Μία τελείως απρόσμενη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα επανέκδοση από
την κλασική εποχή του (αμερικάνικου) rock έχουμε εδώ, από την ελληνική εταιρεία
Twisted Flowers Records
– το label, που μας έχει
δώσει εσχάτως τα πολύ καλά άλμπουμ των Ούγγρων River Flows Reverse, Slight Layers / Predictions και Lemurian Folk Songs. H reissue αφορά
στους Exkursions από το Σικάγο, μια όχι γνωστή ευρύτερα τριπλέτα που πήρε οριστικό
σχήμα το 1969, αποτελούμενη εκ των Mike Johnson κιθάρα, τραγούδι, Leon Wilson μπάσο
και Fyl Jonnzen ντραμς. Οι Exkursions
θα ηχογραφούσαν ένα ανεξάρτητο LP
το 1971, με τίτλο το όνομά τους, και αυτό το LP επανεκδίδεται, τώρα (2023), για πρώτη φορά σε δίσκο βινυλίου,
από την ελληνική εταιρεία.
Περιμένουμε κι άλλες τέτοιες «εκπλήξεις» από την Twisted Flowers Records στο μέλλον, αλλά, προς το παρόν, ας ασχοληθούμε με τους Exkursions.
Το πρώτο, που πρέπει να πούμε για τους Exkursions είναι ότι εντάσσονται στον
χώρο του χριστιανικού rock
της εποχής – γνωστού και ως Christian rock
ή και xian-rock.
Είναι το rock που βασικά ακολουθεί εκείνο της psychedelic era, μετά το 1969 και την υποχώρηση της hippy movement και βασικά των προταγμάτων της.
Η διάψευση των επιδιώξεων και των ονείρων, για την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εναλλακτικής κοινωνίας, η μια κάποια ματαιότητα του αντιπολεμικού κινήματος, σε σχέση με τον «βρώμικο πόλεμο» στο Βιετνάμ, που εξακολουθούσε να μαίνεται στις αρχές των 70s, ο χαμός από υπερβολική δόση ναρκωτικών και άλλων συναφών ουσιών μεγάλων μορφών του rock, τα εγκλήματα της Manson Family και των Hells Angels στο Altamont, οι φυλακίσεις και οι διώξεις, για πολλούς και διαφόρους λόγους διακεκριμένων στελεχών της αντικουλτούρας κ.λπ. – όλα αυτά μαζί σήμαναν το τέλος μιας εποχής στην Αμερική βασικά (που εδώ μας ενδιαφέρει).
Το rock, σ’ ένα υπόγειο επίπεδο πάντα, γιατί υπήρχαν και τα μεγάλα συγκροτήματα, με την πολλή δημοφιλία (The Doors, The Stooges, The Grateful Dead, Creedence Clearwater Revival, Santana, The Allman Brothers Band κ.λπ.) εξακολουθούσε να παράγεται με τις «συνταγές» που είχε αφήσει η προηγούμενη περίοδος, από γκρουπ που δρούσαν πια σε τοπικό επίπεδο και που πολύ συχνά είχαν το θρησκευτικό-χριστιανικό στοιχείο ως βασικό στιχουργικό οδηγό τους.
Έτσι, πολλές φορές, οι χριστιανικές αυτές ομάδες λειτουργούσαν, αυτόνομα, κοινοβιακά, τύπωναν δίσκους σε τελείως ανεξάρτητες παραγωγές (private pressings), ούτε καν σε μικρές εταιρείες εννοούμε, και γενικώς υπήρχαν και δρούσαν σ’ ένα υπόγειο κύκλωμα, αφήνοντας, ως παρακαταθήκη, ένα τεράστιο υλικό, που άλλοτε έχει πολύ μεγάλη αξία (από αισθητικής τουλάχιστον πλευράς), ενώ άλλοτε όχι και τόσο ή και καθόλου. Το ταλέντο και η έμπνευση των μουσικών είναι εκείνο που τελικά αποφασίζει τι αξίζει και τι όχι απ’ όλη αυτή την ομάδα των συγκροτημάτων – με τα καλύτερα εξ αυτών να συναγωνίζονται, ηχητικώς, τα γκρουπ των late sixties.
Ένα τέτοιο αμερικάνικο χριστιανικό γκρουπ, που άξιζε –αυτό αποδεικνύει ο μοναδικός δίσκος του από το 1971– ήταν και οι Exkursions.
Το LP των Exkursions είναι... συμμετρικό, περιλαμβάνοντας τέσσερα και τέσσερα κομμάτια, ανά πλευρά. Πρωτότυπα εννοείται, συνθέσεις βασικά του τραγουδιστή και κιθαρίστα τους Mike Johnson.
Τα βασικά μοτίβο των Exkursions σχετίζονται με το σκληρό rock, το blues και λίγο με την jazz. Η φωνή, ορισμένες φορές, είναι κοφτή και ασθμαίνουσα, θυμίζοντας soul performers, με την κιθάρα να παίζει ωραία είτε ρυθμικά, είτε στα μέρη των soli, που άλλοτε διαθέτουν fuzz, όπως στο εισαγωγικό “Picture woman”, φέρνοντας στη μνήμη μας συγκροτήματα όπως οι SRC και άλλοτε είναι πιο «τυπικά», αλλά με ωραία φρασεολογία, πάνω σε blues-rock και psych φόρμες (“Dry ground”).
Υπάρχουν βεβαίως και πιο τυπικά blues εδώ ή όχι και τόσο (“Baby you lied”, “You & me”), αλλά και τραγούδια με ακόμη πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη, σαν το “What happened to me”, στο οποίο οι στίχοι σχεδόν ραπάρονται.
Τα ενδιαφέροντα κομμάτια συνεχίζουν, φυσικά, και στην δεύτερη πλευρά με το “Third eye” να έχει κιθαριστική εισαγωγή σαν από jam, και ωραίο δυναμικό σόλο στη συνέχεια.
Λίγο πριν από το τέλος θα ακούσουμε κι ένα ωραίο open drumming (“It’s been set down”), με την κιθάρα να εντυπωσιάζει για ακόμη μια φορά (και μάλιστα μέσα από πολύ ωραία διπλή εγγραφή και παίξιμο με distortion).
Το τελευταίο κομμάτι του LP, το “Would you believe” είναι ίσως το πιο jazzy όλων, με την κιθάρα και εδώ να ανταποκρίνεται τέλεια στον ρόλο της.
Στιχουργικά τώρα, οι χριστιανικές αναφορές των Exkursions δίνουν και παίρνουν. Τα λόγια έχουν να κάνουν με ανθρώπους, που πήραν λάθος δρόμο στη ζωή τους και που αξίζει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να επανέλθουν στην «ευθεία οδό», σε άλλα γίνεται λόγος για τον «σωστό» προορισμό, με μια ζωή κοντά στον Χριστό, σε άλλα η αγάπη ολοκληρώνεται μέσα από μια ένθεη προσέγγιση κ.λπ. Γενικά, ο λόγος των Exkursions δεν είναι κηρυγματικός και παπαδίστικoς, αλλά ανθρώπινος και ωραία διατυπωμένος.
Θα γράφαμε λοιπόν, συνολικώς, για ένα άλμπουμ «έκπληξη», από μια όχι πολύ γνωστή πτυχή του αμερικάνικου rock, εκεί στις αρχές των seventies.
Επαφή: www.TwistedFlowersRecords.com
Περιμένουμε κι άλλες τέτοιες «εκπλήξεις» από την Twisted Flowers Records στο μέλλον, αλλά, προς το παρόν, ας ασχοληθούμε με τους Exkursions.
Είναι το rock που βασικά ακολουθεί εκείνο της psychedelic era, μετά το 1969 και την υποχώρηση της hippy movement και βασικά των προταγμάτων της.
Η διάψευση των επιδιώξεων και των ονείρων, για την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εναλλακτικής κοινωνίας, η μια κάποια ματαιότητα του αντιπολεμικού κινήματος, σε σχέση με τον «βρώμικο πόλεμο» στο Βιετνάμ, που εξακολουθούσε να μαίνεται στις αρχές των 70s, ο χαμός από υπερβολική δόση ναρκωτικών και άλλων συναφών ουσιών μεγάλων μορφών του rock, τα εγκλήματα της Manson Family και των Hells Angels στο Altamont, οι φυλακίσεις και οι διώξεις, για πολλούς και διαφόρους λόγους διακεκριμένων στελεχών της αντικουλτούρας κ.λπ. – όλα αυτά μαζί σήμαναν το τέλος μιας εποχής στην Αμερική βασικά (που εδώ μας ενδιαφέρει).
Το rock, σ’ ένα υπόγειο επίπεδο πάντα, γιατί υπήρχαν και τα μεγάλα συγκροτήματα, με την πολλή δημοφιλία (The Doors, The Stooges, The Grateful Dead, Creedence Clearwater Revival, Santana, The Allman Brothers Band κ.λπ.) εξακολουθούσε να παράγεται με τις «συνταγές» που είχε αφήσει η προηγούμενη περίοδος, από γκρουπ που δρούσαν πια σε τοπικό επίπεδο και που πολύ συχνά είχαν το θρησκευτικό-χριστιανικό στοιχείο ως βασικό στιχουργικό οδηγό τους.
Έτσι, πολλές φορές, οι χριστιανικές αυτές ομάδες λειτουργούσαν, αυτόνομα, κοινοβιακά, τύπωναν δίσκους σε τελείως ανεξάρτητες παραγωγές (private pressings), ούτε καν σε μικρές εταιρείες εννοούμε, και γενικώς υπήρχαν και δρούσαν σ’ ένα υπόγειο κύκλωμα, αφήνοντας, ως παρακαταθήκη, ένα τεράστιο υλικό, που άλλοτε έχει πολύ μεγάλη αξία (από αισθητικής τουλάχιστον πλευράς), ενώ άλλοτε όχι και τόσο ή και καθόλου. Το ταλέντο και η έμπνευση των μουσικών είναι εκείνο που τελικά αποφασίζει τι αξίζει και τι όχι απ’ όλη αυτή την ομάδα των συγκροτημάτων – με τα καλύτερα εξ αυτών να συναγωνίζονται, ηχητικώς, τα γκρουπ των late sixties.
Ένα τέτοιο αμερικάνικο χριστιανικό γκρουπ, που άξιζε –αυτό αποδεικνύει ο μοναδικός δίσκος του από το 1971– ήταν και οι Exkursions.
Το LP των Exkursions είναι... συμμετρικό, περιλαμβάνοντας τέσσερα και τέσσερα κομμάτια, ανά πλευρά. Πρωτότυπα εννοείται, συνθέσεις βασικά του τραγουδιστή και κιθαρίστα τους Mike Johnson.
Τα βασικά μοτίβο των Exkursions σχετίζονται με το σκληρό rock, το blues και λίγο με την jazz. Η φωνή, ορισμένες φορές, είναι κοφτή και ασθμαίνουσα, θυμίζοντας soul performers, με την κιθάρα να παίζει ωραία είτε ρυθμικά, είτε στα μέρη των soli, που άλλοτε διαθέτουν fuzz, όπως στο εισαγωγικό “Picture woman”, φέρνοντας στη μνήμη μας συγκροτήματα όπως οι SRC και άλλοτε είναι πιο «τυπικά», αλλά με ωραία φρασεολογία, πάνω σε blues-rock και psych φόρμες (“Dry ground”).
Υπάρχουν βεβαίως και πιο τυπικά blues εδώ ή όχι και τόσο (“Baby you lied”, “You & me”), αλλά και τραγούδια με ακόμη πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη, σαν το “What happened to me”, στο οποίο οι στίχοι σχεδόν ραπάρονται.
Τα ενδιαφέροντα κομμάτια συνεχίζουν, φυσικά, και στην δεύτερη πλευρά με το “Third eye” να έχει κιθαριστική εισαγωγή σαν από jam, και ωραίο δυναμικό σόλο στη συνέχεια.
Λίγο πριν από το τέλος θα ακούσουμε κι ένα ωραίο open drumming (“It’s been set down”), με την κιθάρα να εντυπωσιάζει για ακόμη μια φορά (και μάλιστα μέσα από πολύ ωραία διπλή εγγραφή και παίξιμο με distortion).
Το τελευταίο κομμάτι του LP, το “Would you believe” είναι ίσως το πιο jazzy όλων, με την κιθάρα και εδώ να ανταποκρίνεται τέλεια στον ρόλο της.
Στιχουργικά τώρα, οι χριστιανικές αναφορές των Exkursions δίνουν και παίρνουν. Τα λόγια έχουν να κάνουν με ανθρώπους, που πήραν λάθος δρόμο στη ζωή τους και που αξίζει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να επανέλθουν στην «ευθεία οδό», σε άλλα γίνεται λόγος για τον «σωστό» προορισμό, με μια ζωή κοντά στον Χριστό, σε άλλα η αγάπη ολοκληρώνεται μέσα από μια ένθεη προσέγγιση κ.λπ. Γενικά, ο λόγος των Exkursions δεν είναι κηρυγματικός και παπαδίστικoς, αλλά ανθρώπινος και ωραία διατυπωμένος.
Θα γράφαμε λοιπόν, συνολικώς, για ένα άλμπουμ «έκπληξη», από μια όχι πολύ γνωστή πτυχή του αμερικάνικου rock, εκεί στις αρχές των seventies.
Επαφή: www.TwistedFlowersRecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου