Οι Bog Art
είναι ελληνικό ροκ συγκρότημα, υπάρχουν εδώ και καμιά δεκαετία, με το “Thornbush” [Private Pressing,
2022] να αποτελεί την τρίτη δουλειά τους. Το άλμπουμ ανέβηκε στο bandcamp τον Οκτώβριο του
2020 και δύο χρόνια αργότερα, δηλαδή πριν από λίγο καιρό, τυπώθηκε και σ’ ένα
πολύ περιποιημένο CD. Σε
προδιαθέτει πολύ θετικά, εννοούμε το art-cover,
μαζί με το ένθετό του, και αυτό δείχνει πως οι Bog Art (Achilles ΙΙΙ φωνή, μπάσο, Panos Trikatsoulas
κιθάρες, Themis Vasileiou
κιθάρες, Marios Gampierakis ντραμς) θέλουν εξ αρχής να πρωτοτυπήσουν.
Άκουσα πολλές φορές το “Thornbush” και θα ήθελα, μετά από τις πολλαπλές ακροάσεις, να
αλλάξω γνώμη για κάποια θέματα – αν και δεν μπόρεσα.
Το βασικό «πρόβλημα» με τους Bog Art είναι η φωνή. Ο τραγουδιστής προσπαθεί για το καλύτερο, αλλά η φωνή του δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να απογειώσει τα τραγούδια. Και αυτό συμβαίνει, γιατί είναι ηχογραφημένη και «μπροστά», και γιατί η μια κάποια θεατρικότητα, που απαιτούν οι ερμηνείες, δεν βγαίνει προς τα έξω όπως θα έπρεπε, μα και γιατί τα αγγλικά ακούγονται κάπως σαν να τραγουδάει... Γερμανός.
Χρειάζεται πολλή προσοχή σ’ αυτόν τον τομέα, για τους Bog Art. Και αξίζει να δοθεί η μεγαλύτερη δυνατή, γιατί η φωνή είναι βασικό συστατικό ενός ροκ σχήματος, σχεδόν καθοριστικό – και εδώ είναι κάτι παραπάνω (από καθοριστικό), γιατί και οι ιστορίες τού Achilles III έχουν ενδιαφέρον, και γιατί, γενικότερα, αντιλαμβάνεσαι από την ακρόαση πως η φωνή είναι πολύ σημαντική στην εξέλιξη τού “Thornbush”.
Κατά τα λοιπά οι συνθέσεις είναι... κάπως περίεργες, με το εναλλακτικό ροκ των Bog Art να διατηρεί και κάμποσα 80s-στοιχεία, ελαφρώς σπαρακτικά ή και gothic σε ορισμένες φάσεις, ενώ και τα λόγια είναι πολύ ενδιαφέροντα, κάπως «εσωτερικά» και αγωνιώδη θα λέγαμε, καθώς πραγματεύονται ζωτικά θέματα.
Το “Thornbush” περιέχει επτά κομμάτια, έχει βινυλιακή διάρκεια (τα tracks διαρκούν από 3:19 έως 6:06), με τα τρία τελευταία (“Doreen”, “The clown”, “The ways of love”), ας πούμε η δεύτερη πλευρά, να είναι από τα καλύτερα του άλμπουμ.
Δεν ξέρω αν η παραγωγή είναι... κάπως σκοτεινή και λόγω Γιάννη Αναγνωστάτου (Λόλεκ), όμως νομίζουμε πως και αυτός ο τομέας μπορεί να προσφέρει ακόμη περισσότερα.
Γκρουπ με δυνατότητες είναι οι Bog Art, αρκεί να επικεντρωθούν σε λίγα αλλά σημαντικά ζητήματα, ώστε να τα βελτιώσουν, ανεβαίνοντας επίπεδο.
Επαφή: https://bogart.bandcamp.com/album/thornbush
Το βασικό «πρόβλημα» με τους Bog Art είναι η φωνή. Ο τραγουδιστής προσπαθεί για το καλύτερο, αλλά η φωνή του δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να απογειώσει τα τραγούδια. Και αυτό συμβαίνει, γιατί είναι ηχογραφημένη και «μπροστά», και γιατί η μια κάποια θεατρικότητα, που απαιτούν οι ερμηνείες, δεν βγαίνει προς τα έξω όπως θα έπρεπε, μα και γιατί τα αγγλικά ακούγονται κάπως σαν να τραγουδάει... Γερμανός.
Χρειάζεται πολλή προσοχή σ’ αυτόν τον τομέα, για τους Bog Art. Και αξίζει να δοθεί η μεγαλύτερη δυνατή, γιατί η φωνή είναι βασικό συστατικό ενός ροκ σχήματος, σχεδόν καθοριστικό – και εδώ είναι κάτι παραπάνω (από καθοριστικό), γιατί και οι ιστορίες τού Achilles III έχουν ενδιαφέρον, και γιατί, γενικότερα, αντιλαμβάνεσαι από την ακρόαση πως η φωνή είναι πολύ σημαντική στην εξέλιξη τού “Thornbush”.
Κατά τα λοιπά οι συνθέσεις είναι... κάπως περίεργες, με το εναλλακτικό ροκ των Bog Art να διατηρεί και κάμποσα 80s-στοιχεία, ελαφρώς σπαρακτικά ή και gothic σε ορισμένες φάσεις, ενώ και τα λόγια είναι πολύ ενδιαφέροντα, κάπως «εσωτερικά» και αγωνιώδη θα λέγαμε, καθώς πραγματεύονται ζωτικά θέματα.
Το “Thornbush” περιέχει επτά κομμάτια, έχει βινυλιακή διάρκεια (τα tracks διαρκούν από 3:19 έως 6:06), με τα τρία τελευταία (“Doreen”, “The clown”, “The ways of love”), ας πούμε η δεύτερη πλευρά, να είναι από τα καλύτερα του άλμπουμ.
Δεν ξέρω αν η παραγωγή είναι... κάπως σκοτεινή και λόγω Γιάννη Αναγνωστάτου (Λόλεκ), όμως νομίζουμε πως και αυτός ο τομέας μπορεί να προσφέρει ακόμη περισσότερα.
Γκρουπ με δυνατότητες είναι οι Bog Art, αρκεί να επικεντρωθούν σε λίγα αλλά σημαντικά ζητήματα, ώστε να τα βελτιώσουν, ανεβαίνοντας επίπεδο.
Επαφή: https://bogart.bandcamp.com/album/thornbush
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου