(...) Ο Κτίρια τη Νύχτα, από τη μεριά του, είναι ένα μουσικός που
έχει δώσει έως τώρα σοβαρά δείγματα ενός προσωπικού τρόπου αντίληψης της
σύνθεσης και της τραγουδοποιίας. Όπως είχα σημειώσει και για ένα προηγούμενο
άλμπουμ του, το «Κενοί Χώροι» [Inner Ear,
2013]:
«Εκείνο που δεν είναι προφανές στους “κενούς χώρους” είναι η
τραγουδοποιητική έκφραση του Κτίρια τη Νύχτα – βασικά ο τύπος του ανατρεπτικού
άσματος, που όταν δεν ενοργανώνεται έχοντας ως βάση τα γνωστά κιθαριστικά-ποπ
διδάγματα, αντλεί από ένα άναρχο, προσωπικό εκφραστικό οπλοστάσιο. Δεν ξέρω αν
έχει κάποια σημασία, αλλά ακούγοντας το συγκεκριμένο long play ανακάλεσα
στη μνήμη μου, τηρουμένων όσων αναλογιών θέλετε, κάτι από την “τρέλα” ορισμένων
καλλιτεχνών της περίφημης ESP Disk
– του πειραματιστή Alan Sondheim
φερ’ ειπείν, ή του singer-songwriter Mij. Ο Κτίρια τη Νύχτα
συνδυάζει και τα δύο (ή και τους δύο), αν και νομίζω πως η δύναμή του
εντοπίζεται κυρίως στο τραγούδι (κι εκεί αξίζει να εμβαθύνει). Στο λόγο δηλαδή που,
στην περίπτωσή του, έχει λόγο να λέγεται».
Να τo λοιπόν το άλμπουμ, με λόγο που έχει λόγο να λέγεται, δύο
χρόνια αργότερα. Ένα άλμπουμ «φτιάξτο μόνος σου», περιέχον 22 μελοποιημένα
ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη, για τη μουσική επένδυση των οποίων… «χρησιμοποιήθηκε μόνο κλασική ή ακουστική
κιθάρα, παιγμένη με διάφορες τεχνοτροπίες και ηχογραφημένη με πλήθος
διαφορετικών τεχνικών». Το άλμπουμ που τιτλοφορείται απλώς «ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ» [Tenant Records, 2015], κυκλοφορεί σε 70 μόλις αριθμημένα CD-αντίτυπα, ενώ προσφέρεται
και για digital downloading.(...)
Το όλον εδώ… http://www.lifo.gr/team/music/57150
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου