τέσσερις ενδιαφέρουσες φωτογραφίες

Η σχέση τού ιταλικού rock, progressive rock και folk-rock, με την αριστερά των seventies υπήρξε μεγάλη. Έχω έτοιμα κείμενα, για να καταδείξουμε ή για να υπενθυμίσουμε το γεγονός, αλλά, δυστυχώς, δεν τα έχω σε word, που σημαίνει πως θα πρέπει να τα δακτυλογραφήσω από την αρχή. Όμως, επειδή είναι μεγάλα σε έκταση, όλο το αναβάλλω.

Εδώ βλέπουμε τέσσερις φωτογραφίες που έχουν το δικό τους νόημα.

Πρόκειται κατ’ αρχάς για ένα τεύχος του περιοδικού Il Manifesto, που ξεκίνησε να τυπώνουν τον Ιούνιο του ’69 ο Lucio Magri και η Rossana Rossanda (βουλευτίνα του PCI στο Μιλάνο –βουλευτίνα και όχι «βουλεύτρια», μια κακόηχη λέξη, που την ακούω από ’δω κι από ’κει τώρα τελευταία– πρώην διευθύντρια του πολιτιστικού τομέα του κόμματος), ενώ μαζί τους θα συνεργάζονταν ο Aldo Natoli (βουλευτής του PCI στη Ρώμη), ο Massimo Caprara (βουλευτής του PCI στη Νάπολι) και ο Luigi Pintor (πρώην αναπληρωτής εκδότης της l'Unità από το Κάλιαρι).

Εν συνεχεία έχουμε μια φωτογραφία τής Il Manifesto, από την εποχή που είχε εξελιχθεί σε καθημερινή εφημερίδα (28/12/1975).

Για να ακολουθήσει μια φωτογραφία του ιστορικού 2LP “1979 / il concerto ommagio a Demetrio Stratos” [Cramps 5203 001], που αποτυπώνει την ιστορική συναυλία της 14ης Ιουνίου 1979, στην Arena Civica του Μιλάνου, στη μνήμη τού Demetrio Stratos (που είχε φύγει από τη ζωή την προηγούμενη μέρα, στη Νέα Υόρκη, στα 34 χρόνια του). Προσέξτε τις γραμματοσειρές τού/τής Il Manifesto και του “Il Concerto” (το εξώφυλλο του “Il Concerto” μοιάζει σαν πρωτοσέλιδο της Il Manifesto).

Στην τελευταία φωτογραφία ο Quentin Tarantino κοιτάζει-διαβάζει ένα φύλλο της κομμουνιστικής εφημερίδας Il Manifesto. Μάλιστα, βλέπουμε και κάτι ελληνικές σημαίες στην πρώτη σελίδα κι έναν τίτλο να λέει: «Η Ελλάδα στo χείλος της ρήξης. Εκρήγνυται η κοινωνική εξέγερση» ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων...