Παλαιότερα
υπήρχε ένα συγκρότημα, οι Randen (Βασίλη
Μαντζάνας άλλως Bill Randen κιθάρα, φωνή, Βασίλης Αυγερινός μπάσο, Κώστας
Κουμπρίδης ντραμς), που θα γινόταν γνωστό στα πέριξ και από τα live του, μα και από τη δισκογραφία (το άλμπουμ “Strange Times”
του 2017).
Το 2019 ο Bill Randen, αυτονομημένος πια, και μετά από διάφορα ψηφιακά singles, θα περνούσε στην έκδοση ενός ολοκληρωμένου δικού του άλμπουμ υπό τον τίτλο “The later tapes Vol.1”. Σ’ εκείνο το άλμπουμ, που περιλάμβανε δέκα tracks, o Bill Randen έγραφε στίχους, μουσικές και τραγουδούσε, παίζοντας, στις περισσότερες των περιπτώσεων, και όλα τα όργανα που ακούγονταν.
Τώρα
η ιστορία... πολλαπλασιάζεται, καθώς ένα νέο άλμπουμ (CD)
του Bill Randen,
που έχει τίτλο “Dark in Times”
[Private Pressing,
2022] στρίβει στο player, το οποίο
(άλμπουμ), σε γενικές γραμμές, δεν διαφέρει από εκείνο του 2019. Καλό είναι
αυτό (το ότι δεν διαφέρει); Φυσικά και είναι πολύ καλό, από την στιγμή κατά την
οποίαν τα κομμάτια που συναποτελούν το “Dark
in Times”
είναι όλα πολύ καλά, για να μην πούμε «ένα κι ένα».
Στον
χώρο που κινείται ο Bill Randen, αυτόν του κλασικού αμερικανικού rock, που έχει τις βάσεις του στον ηλεκτρικό Bob Dylan
(μα και στον ακουστικό), στους Byrds και τους Band –και όλα αυτά πριν επεκταθεί, στα seventies, στα συγκροτήματα του country rock,
στα 80s στις μπάντες του desert
rock και πιο μετά σ’ εκείνες της americana– δεν χωράνε τσαλίμια. Η έχεις σοβαρό
και πειστικό τραγουδιστικό υλικό ή τα παρατάς και ασχολείσαι με τα....
τζιριτζίρια.
Φυσικά,
πριν και από το υλικό υπάρχει η γνώση των τεχνικών της τραγουδοποιίας, των
οργάνων, της μουσικής ιστορίας, τουλάχιστον εκείνου του κομματιού της, επί του
οποίου ενδιαφέρεσαι να βαδίσεις, και όλα αυτά μαζί μ’ ένα ήθος, που θα πρέπει
να σε διακρίνει σαν άτομο, καθώς οφείλεις να μπαίνεις σ’ αυτούς τους χώρους με
προσοχή και με σεβασμό, με «κατεβασμένο κεφάλι» για να το πούμε αλλιώς, γιατί
δεν έχεις μεγαλώσει ούτε στην Καλιφόρνια, ούτε στην Αριζόνα, ούτε στο Τέξας
(εκτός εάν...), αλλά στα χαρακώματα του κέντρου της Αθήνας ή καλύτερα της...
επαρχιακής Αττικής.
Ο Bill Randen τα έχει όλα αυτά. Και τις τραγουδοποιητικές ικανότητες, και την γνώση, και το ήθος, και τίποτα δεν τον εμποδίζει, καθώς μπαίνει σ’ αυτό τον χώρο, να διαπρέψει.
Ο
δίσκος του είναι πάρα πολύ καλός, δηλαδή φοβερός, καθώς εδώ δεν θα βρεις ούτε
ένα «μισό τραγούδι», αλλά δέκα εξαιρετικά και ολοκληρωμένα tracks, άλλα πιο ηλεκτρικά, πιο rock,
και άλλα περισσότερα ακουστικά, πιο folky.
Χοντρικώς
θα λέγαμε πως το “Dark in Times”
είναι κομμένο στα δύο. Καθώς τα πρώτα πέντε tracks
είναι τα πιο ηλεκτρικά, ενώ τα πέντε τελευταία τα πιο ακουστικά (εκεί όπου
ακούς, ακόμη, μαντολίνο και φυσαρμόνικα).
Στον
δίσκο ο Bill Randen
είναι σχεδόν τελείως μόνος του, καθώς μόνο σ’ ένα κομμάτι ακούγεται μια γυναικεία
φωνή (Ren). Και όταν λέμε τελείως μόνος του εννοούμε πως
εκτός από δημιουργός και των δέκα τραγουδιών που υπάρχουν εδώ, παίζει (και) όλα
τα όργανα μόνος του, ενώ έχει επιμεληθεί περαιτέρω ενοργανώσεις, ηχογράφηση,
μείξη και παραγωγή.
Το
«μπράβο» δηλαδή του ανήκει εξ ολοκλήρου!
Επαφή: https://www.facebook.com/billrandensolo
Το 2019 ο Bill Randen, αυτονομημένος πια, και μετά από διάφορα ψηφιακά singles, θα περνούσε στην έκδοση ενός ολοκληρωμένου δικού του άλμπουμ υπό τον τίτλο “The later tapes Vol.1”. Σ’ εκείνο το άλμπουμ, που περιλάμβανε δέκα tracks, o Bill Randen έγραφε στίχους, μουσικές και τραγουδούσε, παίζοντας, στις περισσότερες των περιπτώσεων, και όλα τα όργανα που ακούγονταν.
Ο Bill Randen τα έχει όλα αυτά. Και τις τραγουδοποιητικές ικανότητες, και την γνώση, και το ήθος, και τίποτα δεν τον εμποδίζει, καθώς μπαίνει σ’ αυτό τον χώρο, να διαπρέψει.
Επαφή: https://www.facebook.com/billrandensolo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου