Από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του blues revival, η Elizabeth Cotten υπήρξε
μέγιστη επιρροή για ολόκληρη την αμερικανική, αλλά και για τη βρετανική, folk και
blues σκηνή,
αφού το δικό της “Freight train”
τραγουδήθηκε από δεκάδες μουσικούς (Chet Atkins, Joan Baez,
Norman
Blake, Jerry Garcia, Taj Mahal, New Lost City Ramblers, Peter Paul & Mary… κάποιοι απ’ αυτούς).
Την Elizabeth Cotten έφερε στο προσκήνιο το 1957 ο Mike Seeger, μιας και η
αμερικανίδα τραγουδοποιός από την Βόρεια Καρολίνα εργαζόταν στο σπίτι των Seegers από τα χρόνια του
’40.
Αυθεντική καλλιτέχνιδα, με ωραίο κιθαριστικό στυλ, κατόρθωσε να
ηχογραφήσει στη μακριά ζωή της τέσσερα άλμπουμ αφήνοντας όμως πίσω της
πολλά σπουδαία τραγούδια (πλην του “Freight train”), όπως τα “Oh babe it ain’t no lie” (το είπαν μεταξύ άλλων
οι Grateful Dead και η Carolyn Hester)
και “Shake sugaree”
(εκτελέσεις από τους Taj Mahal
και Fred Neil).
Δύο ακόμη στοιχεία.
Άγνωστο πώς το “Freight train” έφθασε στ’ αυτιά του Βρετανού Chas McDevitt (ηχογράφηση στο
Λονδίνο τον Δεκέμβριο του 1956), για να γίνει μεγάλη επιτυχία (Νο 5 τον Μάιο
του 1957) με τη φωνή τής Nancy Whiskey (και το skiffle γκρουπ του McDevitt). Πιθανώς ο Βρετανός να το άκουσε από την Peggy Seeger (αδελφή των Mike και Pete Seeger), που το ηχογράφησε κι
αυτή στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 1957.
Τέλος, το “Freight train”
της Elizabeth Cotten
δεν έχει σχέση με το “Freight train blues”,
που υπάρχει στον πρώτο δίσκο του Bob Dylan.
Βασική δισκογραφία
1. Folksongs and Instrumentals with Guitar – Folkways FG 3526 – 1958
2. Vol.2: Shake Sugaree – Folkways FTS 31003 – 1967
3. Volume Three: When I’m Gone – Folkways FA 3537 – 1979
4. Live! – Arhoolie 1089 – 1983
1. Folksongs and Instrumentals with Guitar – Folkways FG 3526 – 1958
2. Vol.2: Shake Sugaree – Folkways FTS 31003 – 1967
3. Volume Three: When I’m Gone – Folkways FA 3537 – 1979
4. Live! – Arhoolie 1089 – 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου