτη των παραδόσεων, και διάθεση να καινοτομήσουν... δηλαδή τα πάντα.
Και κάπως έτσι προέκυψε η κάτωθι δεκάδα, που θα μπορούσε να ήταν ακόμη και εικοσάδα, με τα ονόματα να είναι τοποθετημένα σε εντελώς τυχαία σειρά...
Ο Τηλέμαχος Μούσας είναι ένας συνθέτης και κιθαρίστας της jazz (ας το πούμε κι έτσι), με έργο μεγάλο. Τούτο το διαπιστώνει κάποιος όχι ακούγοντας την προσωπική δισκογραφία του, που είναι πενιχρή (τρία άλμπουμ;), αλλά διαβάζοντας για όλες τις δραστηριότητές του, όπως εκείνες καταγράφονται στο σάιτ του και που αφορούν, βασικά, σε μουσικές για θεατρικές παραστάσεις (που είναι πάμπολλες), συναυλίες κ.λπ.
Εμείς, εδώ, δεν θα γράψουμε γενικά για τον Τηλέμαχο Μούσα, αλλά ειδικά για το πιο πρόσφατο CD του, με το Tilemachos Moussas Trio, που αποκαλείται “Dreamtime” και που ακολουθεί το «Κυκνοστάλαγμα» (2006) και το “Newborn” (2011).
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το “Dreamtime” ως ένα... jazz piano-trio, αλλά, σίγουρα, δεν πρόκειται για ένα κλασικό jazz piano-trio – και όχι μόνον, γιατί εδώ ο Τηλέμαχος Μούσας εκτός από κιθάρες (ηλεκτρική και midi) χειρίζεται και ηλεκτρικό πριόνι, αλλά γιατί και η απόδοση-αποτύπωση των συνθέσεων του, έτσι όπως συμβαίνει στο CD, δεν συνιστά κάτι τέτοιο.
Συνοδοιπόροι του Τηλέμαχου Μούσα σ’ αυτό το ταξίδι είναι βεβαίως και οι Γιώργος Γαλόπουλος κοντραμπάσο και Πάνος Τζινιόλης ντραμς, και κάπως έτσι και οι τρεις μαζί είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το άκουσμα, που προβάλλει πολλές και διαφορετικές αναφορές, πολλά και διαφορετικά στυλ.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως από τα έντεκα κομμάτια του CD τα δέκα είναι πρωτότυπα – καθώς η μόνη διασκευή στο “Dreamtime” είναι το “Music for a While” του Henry Purcell, που κλείνει τον δίσκο.
Επίσης, από τα δέκα πρωτότυπα tracks τα εννέα αποτελούν συνθέσεις του Μούσα, ενώ ένα, το “El Sablista Enmascarado”, είναι σύνθεση του Τζινιόλη. Μάλιστα, αυτή η σύνθεση είναι η μόνη που έχει φωνητικά (Ζωή Τσαβδαρίδη) και που είναι η πιο «ελεύθερη» του άλμπουμ, καθώς μια απαγγελία κυλάει πάνω από ένα απρόσκοπτο drumming.
Ακούγοντας, όμως, και απολαμβάνοντας ταυτοχρόνως, το επόμενο κομμάτι, που έχει τίτλο “Prajna paramita” αντιλαμβάνεσαι αμέσως την συνθετική άνεση του Τηλέμαχου Μούσα και την ικανότητά του φυσικά να κινείται σε χώρους πέραν της τζαζ, προς εκείνον του ροκ και του progressive rock βασικά – στήνοντας ένα ταχύ και δυναμικό ρυθμικό τμήμα, πάνω στο οποίο μπορεί να απλώνει τα παιξίματά του, που εκτός από γρήγορα, τεχνικά κ.λπ., αποτελούν μέρος μιας σύνθεσης απολύτως ελκυστικής και εμπνευσμένης.
Γενικά, εδώ, έχουμε συνθέσεις μεστές, καίριες, με εσωτερική συνοχή και ροή, μεσαίες και γρήγορες βασικά, με πολύ ωραίες αναπτύξεις, οπωσδήποτε καλοπαιγμένες και σωστά φινιρισμένες, που αποκλείεται να μην εκτιμηθούν από τους ψαγμένους fans.
Eπαφή: Ankh Productions Publishing (facebook)
Tο πιο πρόσφατο άλμπουμ του σχήματος Tango with Lions αποκαλείται “you. me.” και περιέχει εννέα αγγλόφωνα τραγούδια.
Σχήμα; Ναι, αν και... όλο και λιγότερο, καθώς σήμερα Tango with Lions είναι η Kat (Κατερίνα Παπαχρήστου) σε φωνή, πιάνο, κιθάρες, σύνθια, μπάσο και ο Vasilis (Βασίλης Ντοκάκης) σε σύνθια, κιθάρες, ντραμς, μπάσο, φωνή. Από τα εννέα τραγούδια του δίσκου στα έξι έχει γράψει μουσικές και λόγια η Kat, ενώ στα τρία οι Kat / Vasilis από κοινού.
Το “you. me.” είναι ένα ωραίο, ένα ενδιαφέρον άλμπουμ – είναι απόσταγμα αληθινής, απλής τραγουδοποιίας, στηριγμένης δυνατά σε πρωτογενείς πηγές και όχι σε κόλπα, εφφέ, υπερβολικές στουντιακές τεχνικές κ.λπ., δίχως, όμως, να είναι «πρόχειρο» ή lo-fi.
Αυτό σημαίνει πως η Kat και ο συνεργάτης της εδώ Vasilis έχουν κατανοήσει τα προτερήματα του βαθέως άσματος – πως αν θέλεις αληθινά να ξεχωρίσεις, σαν τραγουδοποιός, θα πρέπει να εξετάσεις σε βάθος μελωδίες, λόγια κι ερμηνείες, καθώς οτιδήποτε άλλο, θα σε ξεστρατίσει από την ουσία. Αμφότεροι το πράττουν.
Και τα λόγια της Kat (και του Vasilis), που συνήθως είναι μικρές ιστορίες, οι οποίες περιστρέφονται κυρίως γύρω από ζητήματα σχέσεων και υπαρξιακά, μα και οι μουσικές με τις ενοργανώσεις, όπως και οι ερμηνείες (συνήθως ένα χαμηλών τόνων τραγούδισμα, στα όρια ορισμένες φορές του σπηκαρίσματος, της απαγγελίας), όλα κατατείνουν προς μια προσπάθεια με συγκεκριμένες σταθερές, μετρημένες και οριοθετημένες, που λειτουργούν απολύτως.
Μας άρεσε ιδιαιτέρως το υποβλητικό μουσικά “Bodies”, με τους ωραίους συνδυασμούς πλήκτρων και κιθαρών, η λεπτή ενοργάνωση με την φωνή σε πρώτο πλάνο στο “Hands”, το “Your lover”, που έφερε στη μνήμη μας, μέσω της εισαγωγής με σύνθια, σπουδαίο Robert Wyatt των 80s και 90s, ενώ σε υψηλό επίπεδο κινείται και ολάκερη η δεύτερη πλευρά, με τα “Highways”, “Screen”, “Tower” και “War” να είναι όλα ενδιαφέροντα, με πολλά ακουστικά στοιχεία, χαμηλών τόνων πιάνισμα και ήσυχες φωνές και μελωδίες.
Ένα ουσιαστικό λοιπόν άλμπουμ από τους Tango with Lions, που αποδεικνύονται «διαχρονική αξία».
Επαφή: https://innerear-tangowithlions.bandcamp.com/album/you-me
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/10-xehorista-ellinika-almpoym-poy-kykloforisan-prosfata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου