Πέρυσι, πάνω-κάτω τέτοια εποχή, είχα γράψει για το άλμπουμ του
καταλανού ντράμερ Xavi Reija
“Resolution” [MoonJune], ηχογραφημένο από ένα τρίο το οποίον
αποτελούσαν, πέραν του Καταλανού, οι Bernat Hernandez μπάσο και Dušan Jevtovic κιθάρες.
Σημείωνα μάλιστα… «πως οι πρωτότυπες
συνθέσεις των μελών του γκρουπ... έχουν τέτοια ορμή και φαντασία, τόσο δόσιμο και πάθος, τόση
“αγωνία” στο να διαφυλαχθεί η πρωτοτυπία τους, ώστε, εν τέλει, να συναποτελούν
ένα πλήρες και ολοκληρωμένο έργο». Δύο από ’κείνους τους μουσικούς, ο XAvi Reija και ο DUšan Jevtovic, δημιουργούν τώρα το
ντούο XADU (βγαλμένο
από τα αρχικά των ονομάτων τους), που κινείται σε ανάλογους fusion δρόμους.
Το “Random Abstract”
[MoonJune, 2015] είναι ηχογραφημένο
στη Βαρκελώνη (γιατί ορισμένοι την λένε Μπαρτσελόνα, λες και μιλάμε για
ποδόσφαιρο ή μπάσκετ;) τον Μάιο του 2014 και τον Φλεβάρη του 2015, με το τελικό
remix και master να γίνεται στο
Μπουένος Άιρες από τον Juan Pablo Alcaro
(έχει δουλέψει στις ΗΠΑ για άλμπουμ των Lionel Loueke, Steve Swallow,
Paul Motian, Gil Goldstein, Erik Truffaz κ.ά., πριν επιστρέψει
στην πατρίδα του την Αργεντινή). Όλες οι συνθέσεις του CD ανήκουν στους δύο παίκτες,
κατορθώνοντας να τραβήξουν το ενδιαφέρον μας κυρίως επειδή αντιμετωπίζουν τη
συνεργασία τους, μ’ έναν ελεύθερο και all around τρόπο.
Η… μεταλλική τζαζ τους και το φαζαρισμένο φιούζον τους δεν ξεπέφτουν ποτέ στα τετριμμένα, και τούτο διότι, συχνά, ο σέρβος κιθαρίστας κάνει τα δικά του κόλπα με τα διάφορα πετάλια και τις υπόλοιπες ηλεκτρονικές παρεμβάσεις, δημιουργώντας άλλοτε ένα drone «ίσο» (κάπως σαν την συμπαθητική παρέμβαση στην ινδική μουσική) και άλλοτε σειρές από ρυθμικά παιξίματα που μπορεί να του δίνουν άλλον προσανατολισμό κατά την εκτέλεση των επερχόμενων soli. Το ίδιο «εύπλαστος», όμως, είναι και ο καταλανός κρουστός, παρέχοντας τις απαραίτητες πλατφόρμες προκειμένου να πατήσουν πάνω τους κάθε φορά οι συνθέσεις, και περαιτέρω ν’ αναπτυχθούν. Υπάρχουν, φυσικά, tracks που ξεχωρίζουν σ’ αυτό το set των εννέα σκοπών των XADU, είναι όμως το σύνολο εκείνο, που «δένει» το άλμπουμ, κάνοντας το ν’ ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος δίχως χάσματα και με την πρέπουσα συνοχή.
Ένα ωραίο CD.
Η… μεταλλική τζαζ τους και το φαζαρισμένο φιούζον τους δεν ξεπέφτουν ποτέ στα τετριμμένα, και τούτο διότι, συχνά, ο σέρβος κιθαρίστας κάνει τα δικά του κόλπα με τα διάφορα πετάλια και τις υπόλοιπες ηλεκτρονικές παρεμβάσεις, δημιουργώντας άλλοτε ένα drone «ίσο» (κάπως σαν την συμπαθητική παρέμβαση στην ινδική μουσική) και άλλοτε σειρές από ρυθμικά παιξίματα που μπορεί να του δίνουν άλλον προσανατολισμό κατά την εκτέλεση των επερχόμενων soli. Το ίδιο «εύπλαστος», όμως, είναι και ο καταλανός κρουστός, παρέχοντας τις απαραίτητες πλατφόρμες προκειμένου να πατήσουν πάνω τους κάθε φορά οι συνθέσεις, και περαιτέρω ν’ αναπτυχθούν. Υπάρχουν, φυσικά, tracks που ξεχωρίζουν σ’ αυτό το set των εννέα σκοπών των XADU, είναι όμως το σύνολο εκείνο, που «δένει» το άλμπουμ, κάνοντας το ν’ ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος δίχως χάσματα και με την πρέπουσα συνοχή.
Ένα ωραίο CD.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου