Καταξιωμένος μουσικός, που κινείται για δεκαετίες τώρα στον
χώρο της ελληνικής jazz και όχι μόνον και τον οποίον θυμόμαστε από παλαιά –από την
εποχή των Aroma Caribe
και αργότερα από την “Jazz Society
/ Thessaloniki 2006”, αν
και ο ίδιος είχε ξεκινήσει πολύ-πολύ νωρίτερα, στις αρχές των 90s με τους We’re Enough– ο τρομπετίστας Γιάννης Οικονομίδης (Yiannis Oikonomidis) έχει και
προσωπική δουλειά να προτείνει, που μπορεί να είναι λίγο παλαιότερη, αλλά αυτό
δεν έχει ουδεμία σημασία. Οι δίσκοι δεν έχουν ημερομηνία λήξεως...
Λέμε για το CD “Neverland”, που κυκλοφόρησε από την Liberta music, το 2020, και στο οποίον καταγράφονται εννέα ευφραδείς συνθέσεις του Γιάννη Οικονομίδη, που διαρκούν γύρω στα 55 λεπτά.
Στο άλμπουμ, που είναι ορχηστρικό φυσικά, ακούγονται οι Γιάννης Οικονομίδης τρομπέτα, φλούγκελχορν, Φίλιππος Κωσταβέλης πιάνο, fender rhodes, Δημήτρης Γιαλαμάς μπάσο και Αλέξανδρος Σπανίδης ντραμς, ενώ συμμετέχουν ως guests και οι Eduard Spaapen congas, κρουστά και Μάκης Στεφανίδης ηλεκτρικές, ακουστικές κιθάρες.
Στους τίτλους των κομματιών του Γιάννη Οικονομίδη κρύβονται δύο ονόματα μουσικών, τα οποία φανερώνουν κάτι.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Claudio’s samba”, ένα... τζαζ-βραζιλοπρεπές track, που είναι επί της ουσίας αφιερωμένο στον βραζιλιάνο τρομπετίστα και συνθέτη Claudio Roditi (1946-2020) –επιρροή, προφανώς, για τον Οικονομίδη–, ενώ στην θέση 6 βρίσκεται η σύνθεση “Danny”, που είναι αφιερωμένη στον επίσης εκλιπόντα αμερικανό τρομπετίστα Danny Hayes, που είχε κάνει καριέρα και στην Ελλάδα, και που ήταν, κατ’ ουσίαν, ο δάσκαλος του Οικονομίδη. Το κομμάτι είναι κάπως χαμηλών τόνων, έχοντας έναν ελεγειακό χαρακτήρα.
Από ’κει και πέρα το “Neverland” είναι γεμάτο με πολύ δυνατές συνθέσεις – συνθέσεις, εννοούμε, που εμφανίζουν πολύ ωραία χαρακτηριστικά, ωραία τοποθετημένα και με γνώση προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις ενός δίσκου, που γενικώς, έχει εξωστρεφή και χαρούμενο χαρακτήρα.
Το latin-jazz ύφος θα λέγαμε πως κυριαρχεί, με την «ελαφρότητά» του να είναι δεδομένη, καθώς οι ρυθμολογίες είναι, τις πιο πολλές φορές, ασυζητητί χορευτικές. Τέτοια κομμάτια είναι τα “Neverland”, “Atahualpa”, “Future plans” (από τα ωραιότερα του CD) και “Two chords” (και αυτό από τα ωραιότερα και σε πιο funky style), με το άλμπουμ να κλείνει, όλως περιέργως, μ’ ένα αργό και κάπως ατμοσφαιρικό jazz track, το “Bolero for my love” (που είναι ένα «τραγούδι» αγάπης, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, με ωραίο παίξιμο και από τον πιανίστα Κωσταβέλη).
Πολύ ωραίο CD, ευχάριστο, απολαυστικό και περιποιημένο, από πάσης πλευράς, μέσα-έξω.
Επαφή: https://www.facebook.com/aroma.caribe.5
Λέμε για το CD “Neverland”, που κυκλοφόρησε από την Liberta music, το 2020, και στο οποίον καταγράφονται εννέα ευφραδείς συνθέσεις του Γιάννη Οικονομίδη, που διαρκούν γύρω στα 55 λεπτά.
Στο άλμπουμ, που είναι ορχηστρικό φυσικά, ακούγονται οι Γιάννης Οικονομίδης τρομπέτα, φλούγκελχορν, Φίλιππος Κωσταβέλης πιάνο, fender rhodes, Δημήτρης Γιαλαμάς μπάσο και Αλέξανδρος Σπανίδης ντραμς, ενώ συμμετέχουν ως guests και οι Eduard Spaapen congas, κρουστά και Μάκης Στεφανίδης ηλεκτρικές, ακουστικές κιθάρες.
Στους τίτλους των κομματιών του Γιάννη Οικονομίδη κρύβονται δύο ονόματα μουσικών, τα οποία φανερώνουν κάτι.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Claudio’s samba”, ένα... τζαζ-βραζιλοπρεπές track, που είναι επί της ουσίας αφιερωμένο στον βραζιλιάνο τρομπετίστα και συνθέτη Claudio Roditi (1946-2020) –επιρροή, προφανώς, για τον Οικονομίδη–, ενώ στην θέση 6 βρίσκεται η σύνθεση “Danny”, που είναι αφιερωμένη στον επίσης εκλιπόντα αμερικανό τρομπετίστα Danny Hayes, που είχε κάνει καριέρα και στην Ελλάδα, και που ήταν, κατ’ ουσίαν, ο δάσκαλος του Οικονομίδη. Το κομμάτι είναι κάπως χαμηλών τόνων, έχοντας έναν ελεγειακό χαρακτήρα.
Από ’κει και πέρα το “Neverland” είναι γεμάτο με πολύ δυνατές συνθέσεις – συνθέσεις, εννοούμε, που εμφανίζουν πολύ ωραία χαρακτηριστικά, ωραία τοποθετημένα και με γνώση προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις ενός δίσκου, που γενικώς, έχει εξωστρεφή και χαρούμενο χαρακτήρα.
Το latin-jazz ύφος θα λέγαμε πως κυριαρχεί, με την «ελαφρότητά» του να είναι δεδομένη, καθώς οι ρυθμολογίες είναι, τις πιο πολλές φορές, ασυζητητί χορευτικές. Τέτοια κομμάτια είναι τα “Neverland”, “Atahualpa”, “Future plans” (από τα ωραιότερα του CD) και “Two chords” (και αυτό από τα ωραιότερα και σε πιο funky style), με το άλμπουμ να κλείνει, όλως περιέργως, μ’ ένα αργό και κάπως ατμοσφαιρικό jazz track, το “Bolero for my love” (που είναι ένα «τραγούδι» αγάπης, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, με ωραίο παίξιμο και από τον πιανίστα Κωσταβέλη).
Πολύ ωραίο CD, ευχάριστο, απολαυστικό και περιποιημένο, από πάσης πλευράς, μέσα-έξω.
Επαφή: https://www.facebook.com/aroma.caribe.5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου