THE CHICAGO PLAN: For New Zealand [Not Two,
2022]
Από την πολύ καλή και πολύ εκλεκτική πολωνική τζαζ εταιρεία Not Two Records, με τα σκληρά χάρτινα gatefold εξώφυλλα (για κυκλοφορίες της οποίας έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο blog) μας έρχεται το παρόν CD, που αποκαλείται “For New Zealand” και που είναι ηχογραφημένο τον Δεκέμβριο του 2009, στο Augsburg της Γερμανίας.
Η μπάντα, που ακούγεται εδώ, είναι η Chicago Plan, μέλη της οποίας είναι οι Gebhard Ullmann τενόρο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, Steve Swell τρομπόνι, Fred Lonberg-Holm τσέλο, ηλεκτρονικά και Michael Zerang ντραμς.
Από την πολύ καλή και πολύ εκλεκτική πολωνική τζαζ εταιρεία Not Two Records, με τα σκληρά χάρτινα gatefold εξώφυλλα (για κυκλοφορίες της οποίας έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο blog) μας έρχεται το παρόν CD, που αποκαλείται “For New Zealand” και που είναι ηχογραφημένο τον Δεκέμβριο του 2009, στο Augsburg της Γερμανίας.
Η μπάντα, που ακούγεται εδώ, είναι η Chicago Plan, μέλη της οποίας είναι οι Gebhard Ullmann τενόρο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, Steve Swell τρομπόνι, Fred Lonberg-Holm τσέλο, ηλεκτρονικά και Michael Zerang ντραμς.
Ο Ullmann μάς είναι γνωστός από την συμμετοχή του στην Satoko Fujii Orchestra Berlin, έχοντας συνεργαστεί
με άπειρο κόσμο, καθώς είναι 65άρης και βρίσκεται στη σκηνή από τις αρχές των 80s, με δεκάδες παρουσίες σε
δίσκους, ενώ και ο 66χρονος Steve Swell έχει κι αυτός τεράστια ιστορία και άπειρη δισκογραφία
(έχουμε γράψει για άλμπουμ του και στο δισκορυχείον),
με τους άλλους δύο μουσικούς να τους συναγωνίζονται σε παρουσίες, στα live και τα στούντιο. Λέμε,
δηλαδή, για τέσσερις οργανοπαίκτες-improvisers με τεράστια έργο, που έχουν ηχογραφήσει ξανά, και οι
τέσσερις μαζί (το άλμπουμ “Chicago Plan”
στην πορτογαλική Clean Feed,
το 2016).
Στο “For New Zealand”
τώρα (ένα μνημόσυνο για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Christchurch
της Νέας Ζηλανδίας, τον Μάρτιο του 2019) καταγράφονται έξι μέσης και
εκτεταμένης διάρκειας tracks
(από 5:46 έως 10:18), στα οποία είναι ολοφάνερα ο δημιουργικός οίστρος των
τεσσάρων μουσικών – ασχέτως αν οι συνθέσεις υπογράφονται, εναλλάξ, από τους Steve Swell και Gebhard Ullmann.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως εκείνο που κυριαρχεί, επί του προκειμένου, είναι η αυτοσχεδιαστική διάθεση, μέσω της οποίας, και της συνακόλουθης εμπειρίας βεβαίως, τα έξι tracks μετατρέπονται σε ολοκληρωμένες ηχητικές προτάσεις, με χαρακτηριστικά την συνεχή μεταβλητότητα, τα απροσδόκητα θορυβώδη μέτρα, την εν γένει εκρηκτικότητα, που προεξοφλεί τις ανατροπές σε μελωδίες και ρυθμικά μοτίβα, και βεβαίως τις ομαδικές καταδείξεις.
Το πρώτο και πιο μεγάλο σε διάρκεια track, το 10λεπτο “Composite 13 – For New Zealand”, είναι πλήρως χαρακτηριστικό της νοοτροπίας και των δυνατοτήτων των Chicago Plan, μιας ομάδας, που μπορεί να κινείται με την ίδια άνεση σε χώρους free-improv και μοντέρνας avant (με στοιχεία chamber music και ηλεκτρονικών).
Επαφή: www.nottwo.com
THE CLARINET TRIO: Transformations and Further
Passages [Leo Records, 2022]
Το Clarinet Trio είναι ένα σχήμα με ιστορία. Υπάρχει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και έως σήμερα έχει ηχογραφήσει έξι δίσκους (ο έκτος είναι αυτός, για τον οποίον θα γράψουμε τώρα), με όλους να έχουν τυπωθεί για την γνωστή μας Leo Records. Εκείνη την πρώτη εποχή μέλη του Clarinet Trio ήταν οι Jürgen Kupke, Gebhard Ullmann και Theo Nabicht, ενώ σήμερα συμμετέχουν στο σχήμα οι Jürgen Kupke (κλαρίνο), Gebhard Ullmann (μπάσο κλαρίνο) και Michael Thieke (άλτο κλαρίνο, κλαρίνο).
Στο “Transformations and Further Passages”, που είναι ηχογραφημένο στα Radio Studios του Βερολίνου, τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο του 2021, το Clarinet Trio πράττει κάτι τρόπον τινά πρωτότυπο, καθώς αποτίνει φόρο τιμής στην γερμανική jazz των δεκαετιών του ’50 και του ’60 (βασικά).
Από τα δεκατέσσερα κομμάτια του δίσκου τα δέκα είναι διασκευές, ενώ υπάρχουν και τέσσερα πρωτότυπα – η «ομαδική» εισαγωγή, όπως και τρία “Solo”, με έναν κάθε φορά από τους τρεις κλαρινίστες, στις θέσεις 5, 10 και 14.
Τα δέκα βασικά κομμάτια μπορεί να μην είναι πολύ γνωστά γενικώς, αλλά είναι οπωσδήποτε χαρακτηριστικά της german scene, στις δεκαετίες όπου η jazz μεταμορφωνόταν από κάτι περισσότερο οριοθετημένο προς κάτι περισσότερο abstract και προχωρημένο.
Λέμε λοιπόν για συνθέσεις των Joki Freund, Albert Mangelsdorff, Joachim Kühn, Manfred Schoof, Karl Berger, Rolf Kühn και Ernst Ludwig Petrowsky / Klaus Lenz / Werner Pfüller, που προέρχονται από εγνωσμένης αξίας ή και σπανιότατα, σήμερα, άλμπουμ.
Για παράδειγμα το “Cleopatra” του Joki Freund, προέρχεται από το 10ιντσο LP του κουιντέτου της μυστήριας πιανίστριας Jutta Hipp “New Sounds from Germany” [Blue Note, 1954], ενώ το “Theme from Vietnam” του Albert Mangelsdorff είναι βγαλμένο από το LP του κουιντέτου του “Now Jazz Ramwong” [GER. CBS, 1964].
Γενικώς έχει πέσει πολύ searching για να γίνει το CD αυτό, αλλά κυρίως έχει πέσει πολλή μελέτη (και φαντασία), από τους τρεις κλαρινίστες, που διασκευάζουν εντελώς πρωτότυπα (κάτι προφανές και από το setting, που εδώ ακούγεται), ανατρέποντας φόρμες, ενσωματώνοντας σύγχρονες ή εν πάση περιπτώσει μεταγενέστερες τεχνικές (από την εποχή όπου ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά τα tracks) στις αποδόσεις των κομματιών, δημιουργώντας νέες ακολουθίες, υποκαθιστώντας όργανα που δύσκολο παραμερίζονται όπως το πιάνο και το μπάσο-ντραμς, δίχως πάντως να διαλύουν τον αρμονικό σκελετό των συνθέσεων. Αυτό το διαπιστώνεις αν ακούσεις τα πρωτότυπα tracks, για παράδειγμα το “Tune in” του Karl Berger από το LP των Karl Berger & Company With Ed Blackwell, Dave Holland, Carlos Ward “Tune In” [Milestone, 1970], που διαθέτει sarangi, φλάουτο, και vibes, πέρα από το μπάσο-ντραμς, και που εξακολουθεί να μεταφέρει τα ίδια spiritual vibes, μέσα από νέες συγχορδιακές ακολουθίες.
Σίγουρα, αν γνωρίζεις τα πρωτότυπα tracks ακούς με άλλο ενδιαφέρον την δουλειά που έχει γίνει εδώ από τους Jürgen Kupke, Gebhard Ullmann και Michael Thieke, μα ακόμη και αν δεν τα γνωρίζεις η αξία της ηχογράφησης παραμένει αναλλοίωτη.
Επαφή: http://www.leorecords.com/
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως εκείνο που κυριαρχεί, επί του προκειμένου, είναι η αυτοσχεδιαστική διάθεση, μέσω της οποίας, και της συνακόλουθης εμπειρίας βεβαίως, τα έξι tracks μετατρέπονται σε ολοκληρωμένες ηχητικές προτάσεις, με χαρακτηριστικά την συνεχή μεταβλητότητα, τα απροσδόκητα θορυβώδη μέτρα, την εν γένει εκρηκτικότητα, που προεξοφλεί τις ανατροπές σε μελωδίες και ρυθμικά μοτίβα, και βεβαίως τις ομαδικές καταδείξεις.
Το πρώτο και πιο μεγάλο σε διάρκεια track, το 10λεπτο “Composite 13 – For New Zealand”, είναι πλήρως χαρακτηριστικό της νοοτροπίας και των δυνατοτήτων των Chicago Plan, μιας ομάδας, που μπορεί να κινείται με την ίδια άνεση σε χώρους free-improv και μοντέρνας avant (με στοιχεία chamber music και ηλεκτρονικών).
Επαφή: www.nottwo.com
Το Clarinet Trio είναι ένα σχήμα με ιστορία. Υπάρχει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και έως σήμερα έχει ηχογραφήσει έξι δίσκους (ο έκτος είναι αυτός, για τον οποίον θα γράψουμε τώρα), με όλους να έχουν τυπωθεί για την γνωστή μας Leo Records. Εκείνη την πρώτη εποχή μέλη του Clarinet Trio ήταν οι Jürgen Kupke, Gebhard Ullmann και Theo Nabicht, ενώ σήμερα συμμετέχουν στο σχήμα οι Jürgen Kupke (κλαρίνο), Gebhard Ullmann (μπάσο κλαρίνο) και Michael Thieke (άλτο κλαρίνο, κλαρίνο).
Στο “Transformations and Further Passages”, που είναι ηχογραφημένο στα Radio Studios του Βερολίνου, τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο του 2021, το Clarinet Trio πράττει κάτι τρόπον τινά πρωτότυπο, καθώς αποτίνει φόρο τιμής στην γερμανική jazz των δεκαετιών του ’50 και του ’60 (βασικά).
Από τα δεκατέσσερα κομμάτια του δίσκου τα δέκα είναι διασκευές, ενώ υπάρχουν και τέσσερα πρωτότυπα – η «ομαδική» εισαγωγή, όπως και τρία “Solo”, με έναν κάθε φορά από τους τρεις κλαρινίστες, στις θέσεις 5, 10 και 14.
Τα δέκα βασικά κομμάτια μπορεί να μην είναι πολύ γνωστά γενικώς, αλλά είναι οπωσδήποτε χαρακτηριστικά της german scene, στις δεκαετίες όπου η jazz μεταμορφωνόταν από κάτι περισσότερο οριοθετημένο προς κάτι περισσότερο abstract και προχωρημένο.
Λέμε λοιπόν για συνθέσεις των Joki Freund, Albert Mangelsdorff, Joachim Kühn, Manfred Schoof, Karl Berger, Rolf Kühn και Ernst Ludwig Petrowsky / Klaus Lenz / Werner Pfüller, που προέρχονται από εγνωσμένης αξίας ή και σπανιότατα, σήμερα, άλμπουμ.
Για παράδειγμα το “Cleopatra” του Joki Freund, προέρχεται από το 10ιντσο LP του κουιντέτου της μυστήριας πιανίστριας Jutta Hipp “New Sounds from Germany” [Blue Note, 1954], ενώ το “Theme from Vietnam” του Albert Mangelsdorff είναι βγαλμένο από το LP του κουιντέτου του “Now Jazz Ramwong” [GER. CBS, 1964].
Γενικώς έχει πέσει πολύ searching για να γίνει το CD αυτό, αλλά κυρίως έχει πέσει πολλή μελέτη (και φαντασία), από τους τρεις κλαρινίστες, που διασκευάζουν εντελώς πρωτότυπα (κάτι προφανές και από το setting, που εδώ ακούγεται), ανατρέποντας φόρμες, ενσωματώνοντας σύγχρονες ή εν πάση περιπτώσει μεταγενέστερες τεχνικές (από την εποχή όπου ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά τα tracks) στις αποδόσεις των κομματιών, δημιουργώντας νέες ακολουθίες, υποκαθιστώντας όργανα που δύσκολο παραμερίζονται όπως το πιάνο και το μπάσο-ντραμς, δίχως πάντως να διαλύουν τον αρμονικό σκελετό των συνθέσεων. Αυτό το διαπιστώνεις αν ακούσεις τα πρωτότυπα tracks, για παράδειγμα το “Tune in” του Karl Berger από το LP των Karl Berger & Company With Ed Blackwell, Dave Holland, Carlos Ward “Tune In” [Milestone, 1970], που διαθέτει sarangi, φλάουτο, και vibes, πέρα από το μπάσο-ντραμς, και που εξακολουθεί να μεταφέρει τα ίδια spiritual vibes, μέσα από νέες συγχορδιακές ακολουθίες.
Σίγουρα, αν γνωρίζεις τα πρωτότυπα tracks ακούς με άλλο ενδιαφέρον την δουλειά που έχει γίνει εδώ από τους Jürgen Kupke, Gebhard Ullmann και Michael Thieke, μα ακόμη και αν δεν τα γνωρίζεις η αξία της ηχογράφησης παραμένει αναλλοίωτη.
Επαφή: http://www.leorecords.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου