JON LUNDBOM & BIG FIVE CHORD δύο EP

Για τους Jon Lundbom & Big Five Chord –ένα από τα πιο απολαυστικά συγκροτήματα της σύγχρονης jazz– έχω γράψει πολλές φορές στο δισκορυχείον… και η τελευταία πρέπει να ήταν πέρυσι τέτοιαν εποχή, όταν αναφέρθηκα στο άλμπουμ τους “Jeremiah” [Hot Cup]. Το συγκρότημα, που είναι κουιντέτο και αποτελείται εκ των Jon Lundbom κιθάρα, Jon Irabagon άλτο και σοπράνο σαξόφωνα, Bryan Murray (ή Balto Exclamationpoint) τενόρο και balto σαξόφωνα (στο άλτο έχει προσαρμοστεί επιστόμιο βαρύτονου), Moppa Elliott μπάσο και Dan Monaghan ντραμς, έχει έτοιμα δύο EP (θα κυκλοφορήσουν κι άλλα μέχρι το τέλος του έτους), σύντομης βεβαίως διάρκειας, που προβάλλουν και επεκτείνουν τα τζαζ αισθητικά πιστεύω τους. Εκείνα, τέλος πάντων, που ταυτίζονται με μια σύγχρονη, ουσιαστική και ανθρώπινη σε κάθε περίπτωση μουσική, που δεν απορρίπτει το rock (αν είναι και τούτο ένα ζητούμενο), επιχειρώντας να το ενσωματώσει (το rock) σ’ ένα ευρύτερο αυτοσχεδιαστικό πλάνο.

Το πρώτο EP έχει τίτλο “Make the Magic Happen” [Hot Cup, 2016] και αποτελείται από τρία κομμάτια. Το σχεδόν 10λεπτο “Ain’t cha” ξεκινά φέρνοντας στη μνήμη τη μελωδική εισαγωγή του “All the things you are” (Dizzy Gillespie – Charlie Parker), όμως, γρήγορα, και στηριγμένο σ’ έναν χιπχοπάδικο ρυθμό, το κομμάτι αποκτά άλλα χαρακτηριστικά με τα soli από το balto και την ηλεκτρική κιθάρα να πέφτουν βροχή. Fusion εντελώς «άλλου», ακαθόριστου τύπου. Το επίσης 10λεπτο “La bomb” που ακολουθεί είναι ένα μάλλον αργό και ήπιο κομμάτι (κάπως blues θα το έλεγα) με τον Lundbom να ασκείται σε περίτεχνους διακτυλισμούς και με τον Irabagon να παραδίδει ένα εντελώς… ανήκουστο σόλο στο άλτο. Το EP θα κλείσει με το 7λεπτο “Law years”, διασκευή σε μια σύνθεση του Ornette Coleman από το “Science Fiction” του ’72. Φοβερό το original, αλλά και η version των Jon Lundbom & Big Five Chord δεν πάει πίσω. Ο Elliott στο μπάσο (Mostly Other People Do the Killing… μην τα ξαναλέμε) σβήνει από τη μνήμη μας τον Charlie Haden, με το εντελώς αλλόκοτο σόλο του Murray (θύελλα φυσημάτων) να διαλύει το άπαν.

Το δεύτερο EP, το “Bring Their ‘A’ Game” [Hot Cup, 2016], περιλαμβάνει και αυτό τρία tracks, ένα 8λεπτο και δύο 9λεπτα. Το “Wrapped” έχει γρήγορο τέμπο και σουινγκάρει ακαταπαύστως, με τους Lundbom, Irabagon και Murray να δημιουργούν εύγλωττες, δυναμικές καταστάσεις. Το “Worth” που ακολουθεί είναι blues-ballad, και παρότι έχει ένα παλαιικό στυλ είναι τα επιμέρους παιξίματα εκείνα που το μετατρέπουν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγχρονη άσκηση. Τελευταίο track τού “Bring Their ‘A’ Game” είναι το “W.R.U.”, ανήκει και αυτό στον Ornette Coleman (όπως και το τελευταίο τού προηγούμενου EP) και είναι γνωστό από το LP “Ornette!”, που κυκλοφόρησε στην Atlantic το 1961. Εδώ, και στο ξεκίνημα, καταγράφεται μια «βιασύνη» στο να διατυπωθεί η μελωδία, και από ’κει και πέρα μια σειρά από soli, που καταλήγουν σ’ ένα free ξέσπασμα από τον Murray – πριν οι Lundbom και Irabagon συνεχίσουν και ολοκληρώσουν με ταυτόχρονους αυτοσχεδιασμούς πάνω στη βασική μελωδία.

Τι άλλο να πούμε; Απλώς ότι, όσο μπορούμε, θα παρακολουθούμε την πορεία αυτού του ξεχωριστού τζαζ γκρουπ.

Επαφή: www.jonlundbom.com