Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

o ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ στην τελευταία περίοδο της ζωής του, από το 1968 έως το 1970 – ήταν ένας πληγωμένος άνθρωπος, με πάντα απεριόριστες δυνατότητες, που τον καταλάβαιναν όμως λίγοι

Η τελευταία περίοδος του Μανώλη Χιώτη, από τότε που επέστρεψε από την Αμερική, κάποια στιγμή περί την άνοιξη του 1968, έως και τον θάνατό του, τον Μάρτιο του 1970, είναι η πιο σκοτεινή του κι εκείνη που δεν είναι και τόσο καλά ντοκουμενταρισμένη.
Και τούτο γιατί ο Χιώτης απουσιάζει εντελώς από τον κινηματογράφο, καθότι μετά το 1968 δεν έχει ούτε μία εμφάνιση στο πανί, αφού το λαϊκό σινεμά της εποχής θα πρέπει να τον θεωρεί κάπως σαν ξοφλημένο, ενώ και στην δισκογραφία δεν έχει πια την παλαιά συνολική στήριξη της Columbia, αλλά βασικά των μικρών εταιρειών και κυρίως της Βεντέττας – μιας εταιρείας, που την είχαν ξεκινήσει η Πόλυ Πάνου και ο Πάνος Γαβαλάς το 1966. (Μάλιστα, θα «χώσει» και ο ίδιος κάποια λεφτά, στην Βεντέττα, στα μέσα του ’68, όταν ο Γαβαλάς είχε αποχωρήσει από ’κείνην, ιδρύοντας μιαν άλλη μικρο-εταιρεία, την Sonata).
Και κάπως έτσι, χωρίς την στήριξη κάποιων brand names της εποχής, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε παρά να νοιώθει κάπως μόνος του, και βασικά ριγμένος.
Ο Χιώτης πάει (για τρίτη φορά) στην Αμερική το 1964, μαζί με την Μαίρη Λίντα φυσικά, και επιστρέφει χωρισμένος, το ’68 και με άλλη σύζυγο – την Μπέμπα Κυριακίδου.
Έρχεται κουρασμένος, και μάλλον με φθορά στην υγεία του, γιατί η ζωή στην Αμερική δεν ήταν εύκολη, και βασικά, πατώντας το πόδι του ξανά στην πατρίδα, εκείνο που συναντάει είναι την δυσπιστία – από παράγοντες του χώρου και από τα ποικίλα κυκλώματα, που έχουν προχωρήσει χωρίς αυτόν, και που τον αντιμετωπίζουν κάπως σαν «ξένο σώμα».
Ο Χιώτης βρίσκει τελείως αλλαγμένο το τραγούδι, όταν έρχεται, όπως αλλαγμένο βρίσκει και τον κόσμο. Δεν είχε καμία σχέση το 1964, με το 1968.
Μπορεί ο Χιώτης να μην αντιμετωπίζει προβλήματα με το καθεστώς των συνταγματαρχών, αλλά η δικτατορία έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα και στον χώρο του τραγουδιού και σ’ εκείνον της διασκέδασης.
Το κλασικό λαϊκό τραγούδι έχει οπισθοχωρήσει, το έχει «εξυγιάνει» η χούντα, ενώ ένα νέο είδος, το ελαφρολαϊκό, είναι στα πάνω του, με τους τραγουδιστές να μαζεύουν όλο το χαρτί και με τους συνθέτες (άσε τους στιχουργούς) να παίζουν το ρόλο του... φτωχού συγγενή.
Είναι η εποχή του Σταμάτη Κόκοτα, της Μαρινέλλας, του Γιάννη Πουλόπουλου, του νέου Γρηγόρη Μπιθικώτση (που δεν έχει καμία σχέση με τον προ-δικτατορικό), της Βίκυς Μοσχολιού και του Χρηστάκη – που με τα διάφορα καραγκιοζιλίκια του, στην πίστα, πλασάρεται και ως ο... Johnny Hallyday της Ελλάδος.
Όλο αυτό το σκηνικό είναι τελείως ξένο προς τον Μανώλη Χιώτη. Βρίσκει δηλαδή μία νέα κατάσταση, στην οποίαν δεν μπορεί να μπει και... να παίξει μπάλα.
Παράλληλα έχει αλλάξει και η σύνθεση του κόσμου στα μαγαζιά, που δεν είναι πλέον λαϊκή, αλλά κυρίως μεσαία και αστική. Με τα νέα επαγγέλματα, τους εργολάβους, τους μηχανικούς, τους μεγαλέμπορους, τους ανώτερους δημόσιους υπάλληλους, τους εισαγωγείς-εξαγωγείς, για να μην πούμε και για τους... εφοπλιστές, και τους ανθρώπους του καθεστώτος (τους χουντικούς δηλαδή), να αποτελούν το νέο ακροατήριο – στα περισσότερο κυριλέ, πλέον, μαγαζιά της παραλίας ή και του κέντρου (τον χειμώνα).
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/o-manolis-hiotis-stin-teleytaia-periodo-tis-zois-toy

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

3 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb...

    Xaris Symvoulidis
    Καλά Χριστούγεννα Φώντα, ευχαριστούμε για το δώρο!

    Giorgos Kyriazis
    Καλά Χριστού

    Παναγιώτης Κατσαμπάνης
    Εξαιρετικό!

    Nikos Athanassiu
    Χρόνια πολλά Φώντα!

    George Ioakeimidis
    Μή ξεχάσουμε και τη συνάντηση με τον Χέντριξ!

    Miltiadis Kordas
    Καλα Χριστούγεννα Φώντα. Ευχαριστούμε. Εξαιρετικός, όπως παντα

    Errikos Sofras
    Καλά Χριστούγεννα! Ευχαριστουμε για τοσα δωρα

    Giorgos Papageorgakopoulos
    Υπέροχη γραφή, υπέροχο κείμενο.

    Στέλιος Σαλβαδόρ
    Καλά Χριστούγεννα ...!!!

    Lampros Papalexis
    Ευχές!

    Koma Gaeshi
    Πολλές ευχαριστίες για τις γνώσεις που προσφέρετε. Χρόνια πολλά! Μια παρατήρηση: είναι εντυπωσιακή η επίδραση της χούντας στη μουσική σε μάλλον μικρό χρονικό διάστημα. Είναι κάτι που έγινε συστηματικά ή απλώς διαμορφώθηκαν οι συνθήκες;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και τα δύο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Konstantin Mixos
      Το πιο συγκινητικό κείμενό σου, σαν γραφή αλλά και περιεχόμενο. Πολύ θα ήθελα να γράψεις, είσαι ο μόνος που θα μπορούσε, και ένα κείμενο για το τι έγινε με την Μαίρη Λίντα, διότι διαβάζω διάφορα σε διάφορες αναρτήσεις και σε σχόλια. Δεν είναι με κουτσομπολίστικο στόχο αλλά καθώς η συζήτηση για τις έμφυλες ταυτότητες έχει μπει στην ζωή μας ένα τέτοιο κείμενο όπως και για τον Καζατζίδη θα ήταν αποκαλυπτικό

      Κώστας Οικονόμου
      Χρόνια πολλά!!! Εξαιρετικό κείμενο!!!

      Giorgos Ftakas
      Ανάλυση εξαιρετική, τεκμηριωμένη αλλά και διαισθητική σε εύλογα ερωτήματα που ανακύπτουν περί τον Χιωτη. Μονο μια μεγάλη πένα θα μπορούσε να γράψει ετσι.Αποθηκευω το κείμενο ως εξαιρετική συμβολή στη χιωτολογια που πάντα μας συναρπάζει.

      Βαγγέλης Μπάκος
      Χρόνια πολλά!!

      Takis Akkos
      Εξαιρετικό Φώντα.Οι εταιρίες πάντα ήθελαν τα κέρδη.Οι καινοτόμοι όπως ο Χιώτης στην απέξω...

      Thekla Tselepi
      Καλές γιορτές Φώντα. Σ' ευχαριστούμε

      Mimis G Vas
      Χρόνια πολλά και καλά, με αγάπη και καλή μουσική!

      Nikitas Kakavas
      Δάσκαλε Χρόνια Πολλά! Α propo ωραίο το κείμενο για τον μεγάλο Χιώτη!

      Vasilis Kordatos
      Χρόνια πολλά Φώντα! Πολύ ωραίο κείμενο για τον μέγιστο!

      Διαγραφή
    2. Σπύρος Παπαδουλάκης
      Φανταστικό κείμενο. Ευχαριστούμε. Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά.

      Jim Jimakos
      Χρόνια πολλά
      Πάντα to the point!

      Lefteris Rasko
      Ωραίο.

      Andreas Frogoudakis
      εύγε!

      Διαγραφή