Πριν πούμε όσα πρέπει να πούμε, για την τελευταία κυκλοφορία
ενός ιστορικού 80s ροκ συγκροτήματος από την Θεσσαλονίκη, των Stained Veil, καλό είναι να
μεταφέρουμε κάτι που είχαμε γράψει παλαιότερα (2012) για το γκρουπ, εδώ στο blog:
Οι Stained Veil ήταν ένα παράξενο συγκρότημα – τουλάχιστον όπως τους (ξανα)κούμε στο “Livin on Leavin” του 1986. Ενώ αλλού προβάλλουν μία ξεκάθαρη punk-rock (αμερικανική) αισθητική, αλλού πηγαίνουν προς το dark και σε πιο μελαγχολικά μοτίβο (εννοώ από ηχητικής πλευράς, καθότι στιχουργικώς η «μαυρίλα» είναι δεδομένη).
Τετράδα ήταν οι Stained Veil. Ο Δ.Κ. Στεφανόπουλος έπαιζε ντραμς, ο Σωτήρης Ζήσης (από τους Blues Gang και αργότερα Blues Wire) έπαιζε μπάσο και κιθάρες, ο Νίκος Μοδιότης τραγουδούσε, ενώ ο Γιώργος Πάττας ήταν επίσης στις κιθάρες (ταυτοχρόνως και στους Fear Condition; – μάλλον). Με αυτή τη σύνθεση, και με λίγες βοήθειες σε πλήκτρα, οι Stained Veil ηχογραφούν το “Livin On Leavin” για την Smash (Μαρ.-Απρ. 1986) απ’ όπου ξεχώριζαν με την πρώτη μερικά κομμάτια (όλα ανήκαν στον Ζήση), όπως ας πούμε το “Lost”. Την επόμενη χρονιά (1987) το συγκρότημα ξαναμπαίνει στο στούντιο και ως τριάδα (Στεφανόπουλος, Ζήσης, Μοδιότης) ηχογραφεί ένα δεύτερο άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τo 2012. Ο τίτλος του είναι “Endless Hours” και περιέχει δέκα συνθέσεις του Σωτήρη Ζήση. Εν ολίγοις...
Το “Endless Hours” είναι μία κλάση πάνω (για να μην πούμε δύο…) από το “Livin on Leavin”. Λογικό μας φαίνεται. Το συγκρότημα έχει προχωρήσει, έχει ροκέψει ακόμη περισσότερο, έχει βγει εντελώς στο ξέφωτο (σημαντικό), έχει σκληρύνει τη στιχουργική του (αναφερόμενο σε πιο καθημερινά και υπαρκτά ζητήματα – ανεκπλήρωτοι έρωτες, χωρισμοί, απώλειες αισθημάτων, μοναξιά…), προτείνοντας κομμάτια που ακούγονται δυνατά, έχοντας το χάρισμα να ταρακουνούν ακόμη. Πάθος, ιδέες, στιβαρά παιξίματα, τυπική και στα όριά της παραγωγή, που βοηθά στο τραχύ και το ακατέργαστο, άπαντα συντελούν στο να καταγραφεί το “Endless Hours” ως ένα άλμπουμ που έρχεται να προσφέρει νέα προωθητική δύναμη στο rock, έχοντας όμως το… μειονέκτημα να κουβαλά ένα τέταρτο του αιώνα στην πλάτη του. Μειονέκτημα είπαμε; Τρόπος του λέγειν. Ας τους αντιγράψουν κάποιοι, σήμερα, δημιουργώντας το δικό τους πλεονέκτημα.
Φθάνουμε λοιπόν στο
2022, με τους Stained Veil να βρίσκονται και πάλι στο δισκογραφικό προσκήνιο, με νέο
υλικό αυτή την φορά, και όχι με ανέκδοτο-παλαιό. Λέμε για το βινύλιο “Forgotten Force” [Made of Stone Recordings, 2022].
Ως τετράδα λοιπόν οι νέοι Stained Veil, μέσα στην φάση της covid-19, θα μπουν στο στούντιο για να ξαναηχογραφήσουν. Έτσι, και ως ένα πρώτο αποτέλεσμα αυτή της φάσης τους έχουμε τώρα τούτο το 12ιντσο με τα τέσσερα τραγούδια, που στρίβει στις 33 και 1/3 στροφές, και που είναι καταπληκτικό.
Δηλαδή και τα τέσσερα τραγούδια μετράνε – τα τρία πρωτότυπα και το κλασικό “I see that my grave is kept clean” του Blind Lemon Jefferson (που ως διασκευή είναι πρώτης κλάσης και με έξτρα φυσαρμόνικα από τον George Bandoek Apostolakis).
Ο Frangus είναι φοβερός στις κιθάρες, με ήχο «παχύ» και «βαρύ», ο Μοδιότης παραμένει πάντα ένας δυνατός τραγουδιστής, ενώ για το ρυθμικό τμήμα να πούμε τώρα τι; Ζήσης και Στεφανόπουλος είναι παλιές καραβάνες, με χιλιόμετρα παιξιμάτων και ηχογραφήσεων. Το αποτέλεσμα; Πυρωμένο rock, με παιξίματα κλάσης και δόσιμο στο έπακρο.
Έξοχο από την πρώτη πλευρά το “Burnin’ bodies” του Σωτήρη Ζήση (μουσική, λόγια), με το “Livin’ on leavin pt2” (μουσική Ζήσης-Frangus, λόγια Ζήσης) να κλείνει αυτή την mini-κυκλοφορία με τον καλύτερο τρόπο!
Μεγάλη επιστροφή, από μια μπάντα με τη δική της σημαντική ιστορία.
Επαφή: https://www.facebook.com/StainedVeil
Οι Stained Veil ήταν ένα παράξενο συγκρότημα – τουλάχιστον όπως τους (ξανα)κούμε στο “Livin on Leavin” του 1986. Ενώ αλλού προβάλλουν μία ξεκάθαρη punk-rock (αμερικανική) αισθητική, αλλού πηγαίνουν προς το dark και σε πιο μελαγχολικά μοτίβο (εννοώ από ηχητικής πλευράς, καθότι στιχουργικώς η «μαυρίλα» είναι δεδομένη).
Τετράδα ήταν οι Stained Veil. Ο Δ.Κ. Στεφανόπουλος έπαιζε ντραμς, ο Σωτήρης Ζήσης (από τους Blues Gang και αργότερα Blues Wire) έπαιζε μπάσο και κιθάρες, ο Νίκος Μοδιότης τραγουδούσε, ενώ ο Γιώργος Πάττας ήταν επίσης στις κιθάρες (ταυτοχρόνως και στους Fear Condition; – μάλλον). Με αυτή τη σύνθεση, και με λίγες βοήθειες σε πλήκτρα, οι Stained Veil ηχογραφούν το “Livin On Leavin” για την Smash (Μαρ.-Απρ. 1986) απ’ όπου ξεχώριζαν με την πρώτη μερικά κομμάτια (όλα ανήκαν στον Ζήση), όπως ας πούμε το “Lost”. Την επόμενη χρονιά (1987) το συγκρότημα ξαναμπαίνει στο στούντιο και ως τριάδα (Στεφανόπουλος, Ζήσης, Μοδιότης) ηχογραφεί ένα δεύτερο άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τo 2012. Ο τίτλος του είναι “Endless Hours” και περιέχει δέκα συνθέσεις του Σωτήρη Ζήση. Εν ολίγοις...
Το “Endless Hours” είναι μία κλάση πάνω (για να μην πούμε δύο…) από το “Livin on Leavin”. Λογικό μας φαίνεται. Το συγκρότημα έχει προχωρήσει, έχει ροκέψει ακόμη περισσότερο, έχει βγει εντελώς στο ξέφωτο (σημαντικό), έχει σκληρύνει τη στιχουργική του (αναφερόμενο σε πιο καθημερινά και υπαρκτά ζητήματα – ανεκπλήρωτοι έρωτες, χωρισμοί, απώλειες αισθημάτων, μοναξιά…), προτείνοντας κομμάτια που ακούγονται δυνατά, έχοντας το χάρισμα να ταρακουνούν ακόμη. Πάθος, ιδέες, στιβαρά παιξίματα, τυπική και στα όριά της παραγωγή, που βοηθά στο τραχύ και το ακατέργαστο, άπαντα συντελούν στο να καταγραφεί το “Endless Hours” ως ένα άλμπουμ που έρχεται να προσφέρει νέα προωθητική δύναμη στο rock, έχοντας όμως το… μειονέκτημα να κουβαλά ένα τέταρτο του αιώνα στην πλάτη του. Μειονέκτημα είπαμε; Τρόπος του λέγειν. Ας τους αντιγράψουν κάποιοι, σήμερα, δημιουργώντας το δικό τους πλεονέκτημα.
Ως τετράδα λοιπόν οι νέοι Stained Veil, μέσα στην φάση της covid-19, θα μπουν στο στούντιο για να ξαναηχογραφήσουν. Έτσι, και ως ένα πρώτο αποτέλεσμα αυτή της φάσης τους έχουμε τώρα τούτο το 12ιντσο με τα τέσσερα τραγούδια, που στρίβει στις 33 και 1/3 στροφές, και που είναι καταπληκτικό.
Δηλαδή και τα τέσσερα τραγούδια μετράνε – τα τρία πρωτότυπα και το κλασικό “I see that my grave is kept clean” του Blind Lemon Jefferson (που ως διασκευή είναι πρώτης κλάσης και με έξτρα φυσαρμόνικα από τον George Bandoek Apostolakis).
Ο Frangus είναι φοβερός στις κιθάρες, με ήχο «παχύ» και «βαρύ», ο Μοδιότης παραμένει πάντα ένας δυνατός τραγουδιστής, ενώ για το ρυθμικό τμήμα να πούμε τώρα τι; Ζήσης και Στεφανόπουλος είναι παλιές καραβάνες, με χιλιόμετρα παιξιμάτων και ηχογραφήσεων. Το αποτέλεσμα; Πυρωμένο rock, με παιξίματα κλάσης και δόσιμο στο έπακρο.
Έξοχο από την πρώτη πλευρά το “Burnin’ bodies” του Σωτήρη Ζήση (μουσική, λόγια), με το “Livin’ on leavin pt2” (μουσική Ζήσης-Frangus, λόγια Ζήσης) να κλείνει αυτή την mini-κυκλοφορία με τον καλύτερο τρόπο!
Μεγάλη επιστροφή, από μια μπάντα με τη δική της σημαντική ιστορία.
Επαφή: https://www.facebook.com/StainedVeil
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου