Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2023

ATSUKO CHIBA, DEZ DARE σύγχρονο progressive rock και punk-rock επιπέδου

ATSUKO CHIBA: Water, It Feels Like It’s Growing [Mothland, 2023]
Progressive μπάντα από το Montréal του Québec, οι Atsuko Chiba υπάρχουν εδώ και καμιά δεκαετία, έχοντας κυκλοφορήσει έως σήμερα τρεις δίσκους. Έναν το 2013, έναν το 2019 και έναν πριν από λίγες μέρες. Αυτός ο τελευταίος αποκαλείται “Water, It Feels Like Its Growing” (2023), περιλαμβάνει έξι tracks και διατίθεται σε LP, CD και digital.
Βασικά μέλη των Atsuko Chiba είναι οι Anthony Piazza ντραμς, David Palumbo μπάσο, φωνή, Eric Schafhauser κιθάρες, σύνθια, Karim Lakhdar φωνή, κιθάρες, σύνθια και Kevin McDonald κιθάρες, σύνθια. Δίπλα σ’ αυτούς τους πέντε, τώρα, παρατάσσονται και κάμποσοι ακόμη guests σε φωνή, βιολιά, βιόλα, τσέλο, τρομπόνι, τρομπέτα και σαξόφωνα – οπότε και ο ήχος της μπάντας γίνεται ακόμη πιο βαρύς και complex.
Είναι περίεργο συγκρότημα οι Atsuko Chiba – είναι παράξενο το rock που παίζουν θέλουμε να πούμε, καθώς αυτό ακούγεται αρκετά «σημερινό», με αναφορές, όμως, σε πολλούς και διαφορετικούς prog ήχους από το χθες.
Μπορείς ν’ ακούσεις δηλαδή, εδώ, από επικούς Pink Floyd (στο βάθος), μέχρι King Crimson (πιο μπροστά), έως και υπαινιγμούς από μπάντες του αμερικανο-καναδέζικου progressive (Happy the Man, The Muffins, Miriodor κ.λπ.) ή ακόμη και του krautrock – με όλα αυτά τα στοιχεία να μην εμφανίζονται ως ατάκτως ερριμμένα, ούτε να παρουσιάζονται κάποια... εδώ και κάποια εκεί.
Το μείγμα των Atsuko Chiba είναι ομογενές εννοούμε, και συνάμα βαρύ και απαιτητικό – όχι όμως και... σκανδαλωδώς ριζοσπαστικό. Πράγμα που σημαίνει πως τα κομμάτια των Καναδών κυλάνε εύκολα, χωρίς να είναι «εύκολα», και αυτό είναι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του “Water, It Feels Like Its Growing”. Το ότι πρόκειται για ένα άλμπουμ σύνθετο και απαιτητικό, δίχως, όμως, να είναι δύσκολο στο άκουσμα.
Στο bandcamp διαβάσαμε τους χαρακτηρισμούς groovy, psychedelic, droney and hypnotic… Δεν είμαστε και τόσο σίγουροι πως περιγράφουν αυτό που ακούμε εδώ. Εγώ, ας πούμε, ακούω πιο πολλά στοιχεία από το... heavy metal εδώ, όσον αφορά στον όγκο, το βάρος, την ένταση και την στάθμη του ήχου, παρά από την «ψυχεδέλεια».
Τέλος πάντων, με αυτά δεν βγάζεις άκρη… Σημασία έχει πως το “Water, It Feels Like Its Growing” των Atsuko Chiba είναι ένα όντως αληθινά ενδιαφέρον άλμπουμ, που, σίγουρα, έχει τα φόντα να ξεχωρίσει μέσα στο σύγχρονο progressive.
Το πιο σύντομο στο χρόνο κομμάτι του δίσκου, το σχεδόν 3λεπτο “Link” είναι καταπληκτικό – και όλα τα υπόλοιπα tracks πολύ καλά.
Επαφή: www.mothland.com
DEZ DARE: Perseus War [CH!MP Records, 2023]
Όπως έχουμε ξαναγράψει... πίσω από τους Dez Dare, που έχουν την έδρα τους στο Brighton της Αγγλίας, κρύβεται ο τραγουδοποιός, πολυ-οργανίστας και παραγωγός Darren John Smallman. 
Ο Smallman, που έχει μεγαλώσει στην Αυστραλία, δραστηριοποιείται στο rock περισσότερο από 30 χρόνια τώρα, με το όνομά του να το ανακαλύπτεις πίσω από μπάντες/projects σαν τις/τα El Grumpos, The Sound Platform, The Vinyl Creatures, Toad, Warped κ.λπ. Το λήμμα του, δε, στο discogs περιλαμβάνει καμιά 30αριά κυκλοφορίες, από το 1992 μέχρι σήμερα.
Στο blog έχουμε γράψει ήδη για δύο άλμπουμ των/του Dez Dare, το “Ulysses Trash” (2022) και το “Hairline Ego Trip” (2021), ενώ τώρα θα πούμε κάποια λόγια και για το “Perseus War”, το πιο νέο CD/LP του, που θα κυκλοφορήσει κανονικά στις 3 Μαρτίου.
Και σ’ αυτό το άλμπουμ οι/ο Dez Dare κάνει εκείνο που ξέρει καλύτερα – να ροκάρει δηλαδή δίχως συστολή, δανειζόμενος στοιχεία από διαφορετικές εποχές του rock και του punk.
Το νέο άλμπουμ του περιλαμβάνει, βασικά, μικρά κομμάτια, καθώς τα οκτώ από τα δέκα διαρκούν εκεί γύρω στα τρία λεπτά, ενώ τα υπόλοιπα δύο κινούνται περί τα πέντε και τα οκτώ λεπτά αντιστοίχως.
Έχουμε λοιπόν έναν τραγουδοποιό, που επιλέγει κυρίως την σύντομη φόρμα, προκειμένου να απλώσει ένα κάπως noisy punk-rock υλικό, στο οποίο οργισμένα και ελεγειακά lyrics επιχειρούν να περιγράψουν όψεις του σύγχρονου κόσμου – που εμφανίζεται δυστοπικός, εν σχέσει με τις δυνατότητές επιβίωσής του.
Υπάρχει λοιπόν το punk, που είναι ξέχειλο πολλές φορές, μα πάντα στιβαρό και επιβλητικό, δουλεμένο συνθετικά με ωραία «σχήματα» και σύντομα κιθαριστικά soli, με χρήση distortion, αλλά υπάρχει και το rock, στο τελευταίο, μεγάλο (8λεπτο) και ωραιότερο track του δίσκου (“Stop.stop.stop.talking.”), που διαθέτει κάποια electro και kraut χαρακτηριστικά (με hints από Neu!) και που κατορθώνει να σε παρασύρει, μέσα απ’ αυτή την κάπως ατέρμονη ανάπτυξή του.
Έξοχο το κλείσιμο – αν και όλο το “Perseus War” κινείται σε υψηλό επίπεδο.
Επαφή: https://dezdare.bandcamp.com/album/perseus-war

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου