Έχει χαιρετιστεί ως
ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στο χώρο της σύγχρονης jazz. Ο λόγος για τον αμερικανό τρομπετίστα Ambrose
Akinmusire, που έχει γεννηθεί στο Ώκλαντ, στην Καλιφόρνια, το 1982,
διαπρέποντας στη σκηνή την τελευταία 15ετία (από πολύ μικρός δηλαδή). Γιατί για
τους μουσικούς τής jazz
δεν είναι μόνο η προσωπική δισκογραφία εκείνη που τους αναδεικνύει σε «ήρωες» ή
«λιγότερο ήρωες», μα και η τριβή τους στις σκηνές και τα κλαμπ, και βεβαίως τα
καλά λόγια, πρώτα-πρώτα, των ίδιων των συναδέλφων τους. Και αναφέρομαι στα
ουσιαστικά «καλά λόγια» – τις προσκλήσεις, εννοώ, να συμμετάσχεις σε
ηχογραφήσεις άλλων.
Υπήρξαν, λοιπόν, οι συνεργασίες πριν ο Akinmusire μπει στο
στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο προσωπικό CD του, το “Prelude: To Cora” [Fresh Sound New Talent] το
2008, ένα άλμπουμ που αμέσως θα τον οδηγήσει στο ξέφωτο. Αρχίζουν όλοι να
τσεκάρουν τ’ όνομά του και βεβαίως να μιλάνε για τον ήχο τής τρομπέτας του, που
έχει σε ίσες «ποσότητες» μαύρες και λευκές αναφορές. Από τη μια στέκεται το
hard bop παίξιμο ενός Clifford Brown, ενώ από την άλλη το «ευρωπαϊκό πνεύμα»,
όπως λέμε, ο λυρισμός και η καθαρότητα των φράσεων ενός Tomasz Stańko.
Έτσι, από την ηλικία των 18, ο Ambrose Akinmusire αρχίζει να
παίρνει μέρος σε διάφορα sessions, δίπλα σε άλλα σημαντικά ονόματα της εποχής
και της γενιάς του (Steve Coleman, Aaron Parks, Vijay Iyer, Walter Smith III,
Esperanza Spalding, Umberto Echo…) δείχνοντας το παικτικό ταλέντο του.
Τρομπετίστας με βαθύ, λιτό και εντελώς μελωδικό παίξιμο, ο Akinmusire
αυτοσχεδιάζει σαν να συνθέτει και συνθέτει σαν να αυτοσχεδιάζει. Έτσι, μια
«έτοιμη» και επεξεργασμένη μελωδία του μοιάζει να αναδύεται τη στιγμή ακριβώς
που ακούγεται σβήνοντας τα όρια ανάμεσα στη σύνθεση και την έμπνευση της
στιγμής.
Η συνέχεια εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου