SAVOLDELLI, CASARANO, BARDOSCIA ένα αληθινά μεγάλο jazz gig… τιμή για τους Pink Floyd

Δεν υπάρχει υπονοούμενο. Τόσο ο τίτλος “The Great Jazz Gig in the Sky” [MoonJune, 2016], όσο και το front cover, σε πρώτη φάση, δείχνουν με τι έχουμε να κάνουμε. Μ’ ένα tribute θέλω να πω στο “The Dark Side of the Moon” των Pink Floyd, που ηχογραφήθηκε τον Φλεβάρη του 2013 και που μιξαρίστηκε τρία χρόνια αργότερα κάπου στην Ιταλία. Στην εγγραφή πήραν μέρος οι Boris Savoldelli φωνή, φωνητικούς θορύβους, ηλεκτρονικά, Raffaele Casarano σαξόφωνα, ηλεκτρονικά και Marco Bardoscia κοντραμπάσο, ηλεκτρονικά, ενώ ως «βοήθειες» ακούμε τους Dewa Budjana κιθάρα, WK569 ηχητικό μανιπουλάρισμα στο background και Maurizio Nobili αφήγηση. Αν και η ιδέα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας στέκει, ως αποτέλεσμα, εξαιρετικά, καθότι οι τρεις βασικοί παίκτες (και όσοι σιγοντάρουν) δεν αντιγράφουν νότα προς νότα το έπος των Floyds, ούτε επιχειρούν να το αναστήσουν στο πλαίσιο μιας… ορθής διασκευής. Βασικά, τού αλλάζουν με προσοχή τα φώτα σε επιμέρους θέματα, μετατρέποντάς το σε κάτι «άλλο» – αν και ποτέ σε κάτι αγνώριστο. Κι αυτό είναι ένα κατόρθωμα. Από τη μια μεριά να μην πέσεις στην εύκολη απόφαση μιας κάποιας τυπικής διασκευής και από την άλλη να μην αυτοσχεδιάσεις στον… γάμο του Καραγκιόζη.

Οι παίκτες, να το πούμε, δεν είναι τυχαίοι και ειδικώς ο Savoldelli, για τον οποίον έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον – για το άλμπουμ του “Protoplasmic” του 2009, όταν συνεργάστηκε με τον Elliott Sharp ή για το “Biocosmopolitan” του 2011. Από πάνω του, δηλαδή από μέσα του, δεν περνούν μόνο τα φωνητικά· βασικά περνάει η άποψη πως η φωνή δεν μπορεί παρά να είναι το σημαντικότερο όργανο στην ορχήστρα, ακόμη και όταν μας συντροφεύει, απλώς, o απόηχός της. Έτσι, ο Savoldelli δεν τραγουδά μόνον, με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο, αλλά δημιουργεί κιόλας ένα πρωτότυπο φωνητικό background, που συντελεί έτι περισσότερο προς το ξεχωριστό της εγγραφής.

Έπειτα είναι τα δύο υπόλοιπα όργανα. Το σαξόφωνο και το κοντραμπάσο. Δεν θα ήταν υπερβολή αν υποστηρίζαμε πως, και σ’ αυτή την περίπτωση, η ποικιλία των χρωματισμών συντείνει σε μια μορφή τού “Dark Side…” εντελώς απρόβλεπτη, αλλά ποτέ –το λέμε και πάλι– εκτός τόπου και χρόνου. Έτσι, και παρότι η παρουσία της κιθάρας είναι λίαν περιορισμένη στην εγγραφή (ο Ινδονήσιος Dewa Budjana ακούγεται μόνο στο μεγαλοπρεπές “Us and them”), η έλλειψή της πρακτικά

εκμηδενίζεται.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως το “The Great Jazz Gig in the Sky” των Savoldelli, Casarano και Bardoscia θα πάρει με άνεση μιαν υψηλή θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα dark-side-tributes, που, πλάκα-πλάκα, δεν είναι και λίγα.

Επαφή: www.moonjune.com