Δεν είμαι 100% σίγουρος αν οι Myriad3 είναι Καναδοί, φαίνεται όμως πως
η βορειοαμερικανική χώρα είναι μια κάποια βάση τους. Με τρία άλμπουμ έως ώρας
στην κατοχή τους, οι... Μυριάδες
που είναι τρεις φυσικά (Chris Donnelly πιάνο, synth,
Dan Fortin κόντρα
& άταστο μπάσο, synth,
Ernesto Cervini ντραμς, κρουστά), δείχνει να έχουν την jazz ως βάση, δίχως τούτο να αποτελεί
τροχοπέδη για τις ποικίλες ηχητικές περιπλανήσεις τους. Το λέω, επειδή οι
μουσικές του γκρουπ στο “Moons”
[ALMA Records, 2016], που είναι σχεδόν όλες πρωτότυπες, δεν σχετίζονται
με το blues (και ό,τι
εκείνο συμπαρασύρει μέσα στον τζαζ κόσμο), όσο με τη romance και τη
γενικότερη ευρωπαϊκή παράδοση.
Θα μπορούσε να γράψει κάποιος για ένα σχήμα που άρχεται από
τους e.s.t. φερ’ ειπείν –δίχως τη δική τους
περιπέτεια, αλλά με πιο επικεντρωμένες και επεξεργασμένες μελωδικές αναφορές–
για να καταλήξει κάπου πέρα. Το εισαγωγικό κομμάτι για παράδειγμα, που έχει
τίτλο “Skeleton key”,
είναι ένα θαυμάσιο δείγμα minimal ελαφράς μελωδίας, με το πιάνο να δημιουργεί συνθήκες
«χασίματος». Σε ακόμη πιο αργό τέμπο το “Stoner” θα μπορούσε να φέρνει στη μνήμη ακόμη και David Sylvian, με το “Sketch 8” να παραπέμπει σε
παλαιό John Carpenter
(στην εισαγωγή) και με το φερώνυμο “Moons” να αποκαλύπτει, σε αδρές γραμμές, όλα τα «υλικά» της
μουσικής των Myriad3. Γερές
μελωδίες, με λίγες νότες σε αργά και μεσαία tempi, με το μπάσο να απλώνεται στο χώρο, και με τα ντραμς να
κρατούν το ρυθμό με συνεχείς και συχνά ανεπαίσθητους ρούλους.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ομάδα είναι οι Καναδοί, με τα κομμάτια
τους να συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε πρόδηλη ωραιότητα και εσωτερική
δύναμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου