Λίγα λόγια, για ορισμένα βιβλία που λάβαμε το τελευταίο
διάστημα...
ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ και
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΤΣΙΑΝΗ: Στο μεταξύ κάτι μου διέφυγε / Ένα ποίημα [Εκδόσεις οίκοι,
Θεσσαλονίκη 2023]
Νέο εκδοτικό πόνημα από το δημιουργικό ντούο από την Θεσσαλονίκη – τον Θανάση Χονδρό και την Αλεξάνδρα Κατσιάνη.
Το πιο νέο στενόμακρο βιβλίο τους αποκαλείται «Στο μεταξύ κάτι μου διέφυγε / Ένα ποίημα», τυπωμένο καλαίσθητα, σε γυαλιστερό χαρτί, για τις Εκδόσεις οίκοι.
Το «καλαίσθητα» ξεκινάει από το εξώφυλλο, με το πράσινο φόντο και τα βιολέ γράμματα, και οδεύει προς τα μέσα, με τις καλοτυπωμένες σελίδες με το... ένα ποίημα.
Ένα ποίημα; Δεν είμαστε σίγουροι... καθότι τα ποιήματα φαίνεται πως είναι περισσότερα, καθώς λέμε για τα «Στιγμιότυπο», «Τραγούδι με ξεχασμένο σκοπό», «Σημειώσεις», «Καθώς λένε», «Νεκρή φύση» και «Απ’ το παράθυρο».
Τα ποιήματα αυτά, τώρα, μπορείς να τα διαβάσεις και σαν... ένα ποίημα, άμα θέλεις, όπως ακριβώς κυλούν οι σελίδες, αλλά μπορεί να διαβάσεις και κάθε ένα «μόνο του», έτσι όπως εκείνο αναπτύσσεται στις διάφορες σελίδες του βιβλίου.
Υπό αυτή την έννοια το «Στο μεταξύ κάτι μου διέφυγε / Ένα ποίημα» μπορεί να λογιστεί και ως ένα διαδραστικό βιβλίο, ικανό να ολοκληρωθεί με τον τρόπο που επιθυμεί ο αναγνώστης.
Γνωρίζοντας την τρανή ιστορία των Θανάση Χονδρού-Αλεξάνδρας Κατσιάνη, στον χώρο των happenings, των εικαστικών αναζητήσεων και των εν γένει απρόσμενων αυτή η θεώρηση μας αρέσει, όσο να’ναι, περισσότερο.
Επαφή: oikoi2310@gmail.com
ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΙΑΚΟΣ: Αίμα
Δανεικό / ποιήματα [ΧΑΡΑΜΑδΑ, Πάτρα 2021]
Είναι το δεύτερο βιβλίο του ποιητή Αντρέα Τσιάκου από το Ναύπλιο, για το οποίο γράφουμε στο blog, καθώς είχαν προηγηθεί τα σχετικά για το «Ο Λαιμός του Δήμιου» (2016).
Θα χαρακτηρίζαμε την ποίησή του συναρπαστική κατά τόπους, λόγω, ίσως, των πολλών και καλοβαλμένων αναφορών του από το ποιητικό έργο της λεγόμενης «γενιάς του ’70», με τις επιρροές σε κάποια τουλάχιστον ποιήματα, από Λευτέρη Πούλιο ή και Βασίλη Στεριάδη να κυριαρχούν.
Φυσικά, επιρροές μπορείς να δεις και από παλαιότερους ποιητές (τον Νίκο Καρούζο ας πούμε), αλλά ποτέ και πουθενά δεν σου δημιουργείται η αίσθηση πως αυτό που διαβάζεις είναι κάτι που το έχεις ξαναδιαβάσει ή κάτι που παραπέμπει κάπου, έτσι για να παραπέμψει. Τα ποιήματα του Αντρέα Τσιάκου έχουν την δική τους «προσωπικότητα» και ροή, φανερώνοντας δουλειά πίσω από τις λέξεις, όπως και επεξεργασία σκέψεων. Αστραπιαίο δείγμα:
ΜΑΓΙΚΟ
Μαθητευόμενος
πέρασα δυο φορές
από τον ίδιο στίχο
και ήταν άλλος.
Επαφή: www.haramada.com
ΜΑΡΙΝΑ ΜΠΟΜΠΟΥ:
Μπισκότα Βινυλίου / εικονογραφώντας το ομώνυμο ποίημα του Αντρέα Τσιάκου
[Ενδυμίων, Αθήνα 2021]
Στο μικρό αυτό βιβλίο εικονογραφείται, όπως λέει και ο τίτλος του, ένα ποίημα του Αντρέα Τσιάκου, με... μουσικό ενδιαφέρον – το «Μπισκότα βινυλίου», που το ξέρουμε από το βιβλίο του «Ο Λαιμός του Δήμιου» (2016). Το ποίημα το ξαναδιαβάζουμε κι εδώ βεβαίως, στις αριστερές σελίδες, καθώς στις δεξιές είναι τοποθετημένα τα σκίτσα της Μαρίνας Μπόμπου.
Η αισθητική τους είναι υψηλή, και η αρωγή τους στην αποσαφήνιση του ποιήματος δεν είναι αμελητέα.
Επαφή: marinabobou@hotmail.com
ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στη Σκιά του Φόβου [Ιδιωτική Έκδοση, Καλαμάτα 2020]
Όπως διαβάζουμε στην έβδομη σελίδα του βιβλίου του Λευτέρη Σταματελόπουλου «Στη Σκιά του Φόβου»:
«Το παρόν βιβλίο περιέχει ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο “Τα συνηθισμένα ως συνήθως” και ένα σενάριο ταινίας με τον τίτλο “Τα σαράντα κύματα”. Αποφάσισα να βάλω αυτά τα δύο έργα σε ένα βιβλίο επειδή γράφτηκαν την ίδια περίοδο και κατά κάποιο τρόπο έχουν κοινά χαρακτηριστικά στη θεματολογία τους.
Τα δύο κείμενα έχουν ξεκινήσει να γράφονται λίγο μετά την πρόσφατη οικονομική καταστροφή της χώρας μας. Περιέχουν έντονα αλληγορικά στοιχεία και αποτελούν την προσπάθειά μου να απαντήσω, να αμυνθώ, αλλά και να επιτεθώ στις σύγχρονες οικονομικές αποφάσεις και κοινωνικές αντιλήψεις περί εξουσίας και διακυβέρνησης που έχουν γεννηθεί και “παριστάνουν” τα νέα πρότυπα ζωής, τα οποία απειλούν να αλλοιώσουν και να καταστρέψουν κάθε συνθήκη και ανθρώπινο δικαίωμα έτσι όπως τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Δεν δηλώνω οπισθοδρομικός ή συντηρητικός. Δεν αρνούμαι τα εργαλεία του πολιτισμού μου. Το αντίθετο. Χαίρομαι να τα χρησιμοποιώ».
Επαφή: https://www.stamatelopoulos.gr/
Νέο εκδοτικό πόνημα από το δημιουργικό ντούο από την Θεσσαλονίκη – τον Θανάση Χονδρό και την Αλεξάνδρα Κατσιάνη.
Το πιο νέο στενόμακρο βιβλίο τους αποκαλείται «Στο μεταξύ κάτι μου διέφυγε / Ένα ποίημα», τυπωμένο καλαίσθητα, σε γυαλιστερό χαρτί, για τις Εκδόσεις οίκοι.
Το «καλαίσθητα» ξεκινάει από το εξώφυλλο, με το πράσινο φόντο και τα βιολέ γράμματα, και οδεύει προς τα μέσα, με τις καλοτυπωμένες σελίδες με το... ένα ποίημα.
Ένα ποίημα; Δεν είμαστε σίγουροι... καθότι τα ποιήματα φαίνεται πως είναι περισσότερα, καθώς λέμε για τα «Στιγμιότυπο», «Τραγούδι με ξεχασμένο σκοπό», «Σημειώσεις», «Καθώς λένε», «Νεκρή φύση» και «Απ’ το παράθυρο».
Τα ποιήματα αυτά, τώρα, μπορείς να τα διαβάσεις και σαν... ένα ποίημα, άμα θέλεις, όπως ακριβώς κυλούν οι σελίδες, αλλά μπορεί να διαβάσεις και κάθε ένα «μόνο του», έτσι όπως εκείνο αναπτύσσεται στις διάφορες σελίδες του βιβλίου.
Υπό αυτή την έννοια το «Στο μεταξύ κάτι μου διέφυγε / Ένα ποίημα» μπορεί να λογιστεί και ως ένα διαδραστικό βιβλίο, ικανό να ολοκληρωθεί με τον τρόπο που επιθυμεί ο αναγνώστης.
Γνωρίζοντας την τρανή ιστορία των Θανάση Χονδρού-Αλεξάνδρας Κατσιάνη, στον χώρο των happenings, των εικαστικών αναζητήσεων και των εν γένει απρόσμενων αυτή η θεώρηση μας αρέσει, όσο να’ναι, περισσότερο.
Επαφή: oikoi2310@gmail.com
Είναι το δεύτερο βιβλίο του ποιητή Αντρέα Τσιάκου από το Ναύπλιο, για το οποίο γράφουμε στο blog, καθώς είχαν προηγηθεί τα σχετικά για το «Ο Λαιμός του Δήμιου» (2016).
Θα χαρακτηρίζαμε την ποίησή του συναρπαστική κατά τόπους, λόγω, ίσως, των πολλών και καλοβαλμένων αναφορών του από το ποιητικό έργο της λεγόμενης «γενιάς του ’70», με τις επιρροές σε κάποια τουλάχιστον ποιήματα, από Λευτέρη Πούλιο ή και Βασίλη Στεριάδη να κυριαρχούν.
Φυσικά, επιρροές μπορείς να δεις και από παλαιότερους ποιητές (τον Νίκο Καρούζο ας πούμε), αλλά ποτέ και πουθενά δεν σου δημιουργείται η αίσθηση πως αυτό που διαβάζεις είναι κάτι που το έχεις ξαναδιαβάσει ή κάτι που παραπέμπει κάπου, έτσι για να παραπέμψει. Τα ποιήματα του Αντρέα Τσιάκου έχουν την δική τους «προσωπικότητα» και ροή, φανερώνοντας δουλειά πίσω από τις λέξεις, όπως και επεξεργασία σκέψεων. Αστραπιαίο δείγμα:
ΜΑΓΙΚΟ
Μαθητευόμενος
πέρασα δυο φορές
από τον ίδιο στίχο
και ήταν άλλος.
Επαφή: www.haramada.com
Στο μικρό αυτό βιβλίο εικονογραφείται, όπως λέει και ο τίτλος του, ένα ποίημα του Αντρέα Τσιάκου, με... μουσικό ενδιαφέρον – το «Μπισκότα βινυλίου», που το ξέρουμε από το βιβλίο του «Ο Λαιμός του Δήμιου» (2016). Το ποίημα το ξαναδιαβάζουμε κι εδώ βεβαίως, στις αριστερές σελίδες, καθώς στις δεξιές είναι τοποθετημένα τα σκίτσα της Μαρίνας Μπόμπου.
Η αισθητική τους είναι υψηλή, και η αρωγή τους στην αποσαφήνιση του ποιήματος δεν είναι αμελητέα.
Επαφή: marinabobou@hotmail.com
Όπως διαβάζουμε στην έβδομη σελίδα του βιβλίου του Λευτέρη Σταματελόπουλου «Στη Σκιά του Φόβου»:
«Το παρόν βιβλίο περιέχει ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο “Τα συνηθισμένα ως συνήθως” και ένα σενάριο ταινίας με τον τίτλο “Τα σαράντα κύματα”. Αποφάσισα να βάλω αυτά τα δύο έργα σε ένα βιβλίο επειδή γράφτηκαν την ίδια περίοδο και κατά κάποιο τρόπο έχουν κοινά χαρακτηριστικά στη θεματολογία τους.
Τα δύο κείμενα έχουν ξεκινήσει να γράφονται λίγο μετά την πρόσφατη οικονομική καταστροφή της χώρας μας. Περιέχουν έντονα αλληγορικά στοιχεία και αποτελούν την προσπάθειά μου να απαντήσω, να αμυνθώ, αλλά και να επιτεθώ στις σύγχρονες οικονομικές αποφάσεις και κοινωνικές αντιλήψεις περί εξουσίας και διακυβέρνησης που έχουν γεννηθεί και “παριστάνουν” τα νέα πρότυπα ζωής, τα οποία απειλούν να αλλοιώσουν και να καταστρέψουν κάθε συνθήκη και ανθρώπινο δικαίωμα έτσι όπως τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Δεν δηλώνω οπισθοδρομικός ή συντηρητικός. Δεν αρνούμαι τα εργαλεία του πολιτισμού μου. Το αντίθετο. Χαίρομαι να τα χρησιμοποιώ».
Επαφή: https://www.stamatelopoulos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου