CHARLES EVANS ένας άσσος βαρυτονίστας

Παλιός γνώριμος του δισκορυχείου ο βαρυτονίστας Charles Evans, αφού ήδη έχουμε γράψει για το άλμπουμ του “Live at Saint Stephens” [Hot Cup, 2009] μαζί με τον Neil Shah πιάνο, αλλά και για το προηγούμενό του “Subliminal Leaps” [More is More Records, 2013]. Σ’ εκείνες τις δύο αναρτήσεις είχαμε τονίσει την αξία του στο χώρο, που συνδέεται και με την ικανότητά του… «να διατρέχει όλη την ακουστική γκάμα του οργάνου (από αλτίσιμο μέχρι μπάσο) εμμένοντας σε εξω-τζαζικές πρακτικές, με ανάπτυξη δωδεκαφθογγισμών και άλλων λοιπών τεχνικών σύγχρονης κλασικής όσον αφορά στη συγχορδιακή διαδοχή». Την ουσία του “Subliminal Leaps” επεκτείνει στο “On Beauty” [More is More Records, 2015] ο Evans, καθώς το ίδιο ακριβώς (υπόλοιπο) τρίο, υλοποιεί και τώρα τις ιδέες του. Ποιοι το αποτελούν; Ο πανταχού παρόν David Liebman σοπράνο σαξόφωνο, ο πιανίστας Ron Stabinsky και ο μπασίστας Tony Marino.

Το 5λεπτο “Introduction” είναι αυτό που λέει η λέξη. Μια εισαγωγή, που κάνει εμφανές το αισθητικό ζητούμενο. Ένα… ταξίμι από τον Evans, με ταχύτατες συγχορδιακές αλλαγές, πριν μπουν οι υπόλοιποι τρεις μουσικοί και οδηγήσουν τη σύνθεση σε κάτι πιο… χειροπιαστό.

Αυτό το «χειροπιαστό» είναι ολοφάνερο στα πέντε μέρη του “Movement”, όσο και αν από το I έως το V, η «εικόνα» διαρκώς αλλάζει. Στο “I” και στο “II” π.χ. μια σειρά θεματικών μελωδιών προσφέρονται για ελεγχόμενο αυτοσχεδιασμό απ’ όλα τα όργανα, ενώ στο “III” η κατάσταση ξεφεύγει προς ένα πιο free-improv πλαίσιο (και με το πιάνο του Stabinsky να παρέχει τις ποικίλες βάσεις, προκειμένου να πατήσουν πάνω τα δύο πνευστά, που παίζουν soli... ταυτοχρόνως). Στο πιο εκτεταμένο track του CD, το δεκάλεπτο “Movement IV”, ο Evans ξεκινά, με τη συνοδεία του πιάνου, να περιφέρεται βαρυτονικώς, προβάλλοντας «απλωμένα» μελωδικά περιβάλλοντα, τα οποία υποσκάπτονται από τα ίδια τα «ομιχλώδη» παιξίματά του/φυσήματά του (στριγκλιές, «πνιγμοί» και άλλα συναφή). Το κομμάτι θα τραβήξει έτσι στην μεγαλύτερη διάρκειά του, πριν «ηρεμήσει» μετά το έβδομο λεπτό, προς μιαν αίσθηση μπαλάντας (με το πιάνο-μπάσο, βασικά, μπροστά και εν μέρει το σοπράνο). Στο έσχατο “Movement V” η «έκπληξη» αφορά σ’ έναν από την αρχή ομαδικό, αλλά δομημένο, αυτοσχεδιασμό, με τον Liebman να αποκτά ισότιμο και ισόχρονο ρόλο. Υπάρχουν δύο (σύντομα) ιντερλούδια στη θέση 3 και 8, πριν το “On beauty” ολοκληρωθεί με το ένατο track, που έχει τίτλο “Ending beauty” και διαρκεί 5 λεπτά.

Η «Ομορφιά», εδώ, είναι και σαφής και προφανής, καθ’ όσον όλα τα θέματα επανέρχονται στο προσκήνιο, με τον Evans να φυσά σε συμφωνία με τον Liebman, μέσα σ’ ένα πλέγμα «επαναρμονισμού» των μελωδιών, και με τους Stabinsky και Marino να κρατούν άψογα το up-tempo.

Επαφή: www.charlesevansmusic.com, www.moreismorerecords.com