ΤΟ ΘΑΥΜΑ... να το δούμε

«Το θαύμα» με τη φωνή του Μιχάλη Μενιδιάτη το θυμάμαι καθαρά από τη δεκαετία του ’70. Το μετέδιδαν συνεχώς οι ραδιοπειρατές. Ωραίο, σε γρήγορο τέμπο, λαϊκό ήταν σύνθεση του Βασίλη Βασιλειάδη (του Μίστερ Φαρφίζα) στηριγμένη σε στίχους του Γιάννη Κιούρκα (του μόνιμου στιχουργού του Βαγγέλη Πιτσιλαδή). Ακουγόταν, δε, σ’ ένα LP της Zodiac (του Μενιδιάτη φυσικά), που είχε τίτλο «Το Σχολειό της Βιοπάλης» (1975) μαζί με τραγούδια του Άκη Πάνου («Εφτά φορές τη μάζεψα», «Στο σπίτι μας που μπήκανε»…) και άλλων. Έχω την εντύπωση, για να μην πω τη βεβαιότητα, πως ήταν το κομμάτι που είχε ξεχωρίσει από ’κείνο το LP, παρότι δεν είχε βγει σε 45άρι (έτσι νομίζω) και παρότι ήταν το τελευταίο τού δίσκου (το Β6). Τελευταίο-ξετελευταίο… «Το θαύμα» είναι φοβερό τραγούδι, κι εν πάση περιπτώσει εμένα μου κάνει εντύπωση το γεγονός… πώς και δεν έχει γνωρίσει μέσα στα χρόνια τις ανάλογες, πολλές, διασκευές. Ίσως, γιατί η μία από τις λίγες εκδοχές του να μην αφήνει πολλά εμπορικά περιθώρια…

Είναι μάλλον παράξενο το πώς ανακαλύπτει «Το θαύμα» ο Ανδρέας Μπάρκουλης στην Αμερική το 1976 (είχε φύγει από την Ελλάδα περί τον Μάιο του ’74 μάλλον, για τη γνωστή υπόθεση). Ο καλός ηθοποιός το είχε ρίξει στο τραγούδι εκείνα τα χρόνια, όντας στο Τσικάγκο, ή… Σικάγω(!), όπως το είδα κάπου γραμμένο και μ’ άρεσε, και ανάμεσα στα διάφορα είπε να σκαρώσει κι ένα LP, το “From Chicago with Love” (καλτ... δηλαδή κατακάλτ το εξώφυλλο), στο οποίο τραγουδούσε (με φωνή δυνατή) όχι γενικώς λαϊκά, αλλά λαϊκά που ήταν επιτυχίες στην Ελλάδα εκεί στα μέσα του ’70 (ανάμεσά τους τα «Περίπτωσή μου» και «Γέλα κυρία μου» του Κώστα Καφάση, το «Όλες είσαστε ίδιες» που ακουγόταν παντού με τον Σπύρο Ζαγοραίο κ.λπ.). Ακόμη πιο φουριόζα και… σκυλοροκάδικη η εκτέλεση του Μπάρκουλη, έχει κάτι να πει. Δηλαδή εμένα μου αρέσει πολύ… Αν και φτιαγμένο σε στούντιο, το τραγούδι έχει κάτι από την ζωντάνια του μαγαζιού, μ’ ένα περίεργο «βάθος» στην εγγραφή να σου δίνει την αίσθηση τής σάλας,… με τους απόηχους των σπασιμάτων να φτάνουν σχεδόν μέχρι τ’ αυτιά σου…

Το τραγούδι το ξανάκουσα, μαθητής-φοιτητής πια, στις αρχές των eighties, όταν το έλεγαν δυο και τρεις φορές κάθε βράδυ Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα στο Χάραμα (στην Πάτρα). Πανζουρλισμός… καθώς ο Βαγγέλης Δεληκούρας άρχιζε να τραγουδάει τα λόγια μ’ αυτή την τόσο ιδιότυπη φωνή, που είχε ταυτιστεί με τον ήχο των Παιδιών εκείνα τα χρόνια (πολύ ωραίες οι πενιές). Φυσικά, «Το θαύμα» μπήκε και στο πρώτο LP του συγκροτήματος, το «Αφιερωμένο Εξαιρετικά» (1983), αλλά με άλλο τίτλο –όπως τότε το ήξερε ο κόσμος– ως «Η καρδιά της ανήκει αλλού (Το θαύμα)».

Σαν σύνολο κρίνοντας, τώρα, και ακούγοντας πολλές φορές τις τρεις εκδοχές (που όλες μου αρέσουν), θα έβαζα πρώτη εκείνη του Μπάρκουλη, δεύτερη την πρωτότυπη του Μενιδιάτη και τρίτη των Παιδιών απ’ την Πάτρα…

Οι δίσκοι…

1. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ – Το Σχολείο της Βιοπάλης – Zodiac SYZP 88048 – 1975 

2. ANDREAS BARKOULIS – From Chicago with Love – USA. P.A. Records PA-1056 – 1976 

3. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ – Αφιερωμένο Εξαιρετικά – Αφοί Φαληρέα Α.Φ. 21 – 1983

Και τα τραγούδια…