Με την ονομασία “Modesty Blaise” αναγνωρίζεται ένα διάσημο
βρετανικό κόμικ της δεκαετίας του ’60, που, την ίδια εποχή, θα γινόταν
δημοφιλές και στην Ελλάδα. Το κόμικ, που είχε να κάνει με την ηρωίδα Modesty Blaise, δημιούργημα του
συγγραφέα Peter O'Donnell και του σκιτσογράφου Jim Holdaway, θα εμφανιζόταν για πρώτη
φορά στην λονδρέζικη εφημερίδα “Evening Standard”,
στις 13 Μαΐου 1963, και θα γινόταν αγαπητό από την αρχή.
Το κόμικ έπαιρνε αφορμή από αληθινά γεγονότα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Λογικό. Είχαν περάσει μόλις 18 χρόνια από τη λήξη του και πολλές ιστορίες στην λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στο θέατρο κ.ά., φώτιζαν συγκεκριμένες πτυχές αυτής της οδυνηρής περιόδου.
Η Modesty Blaise ήταν, στην αρχή, ένα ανώνυμο κορίτσι, με προβλήματα μνήμης, που ζούσε εκτοπισμένο σ’ έναν καταυλισμό στην Ελλάδα, στο (ανύπαρκτο) μέρος Kalyros – πριν αποδράσει και αρχίσει να περιπλανιέται σε μια ευρεία περιοχή, που εκτεινόταν από τη Μέση Ανατολή έως και τις ακτές της Βόρειας Αφρικής, μαθαίνοντας να επιβιώνει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Δίπλα της θα βρεθεί ένας άλλος εκτοπισμένος, ο Ούγγρος Lob, που θα την πάρει υπό την προστασία του, δίνοντάς της το όνομα Modesty (δηλαδή σεμνότητα, μετριοφροσύνη). Ο Lob κάποια στιγμή πεθαίνει, με την Modesty, που πλέον ακούει και στο επώνυμο Blaise, να ηγείται μιας εγκληματικής οργάνωσης στην Ταγγέρη. Τότε είναι, όταν γνωρίζει το δεξί της χέρι, τον Willie Garvin, κάνοντας μάλιστα κι ένα γάμο στην πορεία, μ’ έναν Άγγλο κάπου στη Βυρηττό, προκειμένου να αποκτήσει τη βρετανική υπηκοότητα.
Η Modesty Blaise έχει βγάλει πολλά λεφτά από τις έκνομες δραστηριότητές της, κι
έτσι, κάποια στιγμή αποφασίζει να «τα φάει» στην Αγγλία, μαζί με τον Garvin (με
τον οποίον δεν είναι ζευγάρι, καθώς η σχέση τους είναι πλατωνική). Εκεί, στο
νέο περιβάλλον, και μπαϊλντισμένοι από την απραξία, η Modesty Blaise και ο
Willie Garvin θα αποφασίσουν να βοηθήσουν έναν (άγγλο) πράκτορα, μπλέκοντας σε
νέες περιπέτειες. Απ’ αυτό το σημείο ξεκινά να εκτυλίσσεται το κόμικ.
Ώθηση στον «μύθο» της Modesty Blaise θα έδινε βεβαίως η ταινία, με τον ίδιο τίτλο», σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Joseph Losey, με την Monica Vitti στον κεντρικό ρόλο και με συμπρωταγωνιστές τους Terence Stamp και Dirk Bogarde (απίθανο καστ!), η οποία προβάλλεται στο 19ο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, στις 7 Μαΐου 1966. Η ταινία περνάει μάλλον απαρατήρητη στο φεστιβάλ –ίσως να ήταν πολύ ποπ, για τα δεδομένα του θεσμού–, αλλά η περσόνα της Modesty Blaise, όπως θα ενσαρκωνόταν από την Vitti, θα γινόταν αντικείμενο θαυμασμού. Έτσι, και πριν ακόμη προβληθεί η ταινία στην Ελλάδα, θα έγραφαν γι’ αυτήν τα μίντια. Διαβάζουμε στην εφημερίδα «Εμπρός» της 4ης Ιουνίου 1966:
«Ένας νέος τύπος γυναίκας στον ορίζοντα. Η κόρη του διαστήματος. Ανεξάρτητη, αισθηματική, δίχως κόμπλεξ, δραστήρια στη δουλειά της την ημέρα, και γεμάτη θηλυκότητα τις νύχτες.(...) Ακριβώς αυτό τον τύπο γυναίκας (που μιμούνται τώρα εκατομμύρια τριαντάρες της Ευρώπης) ενσαρκώνει η Μόνικα Βίττι στον ρόλο της “Μόντεστυ Μπλαίηζ” του Γιόζεφ Λόουζυ. Είναι ένα γυναικείο στυλ αξιοθαύμαστα ελκυστικό, είναι μια μόδα πιο καινούργια από τα “γιεγιεδάκια” και τα συναφή. Μια μόδα που γεννήθηκε τούτη την άνοιξη: η μόδα της κόρης του διαστήματος».
Είναι προφανές πως τα μίντια ψάχνονταν για να λανσάρουν νέα πρότυπα και πως η αεροδιαστημική, που βρισκόταν τότε στο φόρτε της, δημιουργούσε καινούρια δεδομένα. Άσχετα εν πολλοίς με την φυσιογνωμία της Modesty, αλλά αυτό δεν έχει σημασία...
Στις 10 Ιουνίου 1966 η ιστορία της Modesty Blaise θα εμφανισθεί για πρώτη φορά στις «Εικόνες», με την «χάρτινη» ηρωίδα να παρουσιάζεται κάπως σαν τον θηλυκό James Bond. Ποια ήταν λοιπόν η ταυτότητά της; Όπως διαβάζουμε στο περιοδικό:
Το κόμικ έπαιρνε αφορμή από αληθινά γεγονότα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Λογικό. Είχαν περάσει μόλις 18 χρόνια από τη λήξη του και πολλές ιστορίες στην λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στο θέατρο κ.ά., φώτιζαν συγκεκριμένες πτυχές αυτής της οδυνηρής περιόδου.
Η Modesty Blaise ήταν, στην αρχή, ένα ανώνυμο κορίτσι, με προβλήματα μνήμης, που ζούσε εκτοπισμένο σ’ έναν καταυλισμό στην Ελλάδα, στο (ανύπαρκτο) μέρος Kalyros – πριν αποδράσει και αρχίσει να περιπλανιέται σε μια ευρεία περιοχή, που εκτεινόταν από τη Μέση Ανατολή έως και τις ακτές της Βόρειας Αφρικής, μαθαίνοντας να επιβιώνει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Δίπλα της θα βρεθεί ένας άλλος εκτοπισμένος, ο Ούγγρος Lob, που θα την πάρει υπό την προστασία του, δίνοντάς της το όνομα Modesty (δηλαδή σεμνότητα, μετριοφροσύνη). Ο Lob κάποια στιγμή πεθαίνει, με την Modesty, που πλέον ακούει και στο επώνυμο Blaise, να ηγείται μιας εγκληματικής οργάνωσης στην Ταγγέρη. Τότε είναι, όταν γνωρίζει το δεξί της χέρι, τον Willie Garvin, κάνοντας μάλιστα κι ένα γάμο στην πορεία, μ’ έναν Άγγλο κάπου στη Βυρηττό, προκειμένου να αποκτήσει τη βρετανική υπηκοότητα.
Ώθηση στον «μύθο» της Modesty Blaise θα έδινε βεβαίως η ταινία, με τον ίδιο τίτλο», σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Joseph Losey, με την Monica Vitti στον κεντρικό ρόλο και με συμπρωταγωνιστές τους Terence Stamp και Dirk Bogarde (απίθανο καστ!), η οποία προβάλλεται στο 19ο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, στις 7 Μαΐου 1966. Η ταινία περνάει μάλλον απαρατήρητη στο φεστιβάλ –ίσως να ήταν πολύ ποπ, για τα δεδομένα του θεσμού–, αλλά η περσόνα της Modesty Blaise, όπως θα ενσαρκωνόταν από την Vitti, θα γινόταν αντικείμενο θαυμασμού. Έτσι, και πριν ακόμη προβληθεί η ταινία στην Ελλάδα, θα έγραφαν γι’ αυτήν τα μίντια. Διαβάζουμε στην εφημερίδα «Εμπρός» της 4ης Ιουνίου 1966:
«Ένας νέος τύπος γυναίκας στον ορίζοντα. Η κόρη του διαστήματος. Ανεξάρτητη, αισθηματική, δίχως κόμπλεξ, δραστήρια στη δουλειά της την ημέρα, και γεμάτη θηλυκότητα τις νύχτες.(...) Ακριβώς αυτό τον τύπο γυναίκας (που μιμούνται τώρα εκατομμύρια τριαντάρες της Ευρώπης) ενσαρκώνει η Μόνικα Βίττι στον ρόλο της “Μόντεστυ Μπλαίηζ” του Γιόζεφ Λόουζυ. Είναι ένα γυναικείο στυλ αξιοθαύμαστα ελκυστικό, είναι μια μόδα πιο καινούργια από τα “γιεγιεδάκια” και τα συναφή. Μια μόδα που γεννήθηκε τούτη την άνοιξη: η μόδα της κόρης του διαστήματος».
Είναι προφανές πως τα μίντια ψάχνονταν για να λανσάρουν νέα πρότυπα και πως η αεροδιαστημική, που βρισκόταν τότε στο φόρτε της, δημιουργούσε καινούρια δεδομένα. Άσχετα εν πολλοίς με την φυσιογνωμία της Modesty, αλλά αυτό δεν έχει σημασία...
Στις 10 Ιουνίου 1966 η ιστορία της Modesty Blaise θα εμφανισθεί για πρώτη φορά στις «Εικόνες», με την «χάρτινη» ηρωίδα να παρουσιάζεται κάπως σαν τον θηλυκό James Bond. Ποια ήταν λοιπόν η ταυτότητά της; Όπως διαβάζουμε στο περιοδικό:
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Χαρωνίτης
Ως κόμικ στριπ η Μοντεστυ έπαιζε στην Απογευματινή ήδη από την δεκαετία του 60 (66-67?). Από εκεί την έμαθα εγώ! [Αργότερα αγόρασα και το Σαλαμάνδρα 4 - με το άσχετο εξώφυλλο από τη Μπαρμπαρέλλα! Καυλωτικό πάντως!]
Φώντας Τρούσας
Να δημοσιευόταν σε Εικόνες και Απογευματινή ταυτόχρονα, που ήταν διαφορετικών εκδοτών, μοιάζει τρελό. Τι έγραφαν τότε στις "Εικόνες" "κατ' αποκλειστικότητα"; Εγώ πάντως δεν το θυμάμαι ούτε στα 80s, γιατί δεν διάβαζα ποτέ Απογευματινή...
Γιώργος Χαρωνίτης
Το κόμικ στριπ της Απογευματινής ήταν ασπρόμαυρο.
Φώντας Τρούσας
Των Εικόνων είχε αυτό το χρώμα που δείχνω στο κείμενο. Που δεν είναι έγχρωμο. Είναι αυτή η τεχνική που έβλεπες πιο μετά και στο Μπλεκ κ.λπ.
Γιώργος Χαρωνίτης
Ναι. Κατανοητό. Η Απογευματινή - που ήταν η εφημερίδα που αγόραζε ο πατέρας μου, και καλώς την αγόραζε γιατί είχε πάντα και μια φωτογραφία κάποιας σταρ με μπικίνι και έτσι, γύρω στα 11-12 μας σηκωνόταν με αιτία, είχε ξεκινήσει με κόμικ στριπ Τζέημς Μποντ το 1065-66 και είχε συνεχίσει με Μόντεστυ Μπλαίηζ.
Vassilis Serafimakis
Σε εφημερίδα η Μόντεστυ Μπλαίηζ ήταν σίγουρα! Δεν θυμάμαι αν ήταν Απογευματινή ή Μεσημβρινή, οπότε δέχομαι τη μνήμη σας. (Η Μεσημβρινή είχε τρομερά κόμικς. Θυμάμαι Ντικ Τρέησυ, Φάντομ, κ.ά.) Στις Εικόνες δεν το θυμάμαι.