Πρωτοπόρα η Πάτρα στη «μοντέρνα έκφραση». Και δεν εννοώ τους Abbie Gale και τους Playground Noise σήμερα, τους Raining Pleasure στα nineties, τον Alexandros στα eighties, την Πεταλούδα στα seventies, αλλά τους Spiders στα sixties. Μία ομάδα που κατόρθωσε το ακατόρθωτο, για επαρχιακό σχήμα. Να γράψει δηλαδή και να κυκλοφορήσει, τον Μάιο του 1965, ένα 45άρι με δύο δικά της τραγούδια. (Περιττό να πω πως ήταν η πρώτη μπάντα έξω από την Αθήνα που κατόρθωνε κάτι τέτοιο. Είχαν προηγηθεί ο Gino με τους Γαλαξίες, οι Forminx, οι Juniors, οι Play Boys, ίσως οι Charms…). Φυσικά, το 45άρι “That’s true/ Penguin” [Polydor 54 942] ήρθε στο απόγαιο της πορείας τους, αφού οι Spiders ήδη από το ’64 είχαν «όνομα» στην Πάτρα. Σχηματίστηκαν λοιπόν πριν 46 χρόνια από τους Ηλία Τριανταφύλλου κιθάρα, τραγούδι, Παναγιώτη 'Μπαλίλα' Παπαγιαννόπουλο σόλο κιθάρα (στη φωτογραφία), Α. Παπαγιαννάκη μπάσο, Λάκη Χριστοδούλου όργανο και Γ. Στόλλα ντραμς. Γρήγορα η φήμη του συγκροτήματος απλώνεται, με αποτέλεσμα, πολύ σύντομα, να βρεθούν στο καλύτερο μαγαζί της Πάτρας, το Villy’s Park στις Ιτιές, παίζοντας στ' απογευματινά... τσάγια. Από ’κει τους τσίμπησε η Ελλαδίσκ προς τα τέλη του ’64, φέρνοντάς τους στην Αθήνα για να ηχογραφήσουν το δισκάκι, το οποίον ακούστηκε, τότε, στην Πάτρα, αλλά ελάχιστα έξω απ’ αυτήν. Σήμερα, δε, περιττό να το πω, είναι άπιαστο collector’s item. Προσωπικώς, δεν το έχω δει ποτέ μπροστά μου… Ξέρω κάποιους που το έχουν, δύσκολα όμως το μοιράζονται έστω και για μία φωτοτυπία του label… [Η φωτογραφία που βλέπετε πιο πάνω, σε ασπρόμαυρο, προέρχεται από το CD της PolyGram Ελληνική Rock Σκηνή 1965-1975/ Νο 1 1965 [Polydor 531 882-2, 1996] που είχε επιμεληθεί ο Άκης Λαδικός, CD που περιείχε και τα δυο κομμάτια τους. Θυμάμαι, μάλιστα, πως μου είχε πει ο Λαδικός ότι η κόπια του single, από την οποία είχε γίνει η μεταφορά στο CD, ήταν λίγο σπασμένη - χωρίς αυτό, φυσικά, ν' ακούγεται στη νέα αποτύπωση].
Το “That’s true” ήταν ωραίο τραγούδι. Beat και garage ηχοχρώματα, ωραία κοψίματα, lead και chorus φωνητικά, άψογες κιθάρες, καλή προφορά των αγγλικών. Δεν υπήρχαν και πολλά καλύτερα πριν απ’ αυτό… Το “Penguin” ήταν yanka. Συμπαθητικό, αλλά yanka. Στο πρώτο μισό του ’65 η yanka βρισκόταν στο φόρτε της με τους Forminx, τους Juniors, τον Γεράσιμο Λαβράνο… Οι Spiders, λένε οι πληροφορίες μου, είχαν και καλύτερα κομμάτια, όμως ποιος πιτσιρικάς θα μπορούσε να πάει κόντρα, τότε, στον όρο π.χ. ενός δισκογραφικού συμβολαίου; Η αγορά γούσταρε yanka… τελεία και παύλα… (Σε άλλο post θα γράψω και για τις φινλανδικές «γιάνκες» που ήταν οι αυθεντικές, αλλά ακολουθούσαν ασθμαίνοντας τις ελληνικές στις εγχώριες πίστες…). (The Spiders, από αριστερά: Ηλίας Τριανταφύλλου, Τάκης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Καραλής, Παναγιώτης 'Μπαλίλας' Παπαγιαννόπουλος, Λάκης Χριστοδούλου)
Το τέλος των Spiders άργησε, όμως, λιγάκι. Κάποιες πρώτες αλλαγές, λόγω Στρατού(;), συμβαίνουν στη line-up. Έτσι, τη θέση του μπασίστα Παπαγιαννάκη παίρνει ο Δημήτρης Καραλής, ενώ τη θέση του ντράμερ Στόλλα, ο Τάκης Παναγιωτόπουλος. Επίσης, όπως μου θύμησε ο φίλος του blog Νίκος Σάρρος, ο Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος θ' αποχωρήσει από το γκρουπ για να μπει στους Quites, οι οποίοι ηχογράφησαν το 1966 το ωραίο 45άρι "Kiss me not for money/ We'll love you little girls" [Philips 6095]. Όσοι απέμειναν θα παραμείνουν στη σκηνή μέχρι το 1968, παίζοντας μόνοι τους ή συνοδεύοντας εντόπιους τραγουδιστές, τον Μικαέλο π.χ. (γιός του Τώνη Μαρούδα) ή τον Πάνο Λαμπρόπουλο.
Πολλά χρόνια αργότερα, το 1997 (13 Απριλίου), μερικά από τα πιο γνωστά συγκροτήματα της Πάτρας από τα sixties και τα early seventies θα ξανασυνδεθούν, για ένα απογευματινό live στο Villy’s Park. Ήταν εκεί οι Spies, οι Bats, οι Black King’s και βεβαίως οι Spiders… Όλα ok… Την πρωτοβουλία της συνάντησης είχε αναλάβει ένας άνθρωπος που τον γνώριζα καλά, αφού είχαμε συνεργαστεί στο ραδιοφωνικό σταθμό Φάρος FM το διάστημα 1993-94 (εκείνος ως διευθυντής προγράμματος, εγώ με εκπομπή), για να τα σπάσουμε όμως, παρεξηγημένοι, στο τέλος. Δυστυχώς, ο Κώστας Κοκκοβίκας δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Στη μνήμη του λοιπόν… όσα έγραψα.
Το “That’s true” ήταν ωραίο τραγούδι. Beat και garage ηχοχρώματα, ωραία κοψίματα, lead και chorus φωνητικά, άψογες κιθάρες, καλή προφορά των αγγλικών. Δεν υπήρχαν και πολλά καλύτερα πριν απ’ αυτό… Το “Penguin” ήταν yanka. Συμπαθητικό, αλλά yanka. Στο πρώτο μισό του ’65 η yanka βρισκόταν στο φόρτε της με τους Forminx, τους Juniors, τον Γεράσιμο Λαβράνο… Οι Spiders, λένε οι πληροφορίες μου, είχαν και καλύτερα κομμάτια, όμως ποιος πιτσιρικάς θα μπορούσε να πάει κόντρα, τότε, στον όρο π.χ. ενός δισκογραφικού συμβολαίου; Η αγορά γούσταρε yanka… τελεία και παύλα… (Σε άλλο post θα γράψω και για τις φινλανδικές «γιάνκες» που ήταν οι αυθεντικές, αλλά ακολουθούσαν ασθμαίνοντας τις ελληνικές στις εγχώριες πίστες…). (The Spiders, από αριστερά: Ηλίας Τριανταφύλλου, Τάκης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Καραλής, Παναγιώτης 'Μπαλίλας' Παπαγιαννόπουλος, Λάκης Χριστοδούλου)
Το τέλος των Spiders άργησε, όμως, λιγάκι. Κάποιες πρώτες αλλαγές, λόγω Στρατού(;), συμβαίνουν στη line-up. Έτσι, τη θέση του μπασίστα Παπαγιαννάκη παίρνει ο Δημήτρης Καραλής, ενώ τη θέση του ντράμερ Στόλλα, ο Τάκης Παναγιωτόπουλος. Επίσης, όπως μου θύμησε ο φίλος του blog Νίκος Σάρρος, ο Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος θ' αποχωρήσει από το γκρουπ για να μπει στους Quites, οι οποίοι ηχογράφησαν το 1966 το ωραίο 45άρι "Kiss me not for money/ We'll love you little girls" [Philips 6095]. Όσοι απέμειναν θα παραμείνουν στη σκηνή μέχρι το 1968, παίζοντας μόνοι τους ή συνοδεύοντας εντόπιους τραγουδιστές, τον Μικαέλο π.χ. (γιός του Τώνη Μαρούδα) ή τον Πάνο Λαμπρόπουλο.
Πολλά χρόνια αργότερα, το 1997 (13 Απριλίου), μερικά από τα πιο γνωστά συγκροτήματα της Πάτρας από τα sixties και τα early seventies θα ξανασυνδεθούν, για ένα απογευματινό live στο Villy’s Park. Ήταν εκεί οι Spies, οι Bats, οι Black King’s και βεβαίως οι Spiders… Όλα ok… Την πρωτοβουλία της συνάντησης είχε αναλάβει ένας άνθρωπος που τον γνώριζα καλά, αφού είχαμε συνεργαστεί στο ραδιοφωνικό σταθμό Φάρος FM το διάστημα 1993-94 (εκείνος ως διευθυντής προγράμματος, εγώ με εκπομπή), για να τα σπάσουμε όμως, παρεξηγημένοι, στο τέλος. Δυστυχώς, ο Κώστας Κοκκοβίκας δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Στη μνήμη του λοιπόν… όσα έγραψα.
wraia banda ontws...alla tha stathw sto thema yanka...ti friki re paidi mou...tosa wria tracks pou an tous afairouses ton rythmo yanka tha tan eph!
ΑπάντησηΔιαγραφήexw anaferthei kai gw sto parelthon sayth thn anohth moda parathetontas to kangaroo yanka tou lavranou-ektakto latin trak me yanka omws...giaxxx
Συμφωνώ. Του δώσανε και κατάλαβε... Θα σου πω κάτι όμως. Ο Λαβράνος είναι Κερκυραίος. Ένας κλασικός παραδοσιακός χορός της Κέρκυρας μοιάζει με τη φινλανδική jenka (η μελωδία μοιάζει πολύ, ο ρυθμός είναι ίδιος, το tempo διαφέρει, χορεύονται, φυσικά, διαφορετικά). Οπότε ο Λαβράνος δικαιολογείται... Οι Juniors τι δουλειά είχανε; Παρότι η δική τους "Special 65 yanka" μου αρέσει περισσότερο απ' όλες...
ΑπάντησηΔιαγραφήsumfwnw fwnta.
ΑπάντησηΔιαγραφήyperoxo blog kai to post katapliktiko!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήto deytero kommati (Penguin) ton spiders pou mporoume na to akousoume??
eyxaristo
Όπως γράφω και στο post, υπάρχει στο CD «Ελληνική Rock Σκηνή, 1, 1965» της Polydor από το 1996. Είναι yanka.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν υπάρχει κάπου στο internet.
Φίλε Φώντα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν Χρόνια Πολλά κα Καλή Χρονιά!!
έχουμε περάσει παρα πολλές φορές από τα μέρη σου!!
Πολύ Όμορφα εδώ και πολύ ενημερωτικά!!!
Αν θέλεις στειλε μας ενα email θέλουμε να ρωτήσουμε καποια πράγματα!!
ευχαριστούμε..
giusurum.blogspot.com
Καλησπέρα φίλοι! ενημερώνω για όσους ενδιαφέρονται ότι οι θρυλικοί Charms επιστρέφουν στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Rock back the 60s" concert!
12 και 19 Δεκεμβρίου.
Δείτε περσσότερα εδώ
https://www.facebook.com/TheCharms.greek.music.band