Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

INTERSOUND και TÆLOS

Ενδιαφέρουσες εγχώριες electro ηχογραφήσεις αποτυπωμένες σε περιποιημένα βινύλια, αλλά σε… minimal ποσότητες.
Έλληνας είναι λοιπόν ο Intersound, άλλως Δαμιανός Γεωργιάδης, και electro η κατασκευή του “_aural architecture [In Fact Recordings, Kinetik, 2015]. Το όλον πακέτο τυπώνεται σε 100 αριθμημένες κόπιες διάφανου βινυλίου από την In Fact Recordings/ Kinetik, ενώ συνοδεύεται από extra CD περιέχον τέσσερα bonus tracks.
Η βασική κατεύθυνση του άλμπουμ είναι το electro περιβάλλοντος χώρου. Το ambient εννοώ στη μία ή την άλλη μορφή του. Οι αναφορές είναι ποικίλες και άπασες με τέχνη τοποθετημένες στα δεκατέσσερα συνολικώς tracks. Στο πρώτο, ας πούμε, που έχει τίτλο “Algorythm”, στήνεται ένα… σαν ηλεκτροστατικό σκηνικό, με… ελαφροπάτητο τύποις rhythm section και μελωδικά, σχεδόν space, keys. Στο δεύτερο “Kimmeria” οι περιβαλλοντικοί ήχοι συνδυάζονται μ’ ένα minimal πιάνισμα, τύπου Wim Mertens ας πούμε. Στο τρίτο “Four times” το συστημικό περιβάλλον εμπλουτίζεται με… ινδικά κρουστά, με το όλον πράγμα να μετατοπίζεται προς kraut περιβάλλοντα. Στο επόμενο “Travelogue” το σκηνικό ελίσσεται μέσα από ένα drone επιστέγασμα, με ηλεκτροστατικούς θορύβους και «βιομηχανικές» νύξεις. Η πρώτη πλευρά του βινυλίου θα κλείσει με το “Drawings of Liane”, που, και αυτό, αναπτύσσεται αργά και υπόγεια σε γενικώς lo-fi κατευθύνσεις.
Το σκηνικό δεν αλλάζει αναγκαστικώς στην Side B, με τα beats να παραμένουν σε χαμηλές και μεσαίες σειρές και με τα ποικίλα breaks να συνδιαμορφώνουν ένα αποτέλεσμα, ένα άκουσμα, που σε κερδίζει με τη δημιουργική, χαλαρή εμμονή του.
Ελληνικό electro ντούο είναι και οι Tælos, με το Aether & Gravitation [In Fact Recordings, Kinetik, 2016] να αποτελεί το παρθενικό 45άρι τους (τυπωμένο και αυτό σε 100 αντίτυπα). Το πρώτο κομμάτι, το “Aether”, είναι αργό, στηριγμένο στις αναπτύξεις των πλήκτρων, που ηχούν μ’ έναν κάπως seventies τρόπο και βεβαίως στο drumming (δεν ξέρω αν είναι κανονικό ή «έτοιμο» – μάλλον το δεύτερο), που δίνει μιαν ορμή (κάπως σαν μεταγενέστερους Tangerine Dream). Περίεργο για «πρώτη πλευρά» επειδή μοιάζει κάπως ανολοκλήρωτο, κάπως σαν εισαγωγή σε κάτι άλλο. Απεναντίας, το flip-sideGravitation” φαίνεται να χρωστά περισσότερα στον Vangelis της ίδιας περιόδου (δεύτερο μισό των seventies), είναι πιο γρήγορο με απλή μελωδική γραμμή και διάφορα κιμπορντικά γεμίσματα, που του δίνουν επιπρόσθετη ζωντάνια (γενικώς… πολύ καλό).
Πάντως δεν μπορείς να πεις πολλά για τους Tælos επειδή το δείγμα είναι μικρό. Ας τους δούμε σε κάτι μεγαλύτερο (τους το εύχομαι), ώστε να πούμε και περισσότερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου