OPALUNA jazz και λατινικά

Ντουέτο είναι οι Opaluna, αποτελούμενοι από την κολομβιανή τραγουδίστρια Susana Pineda και τον αμερικανό κιθαρίστα Luis Salcedo. Το “Opaluna” [Ridgeway Records, 2016] είναι μάλλον το ντεμπούτο τους, ένα άλμπουμ που επιχειρεί, σε γενικές γραμμές, να συνδέσει την jazz με τις ποικίλες παν-λατινικές μουσικές. Ο διακεκριμένος μπασίστας και παραγωγός Jeff Denson, που έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, βοηθάει σε μπάσο, κρουστά και φωνητικά (σε ορισμένα tracks), καθώς σε άλλα δύο κομμάτια ακούγονται και έξτρα κρουστά από τον John Santos.

Οι Opaluna έχουν στυλ, ύφος και ήχο και αυτό δεν κρύβεται. Μάλιστα, και σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα περισσότερα tracks του CD είναι δικά τους (από τις δέκα συνθέσεις που ακούγονται εδώ μόλις οι τρεις είναι versions), οδηγούμαστε να συμπεράνουμε πως οι δύο μουσικοί το έχουν ψάξει πολύ το θέμα, δημιουργώντας ένα κιθαριστικό-φωνητικό σχήμα πολύ υψηλών προδιαγραφών, ή, αν θέλετε, ένα σχήμα όπως εκείνα που συναντάμε συχνά στη βραζιλιάνικη σκηνή. Οι ρυθμοί, οι μελωδίες, οι αρμονίες, οι φωνές, οι ενορχηστρώσεις και βεβαίως η συνολική παραγωγή δημιουργούν ένα πολυσήμαντο patchwork, μια ηχητική ταπετσαρία δηλαδή με γερές δόσεις jazz-funk, folk και modern jazz και φυσικά samba, afro-caribbean και κολομβιάνικου joropo, ικανής ώρες-ώρες να συναρπάσει.

Από τα κομμάτια που ξεχωρίζω είναι το funky “Instinto Ornitológico” (με φωνές, κιθάρες και ακόμη το μπάσο του Jeff Denson να ίπτανται), το περισσότερο jazz-folk/ folk-rock “Dos gardenias”, τη διασκευή στο “Mahjong” του Wayne Shorter, που διατηρεί ένα περισσότερο δυτικο-αφρικανικό world feeling στο παίξιμο της ηλεκτρικής κιθάρας, το κολομβιάνικο “Baile de Opuestos (Inchworm)” και ακόμη το έσχατο “Once we’re gone”, που εμφανίζει ένα απέριττο folk/jazz αίσθημα.

Ένα άλμπουμ όχι αναγκαστικώς χαμηλού δυναμικού είναι το “Opaluna”, φτιαγμένο με τόλμη και φαντασία από ένα πολύ ψαγμένο ντούο.

Επαφή: www.susanapineda.com/opaluna