ο NIKO KAT είναι τζαζ ντράμερ

Ο Niko Kat, πραγματικό όνομα Νίκος Κατρακούλης, είναι γεννημένος το 1995 (σήμερα είναι 27 ετών δηλαδή) και είναι τζαζ ντράμερ. Ως μουσικός έχει το παρελθόν του, έχει τις σπουδές του (κυρίως στο Royal Conservatory της Χάγης – σ’ ένα από τα πολύ καλά τζαζ σχολεία της Ευρώπης), αλλά βασικά, ως νέος ακόμη, έχει το μέλλον μπροστά του. Γιατί ο Niko Kat εκτός του νεαρού της ηλικίας είναι και ταλαντούχος – πράγμα που σημαίνει πως αν βρεθεί στον κατάλληλο περίγυρο, και με τους κατάλληλους ανθρώπους και συνεργάτες, θα μπορέσει να προχωρήσει τα όνειρά του. Όνειρα, που, όσον αφορά στην jazz, μπορεί και να στρέφονται γύρω από έναν... τζαζ κλασικισμό –που, στην Αμερική, και βασικά στην Ανατολική Ακτή, και βασικά στην Νέα Υόρκη, και βασικά στο Brooklyn, ποτέ δεν θα είναι αδιάφορος–, αλλά μπορεί να σχετίζονται και με άλλες καταστάσεις, οι οποίες, τέλος πάντων, δεν φαίνονται από αυτό το CD.

Το “Niko’s Dream” [Gut String Records, 2022], εννοούμε, περιέχει στάνταρντ, ερμηνευμένα από ένα κουαρτέτο με τον Niko Kat (ντραμς) επικεφαλής και δίπλα του τους Rob van Bavel πιάνο και Matheus Nicolaiewsky κοντραμπάσο. Άρα λέμε για ένα κλασικό jazz-trio CD, κλασικό και από πλευράς ρεπερτορίου, που είναι ηχογραφημένο στην Χάγη, τον περασμένο Ιούνιο.
Τι ακούμε εδώ; “I remember you” (Victor Schertzinger-Johnny Mercer), “Embraceable you” (George & Ira Gershwin), “Relaxin’ at Camarillo” (Charlie Parker), “On Green Dolphin Street” (Bronisław Kaper-Ned Washington) και άλλα τινά αυτής της ιστορικότητας, κομμάτια που κάθε νέος μουσικός θέλει να τα έχει στα σετ του και να κρίνεται απ’ αυτά – πριν προετοιμάσει τα επόμενα βήματά του.
Το λέμε τούτο, γιατί το “Niko’s Dream” μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα (σοβαρό) τμήμα του βιογραφικού του Niko Kat, καθότι είναι ωραία μελετημένο, τοποθετημένο και ηχογραφημένο, «βγάζοντας» και άνεση, στην ερμηνεία του great American songbook συν των ευρύτερων στάνταρντ, και γνώση, και ουσία – υπό την έννοια πως οι τρεις μουσικοί δείχνουν εξοικειωμένοι με την παράδοση, ερμηνεύοντάς την με το πρέπον τζαζικό ήθος και τον ανάλογο σεβασμό.
Όλες οι versions έχουν το νόημα και την αξία τους, μ’ εκείνη στο “Relaxin’ at Camarillo” να φανερώνει περίτρανα τις παικτικές ικανότητες όχι μόνο του Niko Kat, μα και των υπολοίπων μουσικών (καθώς και οι προσωπικές καταδείξεις ενός εκάστου, με τα μικρά, αλλά εντυπωσιακά σόλι, και η ομαδική συνύπαρξη «χτυπάνε» ψηλά).
Επαφή: https://open.spotify.com/album/5Qw4sHRiXEzeSzIOCxLBBK