ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 476

4/12/2022
Κάποιος πολύξερος έγραψε, για να τα χώσει υποτίθεται στην Μποφίλιου... υπάρχει μόδα στις σοσιαλιστικές χώρες; (1966)

3/12/2022
ΕΣΥ σου λέει. Τι να το κάνεις το ΕΣΥ; Έχουμε ακουμπήσει την υγεία μας σε σίγουρα χέρια...

3/12/2022
Ρε γιατί τρελαίνεστε με τη διάλυση του ΕΣΥ; Αφού σε 5-6 μήνες θα γίνουν εκλογές και θα έρθει ο Σύριζας με το Πασόκ, για να τα διορθώσουν όλα.
Δηλαδή αν δεν πιστεύετε κι εσείς που τα γράφετε όλα αυτά, ότι σε 5-6 μήνες θα αλλάξουνε τα πράματα, και θα είμαστε και πάλι όπως πριν, τότε τι περιμένετε από τις μάζες;
Ευχή, να μην αρρωστήσει κανείς μέχρι το καλοκαίρι. Μετά θα πέσουμε όλοι μαζί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και θα πίνουμε το αθάνατο νερό με τους κουβάδες...

1/12/2022
>>Ο χωρισμός των McVies μαζί με τον χωρισμό της Stevie Nicks και του Lindsey Buckingham καταγράφηκε περίφημα στην κυκλοφορία του “Rumours” το 1977, ένα από τα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.<<
Η βασική αιτία των πωλήσεων του “Rumours” ήταν η δυνατότητα που είχε κάποιος, οπουδήποτε, στον κόσμο, το 1977, να αγοράσει ένα στερεοφωνικό συγκρότημα.
Αυτό ισχύει και για την Ελλάδα φυσικά – όταν μετά το ’75 και βασικά με την επέλαση της ντίσκο άρχισαν οι Έλληνες να αγοράζουν, μαζικά, στερεοφωνικά. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι και από τα επιτυχημένα μουσικο-ηχητικά περιοδικά της εποχής («Ήχος & Hi-Fi», «Οπτικοακουστική», «Στερεοφωνία» κ.λπ.).
Το λέω, γιατί και μέσα στην εποχή του βινυλίου δεν μπορείς να συγκρίνεις πωλήσεις του 1964 ας πούμε, με πωλήσεις του 1977 και με πωλήσεις του 1983.
Αυτό, το πολύ βασικό, το παραβλέπουν όλοι – και κανένας απ' όσους ασχολούνται με αυτά τα θέματα (Πετρίδηδες κ.λπ.) δεν έχει επιχειρήσει ποτέ να παραμετροποιήσει τα νούμερά του.

1/12/2022
Λεφτά (έχουμε δώσει) για Christine Perfect / McVie μόνο για blues με Chicken Shack, early Fleetwood Mac και για το πολύ καλό πρoσωπικό LP της από το 1970. Τα υπόλοιπα, μπορεί να είναι καλά για το στυλ τους, αλλά... ούτε για να μας τα χαρίσουν.
Λέμε "λεφτά", γιατί σημασία έχει το τι έχεις πληρώσει τελικά και όχι το τι ακούς από δω κι από κει...
https://www.youtube.com/watch?v=qoL3dgk8lOE

30/11/2022
Του Αγιαντρεός σήμερα. Γιορτάζει η Πάτρα.

Τα διαφημιστικά είναι από τα μέσα των σίξτις (από την ομάδα με παλιές φωτογραφίες των Πατρινιών). Και τα δύο αυτά μαγαζιά τα είχα επισκεφθεί, αλλά κάποια χρόνια αργότερα...
Ρίχνουμε και το... ροκ απολυτίκιο της πόλης, για τα Χρόνια Πολλά.
https://www.youtube.com/watch?v=vxoiz3arqzY

30/11/2022
Στο νέο 16ο τεύχος του περιοδικού Yellow Box, που κυκλοφορεί στα περίπτερα, γράφουμε, στα Κινηματογραφικά Θέματα, για το "M*A*S*H" του Robert Altman, όπως και για το "Πρόσωπο με Πρόσωπο" του Ροβήρου Μανθούλη, με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό του.

29/11/2022
Όταν η Χρυσή Αυγή έδινε κι έπαιρνε, πριν καμιά δεκαετία, μέλη της είχαν επιτεθεί με σπρέι πιπεριού στην τραγουδίστρια Σοφία Παπάζογλου, στο σταθμό του Μετρό της Κατεχάκη.
Η Παπάζογλου είχε ρίξει ένα φυλλάδιό τους, που είχε πάρει κατά λάθος, στα σκουπίδια και τότε οι ψευτοπαλικαράδες θεώρησαν πως έπρεπε να της ρίξουν το σπρέι στα μάτια. Προσέξτε τι λέει στη συνέχεια η ίδια σε μια χθεσινή συνέντευξή της:
>>Με πήραν μετά από τα κανάλια από όλες τις εκπομπές να βγω να μιλήσω. Δεν βγήκα πουθενά. Όχι από φόβο αλλά από εγωισμό! Λέω, τόσα χρόνια τραγουδάω, κάνω χίλια-δυο, μια φορά ένας δε με κάλεσε να εμφανιστώ, να πω δύο κουβέντες για τη δουλειά μου. Τώρα που θέλουν να βγάλουν είδηση, 4 μέρες πριν τις εκλογές, όχι, δε θα τους κάνω τη χάρη. Ούτε θα εκμεταλλευτώ ένα δυσάρεστο γεγονός για να με δει ο κόσμος ως θύμα της Χρυσής αυγής. Ήθελα να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου.<<
Μεγάλη μαγκιά αυτό που έκανε!
To 1999 o Νίκος Μαμαγκάκης είχε κυκλοφορήσει το πολύ καλό άλμπουμ «Πικρό Έπος για τον Ανδρέα Ροδινό», τον θρύλο ρεθυμνιώτη λυράρη, που πέθανε 22 χρονών, το 1934. Εκεί, σ’ εκείνο το δίσκο, τραγουδούσε και η Σοφία Παπάζογλου, την οποία είχε βγάλει λίγα χρόνια νωρίτερα ο Μαμαγκάκης στην δισκογραφία. Είχα γράψει πολύ καλά λόγια για ’κείνο το δίσκο (στο Jazz & Tζαζ τότε) και ειδικώς είχα γράψει τα καλύτερα για την παρουσία της Παπάζογλου. Τέλος πάντων είχα κάνει εκείνο που έπρεπε να κάνω... Προσέξτε τώρα...
Μετά από λίγες μέρες θα λάβαινα ένα γράμμα στο περιοδικό (το έχω ακόμη φυσικά), σταλμένο από την Παπάζογλου, στο οποίο με ευχαριστούσε για την κριτική! Δηλαδή η γυναίκα κάθισε κι έγραψε, πήγε στο ταχυδρομείο και ταχυδρόμησε επιστολή, αντί ή να... αδιαφορήσει όπως θα ήταν το αναμενόμενο ή στην καλύτερη περίπτωση να έπαιρνε ένα τηλέφωνο.
Και τώρα υπάρχει επικοινωνία με τους καλλιτέχνες, και ευχαριστίες δέχομαι, όπως και παράπονα φυσικά. Βεβαίως υπάρχουν και κάποιοι που με έχουν βρίσει... απ’ όλα έχει ο μπαξές, αλλά, και σε κάθε περίπτωση, η επικοινωνία είναι άμεση. Σου στέλνει ο άλλος στο fb, στο messenger, στο e-mail. Χωρίς κόπο. Εύκολα. Κανείς δεν θα πάει στο ταχυδρομείο, για να σου στείλει γράμμα.
Εντάξει, τώρα τα γράμματα είναι «πασέ», αλλά και το 1999, που δεν ήταν και τόσο, επίσης κανένας δεν έστελνε...
https://www.youtube.com/watch?v=IbVqc0CI1hw

29/11/2022
Έγραψα κάτι για τον Χιώτη προχθές, για να τονίσω πως μετά την επιστροφή του από την Αμερική είχε πέσει σε δυσμένεια, και δεν του δόθηκαν οι ευκαιρίες να κάνει όσα μπορούσε και είχε στο μυαλό του να κάνει και άρχισαν οι διάφοροι να γράφουν τη μια μ@λακία πίσω από την άλλη. Και αφού «τρώμε» τόσα χρόνια το γελοίο παραμύθι με την υποτιθέμενη συνάντηση Χιώτη-Χέντριξ, τώρα θα πρέπει να φάμε και το άλλο παραμύθι, πως τον Χιώτη τον «δολοφόνησε» η χούντα.
Αυτή η νέα μπαρούφα (θα είναι μπαρούφα μέχρι αυτοί που την υποστηρίζουν να αποδείξουν με αδιάσειστα στοιχεία ότι δεν είναι) είναι πρόσφατη και προέκυψε μέσα από μια ηθελημένα διαστρεβλωμένη αντιμετώπιση ενός κειμένου του Μίκη Θεοδωράκη από το «Το Χρέος / Αυτοβιογραφία» (όταν ο Χιώτης πήγε να συμπαρασταθεί στον Θεοδωράκη στον Ωρωπό) και μιας παραγράφου του Αλτή από το βιβλίο του για τον Χιώτη, εκεί όπου αποτυπώνει τα ήξεις-αφήξεις λόγια του Κώστα Χατζηδουλή:
«Έφαγε πολύ ξύλο ο Χιώτης. Του είπανε άμα ξαναπάς θα σε σκοτώσουμε. Δεν τον πιάσανε το ίδιο βράδυ, την άλλη μέρα τον πιάσανε. Βασανιστήρια και ξύλο. Υπήρχε και μια ιατροδικαστική έκθεση για τα τραύματα που είχε, αλλά χάθηκε. Εγώ δεν την βρήκα, αλλά μου το είπανε δύο άνθρωποι που ξέρανε. Έφαγε πολύ ξύλο, όχι όμως στη μούρη, για να μη φαίνεται».
Κανένα αδιάσειστο στοιχείο δεν υπάρχει που να αποδεικνύει αυτά τα πράματα. Και του Χατζηδουλή του τα είπανε άλλοι και την ιατροδικαστική έκθεση δεν την βρήκε.

Η Μπέμπα Κυριακίδου, η τελευταία γυναίκα του Χιώτη, είχε μιλήσει πολλές φορές για τον Χιώτη. Ποτέ δεν είπε ή έστω υπαινίχθηκε ότι ο άντρας της έφαγε ξύλο, βασανίστηκε κ.λπ. Γιατί να μην το πει αυτό μέσα στα χρόνια; Παράσημο θα ήταν, για τον Χιώτη, δεν θα ήταν ντροπή.
Απεναντίας λέει πως όταν είχε μπει στο νοσοκομείο ο Χιώτης, γιατί έμπαινε από τις αρχές Γενάρη (Μάρτη πέθανε), φύλαγε καραούλι απ’ έξω για να μην μπει κανένας μέσα, επειδή ο Χιώτης δεν γούσταρε να τον βλέπουνε άρρωστο. Τώρα, όμως, ακούμε πως η χούντα ήταν εκείνη που δεν άφηνε κανέναν να πάει να τον δει!
Εν τω μεταξύ οι αυτοσχέδιοι ερευνητές λένε πως η χούντα είχε κλείσει στον Ευαγγελισμό τον Χιώτη, μετά το περιστατικό με τον Θεοδωράκη, και πάλι φρουρούμενο, με τον Χιώτη να πεθαίνει αμέσως μετά.
Μόνο που ο Χιώτης πέθανε στο Ιπποκράτειο, όπως είχαν γράψει τότε οι εφημερίδες και όχι στον Ευαγγελισμό. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της έρευνάς τους... .
Ο γελοίος τίτλος που βλέπετε στην δεύτερη φωτό ντροπιάζει και τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος ποτέ δεν μαρτύρησε, ούτε καν υπαινίχθηκε πως ο Χιώτης δολοφονήθηκε από τη χούντα.
[Λοιπόν το λέω ξεκάθαρα. Όποιος υποστηρίξει σε σχόλια, χωρίς στοιχεία, ότι... γιατί να μην έγιναν έτσι τα πράγματα, όπως τα λένε οι αυτοσχέδιοι ερευνητές, τα σχόλια θα σβήνονται και αν επιμένει θα τρώει μπλοκ]