26/6/2024
Αυτό το θρυλικό τζαζ-προγκρέσιβ φεστιβάλ, στη Νανσύ της Γαλλίας, τον Οκτώβριο του ’75, το αναφέρω εμμέσως πλην σαφώς και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
Στη σκηνή του θα βρισκόταν ένας Έλληνας να παίζει ντραμς, ο Χρήστος Στασινόπουλος (από Ρουθ, Axis κ.λπ.) ως μέλος της Utopic Sporadic Orchestra (υπό τον Janik Top, μπασίστα των Magma) (βλ. στη σελίδα 145), ενώ ένας άλλος Έλληνας θα βρισκόταν από κάτω, ανάμεσα στον κόσμο, και θα έγραφε ανταπόκριση (σ’ αυτό το τελευταίο, όμως, θα αναφερθώ άλλη φορά).
Αυτό το θρυλικό τζαζ-προγκρέσιβ φεστιβάλ, στη Νανσύ της Γαλλίας, τον Οκτώβριο του ’75, το αναφέρω εμμέσως πλην σαφώς και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
Στη σκηνή του θα βρισκόταν ένας Έλληνας να παίζει ντραμς, ο Χρήστος Στασινόπουλος (από Ρουθ, Axis κ.λπ.) ως μέλος της Utopic Sporadic Orchestra (υπό τον Janik Top, μπασίστα των Magma) (βλ. στη σελίδα 145), ενώ ένας άλλος Έλληνας θα βρισκόταν από κάτω, ανάμεσα στον κόσμο, και θα έγραφε ανταπόκριση (σ’ αυτό το τελευταίο, όμως, θα αναφερθώ άλλη φορά).
26/6/2024
Η κατάρα των μητσοτακικών καλοκαιριών δεν είναι η ζέστη και ο αέρας, αλλά το ότι τα φρούτα, ακόμη και στις λαϊκές, είναι απλησίαστα. Θα πρέπει να έρθει 15αύγουστος για να φάμε καρπούζι, κεράσι και πεπόνι σε τιμές, που να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη και την τσέπη μας.
Η κατάρα των μητσοτακικών καλοκαιριών δεν είναι η ζέστη και ο αέρας, αλλά το ότι τα φρούτα, ακόμη και στις λαϊκές, είναι απλησίαστα. Θα πρέπει να έρθει 15αύγουστος για να φάμε καρπούζι, κεράσι και πεπόνι σε τιμές, που να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη και την τσέπη μας.
26/6/2024
Είχε κλείσει προ πολλού...
Είχε κλείσει προ πολλού...
25/6/2024
ΒΑΙΝΟΜΕΝ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΓΕΝΙΚΗΝ ΜΑΣΤΟΥΡΟΠΟΙΗΣΙΝ...
O Καραγάτσης δεν ήταν μόνο συγγραφέας ήταν και δημοσιογράφος. Και πολλά δημοσιογραφικά κείμενά του έχουν μεγάλη αξία σήμερα, γιατί είναι ρεπορταζιακά και περιγράφουν παλιές, και γιατί όχι μυθικές καταστάσεις.
Μετά τον πόλεμο γίνεται χαμός με το ρεμπέτικο, που μετασχηματίζεται σταδιακά σε «λαϊκό τραγούδι». Οι Τζιτζιφιές ήταν ο τόπος, που συνέβαιναν όλα. Εκεί όπου εύρισκαν χώρο για να δράσουν όλοι οι προπολεμικοί ρεμπέτες (Μάρκος, Παπαϊωάννου...), καθώς και όσοι θα εμφανίζονταν μέσα στα χρόνια του πολέμου (Μητσάκης κ.λπ.). Ο Καραγάτσης έχει μυριστεί τι παίζει και πηγαίνει στις Τζιτζιφιές, αυτός, ένας αστός, να περιγράψει εκείνο που βλέπει.
Και δεν του πάει καθόλου το ρεμπέτικο... ούτε στο μάτι ούτε στο αυτί. Είναι είρωνας, βιτριολικός, αλλά γράφει και με μια φοβερή οξυδέρκεια, που κανονικά θα έπρεπε να τη ζηλεύουν διάφοροι σημερινοί λαπάδες των πληκτρολογίων.
[«Βραδυνή», 1946, ένα απόσπασμα]
ΒΑΙΝΟΜΕΝ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΓΕΝΙΚΗΝ ΜΑΣΤΟΥΡΟΠΟΙΗΣΙΝ...
O Καραγάτσης δεν ήταν μόνο συγγραφέας ήταν και δημοσιογράφος. Και πολλά δημοσιογραφικά κείμενά του έχουν μεγάλη αξία σήμερα, γιατί είναι ρεπορταζιακά και περιγράφουν παλιές, και γιατί όχι μυθικές καταστάσεις.
Μετά τον πόλεμο γίνεται χαμός με το ρεμπέτικο, που μετασχηματίζεται σταδιακά σε «λαϊκό τραγούδι». Οι Τζιτζιφιές ήταν ο τόπος, που συνέβαιναν όλα. Εκεί όπου εύρισκαν χώρο για να δράσουν όλοι οι προπολεμικοί ρεμπέτες (Μάρκος, Παπαϊωάννου...), καθώς και όσοι θα εμφανίζονταν μέσα στα χρόνια του πολέμου (Μητσάκης κ.λπ.). Ο Καραγάτσης έχει μυριστεί τι παίζει και πηγαίνει στις Τζιτζιφιές, αυτός, ένας αστός, να περιγράψει εκείνο που βλέπει.
Και δεν του πάει καθόλου το ρεμπέτικο... ούτε στο μάτι ούτε στο αυτί. Είναι είρωνας, βιτριολικός, αλλά γράφει και με μια φοβερή οξυδέρκεια, που κανονικά θα έπρεπε να τη ζηλεύουν διάφοροι σημερινοί λαπάδες των πληκτρολογίων.
[«Βραδυνή», 1946, ένα απόσπασμα]
[από το βιβλίο σε επιμέλεια Κώστα Βλησίδη "Σπάνια κείμενα για το ρεμπέτικο (1929-1959)" Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2006]
25/6/2024
Και αυτό, και άλλα ντοκουμέντα από τη μεγάλη, δηλαδή την πιο μεγάλη εποχή του ελληνικού ροκ, θα τα βρεις στη νέα έκδοση του "Ραντεβού στο Κύτταρο" [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
Και αυτό, και άλλα ντοκουμέντα από τη μεγάλη, δηλαδή την πιο μεγάλη εποχή του ελληνικού ροκ, θα τα βρεις στη νέα έκδοση του "Ραντεβού στο Κύτταρο" [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
24/6/2024
>>Πάντως κινηματογράφο δεν έβλεπα. Δεν με ενδιαφέρει. Έχω να πάω κινηματογράφο τριάντα ή σαράντα χρόνια (σ.σ. σωστός!). Η μουσική ολοκληρωνόταν μέσα σε δέκα μέρες. Και με τι συνθήκες! Μας φωνάζανε τελευταία στιγμή και βλέπαμε τις εικόνες στη μουβιόλα. «Σε δέκα μέρες πρεμιέρα στον τάδε κινηματογράφο». Υπάρχουν περιπτώσεις που έφτιαξα μία μουσική για δύο ταινίες και ο σκηνοθέτης την χρησιμοποίησε σε άλλες τρεις ή τέσσερις. Μου έλεγε «φτιάξε τίτλους», ή οτιδήποτε άλλο, και μετά τα χρησιμοποιούσε, χωρίς να με φωνάξει για να δούμε τι θα βάλουμε και που… Όμως με όλα αυτά αποκτούσα εμπειρία και ταχύτητα. Όταν εξελίχθηκα και έφτασα σ’ ένα σημείο, σταμάτησαν να με ζητάνε. Είχαν ανακαλύψει κάτι κυρίες που με το ένα δάχτυλο στα άσπρα πλήκτρα γράφανε κάτι βαλσάκια και υποτίθεται γράφανε σε στυλ Νίνο Ρότα, άλλο βέβαια που ο Νίνο Ρότα έχει γράψει και κοντσέρτα… Αυτή είναι η γνωστή ελληνική κατάντια<<
[Ο τεράστιος και αγνοημένος συνθέτης και δάσκαλος της μουσικής Κώστας Κλάββας. Τώρα σε ποιες «κυρίες» αναφέρεται είναι... τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια]
>>Πάντως κινηματογράφο δεν έβλεπα. Δεν με ενδιαφέρει. Έχω να πάω κινηματογράφο τριάντα ή σαράντα χρόνια (σ.σ. σωστός!). Η μουσική ολοκληρωνόταν μέσα σε δέκα μέρες. Και με τι συνθήκες! Μας φωνάζανε τελευταία στιγμή και βλέπαμε τις εικόνες στη μουβιόλα. «Σε δέκα μέρες πρεμιέρα στον τάδε κινηματογράφο». Υπάρχουν περιπτώσεις που έφτιαξα μία μουσική για δύο ταινίες και ο σκηνοθέτης την χρησιμοποίησε σε άλλες τρεις ή τέσσερις. Μου έλεγε «φτιάξε τίτλους», ή οτιδήποτε άλλο, και μετά τα χρησιμοποιούσε, χωρίς να με φωνάξει για να δούμε τι θα βάλουμε και που… Όμως με όλα αυτά αποκτούσα εμπειρία και ταχύτητα. Όταν εξελίχθηκα και έφτασα σ’ ένα σημείο, σταμάτησαν να με ζητάνε. Είχαν ανακαλύψει κάτι κυρίες που με το ένα δάχτυλο στα άσπρα πλήκτρα γράφανε κάτι βαλσάκια και υποτίθεται γράφανε σε στυλ Νίνο Ρότα, άλλο βέβαια που ο Νίνο Ρότα έχει γράψει και κοντσέρτα… Αυτή είναι η γνωστή ελληνική κατάντια<<
[Ο τεράστιος και αγνοημένος συνθέτης και δάσκαλος της μουσικής Κώστας Κλάββας. Τώρα σε ποιες «κυρίες» αναφέρεται είναι... τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια]
24/6/2024
Αν υπάρχει ένα συγκρότημα για το οποίο έχω γράψει τα περισσότερα αρνητικά ποστ εδώ μέσα αυτό είναι οι Kraftwerk. Και χοντρικά συμφωνώ μ’ αυτά που γράφονταν, ήδη από τα mid-70s, από τον Αργύρη... Εδώ έχουμε κάνσελ φυσικά, αλλά σε πρώτο χρόνο, που έχει και την πιο μεγάλη αξία...
[Δεν θυμάμαι αν έχω συναντήσει σε πιο παλιό ελληνικό κείμενο τη λέξη krautrock]
[γράφτηκαν παρά ένα πεντήκοντα σχόλια - δεν νομίζω να υπάρχει λόγος για περισσότερα - τα κλείνω]
Αν υπάρχει ένα συγκρότημα για το οποίο έχω γράψει τα περισσότερα αρνητικά ποστ εδώ μέσα αυτό είναι οι Kraftwerk. Και χοντρικά συμφωνώ μ’ αυτά που γράφονταν, ήδη από τα mid-70s, από τον Αργύρη... Εδώ έχουμε κάνσελ φυσικά, αλλά σε πρώτο χρόνο, που έχει και την πιο μεγάλη αξία...
[Δεν θυμάμαι αν έχω συναντήσει σε πιο παλιό ελληνικό κείμενο τη λέξη krautrock]
[γράφτηκαν παρά ένα πεντήκοντα σχόλια - δεν νομίζω να υπάρχει λόγος για περισσότερα - τα κλείνω]
23/6/2024
Από τους καλύτερους φολκ-ροκ τραγουδοποιούς μας διαχρονικά. Όποιος δεν τον ξέρει να ψάξει να δει τι έχει ηχογραφήσει τα τελευταία 30 χρόνια...
[προσεχώς και για το πιο νέο άλμπουμ του]
https://www.youtube.com/watch?v=gh1oHFCF6Mo
Από τους καλύτερους φολκ-ροκ τραγουδοποιούς μας διαχρονικά. Όποιος δεν τον ξέρει να ψάξει να δει τι έχει ηχογραφήσει τα τελευταία 30 χρόνια...
[προσεχώς και για το πιο νέο άλμπουμ του]
https://www.youtube.com/watch?v=gh1oHFCF6Mo
23/6/2024
Έχω γράψει δύο φορές για παλιά φονικά – τη μία για τους Κοεμτζήδες, ένα κείμενο που είχε διαβαστεί από δεκάδες χιλιάδες, να μην πω εκατοντάδες και το άλλο με αφορμή την ταινία «Έγκλημα στο Καβούρι», όταν αναφέρθηκα στο φόνο της Ανν Ντόροθυ Τσάπμαν κ.λπ. Και τις δύο φορές η Τέχνη καθοδηγούσε τα κείμενά μου, το τραγούδι του Σαββόπουλου, η ποίηση της Γώγου, η ταινία του Καραγιάννη – δεν ένοιωθα, ούτε θα νοιώσω ποτέ καμία έλξη για το έγκλημα ως έγκλημα.
Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με μαυρίλες. Είναι που είναι μαύρη η ζωή μας, με λίγες φωτεινές εκλάμψεις, είναι που διαβάζουμε όλα αυτά που διαβάζουμε κάθε μέρα... θέλω να γράφω μόνο για πράγματα, που ν’ αφήνουν θετικά vibes στον κόσμο.
Φαίνεται λοιπόν πως δεν μας φτάνουν όλα αυτά τα φρικώδη, που γίνονται συνεχώς πρωτοσέλιδα, έχουμε κι αυτή την αμερικανόφερτη ανοησία να γίνονται θέματα ξεχασμένα φονικά, ακόμη και 100 ετών παλιά!
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ζόρια τραβάνε οι άνθρωποι, και τι βρίσκουν στο να γράφουν και να διαβάζουν για εγκληματικά γεγονότα, καταγραμμένα ψυχρά και βασικά αδιάσταλτα από τη θεραπευτική ματιά της Τέχνης.
Φτάνει πια με το κακό ρε. Αν σας αρέσει να ανασκαλεύετε το παρελθόν υπάρχουν χιλιάδες πράγματα, που μπορείτε να προβάλλετε και τα οποία να αφήνουν θετικό πρόσημο στο σήμερα (δείτε το προηγούμενο ποστ μου). Που να κάνουν τον κόσμο να ευφρανθεί λιγάκι. Μην μετατρέπετε τη ζωή μας, συνεχώς, σε προθάλαμο της Κόλασης.
Έχω γράψει δύο φορές για παλιά φονικά – τη μία για τους Κοεμτζήδες, ένα κείμενο που είχε διαβαστεί από δεκάδες χιλιάδες, να μην πω εκατοντάδες και το άλλο με αφορμή την ταινία «Έγκλημα στο Καβούρι», όταν αναφέρθηκα στο φόνο της Ανν Ντόροθυ Τσάπμαν κ.λπ. Και τις δύο φορές η Τέχνη καθοδηγούσε τα κείμενά μου, το τραγούδι του Σαββόπουλου, η ποίηση της Γώγου, η ταινία του Καραγιάννη – δεν ένοιωθα, ούτε θα νοιώσω ποτέ καμία έλξη για το έγκλημα ως έγκλημα.
Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με μαυρίλες. Είναι που είναι μαύρη η ζωή μας, με λίγες φωτεινές εκλάμψεις, είναι που διαβάζουμε όλα αυτά που διαβάζουμε κάθε μέρα... θέλω να γράφω μόνο για πράγματα, που ν’ αφήνουν θετικά vibes στον κόσμο.
Φαίνεται λοιπόν πως δεν μας φτάνουν όλα αυτά τα φρικώδη, που γίνονται συνεχώς πρωτοσέλιδα, έχουμε κι αυτή την αμερικανόφερτη ανοησία να γίνονται θέματα ξεχασμένα φονικά, ακόμη και 100 ετών παλιά!
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ζόρια τραβάνε οι άνθρωποι, και τι βρίσκουν στο να γράφουν και να διαβάζουν για εγκληματικά γεγονότα, καταγραμμένα ψυχρά και βασικά αδιάσταλτα από τη θεραπευτική ματιά της Τέχνης.
Φτάνει πια με το κακό ρε. Αν σας αρέσει να ανασκαλεύετε το παρελθόν υπάρχουν χιλιάδες πράγματα, που μπορείτε να προβάλλετε και τα οποία να αφήνουν θετικό πρόσημο στο σήμερα (δείτε το προηγούμενο ποστ μου). Που να κάνουν τον κόσμο να ευφρανθεί λιγάκι. Μην μετατρέπετε τη ζωή μας, συνεχώς, σε προθάλαμο της Κόλασης.
21/6/2024
Τον Τουρνά τον ανακάλυψα πριν από το μέσο του ’70 από τα κορίτσια της γειτονιάς μου. Καθότι ήμουν «περιοδικάκιας» από γεννησιμιού μου ξεφύλλιζα οτιδήποτε έπεφτε στην αντίληψή μου, και φυσικά Μανίνες και Κατερίνες, που τον είχαν πολλές φορές στα εξώφυλλά τους.
Θυμάμαι ολοκάθαρα την εποχή των «Αστρόνειρων» (1973) με κάποιο απ’ αυτά τα περιοδικά να δημοσιεύει κάτι απίστευτες έγχρωμες φωτογραφίες του – με τον Τουρνά να φοράει ψηλές ασημένιες μπότες, μακιγιαρισμένος με γκλίτερ και τέτοια.
Φυσικά, τον άκουγα και από το ραδιόφωνο εκείνη την εποχή – και με τραγούδια σαν το «Ο πιο καλός τραγουδιστής» ανατριχιάζω ακόμη και σήμερα.
Τον έχω δει και live φυσικά τον Τουρνά, και τελευταία φορά πριν από 2-3 χρόνια, ενώ έχω γράψει πολλές φορές κείμενα για τους καλύτερους δίσκους του (τους οποίους, βασικά, τους θάβανε στην εποχή τους). Αν δεν έχετε διαβάσει κριτικές για το θαυμάσιο «Κυρίες & Κύριοι», ας πούμε, τότε δεν ξέρετε τίποτα επί του θέματος.
Ο Τουρνάς με απασχολεί, εννοείται, και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] από την εποχή των Teenagers και των Poll, και βεβαίως των προσωπικών δίσκων του, έως και το 1977... Μπαίνει κάπως κι ένα τέτοιο όριο...
Τον Τουρνά τον ανακάλυψα πριν από το μέσο του ’70 από τα κορίτσια της γειτονιάς μου. Καθότι ήμουν «περιοδικάκιας» από γεννησιμιού μου ξεφύλλιζα οτιδήποτε έπεφτε στην αντίληψή μου, και φυσικά Μανίνες και Κατερίνες, που τον είχαν πολλές φορές στα εξώφυλλά τους.
Θυμάμαι ολοκάθαρα την εποχή των «Αστρόνειρων» (1973) με κάποιο απ’ αυτά τα περιοδικά να δημοσιεύει κάτι απίστευτες έγχρωμες φωτογραφίες του – με τον Τουρνά να φοράει ψηλές ασημένιες μπότες, μακιγιαρισμένος με γκλίτερ και τέτοια.
Φυσικά, τον άκουγα και από το ραδιόφωνο εκείνη την εποχή – και με τραγούδια σαν το «Ο πιο καλός τραγουδιστής» ανατριχιάζω ακόμη και σήμερα.
Τον έχω δει και live φυσικά τον Τουρνά, και τελευταία φορά πριν από 2-3 χρόνια, ενώ έχω γράψει πολλές φορές κείμενα για τους καλύτερους δίσκους του (τους οποίους, βασικά, τους θάβανε στην εποχή τους). Αν δεν έχετε διαβάσει κριτικές για το θαυμάσιο «Κυρίες & Κύριοι», ας πούμε, τότε δεν ξέρετε τίποτα επί του θέματος.
Ο Τουρνάς με απασχολεί, εννοείται, και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] από την εποχή των Teenagers και των Poll, και βεβαίως των προσωπικών δίσκων του, έως και το 1977... Μπαίνει κάπως κι ένα τέτοιο όριο...
21/6/2024
Για Μαργαρίτη δεν τρελαίνομαι πια, αλλά για Ρεπάνη πεθαίνω κάθε ξημέρωμα. Τι τραγούδια είχε γράψει ο άνθρωπος!
https://www.youtube.com/watch?v=wmKD7dtHr1s
Για Μαργαρίτη δεν τρελαίνομαι πια, αλλά για Ρεπάνη πεθαίνω κάθε ξημέρωμα. Τι τραγούδια είχε γράψει ο άνθρωπος!
https://www.youtube.com/watch?v=wmKD7dtHr1s
21/6/2024
Ποιος ήταν ο Άγγλος Johnny Carr; Ποιοι ήταν οι Zoo; Τι δουλειά έχει ένα ξένο συγκρότημα σ’ ένα βιβλίο για το ελληνικό ροκ;
Και για τους Zoo θα διαβάσεις στο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], στη σελίδα 269...
Ποιος ήταν ο Άγγλος Johnny Carr; Ποιοι ήταν οι Zoo; Τι δουλειά έχει ένα ξένο συγκρότημα σ’ ένα βιβλίο για το ελληνικό ροκ;
Και για τους Zoo θα διαβάσεις στο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], στη σελίδα 269...
20/6/2024
Για όλες τις παλιοσειρές του krautrock. Για όσους και όσες αγόραζαν Jazz & Τζαζ στη δεκαετία του '90 και διάβαζαν τα κείμενα που έγραφα, εκεί, για το kraut.
Και όποιοι-ες βρουν τους δίσκους που κρύβονται στο εξώφυλλο αυτού του ιστορικού mail-order, από τη Νορβηγία, έχουν και τους έξτρα χαιρετισμούς μου...
Για όλες τις παλιοσειρές του krautrock. Για όσους και όσες αγόραζαν Jazz & Τζαζ στη δεκαετία του '90 και διάβαζαν τα κείμενα που έγραφα, εκεί, για το kraut.
Και όποιοι-ες βρουν τους δίσκους που κρύβονται στο εξώφυλλο αυτού του ιστορικού mail-order, από τη Νορβηγία, έχουν και τους έξτρα χαιρετισμούς μου...
Σχόλια από το fb στο ποστ "Για όλες τις παλιοσειρές του krautrock"...
ΑπάντησηΔιαγραφήKostas Stamatis
Yeti, Cluster II, Kraftwerk 1 και 2, η φιγούρα αριστερά δεν ξέρω από ποιον είναι
Gerasimos Aspromallis
να συμπληρώσω το alpha centauri των tangerine dream κεντρικά.
Φώντας Τρούσας
Nektar
Νίκος Μπουκουβάλας
Με πρόλαβες tab in the ocean από το εσώφυλλο .
Spyros Diastimikos
Nektar
Dimitris Peter
Mythos?
Chris Vass
Pell Mell - Marburg (η κλασικη γοτθική γραμματοσειρά) πλάκα κανω.
Οι nektar ειχαν παιξει κι εδω πριν κατι χρονια. Συμπαθείς αν θυμαμαι καλά.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Για Μαργαρίτη δεν τρελαίνομαι πια, αλλά για Ρεπάνη πεθαίνω κάθε ξημέρωμα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήLefteris Karkas
Μα είναι και τραγουδάρα! Θυμάμαι το 2013 τον Λουκιανό Κηλαηδόνη να μιλάει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή με μεγάλη τρυφερότητα για τον Μαργαρίτη. Αμέσως μετά έπαιξε αυτό το τραγούδι.
Triantafillos Kotanitis
και μονο για το Αστε με αποψε μοναχο περναει στο πανθεον τεραστιος ρεπανης
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Νομίζω υποτιμημένος στο λαικό τραγούδι ο Ρεπάνης ,τα τραγούδια του είχαν μια λεπτή λαϊκότητα και αυθεντικότητα ως προς την έκφραση τους .Ανάλογα με το έργο του ,έχει υποτιμηθεί θεωρώ ,όπως και ο Σπύρος Παπαβασιλείου πχ ,και κάποιοι άλλοι
Nikos Athanassiu
Γιατί κοντά μου κάθεσαι ακόμα... να το χορεύει η Μπηλιω Τσουκαλά στην εκπομπή της! Μαγεία
Manolis Repanis
Τέλειο
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Κώστα Τουρνά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=l99Xm-_1ju8
Κώστας Τουρνάς - Πέτρος (1974)
Βασίλης Αθανασόπουλος
Τι συγκλονιστικό τραγούδι
Nikos Markakis
το καλύτερο του! Μάλλον!
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Εύγε για Τουρνά.Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Ελληνικής Ποπ- Ροκ σκηνής.Τεραστιο ταλέντο.Για το κυρίες και κύριοι δεν γνωρίζω και θα ήθελα .Αλλά για τους δίσκους του 80 είχαν πράγματι θαφτεί πολύ από τις κριτικές .
Nikos Markakis
σχετικά με τα προηγούμενα του άλμπουμ, δεν θα έλεγα ότι ήταν άδικα
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
δεν ξέρω τι εννοείς.Για εμένα ήταν καλοί δίσκοι και το τώρα και πχ το Κλισέ
Nikos Markakis
προσωπική μου άποψη! Κύριες &!κύριοι 8/10, Λευκά φτερά 8/10, Τώρα 6/10, Κλισέ 4/10
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
εμένα μου αρέσει το κλισέ ίσως και επειδή ήταν το πρώτο που αγόρασα.
Eleni Nanopoulou
Spyros Diastimikos
Θαυμάσια τα πρώτα 4 του Τουρνά.
Alexandros Richardos
μόνο;
Nikos Markakis
τα 4 πρώτα σίγουρα, τα επόμενα 3 απλώς καλά! Μετά, από 1982, μόνο τραγούδια σποραδικά!
Spyros Diastimikos
Για μένα ναι. Κρατάω πολύ μικρό καλάθι για το ελληνικό rock της εποχής και το να μπαίνουν 4 από έναν καλλιτέχνη στη δισκοθήκη μου, το θεωρώ άθλο.
Stelios Apostolopoulos
1978 στην Πάτρα…
Φώντας Τρούσας
Τον είχα δε στο Πάνθεον εκείνη την εποχή.
Stelios Apostolopoulos
Εγώ πιτσιρικάς τότε είχα ζητήσει στην μητέρα μου και με είχε πάει στην Smile..
Fanis Papadopoulos
Smile στο Φρουριο πιο πανω , ηταν η εποχη του Dance On , καλοκαιρι ΄78
Stelios Apostolopoulos
Μόλις πάω σπίτι θα το βάλω να το ακούσω για να το ξεσκουριάσω και λίγο
Christos Mamalakis
Για μενα τα απέραντα χωράφια παραμένουν ενας δίσκος σταθμός σε ολα( μουσική, στίχος, ερμηνεία.)
Νομίζω πως ηταν 20 - 25 χρονια μπροστά απο την εποχή του!
Και να σκεφτείς οτι το έγραψε σε ηλικία 23 χρονων!!
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Τουρνάς ,Λογαρίδης ,Ρόμπερτ Ουίλιαμς .dream team ταλέντων
Νομίζω ότι ο Τουρνάς είναι το μέσο ,μεταξύ Πασχάλη και Παύλου Σιδηροπουλου ή Δημήτρη Πουλικάκου
Konstantinos Kottis
Εξαιρετικός, για μένα η καλύτερη περίπτωση ποπ καλλιτέχνη στην Ελλάδα. Εξαιρετική φωνή, ωραίος δημιουργός, ορισμένα του τραγούδια έχουν μείνει διαχρονικά και ωραίος άνθρωπος στις συνεντεύξεις που τον έχω παρακολουθήσει.
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
ήταν ποπ_ροκ.Σε θέμα ποπ είναι ο Πασχάλης θεωρώ ο κορυφαίος
Chris Stassinopoulos
Group ΡΟΥΘ το 1972 με Κ Τουρνα LIVE at ΣΟΦΙΤΑστην Πλακα= Γιωργος Στεφανακης οργανο hammond-- Γιωργος Φιλιππιδης μπασο--Χρηστος Στασινοπουλος ντραμς.
Kwstas Agas
μπαντάρα ... Dream team της ελληνικής ροκ ... Αχ ο Γιώργος Φιλιππίδης... Αααχ ....
Chris Stassinopoulos
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kostas Karabetsos
καψουρα ειχα με τον Τουρνα..ειδικα με τους πρωτους του δισκους...η εκτιμηση μου παραμενει μεγαλη..
Kwstas Agas
ΔιαγραφήΜήπως και το περιοδικό Δίφωνο δεν τον είχε παραγκωνισμένο από απόψεως προβολής?? Η μόνη φορά που θυμάμαι να κάνει μνεία το εν λόγω περιοδικό για το έργο του ήταν σε μια στήλη όπου παρουσιάζονταν - με κριτική και καυστική διάθεση - οι στίχοι τραγουδιών που μόλις είχαν βγει. Εκεί μας γνωστοποιήθηκαν οι στίχοι του Κώστα Τουρνά, που μόλις είχαν κυκλοφορήσει, "μια ομπρέλα να κρατάς πριν φύγεις/ εξουσία όταν βρεις να ανοίγεις" με τα σχόλια "ατυχησε πλήρως στους στίχους του ο Κώστας Τουρνάς" (αααχ, από την άχρηστη - άσκοπη μνήμη μου κανείς δεν γλιτώνει ..) !! Κι άντε να εξηγήσεις στους ιθύνοντες του "Δίφωνο" ότι, από κάτι άλλους που οι σελίδες του περιοδικού προέβαλλαν ξανά και ξανά, και που εξυμνούσαν ακόμη κι όταν έβγαζαν δίσκους κάτω του μετρίου, ο Τουρνάς ήταν πολύ πολύ καλύτερος ...
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
όχι μόνο τον Τουρνά.Ευτυχως μια φορά έβγαλε τον Λάκη Παπαδόπουλο και τους τα είπε στα ίσα ότι παίζουν παιχνίδι με τα εξώφυλλα!Φοβερός Λάκης
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
το θυμάμαι το συγκεκριμένο δίφωνο .Ήταν της Στέλλας Βλαχογιάννη της αείμνηστης και παρουσίασε ως κάτι γραφικό τους στίχους του Τουρνά επειδή πιθανώς να μη συμβάδιζαν με την Χρυσή εποχη Σημίτη!Ποιος ξέρει!
Alfa Bhta
https://www.youtube.com/watch?v=n7rdO9T9VUo
...και πρώτος (ή από τους πρώτους?) που ηχογράφησε reggae
Δε μετανιώνω (1980) - Κώστας Τουρνάς
Γιώργος Σκιάς
Οι δυο πρώτοι προσωπικοί δίσκοι είναι ασύλληπτοι. Από εκεί και πέρα πάντα δίνει κάτι το ενδιαφέρον, ακόμα και σε σουξεδάκια της Καίτης Γαρμπή. Επίσης, πολύ συμπαθής άνθρωπος και με ωραίο, συγκροτημένο λόγο.
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
μες στα σουξέ το μη με συγκρίνεις ήταν πολύ καλό κομμάτι .Ο Τουρνάς και ο Νίκος Αντύπας διέσωσαν την καριέρα της Καίτης Γαρμπή
Bill Blues
Και πριν 2 - 3 ημέρες ανέβασα
τα ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ !!!!
Κοίτα σύμπτωση !!!!!
ΣΟΦΙΤΑ ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ !!!!
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Έχω γράψει δύο φορές για παλιά φονικά – τη μία για τους Κοεμτζήδες"...
ΑπάντησηΔιαγραφήVassilis Serafimakis
Υπάρχει επάγγελμα Δημιουργός Περιεχομένου, Content Creator. Δηλαδή φτιάνουμε κάτι απ'το τίποτα. Μηδέν συν Μηδέν, Μηδέν.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Από τους καλύτερους φολκ-ροκ τραγουδοποιούς μας διαχρονικά"...
ΑπάντησηΔιαγραφήKwstas Agas
Εξαιρετικός... Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μια φορά τον είδα λάιβ όταν είχε παίξει σε ένα στέκι της γειτονιάς μου, περιοχή Ζωγράφου (αυτό το στέκι δεν υπάρχει πια, μέχρι πρόσφατα πάντως είχε μείνει η ταμπέλα του)... Κι επίσης, λίγο που μιλήσαμε, σχημάτισα την εντύπωση ότι είναι πολύ ωραίος τύπος .... Κι όταν λέω "πολύ ωραίος τύπος" εννοώ "αυθεντικός άνθρωπος για παρέα", για να τον ακούς να διηγείται τις πολύ ωραίες ιστορίες του από όλο το φάσμα της πλούσιας πορείας του στα μουσικά πράγματα και να χαίρεται η ψυχή σου, κι όχι "πολύ ωραίος τύπος για δημόσιες σχέσεις" ... Δυστυχώς όμως για να κάνεις καριέρα στο τραγούδι απαιτείται το δεύτερο, ακόμη κι αν ξεχειλίζεις από ταλέντο...
Γιάννης Κουτσάκης
Εμείς είμαστε πολύ τυχεροί που τον ζήσαμε στο Ηράκλειο της Κρήτης για πολλά χρόνια αλλά δυστυχώς αυτός ο''έρημος ο τόπος''.....αντί να κρατάει τα παιδιά του ....τα διώχνει....!!!
Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Kraftwerk...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Χαρωνίτης
Κλασική δισκοκριτική του Αργύρη! Ακούγοντας τον δίσκο - μου τον είχε φέρει ένα ξαδερφάκι μου - θυμάμαι είχα σκάσει στα γέλια!
Yannis Dimitriadis
Δισκοκριτική;
Γιώργος Γιαννόπουλος
Θυμόμουν -λάθος προφανώς- οτι είχε γράψει και " η διάθεση για πειραματισμό ενός νυσταγμένου μεξικανού". Αλλου το είχα δει τελικά
Vasilis Zacharopoulos
Εμετός.
Φώντας Τρούσας
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0h5GA4oFpmLadzYiiCwwHuuDW2yjc5QyFAcAAHmG6W9KCFCLnyjBATQL6C5sCdsa7l&id=100014406333349&locale=el_GR
Elias Raptis
Επιδραστικη μπαντα σε πολλα μουσικα ειδη. Και μονο το γεγονος οτι πολλα απο τα συνθ που χρησιμοποιουσαν τα εφτιαχναν οι ιδιοι , το οτι ειναι αναγνωρισιμος ο ηχος τους και το γεγονος οτι στα '00 επανηλθαν με πρωτοποριακο τροπο παρουσιασης στα live, αναιρει τα γραφομενα σας.
Φώντας Τρούσας
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02zba1YNHEuC4Cb5H71gVb8x38i9MLjb6XXf3YwYdsxYgxtc3SHUKeb13Gc85rTLnxl&id=100014406333349&locale=el_GR
Yannis Dimitriadis
Ο Rodchenko και το Bauhaus πάντως ουδεμία σχέση με τα "γκεσταπίτικα" που καταγγέλει εδώ ο Χαρης
Harry Gordon
κατι τετοια εγραφα και γω
Φώντας Τρούσας
αν πατήσεις bauhaus και nazi θα βρεις άπειρα άρθρα στο δίκτυο - αυτές είναι μεγάλες κουβέντες, που δεν έχουν νόημα στο fb
Yannis Dimitriadis
έχω διαβάσει βιβλία και έχω δει άπειρες εκθέσεις, δεν τα ψάχνω το δίκτυο. Απλώς αναφέρω πως οι αναφορές αυτές δεν είναι απαραιτήτως ναζιστικές, όπως δεν είναι και ο Ροτσένκο και άλλοι πολλοί που έχουν σχέση με αυτή την αισθητική των Kraftwerk...
Φώντας Τρούσας
Δεν αναφέρομαι σε βιβλία, επειδή δεν είναι άμεση η πρόσβαση, γι' αυτό αναφέρομαι στο νετ. Είναι προφανείς οι σχέσεις bauhaus και ναζί, εξ όσων έχω διαβάσει μέσα στις δεκαετίες, από την εποχή της "αυγής των μάγων" ή και πιο πριν. Αλλά ξαναλέω αυτά τα θέματα δεν είναι για εδώ.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Το autobahn το είχε βγάλει δίσκο του μήνα? Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί το είχα αγοράσει τότε
Thodoris Antonopoulos
μα γιατί έβλεπες μπροστά
Γιώργος Γιαννόπουλος
Πιστεύω οτι οντως το είχε βγάλει δίσκο του μηνα.
George Nikolopoulos
Σίγουρα ναι γιατί τους έχω τους περισσότερους, καθότι τον ακολουθούσα τυφλά!!
Yannis Raouzeos
Και ήταν...
Maria Andronikou
Πάντως διάφοροι προοδευτικοί καρδινάλιοι έχουν υπάρξει: π.χ. Matteo Contarelli (Matthieu Cointerel), που του οφείλουμε διαμάντι παρεκκλήσιο, υπό Caravaggio
Φώντας Τρούσας
Και ελληνικά πορνό έχουν ωραία πλοκή...
Antonis Kleidouchakis
Για φαντάσου
Manolis Stavroulakis
Zero αντίληψη της πρώιμης electronica ο Αργύρης. Ο καθένας στο είδος του.
Thodoris Antonopoulos
less than
Yannis Raouzeos
ΔιαγραφήΠροσυπογράφω.
Thodoris Antonopoulos
Ποσο εντελώς λάθος όμως ακούγονται σήμερα όλα αυτά:)
Φώντας Τρούσας
Εντελώς λάθος ακούγονται αυτά που γράφονται σήμερα για τους Kraftwerk και για πολλούς άλλους. Από Nick Cave μέχρι Σαββόπουλο.
Thodoris Antonopoulos
δεν ξέρω, απλώς καταθέτω αυτό το track που σίγουρα βέβαια το ξέρεις https://www.youtube.com/watch?v=hWUiLJnEYJI
First Techno (Kraftwerk 1970)
Φώντας Τρούσας
Εγώ, αν δεις τo λινκ από το fb που έχω βάλει κι εδώ, διαχωρίζω εντελώς τα δύο πρώτα άλμπουμ τους και το "tone float".
Thodoris Antonopoulos
για μένα το ένα άλμπουμ τους είναι καλύτερο από το άλλο. Αλλά φυσικά, γουστα είναι αυτά
Dimos Karamanos
Ακόμα και τα καλοδούλεμενα ρολόγια 1-2 φορές την μέρα, δείχνουν λάθος ώρα!
(προσπάθεια να παράφρασω την γνωστή ρήση, μιας και νομίζω ότι έκανε λάθος εδώ ο Ζήλος)
Patritsopoulos Nikos
λατρευω Ζηλο,λατρευω Κραφτβερκ ,μεγαλωσα και με τους δυο,το radioactivity ειναι κλασσικη μουσικη
Sakis Gallo
Από τα 70ς γραφανε τέτοιες μπαρουφες οι μουσικοκριτικοι στην Ελλάδα οπότε καταλαβαίνω γιατί δεν άλλαξε και πολύ η ποιότητα των κειμένων όλα αυτά τα χρόνια......
Costas Rizos
Οι καιροί αλλάζουν και κάποιοι το βλέπουν αλλά είναι πάντα λίγοι .
Οι υπόλοιποι όταν και άμα .......
George Scarlatos
Δυστυχώς πολλοί -και σε εφηβική ηλικία, σημαντικό- την πατήσαμε με πολλούς "δίσκους του μήνα" του Αργύρη, όπως ομοίως και με τους αφορισμούς του.
Βλέπεις οι τότε γράφοντες βασιζόμενοι στην αδυναμία του κόσμου να εχει εύκολη πρόσβαση στη μουσική και -χωρίς αντίλογο τις περισσότερες φορές- έγραφαν όποια αυθαιρεσία και γνώμη ήθελαν, με τον πλέον πομπώδη και προσβλητικό τρόπο (Μηπως άραγε και γίνουν έτσι πιο πειστικοι? Γιατί και στο περί Kraftwek κείμενο η επιχειρηματολογία είναι απούσα).
Και ο συγκεκριμένος το είχε πολύ εύκολο να βριζει αβασάνιστα από την πολυθρόνα του όποιο καλλιτεχνικό έργο δεν καταλάβαινε (και πιθανώς οποίο δεν τον ωφελούσε..).
Είχαν περάσει πολλοί από το σφαγείο του, θυμάμαι προχείρως Vangelis (για τις Ωδές!! όπου τον αποκάλεσε μαλιστα "ο χοντρός"! ), Λογαριδης (θυμάμαι εναρκτήρια φράση δισκοκριτικής: "Close the door και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι".. αν ειναι δυνατον). Αδιανόητα πράγματα και όμως συνέβαιναν.
Spyros Diastimikos
Αρκετοί από όσους είχαν πάρει μυρωδιά από krautrock στην Ελλάδα εκείνη την εποχή τους απέρριψαν με τη κυκλοφορία του Autobahn το οποίο θεωρούσαν αρκετά light και ποπιάρικο. Είχα φίλους που αρνούνταν να ασχοληθούν μετά το Ralf & Florian. H φήμη τους στα καθ' ημάς αποκαταστάθηκε με τους πρώτους electrowave-άδες και τη γενιά των μουσικοκριτικών που μεγάλωσαν με το new wave. Μέχρι και το Computerwelt θυμάμαι κάθε κυκλοφορία τους να τρώει από μέτριες βαθμολογίες μέχρι και ξύλο στα περιοδικά.
Φώντας Τρούσας
Είχε δίκιο ο Αργύρης για τον συγκεκριμένο δίσκο (ας μείνουμε σ' αυτόν) και τότε και σήμερα. Κι εγώ το τελευταίο δικό τους που έχω είναι το Ralf & Florian.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Και αυτό, και άλλα ντοκουμέντα από τη μεγάλη, δηλαδή την πιο μεγάλη εποχή του ελληνικού ροκ"...
ΑπάντησηΔιαγραφήCostas Arvanitis
Ούτε τη μέρα και ώρα δεν γράφει η διαφήμιση; Προφανώς Κυριακή πρωϊ.
Φώντας Τρούσας
Εδώ δεν λέει και για τον... φολκ τραγουδιστή. Μάλλον ο Τυπάλδος.
Costas Arvanitis
To βασικό, η μέρα και η ώρα είναι.
Φώντας Τρούσας
Προφανώς η μέρα και η ώρα θα ήταν γνωστά. Το βασικό είναι να ξέρεις και τι πληρώνεις να δεις ρε φίλε... Εκεί πλήρωνες και δεν ήξερες ποιοι θα εμφανισθούν. Εντάξει, ερασιτέχνες ήταν οι άνθρωποι (οι διοργανωτές). Μια χαρά.
Kwstas Agas
Αν λάβουμε υπόψη ότι οι Δαμων και Φιντίας ως σχήμα έπαυσαν να υπάρχουν το 1972, τότε η συναυλία αυτή έγινε πριν από αυτό το έτος... Σίγουρα θα ήταν καταπληκτική...
.... Ένα 20άρικο η είσοδος!!! Για να επιβεβαιωθεί για μία ακόμη φορά η ρήση ότι τα ωραιότερα πράγματα ο άνθρωπος τα έχει είτε τζάμπα, είτε με ελάχιστα χρήματα!! (Η μόνη φορά που θυμάμαι να πλήρωσα ασημένιο εικοσάδραχμο για συναυλία ήταν το Σεπτέμβρη του 1988, συναυλία ten years after, στο φεστιβάλ της ΚΝΕ στο άλσος Βεΐκου!! Μια αλησμόνητη ροκ πανδαισία, από τις ωραιότερες συναυλίες της ζωής μου ... )
Harry Gordon
ωραιος ο γκαιφιλιας , ακομα μας βαζει δωρεαν στο λαιβ του
Σχόλια από το fb στο ποστ "ΒΑΙΝΟΜΕΝ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΓΕΝΙΚΗΝ ΜΑΣΤΟΥΡΟΠΟΙΗΣΙΝ..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήLefteris Karkas
Το βρίσκω πολύ χαμηλού επιπέδου ρεπορτάζ. Τόσα είδε, τίποτα δεν αισθάνθηκε. Μόνο ειρωνεία βλέπω.
Φώντας Τρούσας
Έγραψε γι' αυτά που είδε. Ο καθένας τώρα ανάλογα με το ποιόν του, την τάξη του, τις ιδέες του κ.λπ. τα μεταφράζει όπως θέλει. Εγώ άλλο θίγω στο ποστ. Την οξυδέρκεια της γραφής του. Δεν του άρεσαν, προφανώς, αυτά που είδε και το λέει με το στυλ του.
Stathis Nikokavouras
τι να αισθανθει?μιλαμε για 1946.μετα απο πεντε χρονια πολεμο,φτωχεια,θανατο,απουσιες.μια πολη ερειπιο .εδω κουβεντιαζουμε για το πως γραφει..και τα μεταφερει.και γραφει καλα.τοσο καλα που σε μεταφερει εκει και λες τωρα θα ανεβει ο βαρυς και ασηκωτος μαγκας με μισο σακακι φορεμενο να ριξει τις στροφες του μετα το ταξιμι....μεγιστος καραγατσης.
Nickos Ventouras
> τι να αισθανθει?μιλαμε για 1946.μετα απο πεντε χρονια πολεμο,φτωχεια,θανατο,απουσιες.
Και; Η ζωή συνεχίζεται και μεσα σε όλα αυτά, και ειδικά τότε είναι που έχει ανάγκη ο κόσμος να διασκεδάσει.
Άλλωστε δεν το κατακρίνει ως «άνιωθο» σε όλα αυτά, αλλά ως «μπας κλας» (άλλωστε αυτός στην Κατοχή μια χαρά έγραφε μυθιστορήματα σαν να μην τρέχει τίποτα, και ως μεγαλοαστός την έβγαλε μια χαρά - αυτοί στα ρεμπετάδικα ήταν τα στρώματα που φάγανε μαζικά πολεμο, φτωχεια, θανατο, απουσιες).
Σχόλια από το fb στο ποστ "Είχε κλείσει προ πολλού..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήBekiaris Giorgos
Καλά αυτό είναι γνωστό... Οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν?
Michalis Papadakis
Ε ναι
Σχόλια από το fb στο ποστ "Η κατάρα των μητσοτακικών καλοκαιριών δεν είναι η ζέστη"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετρος Μιχελιουδης
ναι αλλα ερχονται τουριστες κ ζουν τζαμπα..τι θα πει δεν εισαι τουυριστας?
Konstantinos Kottis
Ο υπερτουρισμός έχει μεγάλες παρενέργειες. Αφήνει λεφτά στο κράτος, σε εταιρίες μεγάλες που ελέγχουν την τουριστική πιάτσα και πλήττει με πολλούς τρόπους το εισόδημα του λαού. Καλή ώρα η αύξηση των ενοικίων στις πόλεις με τουρισμό που αφορά βέβαια εκατομμύρια πολίτες.