«Όταν τελειώνει κάθε παράσταση και ακούω το χειροκρότημα του
κόσμου και τα ‘μπράβο’ από κάτω, νιώθω τόσo ξεκούραστος. Έρχονται μετά για
αυτόγραφα και μου λένε: ‘Τώρα σας ταλαιπωρούμε κι εμείς, είστε τόσο
κουρασμένος...’ κι εγώ λέω την ίδια ατάκα: ‘Δεν έσκαβα, μου αρέσει αυτό που
κάνω, μην αγχώνεστε για μένα’. Χαίρομαι τόσο πολύ που έρχονται στο θέατρο από
όλα τα μέρη της Ελλάδας, βλέπουν την παράσταση, έρχονται μέσα, στο καμαρίνι, να
μου μιλήσουν, θέλω να βλέπω τον κόσμο και μετά, να τους ευχαριστώ που με
τίμησαν με την παρουσία τους. Ξέρω ότι θέλουν να με δουν, να μου μιλήσουν, να
βγάλουμε φωτογραφίες. Δεν κλείνομαι στο καμαρίνι μου ή να φύγω από την πίσω
πόρτα, όπως κάνουν πολλοί. Μου το λένε κάποιοι θεατές, έχουν την πικρία, την
κουβαλάνε και τη λένε σ’ εμένα. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και μετά από
κάποια χρόνια θα δει αν αυτό που έκανε ήταν σωστό ή όχι».
(Ο Μάρκος Σεφερλής στο gossip-tv.gr)
«Δεν μ’ αρέσουν οι χειραψίες και οι πολλές αγκαλιές. Δεν μ’
αρέσει να βγαίνω φωτογραφίες με θαυμαστές μου. Ας γυρίσει εναντίον μου. Δεν με
απασχολεί. Μακάρι να πούνε ότι ο Γιάννης Μπέζος είναι σνομπ! Τι ωραία!(…) Αν
ορισμένοι πυροβολημένοι νομίζουνε ότι θα τους πάρω σπίτι μου και θα τους κάνω
παρέα, ε ΔΕΝ θα τους κάνω(…) Ο κόσμος δεν χρειάζεται να ξέρει ποιος πραγματικά
είμαι. Δεν υπάρχει λόγος να ξέρει κανείς πως ακριβώς είμαι. Ο καθένας ας
φανταστεί ό,τι θέλει. Ο κόσμος θέλει να ξέρει τα πάντα και αυτό δεν χρειάζεται!(…)
Ο κόσμος δεν με παίρνει αγκαλιά. Δεν το επιτρέπω εγώ να με πάρει. Είμαι ένας
δικός τους άνθρωπος, όχι για να τον πάρουν στο σπίτι, αλλά για να τους πει μια
ιστορία μια φορά την εβδομάδα. Έτσι είναι η ιδιοσυγκρασία μου. Δεν μπορώ να
χαιρετάω τη μισή Αθήνα στο δρόμο. Δεν βγάζω φωτογραφίες με τους ανθρώπους. Δεν
θέλω… Προτιμώ να με έχουν στην καρδιά τους, παρά στο μαξιλάρι τους».
(Ο Γιάννης Μπέζος σε
τηλεοπτικές εκπομπές)
Και να ήταν και προγματικός σνομπ ο Μπέζος πάει κι έρχεται... Αλλά να τα λέει αυτά κάποιος που έχει παίξει στα πιο εμπορικά σήριαλ... Χίλιες φορές Σεφερλής!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.Ν.
Προσωπικώς θα ήθελα να ήξερα αν εκφράζονταν έτσι για τον κόσμο δημοσίως (τονίζω το «δημοσίως») η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ, ο Μπάρκουλης, ο Πουλόπουλος ή ο Δομάζος (μιλάμε για τους ελληνικούς ορισμούς των ειδώλων) το ’60 και το ’70...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι καλύτερα όμως να λένε όλοι αυτό που νιώθουν; Και μην ξεχνάμε τις ακραίες καταστάσεις που πολύ εύστοχα αφηγήθηκε ο Scorsese στο "King of comedy".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέξανδρος
Από μια άποψη, ναι. Ώστε, όταν υπάρχει λόγος, να τους γυρίζουμε την πλάτη…
ΔιαγραφήΥπερβολες, απλως ο Σεφερλης είναι πιο κοινωνικος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο στον Γιαννη Μπεζο. Ετσι ακριβως. Οι υπολοιποι ας πανε στο Ρουβα μαζι με τις ρουβιτσες,,,
ΑπάντησηΔιαγραφή