Μετά από ένα 45άρι (το “Ego Trip” του 2011) κι ένα
LP (το “Nutre Tu Cabeza” του 2013) οι Έλληνες Social
End Products επανέρχονται στη δισκογραφία μ’ ένα δεύτερο δισκάκι (“Feels much better on the other side/ Utopia”)
κομμένο αυτή τη
φορά σε 300 αντίτυπα από την G.O.D. Records.
Με πεπειραμένους παίκτες (Stathis φωνή, ντραμς, Manos κιθάρα, φωνητικά,
Themos
μπάσο, φωνητικά, Sara D. Satan κιθάρες,
Myrto φλάουτο,
πλήκτρα, Dimitris κιθάρες, Bill Hunchback σιτάρ), μέλη οι περισσότεροι παλαιότερων συγκροτημάτων (The Walking Screams, The Outtasites, The Meanie Geanies, The Inner Mystiques, Les Chrites…), οι Social End Products παρουσιάζονται
σ’ αυτήν την κατάθεσή τους περισσότερο «ψυχεδελικοί» από ποτέ – κάτι που, εν πάση
περιπτώσει, αποκαλύπτεται αμέσως και από το κακτοειδές εξώφυλλο (όπως και από άλλα
τινά).
Το πρώτο κομμάτι είναι αγγλόφωνο κι έχει τίτλο “Feels much better on the other side”. Ξεκινά
μ’ ένα μικρό… ταξίμι στο σιτάρ, πριν «σκάσει» το ρυθμικό τμήμα (κιθάρες, μπάσο,
ντραμς) μαζί με το φλάουτο και τη φωνή – που μένει κάπως «πίσω» από τα
όργανα, στηρίζοντας πάντως και αυτή το σταθερό λυσεργικό σκηνικό. Με το φλάουτο
να πρωταγωνιστεί στο ορχηστρικό μέρος της σύνθεσης, φτιάχνοντας ωραία μελωδικά
«τείχη» (μαζί και με τα «από κάτω» πλήκτρα), το τραγούδι αυτό είναι «ήσυχο» και
«αθόρυβο», μέσα στη γενικότερη «τριπαριστή» αντίληψη.
Το track
της δεύτερης πλευράς έχει τίτλο “Utopia” και είναι τραγουδισμένο στη γλώσσα μας. Ακούγοντάς το, δε,
έρχονται στη μνήμη μου αμέσως κάποια ελληνικά ροκ συγκροτήματα από τις αρχές
του ’70 (ας πούμε οι Daltons ή οι Jaguars).
Όπως κι αν έχει η «Ουτοπία» είναι ένα ενδιαφέρον track, με επίσης early 70s στίχους, και
ακόμη με σεμνά παιξίματα σε κιθάρες και πλήκτρα, που προσφέρουν (στο κομμάτι) την πρέπουσα ατμόσφαιρα.
Αν κάτι έχω να παρατηρήσω, τούτο είναι το εξής. Οι Social End Products πρέπει,
φρονώ, να τονώσουν τα φωνητικά τους. Σωστά χρησιμοποιούν τα backing vocals, αλλά και τα lead πρέπει να δυναμώσουν και
ν’ ανεβούν πιο πάνω. Θα κερδίσουν απ’ αυτό – ιδίως αν επιμείνουν στο μέλλον
στον ελληνικό στίχο. Πολύ ωραίο το front cover.
Επαφή: www.godrecords.blogspot.gr
κ. Τρούσα
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβάζω ανελλιπώς το blog σας, και σκέφτηκα γιατί δεν κάνετε ένα αφιέρωμα στα καλύτερα τραγούδια 60's με έγχορδα, τύπου Summer wine, You only live twice, ... (δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω την κατηγορία). Αναμένω με ενδιαφέρον
Pop είναι η κατηγορία (pop ενορχηστρώσεις όπως λέμε). Το σημειώνω...
ΔιαγραφήΛεβεντες ειναι αυτοι, να τα λεμε αυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λοιπόν για να πούμε και του στραβού το δίκιο...τα κομμάτια είναι μιά χαρά! Μπράβο στα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΑ...το βίντεο μάγκες είναι ίσως η μεγαλύτερη Ελληνική Καραγκιοζιά που έχω δει ποτέ μου (όντας στα ...ήντα πλέον):
1) Ο ψηλός τέρμα αριστερά κατεβαίνει τον αμμώδη λόφο, μονίμως στραβοπατώντας, φοβούμενος κανά αγκάθάκι...καλά ρε ψηλέ δε ντρέπεσαι ολόκληρος χίπης...??
2) Εκεί που τους σταματάει ο Ταραντίνο στην πόρτα της εκκλησίας ΟΛΟΙ φοράνε παπούτσια...ΠΩΣ γίνεται αυτό...??
3) Το πιό κουφό απ'όλα...3 χάπια τους δίνει ο πορτιέρης/Ταραντίνο και βλέπουμε ΚΑΙ τους 5 να παίρνουν από 1 !!!!???...θα μας τρελάνουν τα χιπιόνια...
4) Το χορευτικό -ιδίως εκεί που είναι όλη η μπάντα στημένη έξω από την εκκλησιά- θυμίζει εντελώς Ράδιο Αρβύλα...
Κλείνοντας θα ήθελα να πω στα παιδιά ότι εντάξει το καταλάβαμε ότι είστε χίπηδες (ο νοών νοείτω)....
Ανώνυμος Α.Ε.
Γίνεται και λίγο πλάκα στο βίντεο ή μου φαίνεται; Κάπως σαν τα κλιπάκια από ταινίες του ’60 (και όχι μόνο ελληνικές), με το «απρόσεκτο» μοντάζ. Σκέψου, ας πούμε, πως τα άλλα δύο χάπια μπορεί να ήταν στο άλλο χέρι (σ’ αυτό που δε φαίνεται)…
ΔιαγραφήΠιστεύω ότι η γενικότερη αισθητική 'φανερώνει' εάν το βίντεο είναι απρόσεκτο ή μελετημένο. Σίγουρα όσον αφορά τα χάπια θα μπορούσε να τα είχε και μέσα στο παπούτσι του...(εάν και νομίζω πως τέτοιου μεγέθους χάπια θα τον είχαν βαρέσει στον κάλο)...τελος πάντων με αυτή τη λογική πολλά θα μπορούσε....
ΔιαγραφήΑνώνυμος Α.Ε.
οι social ειναι πολύ καλοί σαν μπαντα.Τωρα τα φωνητικά,ναι όντως ειναι θαμμένα.Η γνώμη μου ειναι οτι όποια μπαντα τόλμησε να αναβιώσει τα 60ς/early 70s με ελληνικό στίχο,δεν τα κατάφερε...λείπει το feeling και τα βιώματα και ετσι ειναι δύσκολο να αποδοθούν αυτα τα τραγούδια στις μέρες μας...για παράδειγμα,οι frantic v στο κομμάτι ''καθε φορα'' τα φωνητικά ειναι απαράδεκτα...οι social παλι ειναι καλύτεροι,αλλα και πάλι,υστερούν. J.b
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι το βίντεο που έχεις ποστάρει Φώντα,και ανέβασε το συγκρότημα, είναι μακράν, παρωδία '60s αισθητικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ παραθέτω το link για το ελληνόφωνο κομμάτι Ουτοπία του μωβ φούξια 7ιντσου που εκδώσαμε.Να'σαι καλά!
https://www.youtube.com/watch?v=ptJSyhOr7ms
Ας το ενθέσω κι εγώ το άλλο βίντεο...
Διαγραφή...και το εξώφυλλο του single που εκδόθηκε από τη god records, είναι κι αυτό 60's παρωδία του συγκροτήματος ή εγκρίθηκε από το label?
ΔιαγραφήΤο αναφέρω γιατί πραγματικά δεν ξέρω εάν το συγκρότημα είχε την τάση να διακωμωδήσει το εξώφυλλο ή το βίντεο...μου φαίνεται ότι οι Social End Products γουστάρουν αυτό που κάνουν, ασχέτως εάν το βίντεό τους είναι "αποτυχημένο" από πλευράς αισθητικής ή στο εξώφυλλο παρουσιάζονται ως 4 χίπηδες + 1 Ραμπο-mod-άς με σιδερωμένη πουκαμισιά.
Τάκης Μπαλτ.
Ρε φίλε τι… Τάκης Μπαλτ(άκος) μας λες; Βάλε το κανονικό σου όνομα άμα δεν κωλώνεις, αλλιώς στείλε το σχόλιο ανώνυμο. Μη μας δουλεύεις σαββατιάτικα…
ΔιαγραφήΦώντα, ξέρω ότι με γκούγκλαρες, αλλά θα σε απογοητεύσω γιατί δεν είμαι ακόμα παιδί της google.
ΔιαγραφήΕλπίζω να μη με κάνετε ντα που είπα τη γνώμη μου...
Τάκης Μπαλτατζής
ΔιαγραφήO Τάκης Μπαλτάκος είναι ο γνωστός πολιτευτής της Δεξιάς. Δεν γκούγκλαρα τίποτα Τάκη Μπαλτ(όπουλε), Μπαλτ(ίδη) ή όπως αλλιώς σε λένε…
Οι γνώμες δεν μας ενοχλούν. Θέλω, όμως, να είναι όσο πιο αποδεδειγμένα επώνυμες γίνεται. Αλλιώς, ας είναι ανώνυμες. Ευχαριστώ.
Δεν νομίζω φίλε Τάκη Μπαλτ. ή όπως αλλιώς σε λένε να κυκλοφορούσαμε ποτέ κάτι ως παρωδία. Τόσο τα κομμάτια,όσο και η παραγωγή και το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου,με έγχρωμο βινύλιο βαρύ εξώφυλλο με ράχη και εσώφυλλο και 4χρωμες ετικέτες,δείχνει νομίζω ότι την πέρνουμε πολύ σοβαρά την δουλεία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή αν ήταν σε white label και όχι τετραχρωμία τα labels θα άλλαζε κάτι;
ΔιαγραφήΈνα ανώνυμο σχόλιο κι ένα ακόμη από τον… Μπαλτατζή δεν θα τα δημοσιεύσω. Διαβλέπω προσωπική κόντρα (ανεπιτυχώς καλυμμένη παρ’ όλη την κίβδηλη ευπρέπεια, καθότι ο από κάτω δόλος δεν κρύβεται). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το δισκορυχείον ΔΕΝ παρέχει χώρο. Βρείτε τα αλλού κύριοι – από τη στιγμή που, εδώ, δεν υπογράφετε σαφώς τα όσα λέτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέμα γούστου ανώνυμε φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς προσπαθούμε να το παρουσιάσουμε όσο το δυνατόν ομορφότερο,γιατί θεωρούμε ότι η μουσική,το βινύλιο,το εξώφυλλο,αλληλοσυμπληρώνονται για να φτιάξουν το καλλιτεχνικό δημιούργημα που προσφέρουμε σαν δίσκο.