Η
λέξη «Καζαμπλάνκα» ήταν σημαδεμένη στην παιδική μου ηλικία και ο λόγος ήταν ο
Πάνος, ένα παιδί διαφορετικό από την ευρύτερη γειτονιά –όταν εγώ ήμουν δέκα
αυτός ήταν είκοσι–, για το οποίο ακούγονταν διαφορά φοβερά και τρομερά. (Έτσι
μεταφράζονταν μέσα μου, όσα έφθαναν στ’ αυτιά μου εκείνα τα χρόνια, στη μέση
της δεκαετίας του ’70, από τις κουβέντες των μεγάλων). Πως ο Πάνος, σε κάθε
περίπτωση, μπορεί να πήγαινε με άντρες, αλλά συνάμα ήταν και κάτι άλλο... κάτι διαφορετικό.
Τι διαφορετικό όμως; Δεν μπορούσα, τότε, να το συλλάβω.
Ότι ο Πάνος ήταν επί της ουσίας γυναίκα –άκουγα κι άλλα εκπληκτικά για ’κείνον τότε– και πως αν υπήρχε κάτι πάνω του, που να τον «πρόδιδε», αυτό ήταν μόνο τα γεννητικά του όργανα. Και τέλος πάντων, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο μάζευε λεφτά ο Πάνος, για να πάει στη μακρινή Καζαμπλάνκα και να κάνει μια παράξενη εγχείρηση – να απαλλαγεί από τα αντρικά του όργανα και ν’ αποκτήσει γυναικεία.
Περιττό να πω πως όλα αυτά τα άκουγα, ως παιδί, με τεράστια έκπληξη, καθώς μου φαίνονταν τελείως μπερδεμένα και ακατανόητα. Δεν υπήρχε η παραμικρή πληροφόρηση, εννοείται, για τέτοιου τύπου ζητήματα, και ό,τι έφθανε κακήν κακώς στ’ αυτιά μου –στ’ αυτιά όλων μας δηλαδή– ήταν απλώς συνδεδεμένο είτε με τον υπόκοσμο (με άτομα, που θα ’πρεπε πάση θυσία να αποφεύγουμε) είτε με την αμαρτία (αφού εκείνο που άκουγες, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν το «ας τον συγχωρέσει ο Κύριος»).
Τον Πάνο από ένα σημείο και μετά τον έχασα, δεν τον ξαναείδα στη γειτονιά, και ούτε θα μάθαινα ποτέ τι απέγινε, αλλά η λέξη «Καζαμπλάνκα» είχε κολλήσει πλέον στο μυαλό μου και βασικά θα σήμαινε έναν... άγριο τόπο, στον οποίο συνέβαιναν διάφορα ακατανόητα, κάτω από σκοτεινές συνθήκες. Έτσι το συνδύαζα. Έτσι τοποθετούνταν όλα αυτά στο παιδικό μυαλό μου. Πολλά χρόνια αργότερα θα το έψαχνα, κάπως παραπάνω, προσπαθώντας να δώσω «τέλος» σ’ εκείνη την εντύπωση, που είχε θρονιαστεί σε μιαν άκρη της σκέψης μου και που επανερχόταν, πάντοτε, μπροστά μου, κάθε φορά που θα συναντούσα αυτή τη λέξη, την «Καζαμπλάνκα», στα βιβλία, στον κινηματογράφο ή όπου αλλού.
Τι συνέβαινε, λοιπόν, στην Καζαμπλάνκα στις δεκαετίες του ’60 και του ’70;
Κατ’
αρχάς εκείνο που πρέπει να ειπωθεί είναι πως η Καζαμπλάνκα ήταν και είναι η
μεγαλύτερη πόλη του Μαρόκου και ταυτόχρονα η οικονομική και επιχειρηματική
πρωτεύουσά του. Μια πόλη στην ακτή του Ατλαντικού, με καλό κλίμα, όχι
ιδιαιτέρως διαφορετικό από το μεσογειακό ελληνικό, που μπορεί να μην κουβαλά
τον beat μύθο της Ταγγέρης ή τον hippy της Εσαουίρα, είναι όμως η πιο
«ευρωπαϊκή» απ’ όλες, με πλατιούς δρόμους και αριστοκρατικές συνοικίες. Εκεί λοιπόν,
σε μικρή απόσταση από την πολύβουη κάσμπα της, βρισκόταν η Rue du Capitaine de frigate
Jacques Lapébie, o δρόμος στον οποίο θα έστηνε τη δική του κλινική, την Parc, ο
χειρουργός Georges Burou.
Με βάση τα βιογραφικά στοιχεία του, που κυκλοφορούν στο
δίκτυο, ο Burou είχε γεννηθεί το 1910, κάπου στη νότια Γαλλία, κοντά στα Πυρηναία, αλλά
επειδή οι δάσκαλοι γονείς του θα βρίσκονταν με μετάθεση στο Αλγέρι, θα μεγάλωνε
στην βορειοαφρικανική πόλη – στο πανεπιστήμιο της οποίας θα σπούδαζε Ιατρική.
Με ειδίκευση στην γυναικολογία και την μαιευτική, ο Burou
γρήγορα θα ξεχώριζε για τις γνώσεις του επί της γυναικείας ανατομίας και ιδίως
εκείνης που σχετιζόταν με το περίνεο και τη λεκάνη. Ως γυναικολόγος έκανε και
εκτρώσεις ο Burou, παράνομες φυσικά, κάτι που θα του δημιουργούσε προβλήματα
και που θα τον ανάγκαζαν, περί το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’40, να
εγκατασταθεί στο γειτονικό Μαρόκο.
Στη μέση της δεκαετίας του ’50 οι χειρουργικές πρακτικές του Burou είχαν απλωθεί παντού. Συνέχιζε να κάνει εκτρώσεις, υποβοηθούσε γυναίκες να γεννήσουν παιδιά, που θα δίνονταν για υιοθεσία, φθάνοντας να ανασκευάζει ακόμη και τον παρθενικό υμένα ανύπαντρων πελατισσών του, που επιθυμούσαν να έλθουν εις γάμου κοινωνίαν, σύμφωνα με τα ισλαμικά πρότυπα.
Και ήταν το 1956, όταν κάποιος άντρας με δυσφορία φύλου τον καλεί να μετατρέψει τα ανδρικά γεννητικά όργανά του σε γυναικεία – πραγματοποιώντας έτσι ο Burou την πρώτη επέμβασή του επιβεβαίωσης φύλου, με μια δική του μέθοδο «αντιστροφής του πέους», που εν πολλοίς εφαρμόζεται και σήμερα στην πλαστική του κόλπου. Σε λιγότερο από 20 χρόνια ο Burou θα έκανε περισσότερες από 1000 τέτοιες επεμβάσεις, «αλλάζοντας», όπως έλεγε ο ίδιος, το σώμα των πελατών του, για να το προσαρμόσει στον ψυχικό τους κόσμο.
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/lgbtqi/georges-burou-o-giatros-poy-boithise-ekatontades-trans-gynaikes-stin-kazamplanka
Ότι ο Πάνος ήταν επί της ουσίας γυναίκα –άκουγα κι άλλα εκπληκτικά για ’κείνον τότε– και πως αν υπήρχε κάτι πάνω του, που να τον «πρόδιδε», αυτό ήταν μόνο τα γεννητικά του όργανα. Και τέλος πάντων, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο μάζευε λεφτά ο Πάνος, για να πάει στη μακρινή Καζαμπλάνκα και να κάνει μια παράξενη εγχείρηση – να απαλλαγεί από τα αντρικά του όργανα και ν’ αποκτήσει γυναικεία.
Περιττό να πω πως όλα αυτά τα άκουγα, ως παιδί, με τεράστια έκπληξη, καθώς μου φαίνονταν τελείως μπερδεμένα και ακατανόητα. Δεν υπήρχε η παραμικρή πληροφόρηση, εννοείται, για τέτοιου τύπου ζητήματα, και ό,τι έφθανε κακήν κακώς στ’ αυτιά μου –στ’ αυτιά όλων μας δηλαδή– ήταν απλώς συνδεδεμένο είτε με τον υπόκοσμο (με άτομα, που θα ’πρεπε πάση θυσία να αποφεύγουμε) είτε με την αμαρτία (αφού εκείνο που άκουγες, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν το «ας τον συγχωρέσει ο Κύριος»).
Τον Πάνο από ένα σημείο και μετά τον έχασα, δεν τον ξαναείδα στη γειτονιά, και ούτε θα μάθαινα ποτέ τι απέγινε, αλλά η λέξη «Καζαμπλάνκα» είχε κολλήσει πλέον στο μυαλό μου και βασικά θα σήμαινε έναν... άγριο τόπο, στον οποίο συνέβαιναν διάφορα ακατανόητα, κάτω από σκοτεινές συνθήκες. Έτσι το συνδύαζα. Έτσι τοποθετούνταν όλα αυτά στο παιδικό μυαλό μου. Πολλά χρόνια αργότερα θα το έψαχνα, κάπως παραπάνω, προσπαθώντας να δώσω «τέλος» σ’ εκείνη την εντύπωση, που είχε θρονιαστεί σε μιαν άκρη της σκέψης μου και που επανερχόταν, πάντοτε, μπροστά μου, κάθε φορά που θα συναντούσα αυτή τη λέξη, την «Καζαμπλάνκα», στα βιβλία, στον κινηματογράφο ή όπου αλλού.
Τι συνέβαινε, λοιπόν, στην Καζαμπλάνκα στις δεκαετίες του ’60 και του ’70;
Στη μέση της δεκαετίας του ’50 οι χειρουργικές πρακτικές του Burou είχαν απλωθεί παντού. Συνέχιζε να κάνει εκτρώσεις, υποβοηθούσε γυναίκες να γεννήσουν παιδιά, που θα δίνονταν για υιοθεσία, φθάνοντας να ανασκευάζει ακόμη και τον παρθενικό υμένα ανύπαντρων πελατισσών του, που επιθυμούσαν να έλθουν εις γάμου κοινωνίαν, σύμφωνα με τα ισλαμικά πρότυπα.
Και ήταν το 1956, όταν κάποιος άντρας με δυσφορία φύλου τον καλεί να μετατρέψει τα ανδρικά γεννητικά όργανά του σε γυναικεία – πραγματοποιώντας έτσι ο Burou την πρώτη επέμβασή του επιβεβαίωσης φύλου, με μια δική του μέθοδο «αντιστροφής του πέους», που εν πολλοίς εφαρμόζεται και σήμερα στην πλαστική του κόλπου. Σε λιγότερο από 20 χρόνια ο Burou θα έκανε περισσότερες από 1000 τέτοιες επεμβάσεις, «αλλάζοντας», όπως έλεγε ο ίδιος, το σώμα των πελατών του, για να το προσαρμόσει στον ψυχικό τους κόσμο.
https://www.lifo.gr/lgbtqi/georges-burou-o-giatros-poy-boithise-ekatontades-trans-gynaikes-stin-kazamplanka
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗλίας Σκαλής
Ευτυχώς υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Burou που βοηθούσαν τους συνανθρώπους τους να ζήσουν με την αξιοπρέπεια που αρμόζει σε όλους τους ανθρώπους. Μακάρι αυτό να ήταν για όλους το αυτονόητο…
Γιώργος Φρατζεσκάκης
Καταπληκτικό άρθρο Φώντα!
Φώντας Τρούσας
Να'σαι καλά Γιώργο, σ' ευχαριστώ πολύ.
Vasilis Kordatos
Αυτά είναι άρθρα! Με πληροφορίες δυσπρόσιτες αφενός και λαμπρό γράψιμο αφετέρου! Μπράβο Φώντα!
Φώντας Τρούσας
Σ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου.
Taxiarchis Zolotas
Πραγματικα πολυ καλο αρθρο!Με πληροφοριες μη γνωστες οπως η επισκεψη της Coccinelle στην Ελλαδα!
Καταπληκτικό άρθρο ! Φωντα ,είσαι αστείρευτος, πραγματικά κάθε φορά εντυπωσιάζομαι με την ποιότητα των κειμένων σου . Αυτές τις μέρες ,με τα μούτρα στο βιβλίο σου, deja-vu εικοσαετίας (και βάλε ).respect απόλυτο ,αγαπητέ . Ίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήστέφανος μπουρλέσκος καλλίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικό εξαιρετικό ντοκ: https://m.imdb.com/title/tt2190287/?ref_=ext_shr_lnk
I Am a Woman Now (2011) ⭐ 7.5 | Documentary