Μια σημαντική περίπτωση της σύγχρονης jazz στην
Αμερική είναι ο τενόρο σαξοφωνίστας Rich Halley. Λέμε
«σύγχρονη», γιατί ο άνθρωπος είναι fully ενεργός και σήμερα στα 76 του,
ορίζοντας και αποδίδοντας (μαζί με τους συνεργάτες του), μια jazz γεμάτη παλμούς και δύναμη, ικανή να τινάξει τα ηχεία.
Οι jazz fans του blog ξέρουν σίγουρα την περίπτωση Halley, καθώς γράφουμε εδώ από την εποχή τού άλμπουμ του “Requiem for a Pit Viper” (8 Δεκ. 2011), ενώ για τελευταία φορά αυτό συνέβη στις 8 Ιαν. 2021, όταν αναφερθήκανε στο CD του “The Shape of Things” [Pine Eagle, 2020].
Σ’ εκείνο τον δίσκο, δίπλα στον Rich Halley, παρατάσσονταν οι Matthew Shipp πιάνο, Michael Bisio κοντραμπάσο και Newman Taylor Baker ντραμς – οργανοπαίκτες, που έχουν περάσει από δεκάδες sessions, συμμετέχοντας σε πάμπολλες εκδόσεις.
Αυτή ακριβώς η τετράδα αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας και το πιο νέο CD τού Rich Halley Quartet, που αποκαλείται “Fire Within” [Pine Eagle Records, 2023] και που περιλαμβάνει πέντε συνθέσεις, διαμορφωμένες και από τους τέσσερις μουσικούς.
Τούτο πιθανώς να σημαίνει πως το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο
είναι έντονο, εδώ, και πως ο αυθορμητισμός της ηχογράφησης δεν οριοθετείται από
κανόνες. Άλλοτε ισχύει αυτό, και άλλοτε όχι.
Το ότι υπάρχει αυθόρμητο πνεύμα στο “Fire Within” είναι προφανές από τον τρόπο που «κινούνται» οι τέσσερις μουσικοί. Από το πώς υποστηρίζει ο ένας τις προσωπικές καταδείξεις του άλλου. Από το πώς διαμορφώνονται τα ηχητικά επίπεδα.
Έτσι, μπορεί το τενόρο να βρίσκεται πιο «μπροστά», αλλά ελαφρώς πίσω του είναι το πιάνο, που απλώνεται με τον δικό του τρόπο, με το ρυθμικό τμήμα να κινείται ελεύθερα, καταιγιστικά σχεδόν, δημιουργώντας συνεχώς πλαίσια, για νέες μελωδίες, για νέες σολιστικές προσθήκες και εναλλαγές.
Λέμε λοιπόν για μια jazz ζωντανή, δυναμική, πάλλουσα, με κάπως Coleman-ική εξέλιξη, με το τενόρο μπροστά, και με το πιάνο σε καίρια θέση, ιδίως όταν το κουαρτέτο μετατρέπεται σε τρίο (π.χ. σε μεγάλο μέρος τού “Angular logic”).
Επίσης, σημασία έχει εδώ και η μελωδική περιδιάβαση του γκρουπ στα «ήσυχα» tracks, όπως είναι το “Through still air”, με το έσχατο 16λεπτο “Following the stream” να συνοψίζει εν πολλοίς την προσφορά όχι μόνον του κουαρτέτου, μα και καθενός από τα μέλη του ξεχωριστά, αφού το προσωπικό και το ομαδικό επικοινωνούν διαρκώς – με το τρίλεπτο σόλο ντραμς τού Newman Taylor Baker, στην αρχή, να ορίζει ένα ρευστό περιβάλλον.
Επαφή: www.richhalley.com
Οι jazz fans του blog ξέρουν σίγουρα την περίπτωση Halley, καθώς γράφουμε εδώ από την εποχή τού άλμπουμ του “Requiem for a Pit Viper” (8 Δεκ. 2011), ενώ για τελευταία φορά αυτό συνέβη στις 8 Ιαν. 2021, όταν αναφερθήκανε στο CD του “The Shape of Things” [Pine Eagle, 2020].
Σ’ εκείνο τον δίσκο, δίπλα στον Rich Halley, παρατάσσονταν οι Matthew Shipp πιάνο, Michael Bisio κοντραμπάσο και Newman Taylor Baker ντραμς – οργανοπαίκτες, που έχουν περάσει από δεκάδες sessions, συμμετέχοντας σε πάμπολλες εκδόσεις.
Αυτή ακριβώς η τετράδα αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας και το πιο νέο CD τού Rich Halley Quartet, που αποκαλείται “Fire Within” [Pine Eagle Records, 2023] και που περιλαμβάνει πέντε συνθέσεις, διαμορφωμένες και από τους τέσσερις μουσικούς.
Το ότι υπάρχει αυθόρμητο πνεύμα στο “Fire Within” είναι προφανές από τον τρόπο που «κινούνται» οι τέσσερις μουσικοί. Από το πώς υποστηρίζει ο ένας τις προσωπικές καταδείξεις του άλλου. Από το πώς διαμορφώνονται τα ηχητικά επίπεδα.
Έτσι, μπορεί το τενόρο να βρίσκεται πιο «μπροστά», αλλά ελαφρώς πίσω του είναι το πιάνο, που απλώνεται με τον δικό του τρόπο, με το ρυθμικό τμήμα να κινείται ελεύθερα, καταιγιστικά σχεδόν, δημιουργώντας συνεχώς πλαίσια, για νέες μελωδίες, για νέες σολιστικές προσθήκες και εναλλαγές.
Λέμε λοιπόν για μια jazz ζωντανή, δυναμική, πάλλουσα, με κάπως Coleman-ική εξέλιξη, με το τενόρο μπροστά, και με το πιάνο σε καίρια θέση, ιδίως όταν το κουαρτέτο μετατρέπεται σε τρίο (π.χ. σε μεγάλο μέρος τού “Angular logic”).
Επίσης, σημασία έχει εδώ και η μελωδική περιδιάβαση του γκρουπ στα «ήσυχα» tracks, όπως είναι το “Through still air”, με το έσχατο 16λεπτο “Following the stream” να συνοψίζει εν πολλοίς την προσφορά όχι μόνον του κουαρτέτου, μα και καθενός από τα μέλη του ξεχωριστά, αφού το προσωπικό και το ομαδικό επικοινωνούν διαρκώς – με το τρίλεπτο σόλο ντραμς τού Newman Taylor Baker, στην αρχή, να ορίζει ένα ρευστό περιβάλλον.
Επαφή: www.richhalley.com
Σχόλια από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος Σούρσος
Ωραίος ήχος.
Chris Stassinopoulos
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!