Τα Γουρούνια στο Διάστημα είναι ένα πενταμελές συγκρότημα
από τη Θεσσαλονίκη… και αυτό δεν κρύβεται (όχι το «πενταμελές», το «από τη
Θεσσαλονίκη»). Και το λέω τούτο επειδή το αυτί μου πιάνει συχνά από το βάθος
κάτι από… Τρύπες. Ίσως είναι και λογικό αυτό, ως ένα βαθμό. Πάντως τα παιδιά
παίζουν καλά, δηλαδή πολύ καλά, κι αυτό θα πρέπει να ειπωθεί από την αρχή.
Είναι συγκρότημα εννοώ, δεν είναι τρέχα-γύρευε. Υπάρχει δέσιμο και όρεξη. Η
όρεξη φαίνεται από τον τρόπο που «δένουν» τα κομμάτια τους, και κυρίως από τη
δημιουργική αγωνία τους να προτείνουν δικό τους ήχο. Δεν ξέρω αν θα έχουν την
τύχη των επιτυχημένων γκρουπ της ιδιαίτερης πατρίδας τους – αν θα τους
αναγνωριστεί και στο ταμείο τέλος πάντων αυτό που κάνουν. Προσωπικώς τους το
εύχομαι (αν το επιθυμούν και οι ίδιοι).
Ποιοι αποτελούν τα Γουρούνια στο Διάστημα; Ο Χρήστος
Γεωργακάκης κιθάρα, φωνητικά, ο Κωνσταντίνος Βούρος φωνή, ο Νίκος Γεωργακάκης
κιθάρα, ο Θοδωρής Σαββαΐδης μπάσο, φωνητικά και ο Σίμος Τριανταφύλλου ντραμς.
Πέντε παιδιά που χειρίζονται πολύ καλά τα όργανά τους, και που γράφουν μόνοι
τους τις μουσικές τους, ενίοτε δε και τους στίχους τους (το λέω τούτο, γιατί
στα ονόματα των στιχουργών υπάρχουν και κάποια που δεν έχουν σχέση με τα μέλη
του γκρουπ).
Οι φόρμες των τραγουδιών είναι γενικώς σκληρές, αλλά μ’ έναν
τρόπο κάπως… έντεχνο (ας μην βγάζουν σπυριά οι ροκάδες, δεν υπάρχει λόγος, δεν
εννοώ αυτό που εννοούν). Υπάρχουν αναφορές από το punk, όπως και το πιο σύγχρονο
κιθαριστικό ροκ, όμως ο σχετικός ελληνικός ήχος τού δεύτερου μισού του ’80 και
των nineties είναι εκείνος που κυριαρχεί (στις επιρροές). Γενικώς
σπιντάτα πράγματα στηριγμένα σωστά από την μπάντα, που, όσο να ’ναι, παίζει
πανικόβλητη. Αυτό έχει και τα υπέρ και τα κατά του. Στα υπέρ λογαριάζω,
οπωσδήποτε, το πάθος, τη ρυθμική ένταση και τη δύναμη που βγάζουν τα κομμάτια,
ενώ στα κατά το γεγονός πως πολλά από τα τραγούδια «μοιάζουν» μεταξύ τους. Κι
εκεί αξίζει, νομίζω, να γίνει περισσότερη δουλειά.
Η συνέχεια εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου