15/6/2024
TA NEA 16 Δεκ. 1972
ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: (...) Κατά συνέπειαν, δεν θεωρώ ως προς τον εαυτό μου, ότι αντιμετωπίζω προσωπικό πρόβλημα όταν γράφω ένα έργο σαν τον «Μεγάλο Ερωτικό», αλλά ότι απλούστατα έχω την ωριμότητα να μην επιδιώκω εύκολη συμφιλίωση με την «ανήσυχη νεολαία», προσφέροντας επιπόλαια συνθήματα»
ΠΗΛΙΧΟΣ: Δηλαδή συνθέτες σαν τον Λέοναρντ Κοέν, λόγου χάρη ή σαν τον Μπομπ Ντύλαν, που με τα τραγούδια τους καταφέρονται κατά του πολέμου ή διαμαρτύρονται για τον εξευτελισμό του ανθρώπου από τη βία που έχει εξαπολυθή σήμερα εναντίον του, προσφέρουν «επιπόλαια συνθήματα»;
XATZIΔΑΚΙΣ.: Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ανώτερο συνθέτη από εκείνους που μου αναφέρατε. Και εν πάση περιπτώσει, θα ’πρεπε να μιλάμε για συνθέτες και όχι για είδωλα. Γιατί εγώ δεν είμαι είδωλο.
---------------------
Και από μια δεύτερη συνέντευξη του Χατζιδάκι (στη φωτό), ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του ’73...
TA NEA 16 Δεκ. 1972
ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: (...) Κατά συνέπειαν, δεν θεωρώ ως προς τον εαυτό μου, ότι αντιμετωπίζω προσωπικό πρόβλημα όταν γράφω ένα έργο σαν τον «Μεγάλο Ερωτικό», αλλά ότι απλούστατα έχω την ωριμότητα να μην επιδιώκω εύκολη συμφιλίωση με την «ανήσυχη νεολαία», προσφέροντας επιπόλαια συνθήματα»
ΠΗΛΙΧΟΣ: Δηλαδή συνθέτες σαν τον Λέοναρντ Κοέν, λόγου χάρη ή σαν τον Μπομπ Ντύλαν, που με τα τραγούδια τους καταφέρονται κατά του πολέμου ή διαμαρτύρονται για τον εξευτελισμό του ανθρώπου από τη βία που έχει εξαπολυθή σήμερα εναντίον του, προσφέρουν «επιπόλαια συνθήματα»;
XATZIΔΑΚΙΣ.: Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ανώτερο συνθέτη από εκείνους που μου αναφέρατε. Και εν πάση περιπτώσει, θα ’πρεπε να μιλάμε για συνθέτες και όχι για είδωλα. Γιατί εγώ δεν είμαι είδωλο.
---------------------
Και από μια δεύτερη συνέντευξη του Χατζιδάκι (στη φωτό), ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του ’73...
----------------------
Δεν είναι ότι ο Χατζιδάκις είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με τον Ντύλαν του ’72 (με τον Ντύλαν του ’62 μάλλον θα είχε...), αλλά ότι ο Ντύλαν το 1972-73 ήταν στα στόματα όλων όσων άκουγαν ροκ ή τέλος πάντων ένα πιο απαιτητικό ξένο τραγούδι.
Και αυτό που λέει ότι προτιμούσε να αντλούν «τα παιδιά» από το δημοτικό τραγούδι, παρά από τον Ντύλαν είναι τελείως άστοχο, γιατί τα παιδιά που διασκεύαζαν δημοτικά ή επηρεάζονταν απ’ αυτά, το ’72, είχαν τον Ντύλαν στο προσκεφάλι τους (Κωχ, Γκαϊφύλιας, Μπουρμπούλια κ.ά.).
Ο δε Σαββόπουλος θα έκανε κάτι ακόμη πιο συναρπαστικό συνδέοντας ελληνικά ηχοχρώματα (οι «γέφυρες» με το φλάουτο) με λόγια ελληνικά (που παρέπεμπαν έως και στην ελληνική αρχαιότητα), πάνω στον «Άγγελο εξάγγελο», αλλάζοντας εκ θεμελίων ένα τραγούδι του Ντύλαν, ελληνοποιώντας το σε κάθε διάστασή του.
Είμαι σίγουρος πως ο Χατζιδάκις δεν πρέπει να είχε ακούσει ακόμη, ένα χρόνο αργότερα (τον Δεκέμβρη του ’73), τον «Άγγελο εξάγγελο» ή εν πάση περιπτώσει να μην είχε συνειδητοποιήσει τι είχε πράξει ο Σαββόπουλος.
-----------------------------
Για μένα κάτι τέτοια έχει νόημα να ειπωθούν σήμερα, 30 χρόνια μετά το θάνατο του Χατζιδάκι, και όχι διάφορα τετριμμένα, που διαβάζω στα μίντια από δω κι από κει...
Δεν είναι ότι ο Χατζιδάκις είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με τον Ντύλαν του ’72 (με τον Ντύλαν του ’62 μάλλον θα είχε...), αλλά ότι ο Ντύλαν το 1972-73 ήταν στα στόματα όλων όσων άκουγαν ροκ ή τέλος πάντων ένα πιο απαιτητικό ξένο τραγούδι.
Και αυτό που λέει ότι προτιμούσε να αντλούν «τα παιδιά» από το δημοτικό τραγούδι, παρά από τον Ντύλαν είναι τελείως άστοχο, γιατί τα παιδιά που διασκεύαζαν δημοτικά ή επηρεάζονταν απ’ αυτά, το ’72, είχαν τον Ντύλαν στο προσκεφάλι τους (Κωχ, Γκαϊφύλιας, Μπουρμπούλια κ.ά.).
Ο δε Σαββόπουλος θα έκανε κάτι ακόμη πιο συναρπαστικό συνδέοντας ελληνικά ηχοχρώματα (οι «γέφυρες» με το φλάουτο) με λόγια ελληνικά (που παρέπεμπαν έως και στην ελληνική αρχαιότητα), πάνω στον «Άγγελο εξάγγελο», αλλάζοντας εκ θεμελίων ένα τραγούδι του Ντύλαν, ελληνοποιώντας το σε κάθε διάστασή του.
Είμαι σίγουρος πως ο Χατζιδάκις δεν πρέπει να είχε ακούσει ακόμη, ένα χρόνο αργότερα (τον Δεκέμβρη του ’73), τον «Άγγελο εξάγγελο» ή εν πάση περιπτώσει να μην είχε συνειδητοποιήσει τι είχε πράξει ο Σαββόπουλος.
-----------------------------
Για μένα κάτι τέτοια έχει νόημα να ειπωθούν σήμερα, 30 χρόνια μετά το θάνατο του Χατζιδάκι, και όχι διάφορα τετριμμένα, που διαβάζω στα μίντια από δω κι από κει...
14/6/2024
Το «Ραντεβού στο Κύτταρο», μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία του Όγδοου, στην 36η Έκθεση Βιβλίου στο Πασαλιμάνι, από σήμερα μέχρι τις 30 Ιουνίου (κάθε μέρα από 19:00-23:00).
14/6/2024
Το «Ραντεβού στο Κύτταρο», μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία του Όγδοου, στην 36η Έκθεση Βιβλίου στο Πασαλιμάνι, από σήμερα μέχρι τις 30 Ιουνίου (κάθε μέρα από 19:00-23:00).
Και φυσικά είμαστε υπέρ των μετασχηματισμών και όχι των
ανασχηματισμών...
[περισσότερα στο νέο "Ραντεβού στο Κύτταρο", που τώρα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όγδοο...]
14/6/2024
[περισσότερα στο νέο "Ραντεβού στο Κύτταρο", που τώρα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όγδοο...]
Ευχαριστώ πολύ τους Αναστάσιο Μπαμπατζιά και Άρη Καραμπεάζη, που
διάβασαν το «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] και έγραψαν γι’ αυτό στο mic.gr.
http://www.mic.gr/book/fontas-troysas-rantevoy-sto-kyttaro
http://www.mic.gr/book/fontas-troysas-rantevoy-sto-kyttaro
13/6/2024
O πατέρας Doc τυφλός, έζησε πολλά χρόνια. Ο γιος Merle σκοτώθηκε στα 36 του, το 1985, τη χρονιά που κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος και που έχει μέσα μόνο αριστουργήματα...
https://www.youtube.com/watch?v=aijjUyQjA3w
O πατέρας Doc τυφλός, έζησε πολλά χρόνια. Ο γιος Merle σκοτώθηκε στα 36 του, το 1985, τη χρονιά που κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος και που έχει μέσα μόνο αριστουργήματα...
https://www.youtube.com/watch?v=aijjUyQjA3w
12/6/2024
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] αποτελεί δεύτερη έκδοση (και αναθεωρημένη, υπό την έννοια του εμπλουτισμού κυρίως) του παλιού βιβλίου από το 1996. Αυτό σημαίνει πως πολλές σκέψεις, που είναι καταγραμμένες στο νέο βιβλίο, είναι ίδιες με τις παλαιότερες. Το αν με αντιπροσωπεύουν τώρα ή όχι είναι άλλο θέμα...
Για παράδειγμα, αυτά που γράφω για τον Παύλο Σιδηρόπουλο
(για Δάμονα και Φιντία, Μπουρμπούλια, Φλου, Εν Λευκώ και ό,τι άλλο) είναι
εκείνα που πίστευα στην αρχή της δεκαετίας του ’90. Δεν ήθελα ούτε να τα
αλλάξω, ούτε να τα εμπλουτίσω (αυτά τα συγκεκριμένα). Φυσικά, μέσα στα χρόνια,
έχω γράψει πάμπολλα κείμενα για τον Σιδηρόπουλο κι έχω εξηγήσει διάφορα σε
σχέση με τα τραγούδια του, την πορεία του κ.λπ., βλέποντάς τα, μάλιστα, από
ποικίλες μεριές. Το βιβλίο, όμως, δεν είναι ένα βιβλίο για τον Σιδηρόπουλο,
είναι ένα βιβλίο που αφορά μια 20ετία δισκογραφίας και κάποιες εκατοντάδες
ονόματα, από το χώρο της ελληνικής ποπ και του ροκ. Όλα (τα ονόματα) έχουν τη
θέση τους σ’ αυτό, και σε όλα ανήκει κάποιος τυπογραφικός χώρος, μικρότερος ή
μεγαλύτερος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] αποτελεί δεύτερη έκδοση (και αναθεωρημένη, υπό την έννοια του εμπλουτισμού κυρίως) του παλιού βιβλίου από το 1996. Αυτό σημαίνει πως πολλές σκέψεις, που είναι καταγραμμένες στο νέο βιβλίο, είναι ίδιες με τις παλαιότερες. Το αν με αντιπροσωπεύουν τώρα ή όχι είναι άλλο θέμα...
12/6/2024
Έσπασα το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο ελληνικό τραγούδι είναι αυτό. Και το θυμήθηκα! Και το ’χα ποστάρει κιόλας παλιότερα! Αλλά άμα κολλάς... ξεκολλάς...
Ο Μίμης Παπαϊωάννου (ο της AEK) το είχε πει το 1971 και αμέσως μετά πήγε Τουρκία το τραγούδι κι έγινε μεγάλη επιτυχία, όταν θα το έλεγε η Zerrin Zeren, για να περάσει και στο τούρκικο σινεμά επί τόπου, σ’ αυτή τη σκληρή κοινωνική περιπέτεια, που βλέπετε στο βίντεο, με τον γόη Kadir İnanır και την Piraye Uzun...
Έτσι επικοινωνούν οι λαοί, αληθινά, πλατιά και αυθεντικά, μέσα από τη μεγάλη τέχνη του λαϊκού τραγουδιού...
https://www.youtube.com/watch?v=ibMPATGTYZ8
Έσπασα το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο ελληνικό τραγούδι είναι αυτό. Και το θυμήθηκα! Και το ’χα ποστάρει κιόλας παλιότερα! Αλλά άμα κολλάς... ξεκολλάς...
Ο Μίμης Παπαϊωάννου (ο της AEK) το είχε πει το 1971 και αμέσως μετά πήγε Τουρκία το τραγούδι κι έγινε μεγάλη επιτυχία, όταν θα το έλεγε η Zerrin Zeren, για να περάσει και στο τούρκικο σινεμά επί τόπου, σ’ αυτή τη σκληρή κοινωνική περιπέτεια, που βλέπετε στο βίντεο, με τον γόη Kadir İnanır και την Piraye Uzun...
Έτσι επικοινωνούν οι λαοί, αληθινά, πλατιά και αυθεντικά, μέσα από τη μεγάλη τέχνη του λαϊκού τραγουδιού...
https://www.youtube.com/watch?v=ibMPATGTYZ8
11/6/2024
Σκέφτηκα για πάρα πολλούς έλληνες και ελληνικής καταγωγής μουσικούς αν θα έπρεπε να μπούνε στο «Ραντεβού στο Κύτταρο». Ήμουν έτοιμος να χώσω μέσα ακόμη και τον Alexis Korner, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα έπρεπε να γράψω και για τον Nick Gravenites και το πράγμα θα τράβαγε. Πλάκα-πλάκα, οι άνθρωποι που έφτιαξαν το λευκό blues σε Αγγλία και Αμερική είχαν ελληνικές ρίζες! Για τον Korner είχα ήδη έτοιμο πολύ καλό κείμενο, αλλά για τον Gravenites όχι. Δεν θα μου κόστιζε τίποτα να γράψω και γι’ αυτόν, αλλά κάπου είπα... μπάστα... να μην το «ανοίξω» τόσο πολύ το θέμα. Προτίμησα, θέλω να πω, να ασχοληθώ με πιο επισκιασμένα ονόματα, και κάπως έτσι θα έδινα προτεραιότητα στον Iasos, και σ’ αυτό το LP του από το 1975. Εξάλλου ο Iasos, εν αντιθέσει με τους Korner και Gravenites ήταν γεννημένος στην Ελλάδα, όπως ο Tom Mahairas ή o Κostas Lazarides, που επίσης αναφέρονται στο βιβλίο, ενώ και το LP του διαθέτει ουκ ολίγα ροκ στοιχεία.
Και για τον Iasos λοιπόν θα διαβάσετε στο «Ραντεβού στο
Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
Σκέφτηκα για πάρα πολλούς έλληνες και ελληνικής καταγωγής μουσικούς αν θα έπρεπε να μπούνε στο «Ραντεβού στο Κύτταρο». Ήμουν έτοιμος να χώσω μέσα ακόμη και τον Alexis Korner, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα έπρεπε να γράψω και για τον Nick Gravenites και το πράγμα θα τράβαγε. Πλάκα-πλάκα, οι άνθρωποι που έφτιαξαν το λευκό blues σε Αγγλία και Αμερική είχαν ελληνικές ρίζες! Για τον Korner είχα ήδη έτοιμο πολύ καλό κείμενο, αλλά για τον Gravenites όχι. Δεν θα μου κόστιζε τίποτα να γράψω και γι’ αυτόν, αλλά κάπου είπα... μπάστα... να μην το «ανοίξω» τόσο πολύ το θέμα. Προτίμησα, θέλω να πω, να ασχοληθώ με πιο επισκιασμένα ονόματα, και κάπως έτσι θα έδινα προτεραιότητα στον Iasos, και σ’ αυτό το LP του από το 1975. Εξάλλου ο Iasos, εν αντιθέσει με τους Korner και Gravenites ήταν γεννημένος στην Ελλάδα, όπως ο Tom Mahairas ή o Κostas Lazarides, που επίσης αναφέρονται στο βιβλίο, ενώ και το LP του διαθέτει ουκ ολίγα ροκ στοιχεία.
11/6/2024
Κάτι είχα γράψει κι εγώ για την Françoise Hardy, που έφυγε από τη ζωή...
https://www.lifo.gr/culture/cinema/fransoyaz-arnti-i-gallida-protagonistria-tis-tainias-mia-sfaira-stin-kardia-poy
Κάτι είχα γράψει κι εγώ για την Françoise Hardy, που έφυγε από τη ζωή...
https://www.lifo.gr/culture/cinema/fransoyaz-arnti-i-gallida-protagonistria-tis-tainias-mia-sfaira-stin-kardia-poy
11/6/2024
Βγαίνει τώρα ο ένας κι ο άλλος και λέει τον Gino "απατεώνα" και "ατάλαντο". Άτομα που μιλάνε εξ ονόματος του ελληνικού ροκ υπάρχουν άπειρα. Μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών, όμως, είναι εκείνα, που έχουν κάτι να πουν και που αξίζει να πάρεις τα λόγια τους στα σοβαρά...
Για ακούστε δω τι έχει γράψει ο... ατάλαντος Τζίνο....
[για τους Eden Rocs υπάρχει ειδικό κεφάλαιο στο νέο "Ραντεβού στο Κύτταρο"]
https://www.youtube.com/watch?v=x6hE8_4jxZ4
Βγαίνει τώρα ο ένας κι ο άλλος και λέει τον Gino "απατεώνα" και "ατάλαντο". Άτομα που μιλάνε εξ ονόματος του ελληνικού ροκ υπάρχουν άπειρα. Μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών, όμως, είναι εκείνα, που έχουν κάτι να πουν και που αξίζει να πάρεις τα λόγια τους στα σοβαρά...
Για ακούστε δω τι έχει γράψει ο... ατάλαντος Τζίνο....
[για τους Eden Rocs υπάρχει ειδικό κεφάλαιο στο νέο "Ραντεβού στο Κύτταρο"]
https://www.youtube.com/watch?v=x6hE8_4jxZ4
11/6/2024
45 χρόνια ΦΛΟΥ | Τρίτη 11 Ιουνίου 2024 / Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
Το "Ραντεβού στο Κύτταρο" [Όγδοο, 2024] στον πάγκο, μαζί με άλλα ροκ βιβλία, CD και LP...
10/6/2024
45 χρόνια ΦΛΟΥ | Τρίτη 11 Ιουνίου 2024 / Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
Το "Ραντεβού στο Κύτταρο" [Όγδοο, 2024] στον πάγκο, μαζί με άλλα ροκ βιβλία, CD και LP...
Είναι αλήθεια. Το πρώτο 45άρι του ελληνικού ροκ (με ελληνικό
στίχο) είναι αυτό...
[ευχαριστώ τον Κώστα Μπαλαχούτη]
https://www.ogdoo.gr/politismos/vivlio/to-proto-45ari-ellinikoy-rok
[ευχαριστώ τον Κώστα Μπαλαχούτη]
https://www.ogdoo.gr/politismos/vivlio/to-proto-45ari-ellinikoy-rok
9/6/2024
Η εμφάνιση μητσοτακαίων και μπακογιανναίων και του υπόλοιπου κυβερνητικού συρφετού στη συναυλία των Coldplay έβαλε κι εκείνη από την μεριά της την ταφόπετρα, που σκέπασε τη ΝΔ στις εκλογές. Μα είναι ποτέ δυνατόν 56άρης, και άσχετος με τη μουσική, να ασχολείται με συγκροτήματα, που αφορούν από 40άρηδες και κάτω; Φάνηκε δηλαδή πως ο κυβερνητικός θίασος πήγε εκεί πέρα λες και βρισκόταν σε πάρτυ της ΟΝΝΕΔ, στο τελείως ξεκάρφωτο. Ασόβαροι εντελώς.
Η εμφάνιση μητσοτακαίων και μπακογιανναίων και του υπόλοιπου κυβερνητικού συρφετού στη συναυλία των Coldplay έβαλε κι εκείνη από την μεριά της την ταφόπετρα, που σκέπασε τη ΝΔ στις εκλογές. Μα είναι ποτέ δυνατόν 56άρης, και άσχετος με τη μουσική, να ασχολείται με συγκροτήματα, που αφορούν από 40άρηδες και κάτω; Φάνηκε δηλαδή πως ο κυβερνητικός θίασος πήγε εκεί πέρα λες και βρισκόταν σε πάρτυ της ΟΝΝΕΔ, στο τελείως ξεκάρφωτο. Ασόβαροι εντελώς.
9/6/2024
Σήμερα μπορεί τα πάντα να είναι γνωστά σε όλους, αλλά στα 80s δεν ήταν (γνωστά) ούτε τα μισά.
Για παράδειγμα εγώ ποτέ και πουθενά δεν είχα διαβάσει σε ολάκερα τα 80s, έως και το μέσο των 90s, για τους Morka, αυτό το κορυφαίο ελληνικό folk-rock συγκρότημα από το 1972-73. Και μπορώ να στοιχηματίσω, με μικρές πιθανότητες να χάσω το στοίχημα, πως ο πρώτος που τους ανέφερε σε έντυπο, μετά από πολλά χρόνια, ήμουν εγώ στο παλιό «Ραντεβού στο Κύτταρο», το 1996.
Ο κόσμος στα 80s-mid 90s δεν ασχολιόταν με τις δισκογραφικές «παλιατσαρίες» από τη δεκαετία του ’70 (εκτός αν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες μιλούσαν με κάποια συστολή για το παρελθόν τους), ενώ σήμερα όλοι... νοσταλγούν, έχοντας κάτι να πούνε για το χθες, ανακαλύπτοντας παράλληλα μόνο «θησαυρούς».
Προσωπικά δεν έπεσα ποτέ στη λούμπα της νοσταλγίας των «θρυλικών σίξτις» ή των «μαγικών σέβεντις» και πάντα έβαζα και θα βάζω πρώτο το αισθητήριό μου, για να πω το ένα ή το άλλο. Τι μετράει και τι όχι.
Τους Morka λοιπόν τους ήξερα από νωρίς, από το πρώτο “Pop
Coctail” και από άλλες προφορικές πηγές και πάντα τους εκτιμούσα, ως μια μπάντα
ξεχωριστή (που έπαιζε folk-rock και τραγουδούσε στα αγγλικά βασικά, σε μιαν
εποχή όπου κυριαρχούσε ο ελληνικός στίχος), πολύ πριν ακούσω τις πλήρεις
ηχογραφήσεις τους, που θα πρωτόβγαιναν σε LP, το 1997.
Φυσικά, για τους Morka γράφω, αυτά που πρέπει να γραφτούν σ’ ένα βιβλίο, που ασχολείται με τη δισκογραφία του ελληνικού ροκ, και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
Σήμερα μπορεί τα πάντα να είναι γνωστά σε όλους, αλλά στα 80s δεν ήταν (γνωστά) ούτε τα μισά.
Για παράδειγμα εγώ ποτέ και πουθενά δεν είχα διαβάσει σε ολάκερα τα 80s, έως και το μέσο των 90s, για τους Morka, αυτό το κορυφαίο ελληνικό folk-rock συγκρότημα από το 1972-73. Και μπορώ να στοιχηματίσω, με μικρές πιθανότητες να χάσω το στοίχημα, πως ο πρώτος που τους ανέφερε σε έντυπο, μετά από πολλά χρόνια, ήμουν εγώ στο παλιό «Ραντεβού στο Κύτταρο», το 1996.
Ο κόσμος στα 80s-mid 90s δεν ασχολιόταν με τις δισκογραφικές «παλιατσαρίες» από τη δεκαετία του ’70 (εκτός αν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες μιλούσαν με κάποια συστολή για το παρελθόν τους), ενώ σήμερα όλοι... νοσταλγούν, έχοντας κάτι να πούνε για το χθες, ανακαλύπτοντας παράλληλα μόνο «θησαυρούς».
Προσωπικά δεν έπεσα ποτέ στη λούμπα της νοσταλγίας των «θρυλικών σίξτις» ή των «μαγικών σέβεντις» και πάντα έβαζα και θα βάζω πρώτο το αισθητήριό μου, για να πω το ένα ή το άλλο. Τι μετράει και τι όχι.
Φυσικά, για τους Morka γράφω, αυτά που πρέπει να γραφτούν σ’ ένα βιβλίο, που ασχολείται με τη δισκογραφία του ελληνικού ροκ, και στο νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
8/6/2023
Κοιτάω τη γελοία (προσωπική μου άποψη) ιεφιμερίδα, τη ναυαρχίδα του μητσοτακισμού και τα τέσσερα πρώτα θέματα αφορούν έναν πανάγνωστο Άγγλο (μην μου πείτε ότι υπήρχε Έλληνας που τον ήξερε πιο πριν), που πέθανε στη Σύμη. Πέμπτη και καταϊδρωμένη είδηση οι ευρωεκλογές...
Είναι προφανές. Τον μητσοτακισμό δεν τον συμφέρει να ψηφίσει η νεολαία (δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με την αποχή), και κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτό.
Κοιτάω τη γελοία (προσωπική μου άποψη) ιεφιμερίδα, τη ναυαρχίδα του μητσοτακισμού και τα τέσσερα πρώτα θέματα αφορούν έναν πανάγνωστο Άγγλο (μην μου πείτε ότι υπήρχε Έλληνας που τον ήξερε πιο πριν), που πέθανε στη Σύμη. Πέμπτη και καταϊδρωμένη είδηση οι ευρωεκλογές...
Είναι προφανές. Τον μητσοτακισμό δεν τον συμφέρει να ψηφίσει η νεολαία (δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με την αποχή), και κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτό.
8/6/2023
Παύλος Λιάρος και Ρίτα Μπενσουσάν (από ταινία), Μάταλα (από αλλού), θάλασσα, αμμουδιά, λίγα πετραδάκια (κι αυτά από αλλού) και στην άκρη δεξιά το «Ραντεβού στο Κύτταρο» ['Ογδοο, 2024]... Εντάξει, μπορεί να μην κολλάνε όλα αυτά μαζί και να μοιάζουν με σαλάτα... αλλά καλοκαίρι είναι και τις σαλάτες τις τρώμε μεσημέρι-βράδυ...
Παύλος Λιάρος και Ρίτα Μπενσουσάν (από ταινία), Μάταλα (από αλλού), θάλασσα, αμμουδιά, λίγα πετραδάκια (κι αυτά από αλλού) και στην άκρη δεξιά το «Ραντεβού στο Κύτταρο» ['Ογδοο, 2024]... Εντάξει, μπορεί να μην κολλάνε όλα αυτά μαζί και να μοιάζουν με σαλάτα... αλλά καλοκαίρι είναι και τις σαλάτες τις τρώμε μεσημέρι-βράδυ...
8/6/2023
Διαβάζω πως ο Σαββόπουλος θα δώσει παράσταση στο Ηρώδειο, στις 8-9 Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Η δική μας μεταπολίτευση». Δεν ξέρω το «μας» ποιους περιλαμβάνει, αλλά αν δεν έχει μέσα το συγκεκριμένο τραγούδι, και καμιά 20αριά ακόμη που τα θεωρώ θεϊκά, εμένα ας με ξεχάσει.
1. Περιττό να πω πως δεν έχω ουδεμία εμπιστοσύνη στους «ιστορικούς» του ελληνικού τραγουδιού.
2. Δεν ψεύδομαι. Το άσμα αυτό το άκουσα σήμερα να παίζει δυνατά σε αυτοκίνητο, αλλά ήμουν στο μπαλκόνι και δεν πρόλαβα να δω την ηλικία του... δράστου, ώστε να του φωνάξω «μπράβο» (είτε ήταν 21 είτε 81...) και να του απονείμω τον μεγαλόσταυρο του ελαφρολαϊκού.
3. Ρε θα γιορτάσετε μεταπολίτευση χωρίς Μυτιληναίο;
4. 1975!!
https://www.youtube.com/watch?v=KL4eWIFv3QE
Διαβάζω πως ο Σαββόπουλος θα δώσει παράσταση στο Ηρώδειο, στις 8-9 Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Η δική μας μεταπολίτευση». Δεν ξέρω το «μας» ποιους περιλαμβάνει, αλλά αν δεν έχει μέσα το συγκεκριμένο τραγούδι, και καμιά 20αριά ακόμη που τα θεωρώ θεϊκά, εμένα ας με ξεχάσει.
1. Περιττό να πω πως δεν έχω ουδεμία εμπιστοσύνη στους «ιστορικούς» του ελληνικού τραγουδιού.
2. Δεν ψεύδομαι. Το άσμα αυτό το άκουσα σήμερα να παίζει δυνατά σε αυτοκίνητο, αλλά ήμουν στο μπαλκόνι και δεν πρόλαβα να δω την ηλικία του... δράστου, ώστε να του φωνάξω «μπράβο» (είτε ήταν 21 είτε 81...) και να του απονείμω τον μεγαλόσταυρο του ελαφρολαϊκού.
3. Ρε θα γιορτάσετε μεταπολίτευση χωρίς Μυτιληναίο;
4. 1975!!
https://www.youtube.com/watch?v=KL4eWIFv3QE
Σχόλια από το fb στο ποστ "Διαβάζω πως ο Σαββόπουλος θα δώσει παράσταση στο Ηρώδειο, στις 8-9 Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Η δική μας μεταπολίτευση»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήNikolaos Kotsovos
Ο Διονύσης είναι ιδέα οτι μεταπολίτευση θέλει την φτιάχνει "μας" ,"μου" "τους" κλπ
Chris Karamanidou
...άντε πάλι...
Fani Lakka
Μια χαρά...ότι μεταπολίτευση θυμάται ο καθένας και ότι ξύγκι θέλει να βγάλει ο καθένας απ' τα νιάτα του.
Φώντας Τρούσας
Δεν είναι θέμα τι θυμάται ο καθένας, αλλά τι τραγούδια πρωταγωνιστούσαν, στ' αλήθεια, εκείνα τα χρόνια. Και από αυτά που πρωταγωνιστούσαν να έχεις το αισθητήριο να διαλέξεις τον αφρό.
Fani Lakka
Σχολίασα ,που δεν το κάνω , γιατί μου' πεσε λίγο βαρύς ο τίτλος της παράστασης-παρουσίασης του Σαββόπουλου.Μέρες που είναι.Εσείς μια χαρά τα λέτε.
Dimitris Panayiotatos
Μέγας Μυτιληναίος!
Triantafillos Kotanitis
ετσι ακριβως και ο λευτερης ειναι αφρος
Patritsopoulos Nikos
Υμνος
Παπαδάς Αθανάσιος
Τού φιλου καί συντοπίτη μου Περιστεριώτη τού Κώστα Ρουβελα...!!
Λαφτατζής Χρήστος
τραγουδάρα. την ύπαρξη του Μυτιληναίου αν δεν απατώμαι την έμαθα λόγω της αγάπης του Νίκου Τριανταφυλλίδη και σίγουρα συνετέλεσες και συ Φώντα. για τον Σαββόπουλο δεν σχολιάζω.
Φώντας Τρούσας
Εγώ έχω ποστάρει πάρα πολλές φορές...
Λαφτατζής Χρήστος
ναι, γι αυτό το είπα. λόγω αυτού άκουσα τα τραγούδια του και γενικά σ' ευχαριστούμε που υπάρχεις
Φώντας Τρούσας
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02u7S2jHwjmTGUDNodxrxGKgcYHWZgaLHcUqEENYyJmBhXgFdCyhhbpmG615CvuMEUl&id=100014406333349&locale=el_GR
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0354VsUBxsGu4nNwUeucxeMPHVem9rCYFDUSnBHxGJtita9ibLqFQKTVHfUi1cXTPkl&id=100014406333349&locale=el_GR
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02nrXWEbKYxNGPpawjxHbfhm7HDVCsLCkMeD6iULGP5WeqjvVDUc7rDCzMFxRcqYg9l&id=100014406333349&locale=el_GR
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid021wkpxm8vQxv55N8sy67Vp45ZeUBQoQJteAVj1ugvqK8vAE5WKp21mWbgH3o27uhHl&id=100014406333349&locale=el_GR
Αλέξανδρος Αλεξανδρής
Φοβερός ο Μυτιληναίος!
Dimitris Stratakis
Φωνάρα!!!
Panos Andreou
Κομματαρα
Stefanos Kavallierakis
Τεράστιος ΛΕΥΤΕΡΗΣ Μυτιληναιος πάντως και για λιγο πιο χαρντκορ θα έβαζα και Καμπουριδη
Φώντας Τρούσας
Ο Καμπoυρίδης δεν είχε δισκογραφία τότε, τον ξέρανε μόνο όσοι πηγαίνανε στα σκυλάδικα.
Stelios Apostolopoulos
Από το κούρεμα και μετά…
https://youtu.be/1xmeR2DcjMs?si=qfN4fF5KCo2pBxop
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ - Συγχώραμε που φεύγω
Patritsopoulos Nikos
εγω τον ακουγα απο τις διαφημιστικες εταιρειων αρχες 80ς και απο ταξιτζηδες με τις καρτριτζες
Panagiotis Rigopoulos
Λατρεμένος Λευτέρης!!!
Panagiotis Koun
Τι κομματαρα δεν το ηξερα,θενκ.γιου
Miltos Marathon
Ωραίος ο Μυτιληναίος.... είναι ιδέα μου η μοιάζει λίγο με τον Belushi....
Efi Zafiriadou
Θυμήθηκα τα νιάτα μου και τον πατέρα μου. Ευχαριστώ
Σχόλια από το fb στο ποστ "Παύλος Λιάρος και Ρίτα Μπενσουσάν (από ταινία), Μάταλα (από αλλού), θάλασσα, αμμουδιά, λίγα πετραδάκια (κι αυτά από αλλού) και στην άκρη δεξιά το «Ραντεβού στο Κύτταρο»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Ρεούσης
Είστε τεράστιος, και το ξέρετε!. Όλα κολλάνε!
Vassilis Serafimakis
και μάλιστα ξεκινάμε με τη σαλάτα, μάς λένε οι διατροφολόγοι...
Dimitris Panayiotatos
Σαλάτα δροσερή, εύγευστη και κυρίως ωφέλιμη!
Christos Nastos
διολου σαλατα δεν ειναι.
Πανεξυπνο κ αρτιο αισθητικα....!!!
Κώστας Ρεούσης
'Ελα, μωρέ, ξέρω, που να μην ήξερα ο γέριμος, όλοι από τις τσόντες κάνανε μπαγιόκο. Τα σέβη μου, εκ νέου και πάντα, Κύριε Τρούσα!
Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Morka "Σήμερα μπορεί τα πάντα να είναι γνωστά σε όλους, αλλά στα 80s δεν ήταν (γνωστά) ούτε τα μισά"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαραντης Κλωναρας
Κσλημερσ αδερφέ μοι τι διάβασα με άρεσε πάρα πολύ αδερφέ μου το αγόρασε φίλοι μου αδερφέ μου
Panos Iliadis
Γκρουπαρα οι Morka...θεωρώ το "she shouts" ένα από τα κορυφαία αγγλόφωνα "made in Greece" τραγούδια...
Stathis Nikokavouras
Οι μορκα στην ελλαδα και οι φλερκ αν θυμαμαι καλα το ονομα στην ολλανδια..φολκ..ροκ..
Φώντας Τρούσας
Περίπου
Arvaniti Panayiota
Μορκα , εξαιρετικό γκρουπ, πριν δύο χρόνια τους ανακάλυψα.
Makis Kontizas
Οι δικοί μας C.S.N.Y.
Christos Nastos
Εκπληκτικο σχημα με πολυ ομορφα τραγουδια κ εξισου καλα φωνητικα...
Askagnes •
https://www.facebook.com/100064893903960/posts/859922859514170/?app=fbl
#Its_All_About_The_Music #saturday #june15 @[100064893903960:2048:KYTTARO Live Club / ΚΥΤΤΑΡΟ] #MusicIsOurTherapy
Chris Stassinopoulos
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Η εμφάνιση μητσοτακαίων και μπακογιανναίων και του υπόλοιπου κυβερνητικού συρφετού στη συναυλία των Coldplay"...
ΑπάντησηΔιαγραφήTakis Akkos
Ε που ήθελες να πάει στους Ραιμσταιν?
Φώντας Τρούσας
Εμφανίστηκε και την εμφάνισαν τα κυβερνητικά μίντια κάπως σαν κομματική γιορτή, επειδή έσπευσαν να λειτουργήσουν το ΟΑΚΑ, για να μην ματαιωθεί η συναυλία. Πήγε εκεί για να εισπράξει, αλλά πιστεύω ότι γύρισε μπούμερανγκ. Η κοροϊδία δεν περνάει, όταν είναι τόσο εξόφθαλμη.
George Nikolopoulos
Δε ξέρω τι κάνανε αυτοί, αλλά αυτό με τις ηλικίες είναι ομοίως..ξεκάρφωτο. Και οι Offspring δεν είναι της ηλικίας μου αλλά πήγα και το ευχαριστήθηκα !
Φώντας Τρούσας
Εγώ τις ηλικίες τις λαμβάνω πολύ σοβαρά υπ' όψη για όλα τα θέματα - και ξέρω και πάρα πολλούς που το κάνουν (από την διαφήμιση και το μάρκετιν, μέχρι ό,τι άλλο θες). Και δεν είναι καθόλου ξεκάρφωτο. Εσύ μπορείς να αποτελείς εξαίρεση και να είσαι μαζί με τους ξεκάρφωτους. Α ναι, και ο... Λάμπρος Κωνσταντάρας δεν είχε θέμα με τις ηλικίες. Στις ταινίες όμως (να το διευκρινίσουμε αυτό).
Nickos Ventouras
Φώντας Τρούσας Εδώ «κυκλοφοράει σαν εικοσάρης» ο πενηντάρης από την εποχή του Ζαμπέτα ακόμα!
Σήμερα οι Κωνσταντάρες της εποχής ― έξω, όχι στις ταινίες ― θυμίζουν πιο πολύ Τζανετάκο παρά Κωνσταντάρα, πόσο μάλλον Ζερβό ή Διαννέλο...
Nikolaos Kotsovos
Πόσο ήτο η τιμή εισόδου;
Φώντας Τρούσας
Άσε. Οι μπατίρηδες και τα φτωχαδάκια αποκλείονταν.
Nikos Markakis
Και μένα μου αρέσουν οι Coldplay, και οι Editors, και οι Muse, και αν ζούσα στην Αθήνα, θα πήγαινα! Και δεν θεωρούμαι νέος πια!
Φώντας Τρούσας
Καλά εσένα σε ξέρω, δεν με εκπλήσσεις.
Τέλος φόρμας
Pantelis Tsalouchidis
Λογικά για Scorpions μόνο είναι, αντε στο τσακίρ κέφι Iron Maiden
Nickos Ventouras
και οι Coldplay δεν είναι ότι έχουν κοινό τζόβενα
Σχόλια από το fb στο ποστ "Είναι αλήθεια. Το πρώτο 45άρι του ελληνικού ροκ (με ελληνικό στίχο) είναι αυτό..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήKwstas Agas
Το ... ομολογώ: έπαθα πλάκα με την Κλεοπάτρα με τα μπλου τζιν!!! Εξαιρετικό, τώρα το έμαθα πρώτη φορά (μου φαίνεται ότι από το βιβλίο σου Φώντα πολλά θα μάθουμε) ... Η ωραία και μοιραία της νεανικής παρέας εντέλει... όχι μόνο γίνεται τραγούδι, αλλά... τραγούδι με τίτλο το όνομα αυτής της κοπέλας (μήπως... Τα ίδια δεν έκανα κι εγώ καααποτε, ως 21χρονος φοιτητής που ξεκινούσα να γρατζουνίζω τα πρώτα μου τραγουδάκια?? Όποια συμφοιτήτρια μου ερωτευομουν , την έκανα τραγούδι που έπαιρνε ως τίτλο το όνομα της... Μόνο στα ... μουσικά όργανα διέφερα από αυτούς τους πρώιμους Έλληνες ρόκερς, μιας κι αντί να γρατζουνίζω ηλεκτρική κιθάρα, γρατζούνιζα μπουζούκι... ) ...
Vassilis Serafimakis
Τού "φερέγγυου", λέει.
Ξέρεις πόσο σπάνιος είναι αυτός ο χαρακτηρισμός εν Ελλάδι;
Φώντας Τρούσας
Είναι διαρκής αγώνας το να είσαι φερέγγυος, βασικά πρέπει να παλεύεις να τείνεις προς τα κει, χωρίς ποτέ να γίνεσαι 100% στην πράξη.
Vassilis Serafimakis
Όχι. Εσύ μιλάς γιά το αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να μην εξαρτάται από τον ερευνητή. Πχ όλα τα δεδομένα που έχουμε δείχνουν ότι ο τάδε μουσικό κομμάτι είναι σύνθεση τού καλλιτέχνη Χ. Και αίφνης βγαίνει στην επιφάνεια άγνωστο μέχρι τότε στοιχείο που δείχνει ότι το συνέθεσε ο Ψ.
Φερέγγυος ερευνητής είναι αυτός τον οποίο εμπιστεύεσαι ότι έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν γιά να ερευνήσει και να εξετάσει, και να το κάνει χωρίς προκαταλήψεις, και να έχει μέσα του την ακριβολογία. Αμα τα κάνεις αυτά *είσαι* φερέγγυος, ακόμα κι αν αποδειχτεί εκ τών υστέρων ότι κάτι παραλήφθηκε - είναι αδύνατον να τα ξέρουμε ποτέ όλα. Αλλά η στατιστική μιλάει.
Thanasis Mouratidis
Οι ΓΑΛΑΞΙΕΣ έπαιζαν στην "Χρυσή Αράχνη", ένα club στο Αιγάλεω!
Έχουν βγάλει 4 σαρανταπενταρακια,
τα 2 με τον Ιταλό τραγουδιστη GINO
GUCCI, τα άλλα 2 παιζουν χωρίς αυ-
τόν! Εγώ τους έκλεινα "δουλειές" σε
διάφορα "πρωινά"...
Οι ΓΑΛΑΞΙΕΣ ήταν ένα σπουδαίο
"Instumental" συγκρότημα, με έναν
"drummer", τυφλα νάχει ο...Gene
Crupa, έχανες τα χέρια του...
Ήμουν ο...μάνατζερ τους! Τότε εγρα-
φα στους "ΜΟΝΤΕΡΝΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ" και είχα την ευχέρεια να γράφω γι'
αυτούς! Όλα αυτα αρχές του 1964
και συνεχιστηκαν για μερικά χρόνια
ακόμη...
Τώρα τα δισκάκια τους είναι κάτι παραπανω από σ π α ν ι α ! Οποιος
τα έχει, είναι τυχερός! Να τα φυλα-
ξει σαν...κόρη οφθαλμού! Αυτά για
την...Ιστορία της ROCK MUSIC !
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Φώντας Τρούσας
O Gino ήταν Έλληνας βασικά και όχι Ιταλός. Η μάνα του ήταν Ελληνίδα και η μητρική του γλώσσα ήταν τα ελληνικά (ο πατέρας του ήταν Σύριος). Γι' αυτό και τα τραγουδούσε τόσο καλά τα ελληνικά.
Nikos Sarros
ντράμερ Λευτέρης Μεγαλουδης!
Thanasis Mouratidis
Αγαπητέ κ. Τρούσα,
μετά από αυτές τις πληροφορίες που έχετε, τότε δικαιωνομαι όταν έλεγα
στον Νίκο Αθανασόπουλο (κιθαρίστα
των ΓΑΛΑΞΙΩΝ), ότι ο Gino είναι απατεω-
νας, ο Θανάσης Τσογκας (Ιδιοκτητης του
περιοδικού) ειχε γραψει τους στιχους
των τραγουδιών, ήθελε να τον χρησιμο-
ποιησουμε! Ένας ατάλαντος τραγουδισ-
της-απατεωνας ήταν, που το "επαιζε"
τραγουδιστής και μάλιστα Ιταλός!
Και όταν κόλλησε...βλεννορροια, παρακα-
λουσε να του βρούμε γιατρό! Ξέρω πολλά
γι' αυτόν τον μουσικό χώρο, τον χώρο της
Ελληνικής POP και ROCK Moυσικης Σκη-
νης και τα...άπλυτα της! Τους γνωρίζω
ο λ ο υ ς, και παρακολουθώ τις δραστηριο-
ρητες τους, ακόμα κι' όταν άρχισαν να κα-
νουν ατομική παρουσία στο τραγούδι...
Το αρχείο μου είναι γεμάτο...
Παρακολουθώ, αλλά δεν ασχολούμαι πια!
Καμιά φορά γελάω... Πάντα ήμουν σε αλ-
λο... μηκος κύματος! Στο "ROCK N' ROLL-
ROCK-A-BILLY κλπ.
Αρκετά σας κούρασα! Δεχτείτε την συγνω-
νη μου....
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Θ.Μ.
Thanasis Mouratidis
ΔιαγραφήΜεγάλος "ντράμερ", έχανες τα χέρια του!
Ναι, ο Λευτέρης Μεγαλουδης, ο Έλληνας...
GENE CRUPA! Συμφωνείς Νίκο;
Φώντας Τρούσας
Εμένα τα κουτσομπολιά δεν με ενδιαφέρουν, το αν κόλλησε βλεννόρροια ας πούμε. Το αν έλεγε ότι ήταν Ιταλός δεν τρέχει τίποτα. Είχε ζήσει στην Ιταλία και είχε κάνει καριέρα εκεί. Το ότι ήταν Έλληνας φαινόταν από τον τρόπο που τραγούδαγε τα ελληνικά. Οι Ιταλοί τραγουδάγανε σαν τον Τόνι Πινέλι. Μόνο κάποιος αφελής θα πίστευε ότι ήταν Ιταλός ο Τζίνο και όχι Έλληνας ας πούμε. Επίσης στίχους στην Κλεοπάτρα έχει γράψει ο Τζίνο και όχι ο Τσόγκας (αποκλείεται ο Τσόγκας να έγραφε τους αγγλικούς στίχους). Και να λες τον Gino ατάλαντο δείχνει - λυπάμαι που το λέω - άγνοια για την πορεία του, γιατί κανένας ατάλαντος δεν μπορεί να γράψει τέτοιο κομμάτι...
https://www.youtube.com/watch?v=x6hE8_4jxZ4
The Eden Rocs – Waterfall
H ιστορία του ελληνικού ροκ δεν είναι τα κουτσομπολιά, που μπορεί να ξέρουν ορισμένοι, αλλά το έργο του κάθε μουσικού που διέσωσε η δισκογραφία. Τα υπόλοιπα είναι για την Εσπρέσο.
Thanasis Mouratidis
Αν ένας έμπειρος δημοσιογράφος και
στιχουργός όπως ο μακαρίτης Θανασης Τσογκας ήταν αφελης, φανταστειτε τότε
πόσο αφελείς ήταν 18χρονα παλικαρακια
που κράταγαν ένα περιοδικό, όπου μέσα
απ' αυτό περασαν δεκάδες συγκροτήματα
και αποτελούσε στήριγμα των ονείρων
τους! Μέσα απ' αυτούς τους "αφελείς"
και την γραφιδα τους, ξεπετάχτηκαν αργο-
τερα σπουδαία ονοματα που έκαναν καριε-
ρα. Τραγουδιστές/στριες, στιχουργοί,
δημοσιογράφοι, συγγραφείς μουσικών
βιβλίων κ.λ.π.
Δεν ήταν αφελείς λοιπόν, απονηρευτοι
ήταν, αγαπούσαν αυτό που έκαναν, και μα-
λίστα χωρίς κανένα "αντίκρισμα" (χρημα-
τικη...εγγύηση), το κέφι τους έκαναν και
πίστευαν τον κάθε...πικραμένο!...
Φώντας Τρούσας
Thanasis Mouratidis Μην κολλάς σε μία λέξη και δες την ουσία. Για τον Τζίνο συζητάμε. Μην τα πιάσουμε όλα τώρα. Ο άνθρωπος δεν ήταν καθόλου ατάλαντος. Και αυτό φαίνεται από την εκπληκτική Κλεοπάτρα, γιατί δικό του ήταν το κομμάτι και η μουσική και οι στίχοι και η ερμηνεία. Για μένα όποιος αποκαλεί τον Τζίνο ατάλαντο είτε δεν ξέρει όλα όσα έχει κάνει, είτε είναι άσχετος με τα θέματα αυτά.
Κι εγώ έχω υπερασπίσει με επιχείρηματα, όχι με λόγια της πλάκας, τους Μοντέρνους Ρυθμούς, αλλά έχω κάνει και κριτική, όταν έπρεπε να κάνω. https://diskoryxeion.blogspot.com/2016/06/60.html
Ήταν ή όχι αξιόπιστο το περιοδικό Μοντέρνοι Ρυθμοί, που κυκλοφορούσε στη δεκαετία του ’60;
Και από εδώ...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2014/02/blog-post_25.html
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ η ποπ ως αντικομμουνιστικό ιδεολόγημα
Γιώργος Γιαννόπουλος
Και ιταλός που δεν ήταν, έχει την "ιταλική φωνή", με όγκο, γκάμα, τεχνική, που ακούς διαχρονικά από ιταλία.
https://www.youtube.com/watch?v=WhRriz6RuC8
Gino - Dipendesse Da Me - Sanremo '66
Φώντας Τρούσας
Ήταν πολύγλωσσος. Εδώ έκανε καριέρα ακόμη και στη Γερμανία. Μεγάλο ταλέντο. https://youtu.be/TjbykDkwOw8
Gino – Zweimal Eins Ist Drei (Schlager, 1969)
το Κουτοί μη Τόποι
https://www.youtube.com/watch?v=Kpey33cVq8s
GINO & ΓΑΛΑΞΙΕΣ - SNAP SNAP SNAP
Σχόλια από το fb στο ποστ "Βγαίνει τώρα ο ένας κι ο άλλος και λέει τον Gino "απατεώνα" και "ατάλαντο""...
ΑπάντησηΔιαγραφήAndreas Frogoudakis
δεν το ηξερα, bueno, μερσι Φωντα
Lampros Papalexis
Eξαιρετικός drummer
Σχόλια από το fb στο ποστ "Κάτι είχα γράψει κι εγώ για την Françoise Hardy, που έφυγε από τη ζωή..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεώργιος Ευαγγέλου Κουκουσούλης
Ελευθερία 22/05/1965
Agnes Paumier
https://youtu.be/XPkBMqehr5k?si=LNDIxkuH40GoCtUd
Françoise Hardy "Tous les garçons et les filles" | Archive INA
Nina Tsavou
Πάνε τα νιάτα μας…
Jimi Sokratis
Έρωτας
https://www.facebook.com/share/p/3AjSJYEW4WtF9CAJ/
Γεώργιος Ευαγγέλου Κουκουσούλης
1965, Η ηθοποιός Francoise Hardy στο αρχαίο θέατρο για το γύρισμα της ταινίας "Μια σφαίρα στην καρδιά" (Une balle au coeur)
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Iasos...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=hKRgNcqnoV8
Iasos - Rainbow Canyon
Dimitri- Mitsos Poulikakos
Για κάμποσους "παπάρες" έχεις γράψει κατα καιρούς, ρε Φώντα, και δε θα γράψεις για προσωπικότητες σαν τον Korner, τον Nick the Greek, βάλε και το Γιάννη Βελιώτη???
Φώντας Τρούσας
Στην τρίτη έκδοση. Προτίμησα να γράψω για μερικούς μουσικούς, που έχουν την αξία τους και είναι άγνωστοι ευρύτερα. Και να συνδέονται με την Ελλάδα, με κάποιο τρόπο, ανάμεσα στα χρόνια 1965-1982, που είναι τα όρια. Υπάρχουν πολλά σκεπτικά (να γεννήθηκαν εδώ, να τραγούδησαν ελληνικά, να κυκλοφόρησαν δίσκοι τους εδώ κ.λπ.). Θα έφτανε 500 σελίδες το βιβλίο άμα έγραφα "τα πάντα". Άσε που αν πεις σε κάποιους ότι ο Alexis Korner εντάσσεται στη δισκογραφία του ελληνικού ροκ θα στραβομουτσουνιάσουν.
Dimitri- Mitsos Poulikakos
Κρίμα, γιατί -είναι χαρακτηριστικό- πως και οι τρεις που αναφέρω, ήσαντε θεράποντες του blues
Φώντας Τρούσας
Θα φτιάξουμε κανα βιβλίο και για το blues και θα τους βάλουμε κι αυτούς. Κι αυτός ελληνοαμερικάνος είναι και πολύ καλός. Είναι πολύς κόσμος... https://www.youtube.com/watch?v=ie_PCJtwEY8
Johnny Nicolas and Cindy Cashdollar
Patritsopoulos Nikos
iasos,new age προτου ανακαλυφθει ο ορος ,προλαβε και ηρθε στη χωρα μας προτου πεθανει προσφατα
Σχόλια από το fb στο ποστ "Έσπασα το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο ελληνικό τραγούδι είναι αυτό. Και το θυμήθηκα! Και το ’χα ποστάρει κιόλας παλιότερα! Αλλά άμα κολλάς... ξεκολλάς..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=Yhom7-ER6cM
Μες τη φωτιά μου - Μίμης Παπαϊωάννου
Πάρις Κουτρουμάνος
τι έβαλες ρε φίλε;
Εγώ αυτά τα λέω με την κωδική ονομασία "τα ξεχασμένα". Μικρά διαμάντια ξεχασμένα στα συρτάρια !
Giorgos Ftakas
"Έτσι επικοινωνούν οι λαοί, αληθινά, πλατιά και αυθεντικά, μέσα από τη μεγάλη τέχνη του λαϊκού τραγουδιού... "
ΈΞΟΧΟ!! (Το ίδιο είχα πει κι εγώ όταν άκουσα πρώτη φορά τον Τούρκο Ibrahim Tatlises!) Η Ζεριν είναι τραγική περίπτωση... Σκοτώθηκε πολύ νέα σε τροχαίο στα μέσα του '70.
Κι εδώ το "Πήραν τα στήθια μου φωτιά, πυρκαγιά"(!)
https://youtu.be/6qn8emoXS-M?si=OtturTHBcCKxu45j
Σχόλια από το fb στο ποστ "Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το νέο «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] αποτελεί δεύτερη έκδοση (και αναθεωρημένη, υπό την έννοια του εμπλουτισμού κυρίως) του παλιού βιβλίου από το 1996."...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Floudas
Εγώ κρατάω εκείνο που είχες πει για το Σιδηρόπουλο και το κυρίως έντεχνο fan crowd του (και συμφωνώ 100%}
Όπως και το ότι θεωρείς (όπως κι εγώ) το πρώτο των Sharp ties πχ πολύ πιο επιδραστικό από το Φλου
το οποίο Φλου για να είμαι ειλικρινής
μου κάνει πιο Πυξ Λαξ πριν τους Πυξ Λαξ
παρά οτιδήποτε άλλο.
Alexis Tambouras
Toν ήξερα καλά από την Γιόλα Αναγνωστοπούλου που ήταν παιδική μου φίλη και τον ποιητή-άνθρωπο Βαγγέλη Βλουμίδη που ήταν φίλοι από το Παρίσι . Κάναμε πολύ παρέα σε διάφορα σπίτια φίλων κυρίως όπου συχνά δίναμε ραντεβού να βρεθούμε επ'αφορμή διαφόρων ντηλ . Αλλά κι άσχετα με αυτά στη Κυψέλη και στα Εξάρχεια στο σπίτι της Κατσανδρή στην Ερεσού κι αλλού . Γνώριζε πως είχα φιλικές σχέσεις με σχεδόν όλους τους μουσικούς που είχε κατά καιρούς συνεργαστεί αλλά στις πολύωρες συζητήσεις μας δεν αναφέρθηκε ποτέ σε κανέναν ! Αυτό μου έκανε τεράστια εντύπωση κι όσες φορές πήγα να μιλήσω για κάποιον αμέσως άλλαζε κουβέντα - όχι ότι δεν τους εκτιμούσε όσο ότι δεν του άρεσε να μιλάει πίσω από τη πλάτη τους - όταν το συνειδητοποίησα ανέβηκε στην εκτίμηση μου όπως και με τις συζητήσεις μας γύρω από θέματα λογοτεχνικά , φιλοσοφικά και δημιουργικής αισθητικής και ειδικά σχετικά με κοινές εμπειρίες που αφορούσαν σύγχρονα ρεύματα όπως τα είχαμε ζήσει αυτός στο Παρίσι κι εγώ στην Νέα Υόρκη ( τις δεκαετίες 60 & 70) Απέκτησα έναν θαυμασμό για αυτόν τον ευγενικό νέο με το καθαρό βλέμμα που συνεχώς πάσχιζε , είτε με χιούμορ είτε με αγωνία να ολοκληρωθεί πνευματικά ώστε να εκπληρώνει τίμια εκείνο το εξιδανικευμένο πρότυπο που η μοίρα του επιφύλαξε να υποδυθεί. Οτιδήποτε σχετικό μαζί του αντανακλούσε το αινιγματικό περιεχόμενο ενός εντελώς ασυνήθιστου ξεχωριστού χαρακτήρα - κάτι που δεν άφηνε πάντα ομολογώ τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους όσους συναντούσε .
Αναπόφευκτα κατά καιρούς χανόμασταν αλλά πάντα μάθαινα νέα του από κοινούς γνωστούς μέχρι να ξανασυναντηθούμε κάπου συχνά τυχαία.
Σε μια τέτοια τυχαία συνάντηση μου επεφύλαξε και μένα η σκληρή μοίρα να τον συναντήσω , στην απογευματινή εκείνη μέρα που αποδείχθηκε και τελευταία της ζωής του . Αλλά τα έχω ξαναδιηγηθεί και δεν θα επαναληφθώ εδώ.. ίσως αργότερα κάπου αλλού ..
Σχόλια από το fb στο ποστ "Και φυσικά είμαστε υπέρ των μετασχηματισμών και όχι των ανασχηματισμών..."...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=59H2uWkeYcE
Tom Mahairas - Transformation (1981, US)
Vagelis Avgidis
Και το εξώφυλλο πολύ μοντέρνο…
Σχόλια από το fb στο ποστ "TA NEA 16 Δεκ. 1972
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ"...
Γιώργος Γιαννόπουλος
Πολύ εύστοχη αυτή η παρατήρηση. Τελείως άτοπη η αντιδιαστολή ντύλαν- δημοτικού σε ότι αφορούσε τη συγκεκριμένη γενια.
Nickos Ventouras
Ο Χατζιδάκης είχε συγκεκριμένη μουσική ευαισθησία «ευρωπαϊκού αστικού σαλονιού».
Και το ρεμπέτικο θεωρώ ότι «παρόλα αυτά» το εκτίμησε (ως κάτι που αξίζει περισσότερο από την τάχα ταπεινή του καταγωγή), όχι αγκαλιάζοντας την καθεαυτή του φύση. Κάπως δηλαδή σα να αναγνωρίζει ένα μεγαλείο, αλλά κρατώντας και τη μύτη του. Εξ ου και προσπάθειες να το φέρει στα αισθητικά του μέτρα.
Έχω την εντύπωση ότι μπορεί και να θεωρούσε ότι «Ο Θερμαστής» ας πούμε θα βελτιώνονταν αν είχε πιάνο, κλασσική κιθάρα, όμποε, φαγκότο και μια υψίφωνο να το τραγουδάει.
Οπότε η ροκ, πριν αποκτήσει και τις αισθητικές φιλοδοξίες και ενορχηστρώσεις που απέκτησε προς το τέλος του '60, δεν θα του έλεγε κάτι (ενώ εκτίμησε π.χ. το Flowers των Stones, ή η σκηνή του San Francisco, και φαντάζομαι οι όψιμοι Beatles).
Η πλάκα είναι ότι στους αγώνες της Κέρκυρας, ένα σωρό τραγούδια που προέκρινε δεν είχαν τεράστια απόσταση από τις μπαλάντες του Ντύλαν και του Κοεν.
(Εντωμεταξύ ο δημοσιογράφος περιγράφει τον Κοέν σαν ...τραγουδιστή διαμαρτυρίας, που δεν ήταν, αλλά και ο ίδιος ο Ντύλαν ήταν κάποια χρόνια που είχε αποστασιοποιηθεί από αυτά).
Φώντας Τρούσας
Nickos Ventouras https://www.youtube.com/watch?v=hs5hOhI4pEE
Leonard Cohen - The Partisan (Audio)
Vassilis Serafimakis
Είναι πολλά χρόνια τώρα που έχω προσωπικά σταματήσει να ερμηνεύω ή να υποθέτω στάσεις ανθρώπων απέναντι σε οτιδήποτε, ή τίς γνώμες τους, ή τις προθέσεις τους, χωρίς να έχω κάποια σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία, πχ να τα έχουν πεί οι ίδιοι.
Θεωρώ απαραίτητο στοιχείο τής αξιοπιστίας (και όχι μόνο τής επιστημονικής) το να παρουσιάζουμε τις απόψεις και τις καταθέσεις τις οποίες κρίνουμε ξεκινώντας από το τι γνωρίζουμε πραγματικά ότι εννοεί ή θέλει ο ιδιοκτήτης τους.
(Παρεκτρέπομαι χωρίς να ξεφύγω πολύ: Έχω πιό πρόσφατη την περίπτωση τού Μαρξιστή οικονομολόγου Andrew Kliman ο οποίος έγραψε το μνημειώδες πλην ακόμα μη δεόντως εκτιμηθέν "Marx's Capital: A Refutation of the Myth of Inconsistency". Aπορρίπτοντας αυτό που αποκαλεί "μύθο" τής ασυνέπειας στον Mαρξ, ο συγγραφέας παραθέτει τις απόψεις που την υποστηρίζουν καλύτερα κι από τους ίδιους πού τις έγραψαν. Πνευματική & επιστημονική εντιμότητα! Είχα το προνόμιο να του το πώ απευθείας.)
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΌΤΙ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΟΎ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ "ΜΕ ΤΗ ΜΥΤΗ ΨΗΛΑ"!
Αντιθέτως γνωρίζουμε πόσο τού κόστισε ο εναγκαλισμός τού ρεμπέτικου, ακόμα και στο καθαρά δημόσιο, κοινωνικό πεδίο. Πχ Ο Δημήτρης Ψαθάς τον κατακρεούργησε με τα γραφτά του μετά την διάλεξη, με σαφείς αναφορές μάλιστα στην ομοφυλοφιλία (.."έγλειψε τα χειλάκια του και".. κτλ). Ξέρουμε επίσης από την μοναχική του μάχη με τον Αυριανισμό πόσο γενναίος υπήρξε και πόσο ρηξικέλευθη η σκέψη του.
Ολα οδηγούν στο απλό συμπέρασμα ότι αν και το ρεμπέτικο δεν ήταν ούτε στο milieu του ούτε στις σπουδές του, το αγκάλιασε ανυπόκριτα, γνήσια, και ολοκληρωτικά - και το διαδήλωσε μετά και δημοσίως.
Nickos Ventouras
Ναι, έχει πεί και (λίγα) άλλα και μέσα στα χρόνια, αλλά δεν ήταν αυτό το είδος του ή το ενδιαφέρον του. Και εδώ ακόμα του έδωσε περισσότερο υπαρξιακή χρειά παρά αγωνιστική.
Nickos Ventouras
> έχω προσωπικά σταματήσει να ερμηνεύω ή να υποθέτω στάσεις ανθρώπων απέναντι σε οτιδήποτε, ή τίς γνώμες τους, ή τις προθέσεις τους, χωρίς να έχω κάποια σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία, πχ να τα έχουν πεί οι ίδιοι.
Α, εγώ πάλι το αντίθετο, δίνω μικρή σημασία στο τι λένε οι ίδιοι, πολύ μεγαλύτερη στο τι κάνουν και τι «βγάζουν»
Θέλω να πω υπάρχει και άλλη όψη στο θέμα αυτό. Και για να γυρίσουμε στο Μαρξ, ο ίδιoς έλεγε στην Γερμανική Ιδεολογία ότι είναι λάθος να «κρίνουμε κάποιον με βάση το τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του».
Φώντας Τρούσας
ΔιαγραφήΔεν βρίσκω κανένα νόημα σ΄ αυτή τη συζήτηση (σε σχέση με τον Κοέν). Η Ευγενία Συριώτη που ήταν η πρώτη που παρουσίασε ξένα folk songs στην Ελλάδα δεν έπεσε στην παγίδα αυτών των άνευ ουσίας διακρίσεων. Πάντα παρουσίαζε Ντύλαν μαζί με Κοέν (και με άλλους βέβαια).
Vassilis Serafimakis
Δεν έχει καμμιά σχέση με αυτά που έγραψα αναφορικά με Χατζηδάκη & ρεμπέτικο το ποιός πρωτομίλησε γιά ξένα folk songs και τα τοιαύτα. Εμένα με ενδιαφέρει η αποστροφή περί Χατζηδάκη ως έχοντος τη μύτη ψηλά, ως έχοντος "μουσική ευαισθησία «ευρωπαϊκού αστικού σαλονιού»", κτλ. Εσείς τα γράψατε.
Και λέω ξανά, δεν υπάρχει τίποτα που να στηρίζει μιά τέτοια ερμηνεία.
Vassilis Serafimakis
Δεν καταλάβατε. Δεν αναφέρομαι στο τι λέει έκαστος γιά τον εαυτό του! Αναφέρομαι στο τι λέει (ή τι δεν λέει!) έκαστος γιά το θέμα που μάς ενδιαφέρει - εδώ ο Χατζηδάκης περί ρεμπέτικου.
Ξαναδιαβάστε προσεκτικώτερα. Εχει μεγάλη σημασία αυτό το περί πνευματικής εντιμότητας και αξιοπιστίας, σημασία που ξεπερνάει την συζητησούλα μας.
Vassilis Serafimakis
mea culpa. Νόμισα ότι ήταν σχόλιο από Nickos Ventouras.
Nickos Ventouras
Πολλοί τους βάζουν μαζί, και καλά κάνουν στα πλαίσια της τραγουδοποιητικής, άλλωστε και ο Ντύλαν «κλώτσησε» και πέρασε από το τραγούδι πολιτικής διαμαρτυρίας, τη στρατευμένη φολκ, και την «έκφραση μιας γενιάς» σε πιο προσωπικό στίχο και ευρύτερο κοινωνικό σχολιασμό μετά από μερικά χρόνια.
Πάντως θεματικά ο ένας ξεκίνησε ρητά με το κίνημα τραγουδιού διαμαρτυρίας και στα πλαίσια του, ενώ ο άλλος είχε αφετηρία σε άλλη πάραδοση, και δεν πέρασε από αυτό παρά ξώφαλτσα, ακόμα και όταν το είδος ήταν στο φόρτε του. Δεν είναι κάτι πρωτάκουστο αυτό.
(του Κοέν έχω διαβάσει τις νοβέλες και την ποιησή του, 6 (!) βιογραφίες του και βιβλία για βιογραφικές περιόδους του, όπως της ζωή του στο μοναστήρι ή την περιοδεία του στα στρατόπεδα του Ισραήλ, το βιβλίο με τις μαζεμένς συντεντεύξεις του, ακόμα και το βουδιστικό φανζίν που έβγαζε, δεν τον ανακαλύπτω τώρα, ούτε μένουμε σήμερα την εικόνα που είχε η Συριώτη μέσα στον βρασμό της εποχής, που πολλοί μπορεί να μοιάζανε το ίδιο πράγμα ή μέρη ενός ευρύτερου κινήματος που τότε έβραζε).
Φώντας Τρούσας
Σου αρέσει να ξεστρατίζεις τις κουβέντες, και αυτό εγώ στο fb το απεχθάνομαι. Στα καφενεία δεν έχω πρόβλημα. Δεν θα κάτσω τώρα να συζητήσω για τον Κοέν. Είναι τελείως άλλο το κέντρο της ανάρτησης.
Kwstas Agas
Ο Μάνος Χατζιδάκις, όταν έγραφε τον Μεγάλο Ερωτικό, δεν είχε κατά νου ούτε τον Μπομπ Ντίλαν, ούτε τον Λέοναρντ Κοέν, όσον αφορά τα ακούσματα εξ Αμερικής ... Είχε κατά νου την ψυχεδελική μουσική αυτής της χώρας, την οποία μάλιστα είχε γνωρίσει από κοντά κατά την παραμονή του στην Αμερική (ο ίδιος έχει αναφερθεί στη γνωριμία του με τους Jefferson Airplane και πόσο γοητεύτηκε από την Grace Slick)!! Κυρίως όμως άντλησε επιρροές από τον δίσκο των It's a beautiful day και το βιολί του αείμνηστου David La Flame (προσωπικά έχω εντοπίσει τις επιρροές από το girl with no eyes διάχυτες στον Μεγάλο Ερωτικό)!! Αν ο Πηλιχός αντί για τον Μπομπ Ντίλαν και τον Λέοναρντ Κοέν έβαζε στη συζήτηση αυτά τα εξ Αμερικής ονόματα, σίγουρα θα προέκυπταν καλύτερες απαντήσεις....
Jimi Sokratis
Έγραφε στίχους ο Χατζιδάκις και ήταν ανώτερος συνθέτης; Ή μήπως δεν ήξερε ότι το τραγούδι αν δεν έχει δυο τρεις προτάσεις για στίχους αλλά περισσότερους πάντα έστω και 51- 49 % μπατάρει υπέρ του στίχου; Χάλια μουσική να έχεις από κάτω με δύο μονότονα ακόρντα άμα έχεις κάτι να πεις να μεταφέρεις μια αλήθεια ακόμα κι αν μιλάς για σωλήνες και τι θα τους κάνουμε τόσους σωλήνες μπορεί να μείνει. Φοβερή μουσική να έχεις άμα οι στίχοι είναι χάλι μαύρο ζόρικα τα πράγματα. Πολύ ανώτερος μουσικός βεβαίως ήταν, αλλά συνθέτης τραγουδιών δεν.
Konstantinos Kottis
ΔιαγραφήΟ Χατζιδάκις και πολύ περισσότερο σε καιρούς χούντας είχε τεράστιο πρόβλημα με το να αναγνωρίζεται ένας δημιουργός από "ποπ" και συγκυριακά στοιχεία ως μαζικά δημοφιλής. Είναι βαθιά καντιανός, οπότε τον ενδιαφέρει η καθαυτού τέχνη και όχι η ανάδειξη κάποιου εκ του αποτελέσματος, για άλλα στοιχεία από την καθαυτού καλλιτεχνική του δεινότητα. Στράβωνε που αναγνωρίζονταν ως μεγάλος από το όσκαρ για ένα τραγούδι ποπ-μαζικό που ήταν τα "Παιδιά του Πειραιά". Εδώ ποπ εννοείται το βιομηχανικό και μαζικό που ο φιλελευθερισμός μετονόμασε σε δημοφιλές - ποπ. Βιομηχανικό έργο τα "Παιδιά του Πειραιά" υπό την έννοια πως εκφράζονταν μέσα από μία βιομηχανική μορφή τέχνης που είναι ο κινηματογράφος. Στράβωνε και στην χούντα που διάφοροι συνθέτες είχαν ποπ-μαζική δημοφιλία για λόγους όπως η πολιτική, με πρώτο τον Μίκη και τον Ντύλαν.Είναι εμφανές πως η Σχολή της Φρανκφούρτης που κατεξοχήν διέπρεψε στις ΗΠΑ όπου ο Μάνος έμεινε για χρόνια, τον επηρέασε στην κρίση του.